ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Περνάω στο νομοσχέδιο με τον τίτλο «Πιστοποίηση των μηχανοδηγών και άλλες διατάξεις» που έχει φέρει το Υπουργείο, για το οποίο κάναμε και χθες την κριτική μας. Είναι ένας νόμος, ο ν.3891, που είναι συνέχεια αυτού του νόμου, ο οποίος απελευθερώνει την αγορά στα σιδηροδρομικά δίκτυα, συρρικνώνει τα 2/3 του σιδηροδρομικού δικτύου.
Χθες και εγώ και ο συνάδελφός μου Παναγιώτης Λαφαζάνης θέσαμε το θέμα της γραμμής Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα. Πρόσφατα έγιναν έργα ανακαίνισης ύψους 75.000.000 ευρώ. Είναι μία γραμμή η οποία συγχρηματοδοτήθηκε από εθνικά και από κοινοτικά κονδύλια.
Είπαμε ότι παραβιάζεται ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός. Η απάντηση που μου έδωσε χθες ο κ. Ρέππας είναι ότι εμείς οδηγούμαστε στο λανθασμένο συμπέρασμα πως εξ αυτού του λόγου θα πρέπει η υποδομή αυτή να χρησιμοποιείται από μία εταιρεία, όπως είναι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Αυτά τα είπε ο κ. Ρέππας χθες εδώ μέσα, σε αυτή την Αίθουσα.
Η υποδομή αυτή υπάρχει και είναι στη διάθεση οποιουδήποτε παρόχου σιδηροδρομικών υπηρεσιών θέλει να τη χρησιμοποιήσει. Το ότι υπάρχει αυτή η υποδομή που έχει κατασκευαστεί, σημαίνει ότι είναι διαθέσιμη και δεν σημαίνει υποχρέωση σε ένα σιδηροδρομικό φορέα. «Σε μία εταιρεία που λειτουργεί, επιτρέπεται, επειδή κάνετε λάθος -έτσι μου είπε ο κ. Ρέππας χθες- με όρους και αγοράς, όχι μόνο με όρους της αγοράς, όρους ανταγωνισμού, να χρησιμοποιεί οπωσδήποτε την υποδομή σε βάρος των συμφερόντων της».
Και βέβαια είπε ότι και ο διαχειριστής υποδομής, δηλαδή ο ΟΣΕ, είναι υποχρεωμένος να τη διαθέτει με τους ίδιους όρους και τις προϋποθέσεις που διαθέτει την υποδομή αυτή σε οποιαδήποτε άλλη εταιρεία, είτε είναι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, είτε είναι οποιαδήποτε άλλη.
Είπε, επίσης, ότι αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ οπωσδήποτε να κάνει τα συγκεκριμένα δρομολόγια, ακόμη και σε βάρος των συμφερόντων της.
Κύριε Υφυπουργέ, είστε και συγκοινωνιολόγος. Διερωτώμαι: Είμαστε μία χώρα η οποία αντί να βελτιώσει και να μπορέσει να εκσυγχρονίσει το συγκεκριμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, τι το κάνει; Το έχει κόψει, το απαξίωσε και τώρα θα το δώσει σε ιδιώτες.
Αυτό είναι τραγικό. Είμαστε μία χώρα που θα έπρεπε να έχει αναπτύξει ένα σιδηρόδρομο, ο οποίος να είναι περιβαλλοντικά καθαρός, να είναι ασφαλής, να έχει ένα χαμηλό εισιτήριο για να μπορεί να μετακινείται ο φοιτητής, ο συνταξιούχος, ο εργαζόμενος, ο τουρίστας.
Εμείς, όμως, εδώ δεν θέλουμε κάτι τέτοιο. Εγώ θυμάμαι εκείνους τους χειρισμούς της προηγούμενης κυβέρνησης, όπου είχε σταματήσει η γραμμή που πήγαινε στα Δίκαια του Έβρου, γιατί, λέει, δεν είχε ρόδες για τα βαγόνια. Αυτή η τραγική κατάσταση είναι χρόνια κατάσταση. Χρησιμοποιήσατε τον ΟΣΕ με διάφορους τρόπους για να φτάσετε να τον ξεπουλήσετε, να τον δώσετε σε ιδιώτες.
Και αυτή τη στιγμή τα 75.000.000 ευρώ που δόθηκαν στη γραμμή της Πελοποννήσου, πού πάνε; Πετιούνται; Αυτά είναι χρήματα του ελληνικού λαού. Γιατί τον απαξιώνετε έτσι; Γιατί θα την κλείσετε αυτή τη γραμμή; Έχετε αυτό το δικαίωμα;
Εγώ θα μείνω στις προτάσεις της «Πανελλήνιας Ένωσης Προσωπικού ΕΛΞΗΣ» του ΟΣΕ. Σας τις είπα και εχθές. Θα σας τις πω και σήμερα. Είναι τα ζητήματα που θέτει η Πανελλήνια Ένωση όσον αφορά τις απαιτήσεις της πιστοποίησης. Βεβαίως να υπάρχει πιστοποίηση στους μηχανοδηγούς, όχι όμως τόσο χαλαρή όσο τη θέλετε εσείς εδώ. Θα έπρεπε να υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις. Και δεν τις βάζετε.
Δεν βάζετε το απαιτούμενο γλωσσικό επίπεδο που είναι το επίπεδο Ε’. Βάζετε το επίπεδο Γ’. Και χθες μας είπε ο κύριος Υπουργός ότι δεν χρειάζεται και ότι άλλες χώρες έχουν επίπεδο Β’, γνωρίζοντας ότι έχουμε μία χώρα που έχει αυτό το απαρχαιωμένο δίκτυο, έχουμε μία χώρα με ιδιαίτερη γεωμορφολογική κατάσταση και θα έπρεπε να υπάρχει το ανώτατο επίπεδο. Εσείς λέτε ότι ικανοποιείστε με το επίπεδο Γ’. Οι ειδικοί που είναι οι εργαζόμενοι μηχανοδηγοί -οι οποίοι είναι και στην κινητοποίηση για όλη αυτή την κατάσταση- λένε ότι θα έπρεπε να είναι το επίπεδο Ε’.
Επίσης, αναφέρουν ότι είναι απολύτως αναγκαίο να προβλεφθούν πρόσθετες απαιτήσεις από άποψη εκπαίδευσης, εμπειρίας και εξετάσεων για την απόκτηση του πιστοποιητικού κατηγορίας Β’ έτσι ώστε να εξασφαλισθούν οι υψηλές απαιτήσεις ασφαλείας και εμπειρίας που απαιτούνται. Αντίθετα το σχέδιο νόμου αφήνει ασαφείς τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση κάθε είδους πιστοποιητικού. Και πρέπει να απαιτείται, μετά την απόκτηση του πιστοποιητικού κατηγορίας Α’ εμπειρία τουλάχιστον δύο ετών, ειδική εκπαίδευση και ειδικές εξετάσεις, προκειμένου κάποιος να αποκτήσει πιστοποιητικό κατηγορίας Β΄. Δεν τα θέτετε μέσα.
Επίσης, τα προσόντα των υποψηφίων μηχανοδηγών, πρέπει να είναι αντίστοιχα με τις σήμερα ισχύουσες ρυθμίσεις. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για την υποβάθμιση του επιπέδου των γνώσεων του προσωπικού ΕΛΞΗΣ. Βάζουμε πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Να μην τα επαναλαμβάνω όμως.
Επίσης, δεν τηρείται η πρόβλεψη της Οδηγίας στο άρθρο 37 παρ. 2γ σύμφωνα με την οποία οι εκδίδουσες αρχές λαμβάνουν υπόψη όλες τις επαγγελματικές δεξιότητες που έχει ήδη αποκτήσει κάθε μηχανοδηγός, ώστε η παρούσα απαίτηση να μη δημιουργεί περιττή διοικητική και οικονομική επιβάρυνση. Άδειες οδήγησης που έχουν ήδη χορηγηθεί στους μηχανοδηγούς πρέπει να κατοχυρώνονται όσο είναι δυνατόν.
Θα πρέπει να προβλεφθεί ο τρόπος με τον οποίο θα λαμβάνονται υπόψη οι ικανότητες και η εμπειρία που ήδη κατέχουν οι μηχανοδηγοί μας, ώστα να αποφευχθεί η περιττή ταλαιπωρία όλων, αλλά και να κατοχυρωθούν κατεχόμενες ήδη άδειες. Η παραπομπή σε Κοινή Υπουργική Απόφαση δεν θεωρείται επαρκής κατοχύρωση.
Ομοίως πρέπει να επιμηκυνθεί ο χρόνος των μεταβατικών διατάξεων στο ανώτατο επίπεδο και να μην τεθούν σε ισχύ οι διατάξεις για τις άδειες για μηχανοδηγούς που οδηγούν αποκλειστικά στο ελληνικό έδαφος.
Τέλος, δεν υπάρχει καμία ρύθμιση για εκείνους τους εργαζόμενους οι οποίοι είτε για λόγους υγείας είτε για άλλους λόγους, δεν θα αποκτήσουν μέχρι το 2018 την προβλεπόμενη άδεια. Είναι συνεπώς αναγκαίο να εξασφαλισθεί στους εργαζόμενους αυτούς η δυνατότητα συγκεκριμένης εναλλακτικής απασχόλησης.
Εμείς ψηφίσαμε επί της αρχής «παρών».
«Παρών» θα πούμε στο κεφάλαιο Α’ και στο κεφάλαιο Β’.
Στο κεφάλαιο Γ’ όμως, θα πούμε «κατά». Και θα πούμε «κατά» γιατί εδώ είναι οι όροι απόκτησης άδειας και πιστοποιητικού. Εδώ οι βασικές απαιτήσεις που είναι οι ελάχιστες. Θα έπρεπε να είναι πολύ πιο υψηλές.
Στο κεφάλαιο Δ’ που αναφέρεται στη διαδικασία για την απόκτηση της άδειας και του πιστοποιητικού, θα πούμε επίσης «κατά». Εδώ αναφέρεται στο άρθρο 15 της Οδηγίας –αυτό το κεφάλαιο Δ’- ότι κάθε σιδηροδρομική επιχείρηση και διαχειριστής υποδομής καθορίζει τις οικείες διαδικασίες χορήγησης. Όταν ιδιώτες θα έρθουν να «καθαρίσουν» ως σιδηροδρομικές επιχειρήσεις, δεν θα έχουν το πρόβλημα, δεν θα βάζουν τις υψηλές απαιτήσεις, θα βάλουν αυτές που θέλουν αυτοί. Και εδώ βοηθάτε σε αυτή την κατάσταση.
Στο κεφάλαιο Ε’ που αναφέρεται στα καθήκοντα και αποφάσεις της αρχής θα ψηφίσουμε επίσης «κατά». Και θα σας πω γιατί ψηφίζουμε «κατά» εδώ. Το άρθρο 22 αναφέρεται στα προσωπικά δεδομένα. Το μητρώο και η ανταλλαγή δεδομένων δεν διασφαλίζονται.
Στο κεφάλαιο ΣΤ’ που αναφέρεται στην εκπαίδευση και στην εξέταση των μηχανοδηγών, θα ψηφίσουμε σε όλο το κεφάλαιο «κατά».
Επίσης, στο κεφάλαιο Θ’ που αναφέρεται στους ελέγχους και στις κυρώσεις, θα πούμε «παρών» πολύ κριτικά, όμως με την επισήμανση ότι εάν δεν μπουν πιο υψηλές απαιτήσεις, εδώ έχουμε ημίμετρα.
Κεφάλαιο Ι΄: «Τελικές διατάξεις». Εμείς ψηφίζουμε «παρών». Βεβαίως, στο άρθρο 31 και στα παραρτήματα ψηφίζουμε «κατά», γιατί εδώ εμπεριέχονται όλες οι συγκεκριμένες απαιτήσεις που δεν διασφαλίζονται, όπως λέει και η Πανελλήνια Ένωση Μηχανοδηγών Έλξης του ΟΣΕ που έχει απίστευτη εμπειρία, που όμως κατασυκοφαντήθηκε και από αυτήν τη Κυβέρνηση και από την προηγούμενη και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, για να μπορέσει να ιδιωτικοποιηθεί και ο ΟΣΕ.
Κεφάλαιο ΙΑ΄: «Άλλες διατάξεις». Και εδώ ψηφίζουμε «παρών». Εδώ, βεβαίως, βάζετε και πάλι κοινή υπουργική απόφαση.
Κυρία Πρόεδρε, μένουμε σε αυτές τις θέσεις. Δεν μπορούμε να στηρίζουμε νομοθετήματα, τα οποία βοηθούν στην περαιτέρω απελευθέρωση της αγοράς. Όταν το κοινωνικό αγαθό εμπορευματοποιείται, σίγουρα εμείς θα κάνουμε την κριτική μας και θα είμαστε με όλους εκείνους που αγωνίζονται, για να μπορέσει να στηθεί ξανά το κοινωνικό κράτος.
Ευχαριστώ.