Πραγματοποιήθηκε σήμερα, εκδήλωση της πολιτικής ιστοσελίδας ISKRA.GR στη Θεσσαλονίκη, με θέμα “Στάση πληρωμών – έξοδος από το ευρώ: Θετική διέξοδος ή καταστροφή”, με ομιλητές τον Παναγιώτη Λαφαζάνη κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ και τους πανεπιστημιακούς Στάθη Κουβελάκη και Σπύρο Σακελλαρόπουλο.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης στην ομιλία του τόνισε τα εξής:
«Αυτήν την ώρα που η Γερμανική Ευρώπη προετοιμάζει μια νέα “κατοχή” στη χώρα μας με όχημα ένα επίπλαστο “κούρεμα” του χρέους, αυτήν την ώρα η στάση πληρωμών της Ελλάδας επί του χρέους και η έξοδος από το ευρώ, ως αφετηριακά σημεία μιας νέας προοδευτικής πορείας, γίνονται όχι μόνο όροι διεξόδου από την κρίση, αλλά και προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και επιβίωσης του λαού και της χώρας.
Το διαφαινόμενο “κούρεμα” 50% του χρέους της χώρας στους ιδιώτες, που σημαίνει απομείωση του συνολικού χρέους το πολύ 20%, αν φτάσουμε μάλιστα και σε αυτό το επίπεδο, δεν δίνει καμία απάντηση ούτε στο ελληνικό πρόβλημα ούτε στο πρόβλημα της Ευρωζώνης, πολύ περισσότερο αν γίνει με μη – “εθελοντικούς” όρους.
Αντίθετα, θα χρησιμοποιηθεί από τη γερμανική ΕΕ ως πρόσχημα για την επιβολή μιας πολιτικής χειρότερης κοινωνικής λεηλασίας επί δεκαετίες και την μετατροπή της χώρας μας σε αθλιέστατο γερμανικό προτεκτοράτο, με βαρύτατες οικονομικές συνέπειες αλλά και αρνητικές συνέπειες στα εθνικά μας θέματα.
Αν η Γερμανία για δικούς της λόγους προτείνει ένα επίπλαστο “κούρεμα” 50% επί του χρέους προς τους ιδιώτες, δεν υπάρχει τίποτα πιο ρεαλιστικό και απόλυτα φυσιολογικό, από το να διεκδικήσει η χώρα μας, τη στάση πληρωμών για την πλήρη διαγραφή του συνολικού χρέους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, πράγμα που εγκληματικά αμέλησε να πράξει η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή.
Από την άλλη η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ και η διάλυση της Ευρωζώνης, συνιστούν τη μόνη απάντηση ανάπτυξης και παραγωγικής προοπτικής για την Ελλάδα και την ευρωπεριφέρεια, απέναντι στο “ζουρλομανδύα” του ευρωνομίσματος, που έχει εξελιχθεί σε απέραντη γερμανική “φυλακή”.»
Ο Στάθης Κουβελάκης, τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι η πρόταση της στάσης πληρωμών και της εξόδου από το ευρώ, δεν οδηγεί στην απομόνωση της χώρας, ούτε στην επιστροφή σε κάποιον ανέφικτο εθνικό καπιταλισμό. Αντίθετα θα ανοίξει νέους δρόμους ανατροπής σε όλη την Ευρώπη και σε ρήξη με το σημερινό αντικοινωνικό και ακραία αντιδημοκρατικό οικοδόμημα της ΕΕ. Προϋπόθεση για ένα τέτοιο δρόμο είναι η απόρριψη της ιδεολογίας του ευρωπαϊσμού που καλλιέργησε τη ψευδαίσθηση της “ισχυρής Ελλάδας” και της συμμετοχής στο σχέδιο διεθνούς επέκτασης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Σύμφωνα με τον Σπύρο Σακελλαρόπουλο από τη στιγμή που προέκυψε η παρέμβαση της Τρόικα στη χώρα μας, κάτω από τις ευλογίες της ελληνικής άρχουσας τάξης και των εκπροσώπων της, ο ελληνικός λαός έχει πραγματοποιήσει τις μεγαλύτερες κοινωνικές κινητοποιήσεις από τη Μεταπολίτευση και ύστερα. Ωστόσο, είναι τέτοιο το βάθος της επίθεσης που δεν έχει γίνει δυνατό να παρθούν πίσω τα διάφορα “πακέτα” μέτρων (μνημόνιο, μεσοπρόθεσμο, πολυνομοσχέδιο) παρά την αδιαμφισβήτητη φθορά της κυβέρνησης και την πανθομολογούμενη αποτυχία των συγκεκριμένων μέτρων. Χρειάζεται μια ποιοτική αναβάθμιση στις πρακτικές του λαϊκού παράγοντα για να μπορέσει να αναχαιτισθεί η συστημική αυτή αλλαγή. Απαραίτητο όχημα για κάτι τέτοιο είναι η συγκρότηση ενός αριστερού ριζοσπαστικού μετώπου που θα συγκροτηθεί στη βάση των ακόλουθων αξόνων: α) έξοδος από το ευρώ και ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση β) στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους γ) εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση δ) ριζική αναδιανομή του εισοδήματος ε) υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης στην ομιλία του τόνισε τα εξής:
«Αυτήν την ώρα που η Γερμανική Ευρώπη προετοιμάζει μια νέα “κατοχή” στη χώρα μας με όχημα ένα επίπλαστο “κούρεμα” του χρέους, αυτήν την ώρα η στάση πληρωμών της Ελλάδας επί του χρέους και η έξοδος από το ευρώ, ως αφετηριακά σημεία μιας νέας προοδευτικής πορείας, γίνονται όχι μόνο όροι διεξόδου από την κρίση, αλλά και προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και επιβίωσης του λαού και της χώρας.
Το διαφαινόμενο “κούρεμα” 50% του χρέους της χώρας στους ιδιώτες, που σημαίνει απομείωση του συνολικού χρέους το πολύ 20%, αν φτάσουμε μάλιστα και σε αυτό το επίπεδο, δεν δίνει καμία απάντηση ούτε στο ελληνικό πρόβλημα ούτε στο πρόβλημα της Ευρωζώνης, πολύ περισσότερο αν γίνει με μη – “εθελοντικούς” όρους.
Αντίθετα, θα χρησιμοποιηθεί από τη γερμανική ΕΕ ως πρόσχημα για την επιβολή μιας πολιτικής χειρότερης κοινωνικής λεηλασίας επί δεκαετίες και την μετατροπή της χώρας μας σε αθλιέστατο γερμανικό προτεκτοράτο, με βαρύτατες οικονομικές συνέπειες αλλά και αρνητικές συνέπειες στα εθνικά μας θέματα.
Αν η Γερμανία για δικούς της λόγους προτείνει ένα επίπλαστο “κούρεμα” 50% επί του χρέους προς τους ιδιώτες, δεν υπάρχει τίποτα πιο ρεαλιστικό και απόλυτα φυσιολογικό, από το να διεκδικήσει η χώρα μας, τη στάση πληρωμών για την πλήρη διαγραφή του συνολικού χρέους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, πράγμα που εγκληματικά αμέλησε να πράξει η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή.
Από την άλλη η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ και η διάλυση της Ευρωζώνης, συνιστούν τη μόνη απάντηση ανάπτυξης και παραγωγικής προοπτικής για την Ελλάδα και την ευρωπεριφέρεια, απέναντι στο “ζουρλομανδύα” του ευρωνομίσματος, που έχει εξελιχθεί σε απέραντη γερμανική “φυλακή”.»
Ο Στάθης Κουβελάκης, τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι η πρόταση της στάσης πληρωμών και της εξόδου από το ευρώ, δεν οδηγεί στην απομόνωση της χώρας, ούτε στην επιστροφή σε κάποιον ανέφικτο εθνικό καπιταλισμό. Αντίθετα θα ανοίξει νέους δρόμους ανατροπής σε όλη την Ευρώπη και σε ρήξη με το σημερινό αντικοινωνικό και ακραία αντιδημοκρατικό οικοδόμημα της ΕΕ. Προϋπόθεση για ένα τέτοιο δρόμο είναι η απόρριψη της ιδεολογίας του ευρωπαϊσμού που καλλιέργησε τη ψευδαίσθηση της “ισχυρής Ελλάδας” και της συμμετοχής στο σχέδιο διεθνούς επέκτασης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Σύμφωνα με τον Σπύρο Σακελλαρόπουλο από τη στιγμή που προέκυψε η παρέμβαση της Τρόικα στη χώρα μας, κάτω από τις ευλογίες της ελληνικής άρχουσας τάξης και των εκπροσώπων της, ο ελληνικός λαός έχει πραγματοποιήσει τις μεγαλύτερες κοινωνικές κινητοποιήσεις από τη Μεταπολίτευση και ύστερα. Ωστόσο, είναι τέτοιο το βάθος της επίθεσης που δεν έχει γίνει δυνατό να παρθούν πίσω τα διάφορα “πακέτα” μέτρων (μνημόνιο, μεσοπρόθεσμο, πολυνομοσχέδιο) παρά την αδιαμφισβήτητη φθορά της κυβέρνησης και την πανθομολογούμενη αποτυχία των συγκεκριμένων μέτρων. Χρειάζεται μια ποιοτική αναβάθμιση στις πρακτικές του λαϊκού παράγοντα για να μπορέσει να αναχαιτισθεί η συστημική αυτή αλλαγή. Απαραίτητο όχημα για κάτι τέτοιο είναι η συγκρότηση ενός αριστερού ριζοσπαστικού μετώπου που θα συγκροτηθεί στη βάση των ακόλουθων αξόνων: α) έξοδος από το ευρώ και ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση β) στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους γ) εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση δ) ριζική αναδιανομή του εισοδήματος ε) υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας.
