Σάββατο 11 Ιουνίου 2011
Εδώ δεν μπορούσε να κάνει ένα διάγγελμα, θα σώσει τη χώρα;;;
Απίστευτο πολιτικό σύστημα, βαρύγδουπο και πολυέξοδο. Μια μιντιοκρατούμενη "δημοκρατία" σελοφάν, αλλά επί της ουσίας, παντελώς ανίσχυρη και άχρηστη. Χθες γίναμε όλοι μάρτυρες ενός πρωθυπουργού (του ισχυρότερου υποτίθεται παράγοντα αυτού του πολιτικού συστήματος) ο οποίος δεν μπορούσε να κάνει ούτε ένα διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό. Παιδευόταν από τις 3 μ.μ. και έφτασε η ώρα κοντά στις 7 μ.μ. για να...
καταστεί δυνατόν να βρεθεί τηλεοπτικό μέσο για να γίνει το διάγγελμα. Διάγγελμα, τρόπος του λέγειν, αλλά λέμε τώρα….
Μέχρι τότε μας ενημέρωνε ο ίδιος από το twiter.!!! Φανταστείτε το διάγγελμα να μην ήταν οι γνωστές πομφόλυγες του κ. Παπανδρέου, αλλά να ήταν κάτι πολύ σοβαρό, όπως π.χ. πόλεμος ή κάτι άλλο και να μην μπορεί να ενημερώσει τον ελληνικό λαό!!!!..
Δυστυχώς αυτό είναι το πολιτικό μας σύστημα. Οι μόνες εντολές που εκτελούνται είναι οι διαταγές προς τα ΜΑΤ ή οι διάφορες εντολές για ρουσφέτια. Κατά τα λοιπά, οι αποφάσεις που βγάζουν οι διάφοροι υπουργοί και άλλοι παρατρεχάμενοι, φτάνουν δεν φτάνουν μέχρι τις ιδιαίτερες γραμματείς τους και τον στενό τους περίγυρο.
Και να σκεφτείτε ότι η τρόϊκα περιμένει από αυτό το πολιτικό σύστημα να εφαρμόσει τα μέτρα, να κάνει διαρθρωτικές αλλαγές ή να πατάξει τη φοροδιαφυγή…..
Αναρωτιόμαστε: Εδώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, δεν μπορούσε να κάνει ένα διάγγελμα και ταυτόχρονα όλοι οι ανευθυνοϋπεύθυνοι αυτής της τραγελαφικής κατάστασης εξακολουθούν σήμερα να είναι κανονικά στις θέσεις τους, σαν να μην τρέχει τίποτα, άραγε, αυτός ο πρωθυπουργός θα μπορέσει να σώσει τη χώρα;;;
Μετά δεν πρέπει να απορεί κανείς, γιατί με αυτό το πολιτικό σύστημα καταντήσαμε έτσι που καταντήσαμε.Ας μας λυπηθεί ο Θεός!!!
hassapis-peter
Ομολογία Παπανδρέου: Δεν μπορώ να κυβερνήσω μόνος μου!
Η χθεσινή ομολογία του πρωθυπουργού, μέσω διαγγέλματος, ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει μόνος του, καθώς κι ότι ψάχνει υπουργούς εκτός βουλής είναι πρωτοφανής και εντυπωσιακή αν μη τι άλλο…
Κι αυτό γιατί οι πολίτες το 2009 δεν τον εξουσιοδότησαν να σύρει τη χώρα στο ΔΝΤ και στην Τρόικα, ούτε καμιά εντολή του δώσανε να βάλει …τραπεζίτες και βιομηχάνους στην κυβέρνηση.
Η λύση από τη στιγμή που δηλώνει αδυναμία να κυβερνήσει, κι απ΄ το να ψάχνει συνενόχους στο «έγκλημα», είναι μία και καθαρή: εκλογές. Εκλογές αφενός για να λυτρώσει τη χώρα και αφετέρου για να αποφασίσει ο λαός τι θέλει!
Αυτό όμως που δείχνει και τη σήψη της σημερινής κυβέρνησης είναι ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας – έτσι για το θεαθήναι- υπουργός ή βουλευτής και να πει ότι αυτό κινείται στα όρια της εκτροπής…
Γιατί αν θέλουν οι τραπεζίτες που συναγελάζεται η κυβέρνηση να γίνουν υπουργοί για να μας… σώσουν ας κατέβουν ως υποψήφιοι βουλευτές για να δουν πόσα απίδια πιάνει ο σάκος.
Η εκκωφαντική σιωπή των κορυφαίων του ΠΑΣΟΚ για τις ακροβασίες του Παπανδρέου δείχνει και κάτι άλλο: την παλαιοκομματική αντίληψη που κουβαλάνε και έχει να κάνει με το πολιτικό κόστος και την ψηφοθηρία στην οποία επιδίδονται χρόνια τώρα.
Νέα της Ομογένειας
- Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου στην σύνοδο της ''λέσχης Bilderberg'' 2011, στο St. Moritz.
- Διαδήλωση κατά της ελληνικής κυβέρνησης έξω από το γενικό προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, μεσημέρι 17 Ιουνίου.
- 9 ημέρες ταξίδι στη Νέα Υόρκη, πάλι, του υφυπουργού Πολιτισμού-Τουρισμού Γ. Νικητιάδη, ''βαφτίστηκε'' ως ''επαφή με... ομογενείς επιχειρηματίες και την ελληνική Εκκλησία''. Και σε γάμο της κόρης συντοπίτη του, μαζί με τον...Κίσσιγκερ.
Περισσότερα πατήστε εδώhttp://www.kalami.us/
Ανατροπή σκηνικού με γαλάζιο προβάδισμα
Την ραγδαία φθορά της κυβέρνησης καταγράφει δημοσκόπηση της Public Issue. Πέρασε μπροστά η Νέα Δημοκρατία. Σε ελεύθερη πτώση η δημοτικότητα του Γ. Παπανδρέου. Δυσαρεστημένοι με τη ζωή τους δηλώνουν οι πολίτες
Αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό, καταγράφει το βαρόμετρο της Public Issue που δημοσιεύει η "Καθημερινή της Κυριακής", καθώς η ΝΔ προηγείται με 31%, έναντι 27% του ΠΑΣΟΚ.
Ακολουθεί το ΚΚΕ με 11%, ο ΛΑΟΣ με 8%, ο ΣΥΡΙΖΑ με 6,5%, οι Οικολόγοι Πράσινοι με 3,5%, η Δημοκρατική Αριστερά με 3% , η Δημοκρατική Συμμαχία με 2,5%, ενώ η αποχή φτάνει το 38%.
Μόνο ένας στους 4 πολίτες πιστεύει πως η κυβέρνηση θα καταφέρει να εξαντλήσει την 4ετία, ενώ η δημοτικότητα του Γιώργου Παπανδρέου σημειώνει κάμψη.
Στο ερώτημα, ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου και Αντώνης Σαμαράς συγκεντρώνουν από 23%, με το 55% των πολιτών να δηλώνουν κανένας.
Το 74% εκτιμά πως ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ θα μπορούσαν να κυβερνήσουν σωστά τη χώρα, ενώ το 59% εκτιμά πως στην παρούσα φάση δεν χρειάζονται πρόωρες εκλογές. Χαρακτηριστικό πάντως είναι το γεγονός ότι το 82% των πολιτών είναι δυσαρεστημένοι από τη ζωή τους, ενώ το 87% εκτιμά πως κινούμαστε σε λάθος κατεύθυνση.
Νέα Δημοκρατία: Ξέρω ότι οι Έλληνες θέλουν να μείνω όρθιος και να κάνω τις σωστές επιλογές
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Δεκατρείς μήνες μετά την ψήφιση του Μνημονίου, ο Πρωθυπουργός έκανε σήμερα διάγγελμα, για να πει τα… ίδια που είχε πει και τότε!Η πολιτική εκείνη απέτυχε!Η ίδια συνταγή συνεχίζεται!Στο ίδιο αδιέξοδο βρίσκεται η χώρα.Η αξιοπιστία της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης έχει ήδη κριθεί από τα αποτελέσματά της.Είναι, επίσης, φανερό ότι ο κ. Παπανδρέου δεν κατανόησε τη λογική και τα μέτρα που προτείναμε για την επανεκκίνηση της οικονομίας.Βάζει νέους φόρους πάνω στους ήδη μεγάλους φόρους, τους φορτώνει στους ίδιους ώμους και νομίζει ότι έτσι κάνει τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα.Τέτοια πολιτική, που βαθαίνει την κρίση, η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να προσυπογράψει.
Ξέρω ότι η ελληνική κοινωνία ζει με αγωνίες και αβεβαιότητα.
Ξέρω ότι οι Έλληνες θέλουν να μείνω όρθιος και να κάνω τις σωστές επιλογές.
Ξέρω ότι η συστράτευση πρέπει να δίνει προοπτική και αισιοδοξία.
Γι’ αυτό και η μόνη συστράτευση που έχει νόημα, είναι για τη διόρθωση του λάθους και την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου».
Το τέλος της “μεγάλης πλάνης”
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Εδώ και περίπου έναν μήνα, παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τη στρατηγική προσέγγιση του Μεγάρου Μαξίμου να προκαλέσει σε μονομαχία την κοινή λογική, και να μην βγει από την αναμέτρηση, ούτε καν… τσαλακωμένο.
Το ΠΑΣΟΚ και η πολιτική επικοινωνία άλλωστε, ήταν δυο έννοιες απόλυτα συμβατές μεταξύ τους στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Μάλλον δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ολόκληρες γενιές Ελλήνων πείστηκαν να ζήσουν μια «μεγάλη πλάνη», αντικαθιστώντας με την πλάνη αυτή την πραγματικότητα. Και είχαν την απαίτηση να μην καταβάλλουμε κανένα τίμημα.
Το ΠΑΣΟΚ επένδυσε διαχρονικά στο θυμικό και τις αδυναμίες του συναισθήματος των Ελλήνων. Είτε ήταν ο ίδιος ο Ανδρέας, είτε το κοφτερό μυαλό του Κώστα Λαλιώτη, και η σκηνοθετική μαεστρία του Τάσου Μπιρσίμ, το ΠΑΣΟΚ κατάφερνε πάντα να μας παρουσιάζει μια «εικονική πραγματικότητα». Και να πείθει τους περισσότερους να την αποδεχθούν.
Έτσι, ζήσαμε με τους μύθους μας. Η τελευταία σελίδα των οποίων γράφτηκε με το διάγγελμα του 3ου Παπανδρέου που έγινε Πρωθυπουργός, πέρσι την άνοιξη στο Καστελόριζο. Το Μνημόνιο ήταν η ληξιαρχική πράξη αφύπνισης από τις εθνικές παραισθήσεις. Η δε άτσαλη και βουλιμική ως προς την αφαίμαξη των κοινωνικών δικαιωμάτων εφαρμογή του, ανάγκασε πλειοψηφίες μέχρι πρότινος βουβές και εφησυχασμένες, να δίνουν κάθε απόγευμα ραντεβού στην πλατεία Συντάγματος.
Ακόμη και σήμερα όμως, το ΠΑΣΟΚ επενδύει στην αναβίωση του επικοινωνισμού, ως οδού διαφυγής από τα αδιέξοδά του. Ο Γιώργος Παπανδρέου καλεί σε συναντήσεις τους πολιτικούς αρχηγούς και προκαλεί Συμβούλιο υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να επιχειρήσει να περάσει το προφίλ του ηγέτη που επιδιώκει και προτείνει την εθνική συνεννόηση. Μια έννοια ωστόσο, που αν και όχι τόσο ο ίδιος προσωπικά, αλλά μετά βεβαιότητας το «όλον ΠΑΣΟΚ» και οι εκφραστές του, δεν γνώριζαν καν την ύπαρξή της, στα χρόνια της απόλυτης εξουσίας τους.
Τα αρμόδια όργανα, υπουργικό συμβούλιο, Πολιτικό Συμβούλιο, και ΚΤΕ Οικονομίας, συνεδριάζουν επί ώρες. Η πόρτα κλείνει το πρωί, και ανοίγει τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας. Αυτό σημαίνει ότι τα ΜΜΕ δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να καλύψουν με επάρκεια τις εξελίξεις, μιας και η επίσημη ροή ενημέρωσης… δεν υπάρχει. Έτσι, η ατζέντα που επικοινωνείται, είναι αυτή των επιλεκτικών διαρροών, με τις οποίες επιχειρείται να πειστεί η κοινωνία ότι το ΠΑΣΟΚ κάνει αντιπολίτευση στην Κυβέρνησή του.
Τα δυο προηγούμενα 24ωρα ήταν τα πλέον χαρακτηριστικά. Το υπουργικό συμβούλιο της Πέμπτης ολοκληρώθηκε… σχεδόν τα ξημερώματα της Παρασκευής, με τις εφημερίδες να μην προλαβαίνουν να γράψουν τίποτα, πέραν του ότι το Μεσοπρόθεσμο κατατέθηκε στη Βουλή.
Και χθες, Παρασκευή, τελευταία ημέρα της εβδομάδας, στις αρχές του καλοκαιριού, όπου οι ρυθμοί όλων χαλαρώνουν, και μάλιστα πριν από εορταστικό τριήμερο (του Αγίου Πνεύματος), ο Γιώργος Παπανδρέου πηγαίνει στη Βουλή, απαντά με πολιτική «αργκό» στις ερωτήσεις των άλλων αρχηγών, δίνει εντολή στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου να παραχωρήσει μακροσκελή συνέντευξη Τύπου για το Μεσοπρόθεσμο, που από τους αριθμούς και τους φόρους… ζαλίζεσαι, και ο ίδιος προαναγγέλλει για τις 14.00 βαρυσήμαντο διάγγελμα.
Αυτή τη φορά, η «Ώρα ΠΑΣΟΚ» ξεπερνά κάθε προηγούμενο, η καθυστέρηση αγγίζει σχεδόν τις πέντε ώρες, μοναδική πληροφόρηση υπάρχει από το… Twitter του Πρωθυπουργού, και στο διάγγελμα ακούμε πάλι προτροπές προς την Αντιπολίτευση για κυβέρνηση συνεργασίας, ή έστω ανοχής. Και μετά ήρθε το τριήμερο!
Κάποια άλλη περίοδο, η παραπάνω τακτική του «επικοινωνισμού», θα μπορούσε και να διδάσκεται σε σεμινάρια για την πολιτική επικοινωνία. Μόνο που σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η κοινωνία άλλαξε, επειδή άλλαξε ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα οι πολίτες. Οι παραδοσιακές μεθοδολογικές προσεγγίσεις, τείνουν να εξελιχτούν σε παρωδία αναμνήσεων.
Η «μεγάλη αλήθεια» που διαφεύγει της προσοχής του Μεγάρου Μαξίμου, είναι η επιβεβαίωση της ιστορικής ρήσης του Ελευθερίου Βενιζέλου: Όταν τα πράγματα αλλάζουν, αλλάζει η στάση μας απέναντι στα πράγματα. Τα πράγματα άλλαξαν. Το ΠΑΣΟΚ όμως όχι…
Ανατροπή με Μπιρμπίλη στο briefing!
NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Στο μυαλό του Γιώργου Παπανδρέου, ο ανασχηματισμός της Κυβέρνησης είναι η τελευταία ζαριά που έχει στη διάθεσή του το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να επιχειρήσει να ανακάμψει, και να διεκδικήσει τη νίκη στις επόμενες εκλογές.
Για τον λόγο αυτό, ο Πρωθυπουργός είναι εξαιρετικά προσεκτικός ως προς την επεξεργασία των προτάσεων και των εισηγήσεων που δέχεται, για τη μορφή του νέου κυβερνητικού σχήματος.
Πέραν λοιπόν από το πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου στο υπουργείο Οικονομικών, με τον «κεντροδεξιό» Τάκη Αράπογλου να προβάλλει ως επικρατέστερος… μέχρι αποδείξεως του εναντίου, ο Γιώργος Παπανδρέου δίνει έμφαση και στο ποιος θα αντικαταστήσει τον Γιώργο Πεταλωτή στο briefing.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα είναι εκείνος που θα σηκώσει ένα μεγάλο βάρος της προσπάθειας για αποκατάσταση της εικόνας του ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία, και για τον λόγο αυτό η επιλογή του εξελίσσεται σε κεντρική προτεραιότητα για τον Γιώργο Παπανδρέου.
Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες, ο Πρωθυπουργός κλείνει περισσότερο προς την περίπτωση της Τίνας Μπιρμπίλη, συνυπολογίζοντας μια σειρά από παραμέτρους, κρίσιμες για τις ισορροπίες που διαμορφώνονται στο πολιτικό σκηνικό.
Η σημερινή Υπουργός Περιβάλλοντος, δεν προέρχεται από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ, και έτσι της είναι περισσότερο εύκολο να υπερασπιστεί πολιτικές και πρωτοβουλίες, που ενδεχομένως βάλλουν ευθέως κατά του λεγόμενου «βαθέως ΠΑΣΟΚ». Κάτι που έδειξε άλλωστε όταν, έχοντας απέναντί της τον κ. Φωτόπουλο και τους υπόλοιπους συνδικαλιστές της ΔΕΗ, τους άκουγε νηφάλια, χωρίς να κάνει πίσω στις αποφάσεις της.
Είναι πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Γιώργου Παπανδρέου, στο παρελθόν άλλωστε και για μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν η βασική κειμενογράφος των ομιλιών του σημερινού Πρωθυπουργού. Αυτό σημαίνει ότι μεταξύ τους υπάρχει κώδικας επικοινωνίας, ώστε να μπορεί η Τίνα Μπιρμπίλη να «μεταφράσει» τα σήματα που εκπέμπει ο Γιώργος Παπανδρέου, με ελάχιστη παρέκκλιση από το περιεχόμενό τους.
Ως γυναίκα και φρέσκο πολιτικό πρόσωπο, η εικόνα θα είναι εξαρχής με το μέρος της. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην κρίση της Κερατέας, ο Πρωθυπουργός επέλεξε να παραμερίσει τους «σκληρούς» Θεόδωρο Πάγκαλο και Γιάννη Ραγκούση, και να αναθέσει στην κα Μπιρμπίλη τη διαπραγμάτευση με τους τοπικούς φορείς για την εξεύρεση λύσης.
Το προφίλ της Τίνας Μπιρμπίλη είναι αντισυμβατικό. Στα όρια του… αντιεξουσιαστικού, μιας φράσης που ο Γιώργος Παπανδρέου επικαλείται συχνά, επειδή την πιστεύει βαθιά ως πολιτική πρακτική. Στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο, το οποίο ενέκρινε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, την ώρα που ο Ευάγγελος Βενιζέλος ζητούσε «διευθυντήριο», η Τίνα Μπιρμπίλη έδειχνε τις πλούσιες περιοχές των Βορείων Προαστίων της Αττικής, ως τον χώρο στον οποίο θα πρέπει να κινηθεί η Κυβέρνηση, για να βρει «που πήγαν τα λεφτά».
Όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στη στρατηγική επιδίωξη του Γιώργου Παπανδρέου να μεταφέρει την πολιτική αντιπαράθεση, από το μέτωπο της οικονομίας σε εκείνο των θεσμών. Την προώθηση δημοψηφίσματος για θεσμικές αλλαγές, που θα απηχούν τα αιτήματα των «Αγανακτισμένων» της πλατείας Συντάγματος, δεν μπορεί να την αναλάβει κάποιο παραδοσιακό, και εκ των πραγμάτων «φθαρμένο» πολιτικά στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Η Τίνα μοιάζει για τον Γιώργο Παπανδρέου ιδανική, επειδή αμφότεροι πιστεύουν στις ανατρεπτικές διαδικασίες.
Ακόμη και στη θρυλική πλέον διαπίστωση του Γιώργου Φλωρίδη για τους «κηπουρούς» που ο Γιώργος Παπανδρέου να κάνει υπουργούς, η Τίνα Μπιρμπίλη αποτελεί την εξαίρεση. Έστω κι αν η εξαίρεση αυτή επιβεβαιώνει τον κανόνα…
Αντρίκος “θέλω όσα πήρε καί ο Τσουκάτος”!
Τό ποσόν του 1000000€ που κατά το Πασόκ υπεξαίρεσε ο Θ.Τσουκάτος από τά μαύρα ταμεία της Ζίμενς καί κατά τόν Θ.Τσουκάτο το κόμμα τού Γ. Παπανδρέου ζητά ο Αρχηγός τής επιδοτούμενης ΜΚΟ i4 sence Antrikos Papandreou, με αγωγή πού κατέθεσε αμέσως μετά τήν κίνηση της δικαιοσύνης μέσω τού Εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος νά μέ καλέσει γιά να καταθέσω τήν Τετάρτη 15 Ιουνίου. Αντιλαμβάνομαι τόν πανικό γιά τήν αποκάλυψη εκείνων πού εν γνώση τους στέρησαν τό Ελληνικό Δημόσιο από τουλάχιστον 26 δις $ πουλώντας ασφάλιστρα κινδύνου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου τήν ίδια ώρα πού μυστικά διαπραγματεύονταν τήν είσοδο της Χώρας στο μηχανισμό του ΔΝΤ......
Αντιλαμβάνομαι τήν προσπάθεια στήριξης τών Μεγάλων κολλητών που καί στό παρελθόν βάπτιζαν το Γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι Ελληνικό γιά να αρπάζουν παράνομα επιδοτήσεις καταστρέφοντας τήν Ελληνική αγροτική οικογένεια .
Τήν στήριξη τών συνεταίρων της πράσινης ανάπτυξης πού εγκατέλειψαν τίς χώρες τους μετά τήν αποκάλυψη σκανδάλων μέ τήν alkatel όπως του Jose Maria figures.Τήν στήριξη τών διαχειριστών εταιρειών CDS όπως η Goldman sacks πού τώρα είναι σύμβουλοι επί πληρωμή της Ελληνικής Κυβέρνησης, ενώ πρώην στελέχη της όπως ο Τούρκος demirel συναίτερος τών ανωτέρω .
Καλώ τόν andrikos ,
Να υποβάλλει άμεσα καί μήνυση εντός 7 ημερών άλλως θά του καταθέσω εγώ καλώντας ώς μάρτυρες Όλους τους Ελεύθερους Έλληνες.Να δεσμευθεί ότι θά έλθει στό δικαστήριο στήν διεξαγωγή της δίκης καί νά μήν τήν κοπανίσει όπως ο Τσουκάτος.Νά ζητήσουμε καί οι δύο μέ κοινή επιστολή στήν Ελβετία στό Λουξεμβούργο στήν Ιαπωνία στήν Ινδία στήν Κίνα, (σσΟ: ΤΟΝ ΠΑΝΑΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ ΝΗΣΟΥΣ) και όπου αλλού ο ίδιος επιθυμεί το άνοιγμα και δέσμευση στούς πιθανούς τραπεζικούς μας λογαριασμούς.
Να απαντήσει πόσα πήρε σέ ΜΚΟ που συμετέχει από το Ελληνικό Δημόσιο ,σπόνσορες κτλ.
Ευχαριστώ γιά τήν Ευκαιρία
Δηλώνω ότι παραιτούμαι κάθε Ασυλίας Βουλευτικής .
Πάνος Καμμένος
Εκλεγμένος Βουλευτής Β Αθήνας._
ΟΛΥΜΠΙΑ
Παράνομος! Καθ' υποτροπήν.
«Με χαρά σημειώνουμε την ενεργό συμμετοχή στις εκλογές και την αρμονία που επεδείχθη με τις άλλες κοινότητες της Μακεδονίας από τη Μακεδονική Τουρκική Κοινότητα, η οποία αποτελεί ένα από τα σημαντικά τμήματα της μακεδονικής κοινωνίας. Η κοινωνική αρμονία, ο διάλογος και η λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στη Μακεδονία, η οποία έχει έναν ιδιαίτερο ρόλο στην πολυεθνική, πολυθρησκευτική και πολυπολιτισμική δομή και γεωγραφία των Βαλκανίων, έχει μεγάλη σημασία για το μέλλον της χώρας, της οποίας η ευρωατλαντική ολοκλήρωση είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή». Το Τουρκικό Υπουργείον Εξωτερικών
Οι «32» είναι ακόμα «32»; Μήπως έχει μετανοιώσει καμμιά ψυχή; ......
Τι δουλειά έχουν στην ίδια έπαλξη μαζί διανοητές που τους κόφτουν τα ανθρώπινα με «χρήσιμους διανοούμενους» κι άλλες κάποιες δευτεράντζες, εξαρτημένες απ' την εξουσία κι εξαρτυμένες στα συγκροτήματα Τύπου που διαρκώς περιπαίζουν τον λαό, σπάνε το ηθικό των πολιτών -κάτι μάλιστα νεόκοπους ζηλωτές της βλαχοσοβαροφάνειας που τους κόβει τόσον το νιονιό τους, ώστε να κατηγορούν
φέρ' ειπείν για την κακοδαιμονία των ΑΕΙ τους πρυτάνεις κι όχι τους υπουργούς;
Απ' αυτές τις «32 υπογραφές» ορισμένες είναι πολύ βαριές για να τις κρεμάνε οι επιτήδειοι λάφυρα στων Τραπεζών τους Ναούς...
Καλά προετοίμαζε από καιρό τώρα το έδαφος (για τους τάφους) ο νεωτερίζων πολιτικός πολιτισμός
με τις «Ανεξάρτητες Αρχές», τις «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», τους «ενεργούς πολίτες»
κι όλα τα άλλα πιασάρικα και καινοφανή που έδιναν σε πολλούς την εντύπωση ότι αλλάζει η εποχή -πάει προς τα μπρος, ίσως και μετά το «τέλος της ιστορίας», κι όχι πίσω
στις εποχές «αφέντης και δούλος» πριν απ' τη διάκριση των εξουσιών, πριν απ' τη διάκριση της μισθωτής εργασίας από τη δουλεία...
Κι έτσι ανεπαισθήτως αποκτήσαμε -οι πολλοί- αντανακλαστικά Ραν Ταν Πλαν - τώρα
μια ακόμα Ανεξάρτητη Αρχή
θα αναλάβει να ξεπουλήσει τα χρυσαφικά, τα ασημικά και την κυλότα της χώρας.
Μάλιστα σε αυτήν την (Ανεξάρτητη) Αρχή Διαχείρισης Δημόσιας Περιουσίας εκτός από γραικύλους ρωμιούς θα συμμετέχουν και φράγκοι γκαουλάιτερ (σ.σ. το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Ψευτοθόδωρου διαψεύδει αυτό το ενδεχόμενο, το επιβεβαιώνει).
Ομως το θέμα δεν είναι μόνον η κυβέρνηση, είμαστε κυρίως εμείς. Οι πολίτες, ως πρόσωπα και ως σύνολα.
Οταν, για παράδειγμα, ο Παπανδρέου ο Δόσων έκανε Κοινοβουλευτικό Πραξικόπημα περνώντας απ' τη Βουλή το Μνημόνιο με 150 συν μία ψήφους κι όχι με 180 ως ώφειλε (κατά το άρθρον 28 του Συντάγματος)
μόνον πέντε-δέκα δημοσιογράφοι σε δυο-τρία μέσα ενημέρωσης αντέδρασαν. Φωνή βοώντων εν τη ερήμω -και- ώσπου να «σηκώσουν» το θέμα οι γενναίοι Πανεπιστημιακοί -άκρα του τάφου σιγή
όντως όμως του τάφου, διότι εκεί έχει οδηγηθεί και η εθνική ανεξαρτησία και η λαϊκή κυριαρχία.
Ποιοι είναι αυτοί που κλείνουν τα σχολεία;
Ποιοι είναι αυτοί που πουλάνε τη ΔΕΗ κι αφοπλίζουν τη χώρα; Ποιοι είναι αυτοί που βγάζουν τις ρόδες απ' τα αναπηρικά καροτσάκια;
Ποιοι είναι αυτοί που πουλάνε τη χώρα για να πληρωθεί το χρέος που οι ίδιοι τής φόρτωσαν και ο λαός ουδέποτε θα μπορέσει να ξεπληρώσει;
Πολλές απαντήσεις θα μπορούσαν να δοθούν, αλλά όλες συγκλίνουν σε μία: παράνομοι!
Πρωθυπουργός που παραβιάζει ο ίδιος το Σύνταγμα (πλέον κατ' εξακολούθησιν και καθ' έξιν), Πρωθυπουργός που ο ίδιος έχει δηλώσει ενώπιον του λαού ότι «δεν καταλαβαίνει γιατί το Σύνταγμα θα πρέπει να αντιστέκεται σε πράγματα που στη Δύση θεωρούνται λογικά» είναι παράνομος!
Παράνομος! Καθ' υποτροπήν.
Αυτά που ο Παπανδρέου ο Γ' ετοιμάζεται να κάνει με το «Μεσοπρόθεσμο» εκτός από καραγκιοζιλίκια (τα πάντα όλα σε ένα άρθρο) είναι -κυρίως αυτό- παράνομα.
Και βεβαίως, για την κορυφαία αυτή κατ' εξακολούθησιν κι όχι στιγμιαία παρανομία γνωρίζουν οι πάντες και πρώτοι απ' όλους οι βουλευτές.
Ολοι οι βουλευτές όλων των κομμάτων.
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 10.VI.2011 stathis@enet.gr
Tα νέα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Πρόγραμματος
Σύντομα θα υπάρξει ένα σχέδιο νόμου για συγχωνεύσεις και καταργήσεις φορέων του Δημοσίου, δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, κατά την παρουσίαση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής. Επίσης, μέσα στο καλοκαίρι, θα υπάρξει και το νέο μισθολόγιο για τους δημοσίους υπαλλήλους, το οποίο θα εφαρμοστεί άμεσα στους νεοπροσλαμβανόμενους, ενώ για τους υφιστάμενους υπαλλήλους θα υπάρξει τριετής μεταβατική περίοδος.
Σύμφωνα με τον υπουργό, το σχέδιο για τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων θα εξελίσσεται ανά τρίμηνο. Θεσπίζεται, είπε ο υπουργός, η εργασιακή εφεδρεία, ενώ άφησε «ανοικτό» εκ νέου το ζήτημα των απολύσεων, λέγοντας ότι θα υπάρξει αξιολόγηση από το Α.Σ.Ε.Π. και απομάκρυνση όσων υπαλλήλων δεν χρειάζονται.
Για όλη τη διάρκεια του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος θα ισχύει η έκτακτη εισφορά, η οποία θα αρχίσει να επιβάλλεται από εφέτος στα εισοδήματα, κλιμακωτά από 1% έως 3% ή 4%. Αυτό διευκρίνισε ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, λέγοντας, πάντως, ότι, εάν υπάρξουν εναλλακτικά έσοδα πριν από το 2015, όπως π.χ. από τη φοροδιαφυγή, η εισφορά θα σταματήσει ενωρίτερα.
Παρουσιάζοντας τα βασικά σημεία του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, ο υπουργός ανέφερε τα εξής:
•Αυξάνονται τα υφιστάμενα τεκμήρια διαβίωσης και καθιερώνονται νέα ειδικά τεκμήρια για τους επιτηδευματίες, με στόχο την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής στον χώρο αυτόν.
•Επιβάλλεται ειδικό τέλος στα ακίνητα (ο υπουργός μίλησε σχηματικά για ύψος 0,1%- 0,2% στην προσωπική αντικειμενική αξία), το οποίο θα πληρώνεται μέσω των λογαριασμών των Δ.Ε.Κ.Ο.. Το ύψος του ειδικού τέλους θα εξαρτηθεί από το ύψος της μείωσης του αφορολόγητου στον φόρο ακίνητης περιουσίας.
•Αναστέλλεται για το τρέχον έτος η αύξηση των αντικειμενικών αξιών και επεκτείνεται η απαλλαγή για το «πόθεν έσχες» πέραν της πρώτης κατοικίας για τα επόμενα 2- 3 χρόνια. Δεν αλλάζει το αφορολόγητο για την α΄ κατοικία.
• Θα υπάρξει φορολόγηση στα αναψυκτικά, το ύψος της οποίας θα συναρτηθεί με τη μετάταξη από την 1η Σεπτεμβρίου του τομέα της εστίασης από τον συντελεστή 13% Φ.Π.Α. στον συντελεστή 23%.
•Αίρεται το τραπεζικό απόρρητο για όλα τα δημόσια πρόσωπα που έχουν ασκήσει εξουσία. Το μέτρο, σε συνδυασμό με το «πόθεν έσχες», θα ισχύσει και για δημοσίους υπαλλήλους και τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ..
• Επιβάλλεται, τέλος, στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Σύμφωνα με τον υπουργό, θα αφορά σε κάποιες συναλλαγές τραπεζικού χαρακτήρα. Ερωτηθείς εάν θα αφορά και στις πιστωτικές κάρτες, ο κ. Παπακωνσταντίνου παρέπεμψε στον επικείμενο εφαρμοστικό νόμο, λέγοντας ότι διεξάγονται συζητήσεις με την Ελληνική Ένωση Τραπεζών και ότι δεν επιθυμεί να θιγεί το τραπεζικό σύστημα.
•Για την εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης, ο υπουργός είπε ότι εξετάζονται εναλλακτικοί τρόποι ή ακόμη και η αναστολή του μέτρου, για να μην υπάρξουν απώλειες στα χαμηλά εισοδήματα. Εάν επιβληθεί τελικά το μέτρο, θα υπάρξει πρόβλεψη για εισοδηματική ενίσχυση των κοινωνικά αδύναμων. Θεωρείται δεδομένη η επιβολή ΕΦΚ στο φυσικό αέριο.
•Επιβάλλεται εισφορά 3% υπέρ ανεργίας στους δημοσίους υπαλλήλους (αυτοί δεν κινδυνεύουν με απόλυση, είπε ο υπουργός), επιβάλλεται για πρώτη φορά και στους ελεύθερους επαγγελματίες και θα υπάρξει μικρή αύξηση για τον ιδιωτικό τομέα. Η τελευταία θα επιμερίζεται μεταξύ υπαλλήλου και επιχείρησης.
• Δεν αυξάνεται η προκαταβολή του φόρου στις κερδοφόρες επιχειρήσεις.
• Επιβάλλεται έκτακτη εισφορά στις πισίνες, στα μεγάλα σκάφη αναψυχής και στα μεγάλα ακίνητα.
• Επέρχεται αύξηση στα τέλη κυκλοφορίας της τάξεως του 10%.
• Θα υπάρξει φορολογικός έλεγχος για τα κεφάλαια που έχουν φύγει στο εξωτερικό και δεν επιστρέψουν με το υπό κατάρτιση νέο σχέδιο για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων.
•Τον Σεπτέμβριο θα υπάρξει νέο φορολογικό νομοσχέδιο, για την απλοποίηση του ισχύοντος, που, παράλληλα, θα προβλέπει χαμηλότερους συντελεστές Φ.Π.Α. και μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τον υπουργό, θα κληθούν να συνεισφέρουν στην κατάρτισή του και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μέσω ομάδων εργασίας.
Με βάση τον προγραμματισμό της κυβέρνησης, στο τέλος Ιουνίου θα ψηφισθεί από τη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο και στις αρχές Ιουλίου ο βασικός εφαρμοστικός νόμος. Ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτά είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την εκταμίευση της 5ης δόσης και τη συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας.
Ο Αράπογλου στη θέση του Παπακωνσταντίνου;
Επιχειρώντας κάποιος να αποκωδικοποιήσει λέξη προς λέξη τα όσα δήλωσε ο Γιώργος Παπανδρέου στο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό, από το Μέγαρο Μαξίμου, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, μεταξύ άλλων, ο Πρωθυπουργός ομολόγησε δημοσίως τον ανασχηματισμό τεχνοκρατών, για τον οποίο γίνονται συζητήσεις εδώ και πολύ καιρό στο παρασκήνιο.Σε μια τέτοια μεγάλη αλλαγή, το ενδιαφέρον στρέφεται κυρίως στο υπουργείο Οικονομικών, από τη στιγμή που θεωρείται δεδομένη η αντικατάσταση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Μέχρι πρότινος, ο Λουκάς Παπαδήμος αλλά και ο Απόστολος Ταμβακάκης προέβαλαν ως οι επικρατέστεροι διάδοχοι του «τσάρου», τα τελευταία 24ωρα ωστόσο το Μέγαρο Μαξίμου επεξεργάζεται μια εισήγηση έκπληξη:Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες, το όνομα που φαίνεται να κερδίζει έδαφος είναι αυτό του Τάκη Αράπογλου, στελέχους της τραπεζικής αγοράς και των επιχειρήσεων, που θεωρείται ότι κινείται στον πολιτικό χώρο της Κεντροδεξιάς. Επί διακυβέρνησης Κώστα Καραμανλή άλλωστε, ο κ. Αράπογλου ανέλαβε τη θέση του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας, προωθώντας μια σειρά από πρωτοβουλίες και κινήσεις στη διατραπεζική αγορά, όπως για παράδειγμα την επένδυση στην Τουρκία, μέσω της τράπεζας «Finansbank».Ο Τάκης Αράπογλου έχει εργαστεί πολλά χρόνια στο Λονδίνο, και στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι θα είχε την αποδοχή της αγοράς, ιδίως δε του εφοπλιστικού κόσμου, που θεωρείται κρίσιμη παράμετρος για τους γρήγορους ρυθμούς με τους οποίους θα κληθεί να τρέξει η οικονομία.
Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011
« Πράσινη ενέργεια, έτσι χωρίς πρόγραμμα!»
Ο Υπεύθυνος Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης κ. Σταύρος Καλαφάτης, αναφορικά με το ζήτημα της ανάκλησης των αδειών ΑΠΕ έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Η πράσινη ενέργεια βρισκόταν και βρίσκεται σε κάθε σχεδόν εξαγγελία της κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του τη θεωρούν κάτι σαν πανάκεια για την «κάλυψη» της αναποτελεσματικής πολιτικής τους. Ωστόσο, η εφαρμογή της, όπως και κάθε ενέργειας της κυβέρνησης, στερείται σοβαρού προγραμματισμού.
Η πράσινη ενέργεια για να λειτουργήσει, απαιτεί την ύπαρξη υποστηρικτικών μηχανισμών και όχι επικοινωνιακών τερτιπιών. Έτσι, στο γνώριμο πια μοτίβο του «ράβε-ξήλωνε», η κυβέρνηση αποφάσισε ότι πρέπει να ρυθμίσει τώρα, το ζήτημα της ανάκλησης των αδειών ΑΠΕ που δεν έχουν προχωρήσει σε καμιά περαιτέρω αδειοδοτική διαδικασία.
Το πρόβλημα ήταν γνωστό στην κυβέρνηση ήδη, πριν από τη ψήφιση του ν. 3851/2011, ένα χρόνο πριν.
Διερωτάται, λοιπόν, κάποιος. Τι την εμπόδισε να το ρυθμίσει τότε αλλά το φέρνει ένα χρόνο μετά, χάνοντας πολύτιμο χρόνο ;
5η ΔΟΣΗ; ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ; ΟΧΙ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!
Η 5η ΔΟΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ! ΑΝΤΙΘΕΤΑ, Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ!
Του Παν. Λαφαζάνη
Ένα από τα πιο άθλια ψεύδη, κοινές απάτες, των καιρών μας είναι οι ισχυρισμοί κυβέρνησης και τρόικας ότι η 5η δόση της πρώτης χρηματοδότησης των 110 δις. αλλά και η πρόσθετη χρηματοδότηση, που αποφασίστηκε πρόσφατα, των 65 περίπου δις. για το 2012-2013 δίδονται για να σωθεί η χώρα μας!
Μόνο ξεδιάντροποι ληστές και αποικιοκράτες αλλά και εγχώριοι δουλοπρεπείς υποτακτικοί θα μπορούσαν να προβάλλουν τόσο βρώμικα ψέματα! .
Μας λένε ξεδιάντροπα για παράδειγμα ότι, αν δεν δοθεί η 5η δόση των 12 δις ευρώ στη χώρα μας, τότε δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις!
Ξετσίπωτο ψέμα!
1. Η 5η ΔΟΣΗ ΑΡΚΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΚΟΥΣ ΚΑΙ ΧΡΕΟΛΥΣΙΑ!
Κι αυτό γιατί η 5η δόση δίδεται μόνο και μόνο για να πληρώσει η χώρα μας τους ληστρικούς τόκους και τα χρεολύσια! Με δύο λόγια για να πληρώσει τους πιστωτές, δηλαδή το χρηματιστικό κεφάλαιο.
Ιδού ποια είναι η αλήθεια!
Η συνολική χρηματοδότηση της τρόικας για το έτος 2011 (συμπεριλαμβανομένης και της 5ης δόσης), σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού του 2011, θα ανέλθει στα 46 δις ευρώ. Το ποσό αυτό μόλις που φθάνει για να πληρωθούν, πάντα σύμφωνα με προϋπολογισμό του 2011, τόκοι 16 δις ευρώ, χρεολύσια μεσομακροπρόθεσμου χρέους 28,2 δις και η ενίσχυση κατά 2 δις του γνωστού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας!
Και μάλιστα τα 46 δις της τροικανής χρηματοδότησης δεν θα αρκέσουν ούτε και γι’ αυτά, αφού οι δαπάνες για τόκους το 2011 θα ξεπεράσουν κατά πολύ τις προβλέψεις!
Επομένως, για ποιους μισθούς και συντάξεις μας λένε οι άθλιοι προπαγανδιστές;
Οι μισθοί και οι συντάξεις, αλλά και όλες οι εναπομείνασες κοινωνικές και λειτουργικές δαπάνες, πληρώνονται καθ’ ολοκληρία από τη φορολογία της ελληνικής κοινωνίας!
Μόνο ένα ελάχιστο ποσό γύρω στα 2 δις, είναι χρειαζούμενο για να συμπληρώσει τις σχετικές ως άνω δαπάνες, ποσό, που ακόμα και αν η χώρα κάνει στάση πληρωμών, μπορεί να βρεθεί άνετα για να καλυφθεί δανειοδοτικά το σχετικό έλλειμμα (πχ. εσωτερικός δανεισμός κτλ.).
ΑΡΑ, Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑ ΠΑΕΙ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΕΟΛΥΣΙΑ!
Το ίδιο θα συμβεί και με την πρόσθετη χρηματοδότηση των 65 δις για τα έτη 2012-2013. Ολόκληρη θα κατευθυνθεί για να καταβάλλει η χώρα μας τα ληστρικά επιτόκια και χρεολύσια.
2. ΑΝ Η ΤΡΟΙΚΑ ΔΕΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΣΕ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΘΑ ΤΙΝΑΖΕ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!
Πέραν τούτων, ας υποθέσουμε ότι η τρόικα δεν κατέβαλε την 5η δόση ούτε την πρόσθετη χρηματοδότηση.
Αυτό, ενώ δεν θα ήταν καταστροφή για τη χώρα μας, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω, θα επέφερε μια πραγματική καταστροφή για τις τράπεζες και την ευρωζώνη, αλλά και για το δολάριο και τις ΗΠΑ!
Αν η τρόικα δεν χρηματοδοτούσε, λοιπόν, τη χώρα μας, η τελευταία, αφού δεν μπορεί να καταφύγει για δανεισμό στις αγορές, μιας και οι τελευταίες είναι κλειστές, θα δήλωνε αδυναμία αποπληρωμής του χρέους. Με δύο λόγια θα έκανε στάση πληρωμών!
Μια στάση πληρωμών, όμως, από μέρους της χώρας μας θα σήμαινε ότι δημόσιο αλλά και ιδιωτικό ελληνικό χρέος, περίπου 500 δις, προς το εξωτερικό, κυρίως προς την Ευρώπη, δεν θα μπορούσε να πληρωθεί.
Αυτό απλά σημαίνει ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες περίπου θα τινάζονταν στον αέρα, ενώ θα ακολουθούσε «ντόμινο» εξελίξεων ανάλογων με τις ελληνικές, σε Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία … σε όλη την ευρωζώνη, πράγμα που, πιθανότατα, θα επέφερε την αποσύνθεσή της !
Ειδικότερα, σε περίπτωση στάσης πληρωμών της Ελλάδας, όπως πολύ χαρακτηριστικά γράφει ο Πάνος Παναγιώτου στο XrimaNews.gr, θα επισυμβούν τα εξής:
«Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κάτοχος ελληνικών κρατικών ομολόγων ύψους, περίπου, 40 δις ευρώ θα πρέπει να τα θεωρήσει χαμένα και να μετατραπεί επισήμως σε προβληματική τράπεζα.
Το ΔΝΤ και η ΕΕ θα πρέπει να ξεχάσουν τα χρήματα που έχουν δώσει μέχρι στιγμής στην Ελλάδα, καθώς θα είναι αδύνατο νι' αυτήν να τα αποπληρώσει, εκτός και αν είναι το ΔΝΤ και η ΕΕ αποφασισμένα να κινηθούν νομικά εναντίον της Ελλάδας σε μία διαμάχη που μπορεί να κρατήσει δεκαετίες.
Οι διεθνείς τράπεζες, ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές εταιρίες που έχουν ασφαλίσει ελληνικό χρέος ύψους 70 δις δολαρίων, θα πρέπει να πληρώσουν τους κατόχους των ασφαλίστρων ενώ αν η 'μόλυνση' της πτώχευσης μεταφερθεί και στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία το ύψος των ασφαλίστρων που θα πρέπει να καταβληθούν θα είναι αρκετό για να προκαλέσει μία νέα κρίση.
Η ελληνική πτώχευση θα προκαλέσει, πιθανότατα, απογείωση των επιτοκίων δανεισμού στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας συμπεριλαμβανομένης της Ισπανίας και της Ιταλίας, οδηγώντας την ευρωπαϊκή κρίση σε μία νέα διάσταση
Οι Μέρκελ, Σαρκοζί και όσοι πολιτικοί έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επίτευξη της συμφωνίας για το ελληνικό πακέτο στήριξης θα πρέπει, κατά πάσα πιθανότητα, να ξεχάσουν τις πολιτικές τους καριέρες, καθώς θα κατηγορηθούν τόσο για την παταγώδη αποτυχία των πολιτικών τους αποφάσεων όσο και για το ότι 'πέταξαν' δισεκατομμύρια των Ευρωπαίων φορολογούμενων σε μία 'χαμένη υπόθεση'.
Η εμπιστοσύνη στα προγράμματα στήριξης της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας θα εξανεμιστεί, με αποτέλεσμα ο κίνδυνος πτώχευσης των δύο αυτών χωρών να απογειωθεί.
Η εμπιστοσύνη στο ΔΝΤ και την ΕΕ θα καταρρακωθεί και η κοινωνική κατακραυγή θα αυξηθεί κατακόρυφα κάνοντας δύσκολη την υλοποίηση προγραμμάτων δημοσιονομικής εξυγίανσης ακόμη και σε χώρες εκτός Ευρώπης, πόσο μάλλον εντός αυτής».
Όπως αβίαστα προκύπτει από τα παραπάνω, η διακοπή της χρηματοδότησης της Ελλάδας από την τρόικα θα ήταν απολύτως καταστρεπτική για την ευρωζώνη!
Πέραν αυτού, μια προβληματική εξέλιξη για την ευρωζώνη, θα ήταν βαρύτατο πλήγμα για το δολάριο και τελικά για τις ΗΠΑ, που θα αντιμετώπιζαν το φάσμα μιας νέας βαθύτερης ύφεσης. Κι αυτό διότι, μέσα στις σημερινές συνθήκες, χωρίς την ευρωζώνη και το σκληρό υπερτιμημένο ευρώ, δεν θα μπορούσε να υπάρξει ένα υποτιμημένο δολάριο, τονωτικό για την αμερικάνικη οικονομία ούτε, πολύ περισσότερο, η δυνατότητα να τυπώνονται αθρόα δολάρια από τη FED και να διατηρούν τα τελευταία την αγοραστική τους αξία!
Γι’ αυτό άλλωστε, ο Μ. Ομπάμα ενδιαφέρεται διακαώς για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας!
Θέλει, πάση θυσία, να αποφευχθεί μια ελληνική στάση πληρωμών!
3. Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ!
Αυτή, όμως, η διακοπή της χρηματοδότησης της Ελλάδας από την τρόικα δεν θα είχε ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις για τη χώρα μας και πάντως χίλιες φορές λιγότερο δυσμενείς από τη σημερινή μνημονιακή κατεδάφιση!
Είναι προφανές ότι η διακοπή της τροϊκανής χρηματοδότησης θα εξωθούσε τη χώρα σε διακοπή, τουλάχιστον προσωρινή, της αποπληρωμής του χρέους. Με δυο λόγια, σε αυτό που κοινώς λέγεται στάση πληρωμών!
Μια στάση πληρωμών, όμως, της Ελλάδας, όπως επανειλλημένα έχει γραφτεί στην Ίσκρα, θα ήταν χίλιες φορές προτιμότερη από την ατελείωτη μνημονιακή λεηλασία (για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ ).
Διότι αν η Ελλάδα προχωρούσε αποφασισμένη σε προσωρινή διακοπή αποπληρωμής του χρέους, το πιθανότερο που θα συνέβαινε θα ήταν να τρέξουν οι πιστωτές να διαπραγματευτούν μαζί της για τη διαγραφή σημαντικότατου μέρους του χρέους, του μεγαλύτερου εξ αυτού και για ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής του υπόλοιπου!
Πολύ περισσότερο, που η οριστική διακοπή αποπληρωμής του χρέους θα είχε τραγικές συνέπειες για την ίδια την ευρωζώνη αλλά και το δολάριο και την αμερικάνικη οικονομία!
Κι αν όμως, παρ’ ελπίδα, αυτό δεν συνέβαινε, πράγμα σπανιότατο, και η Ελλάδα μετέτρεπε την προσωρινή σε μόνιμη διακοπή αποπληρωμής του χρέους, η μεν ευρωζώνη θα κλυδωνιζόταν, μέχρι διαλύσεως, μαζί και το δολάριο, ενώ η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε εντελώς βραχυχρόνιες δυσκολίες και γρήγορα, με μια προοδευτική κυβέρνηση, θα μπορούσε να ανασυγκροτηθεί και να γνωρίσει ισχυρούς αναπτυξιακούς ρυθμούς και μια νέα ελπιδοφόρα, παραγωγική, κοινωνική και οικολογική προοπτική!
4. ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ!
Επομένως, υπάρχει εναλλακτικός δρόμος έναντι της 5ης δόσης, της πρόσθετης χρηματοδότησης και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος καταστροφής της χώρας!
Κι αυτός ο δρόμος είναι η άρνηση της τρόικας, των μνημονίων και της τροικανής χρηματοδότησης.
Αυτός ο δρόμος περνάει μέσα από την προσωρινή διακοπή αποπληρωμής του χρέους, η οποία, αν δεν φέρει ανεκτό αποτέλεσμα με διαπραγματεύσεις, μπορεί να γίνει οριστική μη αποπληρωμή του χρέους και έναυσμα μιας καινούργιας αναπτυξιακής πορείας του τόπου.Αυτός ο δρόμος όχι μόνο είναι χίλιες φορές προτιμότερος από τη σημερινή «αποικιακή» παράδοση της χώρας αλλά κυρίως είναι ελπιδοφόρος και με προοπτική!Αυτός ο δρόμος, τέλος, απαιτεί μια μεγάλη προοδευτική ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη χώρα, που μπορεί να προκύψει από τη συμπαραταγμένη και αναπροσανατολισμένη Αριστερά και ένα μεγάλο ενωτικό λαϊκό εργατικό κίνημα για μια νέα προοδευτική κυβέρνηση, με πυρήνα τις δυνάμεις της Αριστεράς!Ίσως, αυτά που συμβαίνουν αυτήν την περίοδο στις πλατείες, να είναι προπομπός πολύ μεγάλων ιστορικών αναγεννητικών εξελίξεων στον τόπο!
Ο Βενιζέλος σε ρόλο συντονιστή;
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Στη χθεσινή πολύωρη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, τα βλέμματα ήταν και πάλι στραμμένα στον Ευάγγελο Βενιζέλο. Υπό την έννοια ότι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας έχει καταφέρει το τελευταίο διάστημα να δίνει την εικόνα του εξαιρετικά ενεργού, παρουσιάζοντας κάθε φορά θέσεις που προκαλούν συζητήσεις, και ανοίγουν θέματα για το παρόν και το μέλλον του ΠΑΣΟΚ.
Χθες, ο άλλοτε δελφίνος του Γιώργου Παπανδρέου φρόντισε και πάλι να κάνει αισθητή την παρουσία του. Δεν αναφέρθηκε με λεπτομέρειες στο οικονομικό πρόγραμμα, μιας και το είχε κάνει στην προηγούμενη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Δεν μίλησε ξανά για απώλεια της πολιτικής διεύθυνσης του τόπου, καθώς είχε αναφερθεί σχετικά στην… προ-προηγούμενη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
Αυτή τη φορά, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ζήτησε «διευθυντήριο». Πρότεινε να συσταθεί μια Διυπουργική Επιτροπή, η οποία θα έχει την ευθύνη της παρακολούθησης και εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Και συνολικά του σχεδίου εξόδου της Ελλάδας από την κρίση την οποία διέρχεται σήμερα η χώρα. Στα πρότυπα μιας αντίστοιχης Διυπουργικής Επιτροπής, η οποία είχε συσταθεί από την κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, για την παρακολούθηση του «εθνικού στόχου» των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Φυσικά, το «διευθυντήριο» το οποίο περιγράφει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, υπονοεί ότι θα υπάρχει και κάποιος συντονιστής. Που δεν θα είναι ο σημερινός Υπουργός Οικονομικών, πιθανότατα όμως ούτε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
Για μια τόσο κρίσιμη αποστολή, οι «διακριτές» υποψηφιότητες είναι ελάχιστες. Και ο Ευάγγελος Βενιζέλος δείχνει να ξεχωρίζει, σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο.
Πολλοί λοιπόν είναι εκείνοι, μέσα στο ΠΑΣΟΚ, που από χθες… ποντάρουν αρκετά λεφτά στην προοπτική να επιλεγεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος ως συντονιστής ενός τέτοιου εγχειρήματος, από τη στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου θα συμφωνήσει με την πρόταση αυτή.
Προφυλακίστηκε για την υπεξαίρεση ο πρώην γ.γ. του δήμου Θεσσαλονίκης
Στην φυλακή οδηγήθηκε πριν από λίγο με κοινή απόφαση ανακριτή και εισαγγελέα ο Μ.Λεμούσιας πρώην γενικός γραμματέας του δήμου Θεσσαλονίκης και στενός συνεργάτης του του τέως δημάρχου Β.Παπαγεωργόπουλου. Κατηγορείται για συνέργεια κατ' εξακολούθηση υπεξαίρεσης δημοσίου χρήματος που αφορά την "μαύρη" τρύπα στα ταμεία του δήμου
Seleo.gr News
“Κι αν φύγω;”
NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Αυτή η συνεδρίαση ήταν πράγματι… η ώρα του Πρωθυπουργού. Λίγες ώρες μετά την κατάθεση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος στη Βουλή, και αφού δημοσιοποιήθηκαν πλέον οι κοινωνικά ακραίες επιπτώσεις των μέτρων που προβλέπει, ο Γιώργος Παπανδρέου προσήλθε στο Κοινοβούλιο, προκειμένου να απαντήσει σε επίκαιρες ερωτήσεις των υπόλοιπων πολιτικών αρχηγών.
Όπως ωστόσο σχολίαζαν χαριτολογώντας στο Μέγαρο Μαξίμου, ακόμη κι αν δεν υπήρχε αυτή η συνεδρίαση, θα την προκαλούσε ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου, προκειμένου να του δοθεί η ευκαιρία να μιλήσει στη «μεγάλη σκηνή». Από το πλέον θεσμικό βήμα της Δημοκρατίας μας λοιπόν, ο Πρωθυπουργός προσπάθησε να θέσει τις βάσεις για να υπερβεί το πολιτικό αδιέξοδο το οποίο αντιμετωπίζει η Κυβέρνησή του.
Ζήτησε και πάλι την ευρύτερη δυνατή συναίνεση, από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Όχι για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, την ψήφιση του οποίου θα επιδιώξει μονάχα από το ΠΑΣΟΚ, αλλά για την εφαρμογή μια σειράς διαρθρωτικών αλλαγών, κυρίως στο επίπεδο των θεσμών και της λειτουργίας του πολιτεύματος.
Εκεί ήταν που μίλησε για πρώτη φορά δημοσίως, και τόσο ανοιχτά, για τη σκέψη του να προχωρήσει σε δημοψήφισμα. Όχι φυσικά για τα μέτρα, αλλά για τις βαθιές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε να απενοχοποιήσει την Κυβέρνησή του για την εφαρμογή του Μνημονίου, και τις επιπτώσεις των μέτρων του στη μέση ελληνική οικογένεια. Παραδέχτηκε ότι βρισκόμαστε σε κηδεμονία, όχι όμως μονάχα σήμερα, αλλά εδώ και πολλά χρόνια, εξαιτίας του ελλείμματος και του χρέους που κουβαλάει για δεκαετίες ολόκληρες η χώρα.
Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι των παρεμβάσεών του όμως, ήταν η συναισθηματική αποστροφή-απάντηση, στις βαριές κατηγορίες που άκουγε από τον Αλέξη Τσίπρα. «Αν φύγω, θα φύγει και το Μνημόνιο; Θα φύγει και το χρέος; Τα θέλουμε αυτά τα χρήματα; Αν μου πείτε… φτύστους, θα το κάνω. Την επομένη όμως δεν θα έχουμε χρήματα να πληρώσουμε μισθούς. Είναι αυτή μια πατριωτική στάση;», αναρωτήθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου.
Και εν μέρει, αποκάλυψε τον πυρήνα του επιχειρήματος με το οποίο θα προσέλθει στις επόμενες εκλογές, που κατά τα φαινόμενα δεν θα αργήσουν.
Απαράδεκτη η πρακτική των απορρίψεων αλιευμάτων στις ευρωπαϊκές θάλασσες. 180.000 τόνοι ψαριών πετιούνται κάθε χρόνο στην Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα
Απάντηση της Επιτρόπου Δαμανάκη στον Ευρωβουλευτή της ΝΔ Καθηγητή Ιωάννη Α. Τσουκαλά
«Η παύση της σπάταλης πρακτικής των απορρίψεων είναι ζωτικής σημασίας για την στροφή προς βιωσιμότερες αλιευτικές μεθόδους. Η Επιτροπή έχει ήδη λάβει μέτρα για τη μείωση των απορρίψεων, διατυπώνοντας προτάσεις που υιοθετήθηκαν αργότερα ως νομικές πράξεις, με τις οποίες απαγορεύθηκε η διαλογή αλιευμάτων ανώτερης κατηγορίας (δηλαδή η απόρριψη ψαριών χαμηλής αξίας για να κρατηθεί επί του σκάφους χώρος για αλιεύματα υψηλότερης αξίας) και ελήφθησαν μέτρα για τη βελτίωση της επιλεκτικότητας των αλιευτικών εργαλείων», ανέφερε η Επίτροπος Δαμανάκη, αρμόδια για θέματα Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας, απαντώντας σε γραπτή ερώτηση του ευρωβουλευτή της ΝΔ, Καθηγητή Ιωάννη Α. Τσουκαλά, μέλους της Επιτροπής Αλιείας του Ευρ. Κοινοβουλίου.
Οι απορρίψεις αλιευμάτων αποτελούν μία από τις σημαντικότερες αρνητικές παρενέργειες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (Κ.Αλ.Π.) και ένα από τα σημεία που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά στην επικείμενη αναθεώρησή της. Συγκεκριμένα, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών εκτιμά ότι, σε παγκόσμια κλίμακα, το μέγεθος των απορρίψεων φτάνει τα 9 εκ. τόνους, ενώ ΜΚΟ εκτιμούν ότι οι απορρίψεις μπορεί να φτάνουν και τα 30 εκ. τόνους. Η Ευρ. Επιτροπή αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στην Βόρεια Θάλασσα έχουν παρατηρηθεί απορρίψεις συγκεκριμένων ειδών σε ποσοστά έως και 70% των συνολικών αλιευμάτων.
Με την ερώτησή του, ο Έλληνας ευρωβουλευτής θέλησε να πληροφορηθεί για τα μέτρα που η ΕΕ είναι διατεθειμένη να λάβει για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου καθώς και για τις συνέπειες μιας ενδεχομένης απαγόρευσης αυτής της πρακτικής.
Στην απάντησή της, η Ευρ. Επιτροπή αναφέρει ότι η αποτελεσματικότητα των υπαρχόντων μέτρων δεν έχει μέχρι σήμερα αξιολογηθεί πλήρως και ότι εκπονείται σχετική μελέτη με σκοπό να εκτιμηθούν οι περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της εφαρμογής μέτρων μείωσης των απορρίψεων. Ταυτόχρονα, εξετάζεται σειρά κινήτρων στο πλαίσιο της αγοράς και των διαρθρωτικών πολιτικών, καθώς και αντικίνητρα που σχετίζονται πρωτίστως με τη λήψη μέτρων για περισσότερους ελέγχους και επιθεωρήσεις. Ακόμη, η νομοθεσία για την Κ.Αλ.Π. υποχρεώνει κατά κανόνα και τα πλοία τρίτων χωρών που δραστηριοποιούνται στα ύδατα της ΕΕ, να συμμορφώνονται με τους ίδιους κανόνες που ισχύουν και για τα κοινοτικά σκάφη, εκτός εάν έχουν συμφωνηθεί με την εν λόγω τρίτη χώρα ειδικές ρυθμίσεις.
Σε ερώτηση του κου Τσουκαλά σχετικά με την επιτήρηση της επιβολής απαγόρευσης των απορρίψεων, η κα Δαμανάκη ανέφερε ότι η Επιτροπή στήριξε διάφορες πιλοτικές μελέτες με «πλήρη τεκμηρίωση» της αλιείας, με χρήση τηλεόρασης κλειστού κυκλώματος επί του σκάφους για την παρακολούθηση των αλιευμάτων. Βάσει αυτού του συστήματος, τα σκάφη υποχρεούνται να καταγράφουν τα συνολικά τους αλιεύματα (εκφορτωνόμενα και απορριπτόμενα ψάρια) και σε αντάλλαγμα τους δίνονται άλλα κίνητρα υπό τη μορφή αυξημένων αλιευτικών δυνατοτήτων. Η Επιτροπή προσβλέπει στο αποτέλεσμα της επιστημονικής και τεχνικής αξιολόγησης όσον αφορά τις πιθανές επενέργειες της κανονιστικής ρύθμισης των επιτρεπόμενων εκφορτώσεων με τη χρήση του εν λόγω συστήματος, ώστε να διαπιστώσει κατά πόσον θα πρέπει να εξεταστούν ανάλογα μέτρα στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της Κ.Αλ.Π.
Με αφορμή την απάντηση της Ελληνίδας Επιτρόπου, ο κος Τσουκαλάς δήλωσε: «Η πρακτική της απόρριψης αλιευμάτων έχει δυστυχώς εξαπλωθεί με σημαντικές επιπτώσεις τόσο στη βιωσιμότητα του θαλάσσιου πλούτου όσο και στην ευημερία των ευρωπαίων αλιέων. Τέτοιες πρακτικές συντείνουν στη μείωση των αλιευτικών δυνατοτήτων και στη σπατάλη χρόνου και χρήματος για τους αλιείς μας. Μα πάνω από όλα, η απόρριψη πολύτιμης τροφής για γραφειοκρατικούς και οικονομικούς λόγους αποτελεί ύβρι, όταν πάνω από 900 εκατομμύρια άνθρωποι στο πλανήτη, δηλαδή ο ένας στους επτά ανθρώπους, αντιμετωπίζει το φάσμα της πείνας. Η ποσότητα αλιευμένων ψαριών που πετιούνται ξανά στη θάλασσα είναι τεράστια. Περίπου το 13% των συνολικών αλιευμάτων στην περιοχή του Βορειοανατολικού Ατλαντικού και το 5% στην περιοχή της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας απορρίπτονται. Η καταπολέμηση τέτοιων φαινομένων φαίνεται, ευτυχώς, να αποτελεί προτεραιότητα στις τρέχουσες συζητήσεις για την αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Ελπίζουμε η Επιτροπή να δείξει την απαραίτητη αποφασιστικότητα για την έγκυρη και αποτελεσματική αντιμέτωπιση αυτού του προβλήματος».
Ο Καρχιμάκης ανέλαβε να “ματώσει” το ΠΑΣΟΚ
OFF THE RECORD
Την εποχή της διακυβέρνησης του τόπου από τη Νέα Δημοκρατία, ο Μιχάλης Καρχιμάκης είχε εξελιχτεί στο πολιτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που ανακάλυπτε και έφερνε στη δημοσιότητα υποθέσεις τις οποίες αξιοποιούσε στη συνέχεια η ηγεσία της Ιπποκράτους, προκειμένου να καταγγείλει σκάνδαλα.
Σήμερα, από τη θέση του Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ πλέον, ο Κρητικός πολιτικός συνεχίζει να ασχολείται με την… αντικατασκοπία, αυτή τη φορά όμως με αντικείμενο μελέτης στελέχη του Κινήματος, καθώς και όσους έχουν διοριστεί σε καίριες θέσεις ευθύνης, μετά τον εκλογικό θρίαμβο του 2009 και τον σχηματισμό Κυβέρνησης.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, το Μέγαρο Μαξίμου θέλει να γνωρίζει εκ των προτέρων υποθέσεις που θα μπορούσαν ενδεχομένως να εκθέσουν την Κυβέρνηση, στην τελική ευθεία μιας προεκλογικής μάχης, ώστε να τις χειριστεί με τρόπο που δεν θα προκαλέσουν στο ΠΑΣΟΚ πολιτική ζημιά. Το δε επιτελείο του Μιχάλη Καρχιμάκη κρίθηκε ως το πλέον αξιόπιστο για μια τέτοια αποστολή, με δεδομένες τις επιτυχίες που είχε στο παρελθόν.
Δεν πρέπει εξάλλου να διαφεύγει της προσοχής ότι ο Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου είναι πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Γιώργου Παπανδρέου, με βαθιές ρίζες στον κομματικό μηχανισμό. Με αποτέλεσμα να γνωρίζει «πρόσωπα και πράγματα», σχεδόν όσο κανείς άλλος στο Κίνημα.
Νίκος Χουντής: "Η ‘ταμπακιέρα’ του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος βρίσκεται στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας"
Συνέντευξη του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5» (Μπούλκα Μιχαλοπούλου)
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής σχολιάζοντας το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5» είπε μεταξύ άλλων:
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής σχολιάζοντας το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5» είπε μεταξύ άλλων:
«Είναι ένα πρόγραμμα, το οποίο είχε ήδη προσυμφωνηθεί με την Τρόικα και ταυτόχρονα καταδεικνύει την αποτυχία του Μνημονίου. Είναι ένα πρόγραμμα απαράδεκτο, κοινωνικά άδικο, οικονομικά αναποτελεσματικό, προκαλεί κοινωνικό Αρμαγεδδώνα.
Η κυβέρνηση κατάθεσε στη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα με εκβιαστικό τρόπο, θέτοντας το δίλλημα ή θα πάει το χρέος στο 200% του ΑΕΠ, δηλαδή Χρεοκοπία του Κράτους, δηλαδή χρεοκοπία του ελληνικού λαού ή αποδοχή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.
Η ‘ταμπακιέρα’ αυτού του προγράμματος βρίσκεται στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κυρίως στις Γαλλικές και Γερμανικές πολυεθνικές επιχειρήσεις.
Το πρόβλημα είναι πλέον πολιτικό. Πρέπει να φύγει αυτή η κυβέρνηση, να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί σε Ελλάδα και Ευρώπη, να αλλάξουν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές. Οι εργαζόμενοι, τα κινήματα των αγανακτισμένων, οι πολίτες, πρέπει να αποτελέσουν τους μοχλούς αυτών των αλλαγών».
Η αφετηρία της “εθνικής επανεκκίνησης”
Εάν σε κάτι συμφωνούν και συναινούν οι αγανακτισμένοι και μη συμπολίτες μας, που γεμίζουν καθημερινά τις πλατείες των πόλεων μας, αυτό είναι ότι το πολιτικό σύστημα και το κράτος της μεταπολίτευσης απέτυχε να παρακολουθήσει τις ραγδαίες εξελίξεις που άλλαξαν τον κόσμο, απέτυχε να δημιουργήσει ισχυρούς θεσμούς δικαίου, απέτυχε να προασπίσει τα βασικά δικαιώματα των συμπολιτών μας στην εργασία και την περιουσία.
Πάνω από όλα όμως, απέτυχε στο να συνθέσει κοινωνικές δυνάμεις και να δώσει έκφραση σε μία διαχρονική απαίτηση της κοινωνίας για μία πολιτική που βλέπει πέρα και πάνω από το μικροκομματικό όφελος και τις πελατειακές σχέσεις.
Εάν ως πολιτικό σύστημα υπερβαίναμε την «τυραννία της επαγγελματικής πολιτικής και της καθεστωτικής κληρονομικότητας», θα είχαμε τολμήσει εδώ και καιρό να συνεννοηθούμε για τις μεγάλες δομικές ανατροπές στην οικονομία, την παραγωγή, τους θεσμούς και τη λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
Αντί αυτού και αντί να δούμε και να κατανοήσουμε ότι αυτός ο περίφημος μεσαίος κοινωνικός χώρος, το κέντρο, το σημείο δηλαδή σύγκλισης και συνάντησης των πολιτών, διψούσε για συναινετικές ανατροπές, εμείς λεηλατήσαμε τις ελπίδες του, υποθηκεύσαμε την ψήφο του και το μέλλον του, ασκώντας πολιτική με μοναδικό όραμα τα νούμερα των δημοσκοπήσεων και με περιεχόμενο ιδέες, που είχαν ήδη από καιρό ξεπερασθεί.
Η πολιτική τάξη της χώρας, με εξαίρεση λίγες φωτεινές περιπτώσεις, δεν έβλεπε ψηλά και μακριά μένοντας αιχμάλωτη του μικρού, του εφήμερου, του πρόσκαιρου. Και μαζί της έμενε πίσω και η Ελλάδα.
Φροντίσαμε και αγωνιστήκαμε για τη Δημοκρατία αλλά δεν την καταστήσαμε θεσμικά ισχυρή και παραγωγική. Αντί για αυτό ανοίξαμε διάπλατα τις πόρτες στον επιζήμιο λαϊκισμό που ευτελίζει τους θεσμούς και αδυνατεί το κράτος.
Δώσαμε δύναμη και εξουσίες, στην κομματοκρατία, στην γραφειοκρατία, στις συντεχνίες και σε εξωθεσμικές οικονομικές δυνάμεις.
Δεν μπορέσαμε ποτέ να χαράξουμε Εθνική στρατηγική ακόμα και για τα αυτονόητα, όπως η Εξωτερική Πολιτική και η Παιδεία.
Τώρα στο παρά πέντε και στο χείλος της αβύσσου, με χιλιάδες ελληνικές οικογένειες να αντιμετωπίζουν το φάσμα της φτώχειας και το εθνικό μας κύρος έρμαιο στα χείλη και την πένα του κάθε γραφειοκράτη ή κερδοσκόπου, η κυβέρνηση ανακαλύπτει το δρόμο της συναίνεσης.
Η ιστορία εκδικείται, γιατί τώρα αναζητά τη συναίνεση το κόμμα που ιστορικά πρωταγωνίστησε στην ανέξοδη πολιτική σύγκρουση, στον λαϊκισμό, στην αποσάθρωση της παραγωγικής βάσης της πατρίδα μας.
Το κόμμα που και τώρα δείχνει αδύναμο να προωθήσει τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η οικονομία μας και να απεξαρτηθεί από τη βαθιά του διασύνδεση με τον κρατισμό. Δύο χρόνια τώρα το μόνο που πετύχαμε ήταν να περικόψουμε οριζόντια μισθούς και συντάξεις και να αυξηθεί η φορολογία των πολλών.
Πόσο διαφορετικά θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα, αν η κυβέρνηση που έχει και την πολιτική πρωτοβουλία των κινήσεων, αντί να επιλέξει τον δρόμο της διαίρεσης, της άσκοπης αντιπαράθεσης, του σκληρού καταγγελτικού λόγου, είχε ακολουθήσει τον δρόμο της εθνικής συνεννόησης.
Σήμερα η χώρα μας θα είχε κάνει βήματα μπροστά, η αγορά θα αισιοδοξούσε, η κοινωνία θα ήλπιζε και η διεθνής κοινότητα θα μας έβλεπε με εκτίμηση.
Δυστυχώς, το αντίθετο συνέβη. Χάσαμε χρόνο, ενέργεια, προσανατολισμό, κύρος.
Και όλα αυτά γιατί ποτέ δεν είχαμε κουλτούρα συνεννόησης. Αλλά και όποτε επιλέγαμε τον δρόμο αυτό, τον περπατάγαμε ενωμένοι πάνω σε.. ερείπια. Σπάνια πριν οδηγηθούμε εκεί.
Με άλλα λόγια, δεν μάθαμε από την ιστορία μας. Την πολιτική μας συνόδευε η αλαζονεία και ο ρεβανσισμός. Και όταν ξεκινούσαμε πάλι, είχαμε το βλέμμα στο χτες, κοιτούσαμε προς τα πίσω και γι’αυτό… σκοντάφταμε.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, η Νέα Δημοκρατία προτάσσει την ιστορική αναγκαιότητα της συναίνεσης. Της συναίνεσης όμως, για τη δυναμική αναδιάταξη των ζωτικών δυνάμεων της πατρίδα μας.
Συναίνεση, στον εθνικό αφανισμό, κανείς δεν έχει δικαίωμα να δώσει.
Την καρέκλα τους και την πολιτική τους υστεροφημία τη βάζουν πάνω από το εθνικό συμφέρον, όχι αυτοί που αρνούνται την ύφεση, ως μέσο για να εξυγιανθεί δημοσιονομικά η οικονομία μας, αλλά αυτοί που για πολιτικούς λόγους δεν τολμούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να ανοίξουν το δρόμο σε μία νέα λύση.
Σε μία λύση, που ενώνει τους συμπολίτες μας που συγκεντρώνονται στις πλατείες και περιμένουν επιτέλους την επανάσταση της κοινής λογικής.
Την επανάσταση της συναίνεσης στο όνομα της Δημοκρατίας.
Γιατί η ίδια η Δημοκρατία είναι η πολιτική τέχνη της σύνθεσης, της συνεννόησης και της συναίνεσης. Η συναίνεση είναι κατεξοχήν πολιτική κατεύθυνση και πράξη, που χρειάζεται θάρρος και αποφασιστικότητα.
Είναι η πολιτική επιλογή που παραμερίζει τους προσωπικούς εγωισμούς και τον κομματικό πατριωτισμό μπροστά στην ανάγκη να σωθεί η χώρα. Είναι αλήθεια και η ιστορία το έχει αποδείξει, ότι δεν είναι κάτι που εύκολα γίνεται. Προϋποθέτει να το έχει εξηγήσει κανείς μέσα του και να το πιστεύει.
Η σύνθεση ωστόσο, προϋποθέτει ειλικρίνεια. Έμφαση στην ουσία και όχι τις εντυπώσεις. Δεν είναι επικοινωνία, ούτε και ανέχεται «απολιτίκ», χαρακτηριστικά που κάποιοι επιχειρούν να της προσδώσουν και που δεν είναι άλλοι, παρά εκείνοι που στο όνομα των μικρών τους ιδεών, την υπονομεύουν.
Συνιστά συνειδητή δέσμευση να κάνει κάποιος, όσες υποχωρήσεις ή διορθώσεις, απαιτούνται στην πορεία του, προκειμένου να εδραιωθεί ένας κοινός βηματισμός, ακόμη και ετερόκλητων δυνάμεων.
Είναι γνωστό ότι η συναίνεση υπήρξε για τον υπογράφοντα πολιτική αρχή, αξία και στόχευση, μεθοδολογία και στάση ζωής, από το ξεκίνημα της δημόσιας διαδρομής μου.
Η συναίνεση αποτελεί εθνική επιλογή και όχι ευκαιριακή διέξοδο.
Δυστυχώς, στο πρόσφατο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, είδαμε τον Πρωθυπουργό να προσέρχεται, χωρίς να πιστεύει ειλικρινά στη συναίνεση, την οποία ζητούσε από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις.
Δεν ήταν προετοιμασμένος να απαντήσει στο κεφαλαιώδες ερώτημα του «τι έφταιξε» και φτάσαμε ως εδώ.
Διεκδίκησε τη συμφωνία ή έστω ανοχή των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων, όπως θα έπρεπε να είχε κάνει πριν από ένα χρόνο, τότε που επέλεγε μόνος, κατηγορώντας όλους τους άλλους, την ένταξη της Ελλάδας σε ένα δανειακό μηχανισμό στήριξης, ο οποίος λειτούργησε ως «μεγάλος επιταχυντής» για την ύφεση, αναδεικνύοντας πιο εμφαντικά τις παθογένειες και τις στρεβλώσεις του οικονομικού και κρατικού μοντέλου της Ελλάδας.
Η εθνική επανεκκίνηση, την οποία προσδιορίζει η Νέα Δημοκρατία ως αφετηρία για την επιστροφή της Ελλάδας στο επίκεντρο της διαμόρφωσης των εξελίξεων, από το περιθώριο στο οποίο μας οδήγησε η επιπολαιότητα της Κυβέρνησης, προϋποθέτει από όλους να ξεπεράσουμε πρωτίστως τον δικό μας κακό εαυτό.Εμείς προτείνουμε μια εθνική επανεκκίνηση, η οποία θα συμπληρωθεί από μια Συνταγματική Αναθεώρηση, που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής.
Θα αποδεικνύει ότι μάθαμε από τα λάθη μας.
Θα απαντάει σε ερωτήματα που έρχονται από το μέλλον.
Θα παρακινεί τους δικαίως «Αγανακτισμένους» Έλληνες, να αποτελέσουν μέρος της λύσης του προβλήματος, και όχι αφηγητές της μελαγχολικής διαδρομής ως το αδιέξοδο. Αυτός είναι ο δρόμος της πραγματικής συναίνεσης.
Της συναίνεσης που θα έχει ως οδηγό ένα Εθνικό Σχέδιο για την έξοδο από την κρίση, που μαζί θα καταρτίσουμε και το οποίο θα βλέπει πιο μακριά και μετά από αυτή.
Γιατί στο βάθος δεν είναι το φως της άκρης του τούνελ αλλά η πόρτα μέσα από την οποία θα περάσουμε για να ατενίσουμε το κοινό μας μέλλον, τη Νέα Ελλάδα.
Αυτή τη Νέα Ελλάδα, και τη δικαιούμαστε, και είναι στο χέρι μας να την κερδίσουμε.
Αρκεί να πιστέψουμε στην αξία της εθνικής συνεννόησης, που ακριβώς ως αξία δεν έχει κομματικό η προσωπικό …τίμημα.
Το άρθρο του Δημήτρη Αβραμόπουλου δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Crash”, τεύχος Ιουνίου.
7ο Πρόγραμμα-Πλαίσιο για την έρευνα: 28,5 δις ευρώ για την χρηματοδότηση της έρευνας για τα επόμενα τρία χρόνια
Ελάχιστο δεσμευτικό στόχο χρηματοδότησης της έρευνας με 1% του ΑΕΠ από τα Κράτη Μέλη ως το 2015 ζητά ο Ευρωβουλευτής της ΝΔ Καθηγητής Ιωάννης Α. Τσουκαλάς
Υπερψηφίστηκε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, Έκθεση της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας για την ενδιάμεση αξιολόγηση της πορείας του 7ου Προγράμματος Πλαισίου για την Έρευνα και την Τεχνολογική ανάπτυξη. Το 7ο ΠΠ είναι το μεγαλύτερο ερευνητικό πρόγραμμα στο κόσμο με συνολικό προϋπολογισμό 52 δις ευρώ για τα έτη 2007-2013.
Η Έκθεση ψηφίζεται σε μια δύσκολη συγκυρία για την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η οικονομική κρίση κάνει ακόμη σημαντικότερη την ορθή κατανομή των κονδυλίων που προορίζονται για την ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιβεβαιώνει ότι μέσα σε αυτή τη συγκυρία, περισσότερο από ποτέ, η Ευρώπη οφείλει να επενδύσει στην έρευνα και την καινοτομία προκειμένου να ανακτήσει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και να θεμελιώσει οικονομική και κοινωνική πρόοδο για τους Ευρωπαίους πολίτες.
Ένα από τα θέματα που εξετάζει η Έκθεση είναι η δυνατότητα απλοποίησης των διαδικασιών του 7ου Προγράμματος-Πλαισίου έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί η γραφειοκρατία, να αποφευχθούν τα λογιστικά σφάλματα και οι ερευνητές να επιστρέψουν στα εργαστήρια.
Ένα δεύτερο θέμα είναι ο επαναπροσανατολισμός του 7ου ΠΠ για τα επόμενα χρόνια, έτσι ώστε η ερευνητική προσπάθεια της Ευρώπης να δώσει προτεραιότητα στους στόχους της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής 2020 και να εστιαστεί στις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ, όπως η γήρανση του πληθυσμού, η αντιμετώπιση ασθενειών, το ενεργειακό πρόβλημα, η βιώσιμη ανάπτυξη και η κλιματική αλλαγή. Για τις τρεις χρονιές που απομένουν μέχρι την ολοκλήρωση του 7ου ΠΠ, το 2013, τα διαθέσιμα ευρωπαϊκά κεφάλαια αγγίζουν τα 28,5 δις ευρώ, περισσότερο από το μισό της συνολικής χρηματοδότησης. Σημαντική θεωρείται επίσης η ενίσχυση της συμμετοχής των καινοτόμων μικρομεσαίων επιχειρήσεων αλλά και της ευρωπαϊκής βιομηχανίας στα ερευνητικά προγράμματα.
Στην τελική Έκθεση συμπεριλήφθηκε σημαντικός αριθμός τροπολογιών του Ευρωβουλευτή της ΝΔ Καθηγητή Ιωάννη Α. Τσουκαλά. Σημαντικότερη θεωρείται η πρότασή του για τον ορισμό ελάχιστου δεσμευτικού στόχου χρηματοδότησης της έρευνας με 1% του ΑΕΠ από τα Κράτη Μέλη ως το 2015 (με δεδομένο τον ευρωπαϊκό στόχο του 3% του ΑΕΠ για την έρευνα το 2020). Η αποδοχή της πρότασης αυτής έχει άμεσο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ ως προς την δημόσια και ιδιωτική ερευνητική χρηματοδότηση. Η υπερψήφιση της πρότασης επιβεβαιώνει την σταθερή πεποίθηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι η έρευνα και η καινοτομία αποτελούν τη μοναδική βέβαιη διέξοδο από την οικονομική και κοινωνική κρίση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.
Σχολιάζοντας το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, ο κος Τσουκαλάς, δήλωσε σχετικά:
«Η Ευρώπη έχει αντιληφθεί ότι οφείλει να ενισχύσει την δημιουργικότητα, την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητά της. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τη συστηματική επένδυση στη γνώση, την έρευνα και την καινοτομία. Η Ευρώπη πρέπει να επενδύσει αποφασιστικά στο ανθρώπινο δυναμικό της, να αντιστρέψει τη «διαρροή εγκεφάλων» και να επαναπροσανατολίσει την έρευνα σε πλαίσιο αριστείας, εάν θέλει να διατηρηθεί σε τροχιά προόδου και ανάπτυξης.
Κι αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για την χώρα μας στην οποία, δυστυχώς, η έρευνα δεν αποτελεί πολιτική προτεραιότητα και οι όποιες νησίδες επιστημονικής αριστείας έχουν απομείνει, ασφυκτιούν μέσα σε ένα σκηνικό χρόνιας υποχρηματοδότησης, αναξιοκρατίας, έλλειψης πολιτικής βούλησης αλλά και έλλειψης στοιχειώδους διαχειριστικής ικανότητας. Η κατάσταση της έρευνας στην Ελλάδα και η απαξίωση του υψηλής ποιότητας ανθρώπινου δυναμικού είναι απογοητευτική και πολύ πιο επικίνδυνη για το μέλλον του τόπου από οποιοδήποτε οικονομικό έλλειμμα.
Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι η επένδυση στην έρευνα και την καινοτομία στην ώρα της κρίσης είναι αναγκαιότητα και όχι πολυτέλεια».
Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011
Η Ελλάδα (και πάλι) απέναντι στο ΠΑΣΟΚ
Είναι προφανές ότι ο εθνικός εφησυχασμός, για να μην πούμε… νανούρισμα, τον οποίο επιχειρεί το «όλον ΠΑΣΟΚ» από τις αρχές της τρέχουσας εβδομάδας, δεν ευδοκίμησε. Οι πολύωρες συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, του ΚΤΕ Οικονομίας και του Πολιτικού Συμβουλίου είχαν ως στόχο την ιδεολογική εκτόνωση της αγωνίας των στελεχών του Κινήματος για το πολιτικό τίμημα που θα κληθούν να καταβάλλουν στις επόμενες εκλογές. Και παράλληλα, να δώσουν μια άνιση μάχη με την κοινή λογική, επιχειρώντας να πείσουν την ελληνική κοινωνία ότι η Κυβέρνηση ελέγχεται και της ασκείται αντιπολίτευση… από το ΠΑΣΟΚ.
Στο «Μίσος» του Κάσοβιτς, η ατάκα που έγινε σύνθημα υποστήριζε ότι σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση. Από τη σφοδρότητα της οποίας εξαρτάται το πόσο εύκολα θα ξανασηκωθείς. Αν τα καταφέρεις. Στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, που καταρρέει μαζί με το μεταπολιτευτικό μοντέλο «εθνικής παρεξήγησης», το οποίο εμπέδωσε το ίδιο στην Ελλάδα, η πρόσκρουση είναι εκκωφαντική. Το δε μέλλον, δυσοίωνο.
Απόψε, ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε να εμφανιστεί ως εκείνος που… θα μας καλωσορίσει στη Νέα Μεταπολίτευση. Παραβλέποντας ότι η εθνική επανεκκίνηση, που ξεκίνησε από την αγανάκτηση της κοινής λογικής, δεν περιλαμβάνει το ΠΑΣΟΚ. Ή μάλλον προϋποθέτει ότι το ΠΑΣΟΚ… θα μείνει πίσω. Γιατί απέναντι του, θα βρει την Ελλάδα. Το δε «νέο ξεκίνημα» που το ΠΑΣΟΚ θα περιοριστεί να παρακολουθεί, θα είναι η επανεκκίνηση της ελπίδας. Μιας έννοιας μη συμβατής με το ΠΑΣΟΚ.
Ξέρατε ότι… ζηλεύουμε την Τουρκία;
ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Κάποιοι λαοί είναι ευλογημένοι. Από την Ιστορία, τον πολιτισμό, το… τυχαίο και απρόβλεπτο γεγονός, που συνάντησαν κάποια στιγμή στην πορεία της διαδρομής τους, και τους επέτρεψε να ξεχωρίσουν, ώστε στη συνέχεια να μνημονεύονται και να αποτελούν σημείο αναφοράς.
Πολλοί λένε ότι, για να καταλάβεις έναν λαό, αρκεί να ακούσεις τη γλώσσα του. Οι Ιταλοί για παράδειγμα, εκφέρουν κάθε λέξη με τρόπο μελωδικό. Πώς να μην τους αγαπήσεις. Οι Γάλλοι σε αναγκάζουν να ταξιδέψεις νοερά σε μια εποχή και παραστάσεις βγαλμένες από τα παραμύθια. Οι Γερμανοί δεν σου αφήνουν καμία αμφιβολία για το… πόσο στριφνοί είναι.Τους Τούρκους τους έχετε ακούσει; Τη γλώσσα που συνοδεύει τους επιγόνους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κι αν δεν την είχατε, με τόσα σίριαλ της γείτονος, που έχουν κατακλύσει τα τελευταία χρόνια το πρόγραμμα των δικών μας τηλεοπτικών σταθμών, κοντεύουμε να κάνουμε μεταπτυχιακό.Η τουρκική γλώσσα λοιπόν, δεν… σε πείθει ακριβώς για το μεγαλείο του έθνους τους. Όσο κι αν στη σύγχρονη εποχή, στις μέρες του Ταγίπ Ερντογάν, η Τουρκία κατάφερε να εξελιχτεί σε μια μικρή υπερδύναμη. Ή τουλάχιστον, έτσι θέλει να πιστεύει.Η οικονομία της ανθεί, σε αντίθεση με την παγκόσμια κρίση, οι Κούρδοι δεν αποτελούν πλέον αιματηρό μέτωπο στο εσωτερικό της, και η γεωστρατηγική θέση που κατέχει, της επιτρέπει να διαδραματίζει μεσολαβητικό ρόλο σε διεθνείς κρίσεις, συνομιλώντας με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.Μάλλον όλα τα παραπάνω θα είχε στο μυαλό του ο Αμπντουλάχ Γκιούλ, τον οποίο «διόρισε» στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας ο Ταγίπ Ερντογάν, όταν, σύμφωνα με τις ανταποκρίσεις των ξένων πρακτορείων, έπιασε κουβέντα με… φορτηγατζήδες, και τους άνοιξε την καρδιά του για την Ελλάδα.«Όπως ξέρετε, πηγαίνουμε συχνά σε ευρωπαϊκές χώρες. Πραγματικά ζηλεύουν την Τουρκία. Η Ελλάδα πάει προς πτώχευση. Όταν κάποιος αδυνατεί να πληρώσει, απαιτούν υψηλά επιτόκια. Όταν όμως υπάρχει τέτοια δυνατότητα, τότε απαιτούν χαμηλά επιτόκια. Έτσι είναι και οι χώρες. Οι Γερμανοί ανησυχούν για παράδειγμα, επειδή ικανά στελέχη επιστρέφουν στην Τουρκία». Αυτά είπε ο Αμπντουλάχ Γκιούλ στους… φορτηγατζήδες.Ευτυχώς βέβαια, μάθαμε ότι δεν είμαστε οι μόνοι που ζηλεύουν την Τουρκία. Τη ζηλεύουν οι Γερμανοί, προφανώς και αρκετές άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ο κ. Γκιούλ θα μας αποκαλύψει κάποια στιγμή στο μέλλον. Η μικρή λεπτομέρεια που παραβλέπει ο Τούρκος Πρόεδρος είναι ότι, όσο άξια θαυμασμού κι αν είναι η χώρα του για τη σημαντική πρόοδο των τελευταίων ετών, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το παρελθόν Γενοκτονιών και το παρόν εθνικού κατατρεγμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Α, ξεχάσαμε. Υπάρχει και η γλώσσα, που λέγαμε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)