Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής κοροϊδεύει τον Ελληνισμό.

Στον χώρο όπου υπήρχε ο 'Αγιος Νικόλαος χτίστηκε...τράπεζα, ενώ στο οικόπεδο που δόθηκε ως αντάλλαγμα, δεν μπορεί να (ξανα)χτιστεί η εκκλησία!... ΠΟΥ είναι τα χρήματα -μερικά εκατομμύρια δολάρια- που πρόσφεραν Ελληνοαμερικανοί κι 'Ελληνες από Ελλάδα, συγκεκριμένα γιά την ανοικοδόμηση της εκκλησίας;

- Eλληνόγλωσση εκπαίδευση στην Διασπορά, οι αποσπασμένοι (από Ελλάδα) εκπαιδευτικοί και η ανικανότητα της ''οργανωμένης'' Ομογένειας στις ΗΠΑ.

Eκμετάλλευση της Ελλάδας, από σχολεία, Εκκλησία και ''φορείς'' της Ομογένειας.

- ''Στρατιές Ελλήνων βουλευτών'' (με τις συνοδείες τους) ετοιμάζονται γιά το καθιερωμένο τους τουριστικό ταξίδι-ψώνια στις ΗΠΑ, γιά ''να τιμήσουν με την παρουσία τους'' τις εκδηλώσεις-παρελάσεις γιά την 25η Μαρτίου 1821, στις παροικίες μας.

http://www.kalami.net/

http://www.kalami.us/

…Πράσινη «ανάπτυξη» σε…σεληνιακό φόντο!!!

Φωτοβολταϊκά. …Αγροτικό προϊόν η…ηλεκτρική ενέργεια!!!

«Πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος» ο ελληνικός λαός.

Του Δημήτρη Τσιμούρα.*

Ένα από τα πιο ισχυρά επιχειρήματα αυτών που κυβερνούν τόσα χρόνια προς τους αγρότες, για την εισοδό μας στην ΕΟΚ και κατόπιν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν η… μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά των εκατόν πενήντα εκατομμυρίων κατοίκων, που θα άνοιγε γι αυτούς. Σύμφωνα δε με τους πρωταγωνιστές της ένταξης στην ΕΕ το αγροτικό εισόδημα θα είχε μια εντυπωσιακή αύξηση! Όλα αυτά λέγονταν τη στιγμή που έμπαιναν σε εφαρμογή σχέδια για δραματική μείωση του αγροτικού πληθυσμού αλλά και της ίδιας της αγροτικής παραγωγής, τη στιγμή που οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους «εταίρους» μας ενέταξαν τη χώρα μας σε χώρα που θα στηρίζει την οικονομία της στην παροχή υπηρεσιών και όχι στην παραγωγή πλούτου άρα και αγροτικών προϊόντων.

Σήμερα, όλα αυτά τα σχέδια επιβεβαιώνονται. Η παραγωγή προϊόντων έχει συρρικνωθεί σε μεγάλο βαθμό, η ανεργία καλπάζει προς τα ύψη, ο πλούτος που παράγεται στη χώρα μας συγκεντρώνεται σε ελάχιστα χέρια και διακινείται ανεξέλεγκτα ανάλογα με τα συμφέροντα των κατόχων του. Επιστέγασμα αυτής της πολιτικής το μνημόνιο, η στέρηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζόμενων, η φτώχεια που εξαπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς σε όλο και περισσότερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.Ένα κομμάτι της κοινωνίας μας, που πληρώνει αδρά αυτήν την πολιτική και σήμερα βρίσκεται σε απόγνωση, είναι οι μικροί και μεσαίοι αγρότες. Η κυβέρνηση αντί να προστατέψει τα γεωργικά μας προϊόντα και να στηρίξει την αγροτική παραγωγή, περιορίζοντας την αθρόα εισαγωγή αγροτικών προϊόντων, ώστε η χώρα μας να καλύπτει μόνη της τις διατροφικές της ανάγκες και όχι μόνο, προτείνει να…φυτέψουν οι αγρότες στα χωράφια τους φωτοβολταϊκά(!), για να βγουν απο το αδιέξοδο(;), που οδηγήθηκαν από αυτές τις πολιτικές!!! Μέρος της ευθύνης για τα αδιέξοδα, στα οποία οδηγήθηκαν οι αγρότες μας, βαραίνει και μια μεγάλη μερίδα από αυτούς. Η ΕΕ, με την συναίνεση των ελληνικών κυβερνήσεων, τους επιδοτούσε για να πετάξουν την παραγωγή τους στη χωματερή!!! Αυτό είχε ως άμεση συνέπεια να μειωθεί το ενδιαφέρον των αγροτών για την ποιότητα των προϊόντων τους. Ταυτόχρονα κάναμε ως χώρα εισαγωγή προϊόντων σαν αυτά που πετούσαμε(!), τα οποία διακινούνταν πανάκριβα στην αγορά. Επίσης δίνονταν επιδοτήσεις για την εγκατάλειψη των δυναμικών καλλιεργειών, όπως ζαχαρότευτλα, βαμβάκι, καπνά και άλλες. Αντί αυτών προτείνονταν καλλιέργειες μειωμένης απόδοσης, όπως αρωματικά φυτά, λεύκες κλπ. Επίσης έδιναν ισχυρά κίνητρα για την προώθηση του αγροτοτουρισμού. Όλα αυτά είχαν ως στόχο να διαρρήξουν τους δεσμούς των αγροτών με τη γη τους, ώστε εύκολα να την εγκαταλείψουν και να συγκεντρωθεί σε ελάχιστα χέρια. Τότε, όταν και η απλή λογική έδειχνε πού οδηγούνται τα πράγματα, δυστυχώς μια μεγάλη μερίδα των αγροτών δεν έκανε τον κόπο να απαντήσει στο γιατί και βολεύτηκε! Βέβαια η κατάσταση απογοήτευσης και τα αδιέξοδα στα οποία έχουν βρεθεί σήμερα οι αγρότες, ενώ άλλες υποσχέσεις είχαν, δεν είναι και οι καλύτεροι σύμβουλοί τους αυτήν τη στιγμή. Και τώρα στα πλαίσια αυτού του στόχου, των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ, ζητούν από τους αγρότες να εγκαταλείψουν την γεωργική παραγωγή και να…φυτέψουν στα χωράφια τους φωτοβολταϊκά. Να γίνουν δηλαδή αγροτοηλεκτροπαραγωγοί! Δηλαδή αντί να υπολογίζουν παραγωγή σιταριού, βαμβακιού, καλαμποκιού, ρυζιού, ροδάκινων, ζαχαρότευτλων κλπ, θα μετρούν… κιλοβατώρες(!), ενώ άλλοι πρώην συναδελφοί τους που έγιναν… αγροτοξενοδόχοι μετρούν ποσοστά κάλυψης των… κλινών! Γιατί άραγε;

-Γιατί δίνεται η δυνατότητα και η ώθηση να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά σε χωράφια υψηλής απόδοσης;

-Στις συμβάσεις που υπογράφουν οι αγρότες με την ΔΕΗ, θα πουλούν την κιλοβατώρα σε πενταπλάσια(!) περίπου τιμή από αυτήν που την πουλάει η ΔΕΗ στους καταναλωτές της. Ποια λογική έχει αυτό για μια επιχείρηση; Είναι δηλαδή σαν μία τράπεζα να δίνει στα επιτόκια καταθέσεων πενταπλάσιο τόκο από ό,τι παίρνει από τα επιτόκια χορηγήσεων!

-Για ποια πράσινη ανάπτυξη μιλάμε, όταν καταστρέφουμε το πράσινο με την εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών και στη θέση του δημιουργούμε σεληνιακό τοπίο;

-Για όσους γνωρίζουν, η τεχνολογία των φωτοβολταϊκών εξελίσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Τι θα γίνει, αν αυτά που εγκατασταθούν σήμερα, κριθούν ασύμφορα στο άμεσο μέλλον και ζητηθεί από τους αγρότες να εγκαταστήσουν άλλα με νέο κόστος, νέα δάνεια, νέα χρέη;

-Αν η ΔΕΗ αδυνατεί στο μέλλον, όταν πλέον έχουν γίνει οι επενδύσεις, να πληρώσει την τιμή που συμφώνησε με τους αγροτοηλεκτροπαραγωγούς και μάλιστα απαιτήσει να αγοράζει την κιλοβατώρα με χαμηλότερη τιμή από όσο την πουλά, τότε που οι πρώην γεωργοί θα είναι καταχρεωμένοι στις τράπεζες και θα έχουν καταστρέψει τα γόνιμα χωράφια τους, ποιος θα είναι δίπλα τους; Η ελληνική κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση ή το ΔΝΤ; Ή με τις ευλογίες όλων αυτών μαζί θα χάσουν τις περιουσίες τους;

-Και αφού είναι τόσο αποδοτική η επένδυση, γιατί δεν επενδύουν αυτοί που έχουν κεφάλαια και φυσικά η κερδοφόρα ΔΕΗ.; Και αυτό να γίνει σε περιοχές που δεν θα επιβαρύνουν αισθητικά το περιβάλλον αλλά ούτε την αγροτική παραγωγή;

-Και ενώ έχουν χρεώσει τον ελληνικό λαό μέχρι το απροχώρητο, εκτός από την αγορά αεροπλάνων, υποβρυχίων κλπ, μήπως στις δεσμεύσεις της Κυβέρνησης προς τους «εταίρους» εντάσσεται και η αγορά των φωτοβολταϊκών;Δηλαδή η κυβέρνηση δανείζεται με επαίσχυντους όρους , χρεώνοντας ακόμη περισσότερο τον ελληνικό λαό για δεκάδες χρόνια, δίνει τα λεφτά στις τράπεζες, για να δανείσουν τους αγρότες, ώστε να γίνουν… ηλεκτροπαραγωγοί!

Με τα παραπάνω δεδομένα ο κίνδυνος να μην αποπληρωθούν τα χρέη των αγροτών-επενδυτών στις τράπεζες είναι κάτι παραπάνω από ορατός και αυτό θα έχει ως συνέπεια να χάσουν τα χωράφια τους ή και τις περιουσίες τους ακόμη. Οι δε άλλοτε περήφανοι αγρότες μας θα βρεθούν να…ξεσκονίζουν τα τζάμια των φωτοβολταϊκών, τα οποία ενδεχομένως να ανήκουν στις τράπεζες πλέον!

Και μια άλλη παράμετρος, που αφορά όλους μας. Σήμερα με μία άλλη πολιτική η χώρα μας είναι σε θέση όχι μόνο να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού της και τις ανάγκες εν γένει σε αγροτικά προϊόντα, αλλά και να κάνει εξαγωγές. Όταν στα γόνιμα χωράφια θα… φυτρώσουν φωτοβολταικά και ξενοδοχειακές μονάδες, τότε και να θέλουμε δεν θα υπάρχει η δυνατότητα επαρκούς αγροτικής παραγωγής. Έτσι η εξάρτηση θα γίνεται όλο και πιο μεγάλη. Για παράδειγμα, η απόφαση της Ρωσίας να σταματήσει τις εξαγωγές σιταριού προκάλεσε άμεσα τάσεις ανόδου της τιμής των αλεύρων στη χώρα μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είναι γεγονός ότι η απόγνωση δεν είναι καλός σύμβουλος. Δυστυχώς με την πολιτική ξεκληρίσματος των αγροτών, που εφάρμοσαν όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις, σήμερα οι μικροί και μεσαίοι αγρότες είναι με το πιστόλι στον κρόταφο και είναι εύκολο να υποκύψουν στις σειρήνες της Κυβέρνησης, των τραπεζών, των εταιριών κλπ, που τους υπόσχονται… εγγυημένο εισόδημα, αν γίνουν παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας. Έτσι όμως δεν έγινε και με το χρηματιστήριο; Πόσοι τότε άνθρωποι έχασαν τις περιουσίες τους, ωθούμενοι από την ίδια την Κυβέρνηση να… επενδύσουν, ενώ εκ των προτέρων ήταν γνωστό, για όσους γνώριζαν τον μηχανισμό του Χρηματιστηρίου, σε ποιες τσέπες θα πήγαιναν αυτά τα χρήματα; Χαρακτηριστικές οι τότε δηλώσεις των εκπροσώπων των κυβερνητικών κομμάτων, για την προσέλκυση «πελατών» στο Χρηματιστήριο. «Στο ΠΑΣΟΚ οφείλεται η άνθηση του Χρηματιστηρίου», δήλωνε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Ρέππας. Την ίδια δήλωση έκανε τον Αύγουστο του 1999 και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου. Στις 5 Σεπτέμβρη του 1999 σε συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη, ο Πρωθυπουργός της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ Κ. Σημίτης είπε: "Ο τζίρος του Χρηματιστηρίου θα είναι υψηλός και θα αποδώσει αυτά τα οποία έχουμε σχεδιάσει» Ενώ ο Κ. Καραμανλής στα μέσα του Φλεβάρη του 2000 δήλωνε: "Η ΝΔ εγγυάται την ανοδική πορεία του Χρηματιστηρίου".

Να θυμίσουμε επίσης ότι ο κ. Ρέππας, ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, στις ευρωεκλογές είχε «πνίξει» κυριολεκτικά τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα με τις προεκλογικές διαφημίσεις του κ. Λαλιώτη, στις οποίες εκθειαζόταν ο τζόγος της Σοφοκλέους, ενώ καλούσε τον ελληνικό λαό να μη διαμαρτύρεται ούτε για την παράδοση του Οτσαλάν, ούτε για τη συνενοχή της Ελληνικής Κυβέρνησης στο έγκλημα του Κοσσυφοπεδίου, γιατί υπήρχε λέει… ο κίνδυνος να χαλάσει το καλό κλίμα του Χρηματιστηρίου!!! Όμως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, στις 29 Φλεβάρη του 2000, όταν ρωτήθηκε για την οικονομική καταστροφή, που έχουν υποστεί εκατοντάδες χιλιάδες «επενδυτές» λόγω της συνεχούς πτώσης του Χρηματιστηρίου, δήλωνε ανερυθρίαστα: «είναι θέμα δικής τους ευθύνης»!!!

Έτσι, με αυτό το… «κόλπο», 171 επιχειρηματικοί όμιλοι και τράπεζες… εισέπραξαν μέσω του Χρηματιστηρίου Αθηνών...4,7 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΡΑΧΜΕΣ!!! Ή περίπου 13 ΔΙΣ ΕΥΡΩ!!!

Να θυμηθούμε ότι και τότε οι Τράπεζες αποτέλεσαν το βασικό μοχλό δανειοδότησης για όσους η ελπίδα, η ανέχεια, η σκέψη για εύκολο πλουτισμό ξεπέρασαν κατά πολύ την απλή λογική, η οποία έλεγε: Ποιος θα έχανε, μιας και ήταν αδύνατον να βγουν όλοι κερδισμένοι; Και παρ’ όλα αυτά η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φρόντισε διά νόμου να δίνουν οι τράπεζες αφειδώς δάνεια για να… επενδυθούν στον «ναό του τζόγου», γνωρίζοντας πολύ καλά πού αυτά θα κατέληγαν. Έτσι μέσω αυτού του μηχανισμού υποθηκευτήκαν και χάθηκαν περιουσίες και περιουσίες!

Να μην ξεχνάμε επίσης, ότι χάθηκαν τεράστια ποσά από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, γατί η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη έκανε…πολιτική και με τα λεφτά των συνταξιούχων και σήμερα χωρίς ίχνος ντροπής ρίχνουν ευθύνες σε μισθωτούς και συνταξιούχους!

Έτσι ίσως θα έπρεπε να υπάρξει μεγαλύτερος προβληματισμός από τους αγρότες, πριν υπερχρεωθούν στις τράπεζες, πριν υποθηκεύσουν το βιός τους, πριν τσιμεντοποιήσουν τα χωράφια τους. Αποδείχτηκε πολλές φορές ότι τα λόγια των κυβερνώντων έχουν…μηδενική αξία! Στο κάτω-κάτω αυτοί δεν δίστασαν να κοροϊδέψουν ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό, για να του πάρουν την ψήφο και τώρα, έχοντας συνεργούς τα μεγάλα ΜΜΕ, με πρόσχημα την κρίση, αφού τον τρομοκρατούν, του αφαιρούν κατακτήσεις πάνω από έναν αιώνα. Αυτοί λοιπόν θα έχουν πρόβλημα αν κοροϊδέψουν ή όχι τους αγρότες;

Πρέπει να διαμαρτυρηθούν όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και αυτοί που ενδιαφέρονται για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αφού, εκτός από την ελεύθερη εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών σε γόνιμους αγρούς και την καταστροφή του πράσινου, δίνεται η ευχέρεια να μπορούν να εγκατασταθούν ανεξέλεγκτα σε κάθε είδους στέγη, μέχρι και σε στέγες διατηρητέων κτισμάτων! Προφανώς η πράσινη…ανάπτυξη μάλλον θα σημάνει πράσινη καταστροφή για τους αγρούς και οι πόλεις, αν υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια, θα θυμίζουν κάτι από σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Είναι λοιπόν ικανοί, οι έχοντες την εξουσία, να μην αφήσουν όρθιο τίποτα από αυτά, που έστω και με δυσκολία μέχρι στιγμής έμειναν! Ίσως να θυμούνται οι παλιότεροι τις λιτανείες, στα χωριά κυρίως, που έκαναν οι αγρότες, παρακαλώντας τον Θεό να βρέξει, όταν περνούσε μεγάλη περίοδος ανομβρίας και τα σπαρτά τους κινδύνευαν να καταστραφούν. Όλες οι ηλικίες του χωριού μαζεύονταν έξω από την εκκλησία, όλοι με εικόνες ή με λάβαρα στα χέρια, με τον ιερέα του χωριού μπροστά, να γυρίζουν γύρω από την εκκλησία και να ψάλουν, επαναλαμβάνοντας συνεχώς εκείνο το κατανυκτικό αλλά και αγωνιώδες «Κύριε ελέησον», ενώ συγκινητικές ήταν οι κλεφτές ματιές όλων των συμμετεχόντων προς τα επάνω, γεμάτες ελπίδα, μήπως εισακούστηκε η παράκληση και αρχίσουν να μαζεύονται σύννεφα στον ουρανό. Οι καιροί όμως άλλαξαν. Τα αρδευτικά έργα, που έγιναν στη συνέχεια στις περισσότερες περιοχές της χώρας, σιγούρεψαν περισσότερο την αγροτική παραγωγή. Η χώρα μας είχε θετικό ισοζύγιο στις εξαγωγές-εισαγωγές. Σήμερα οι αγρότες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις δυναμικές καλλιέργειες, ζητείται από αυτούς να εγκαταλείψουν την παραγωγή των αγροτικών προϊόντων, ενώ ως χώρα έχουμε προχωρήσει σε αθρόες εισαγωγές από όλον τον κόσμο και μάλιστα προϊόντων που και εμείς παράγουμε! Τώρα οι… «επιχειρηματίες» ηλεκτροπαραγωγοί αγρότες , με άχρηστη τη γεώτρηση στο χωράφι ή το νερό που περνάει στο αρδευτικό κανάλι, με άχρηστα τα πανάκριβα, ίσως και χρεωμένα στις τράπεζες γεωργικά εργαλεία, με άχρηστες τις αποθήκες, με κίνδυνο να χάσουν και αυτά τα χωράφια που τους έμειναν για καλλιέργεια, θα κάνουν…λιτανείες, ώστε κυριολεκτικά και μεταφορικά να βγάλει ήλιο!!! Και επειδή οι υπολογισμοί για το…εγγυημένο εισόδημα, από την εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών σιγουρεύουν μόνο στα χαρτιά, θα υπάρξει μεγάλος κίνδυνος να μην αποπληρωθούν τα χρέη στις τράπεζες και να χαθούν οι περιουσίες που υποθηκεύτηκαν. Με όσα βλέπουμε κάθε μέρα, δεν τους είναι καθόλου δύσκολο ως νέοι… σαλτιμπάγκοι, να πουν στους συνδρομητές της ΔΕΗ: «Πληρώνετε ακριβό το ρεύμα, επειδή ο προνομιούχοι αγρότες μας το πουλούν σε αστρονομική τιμή!» Οι άνθρωποι είναι επιστήμονες στον λεγόμενο… κοινωνικό αυτοματισμό. Έτσι και θα στρέψουν την υπόλοιπη κοινωνία κατά των αγροτών και με συνοπτικές διαδικασίες θα χαμηλώσουν πολύ την τιμή της κιλοβατώρας.Και όπως και να το δει κανείς, όλη η φιλοσοφία τους είναι πώς θα αφαιρέσουν τις περιουσίες που έχουν στα χέρια τους ακόμα οι άνθρωποι της δουλειάς, είτε μέσω του Χρηματιστηρίου, όπως έγινε και γίνεται, είτε μέσω του τοκογλυφικού δανεισμού από τις τράπεζες, είτε λόγω των οικονομικών αδιεξόδων στα οποία βρέθηκαν. Με τη στέρηση δε της μόρφωσης και τον περιορισμό της σκέψης, που φρόντισαν και φροντίζουν να μας …εξασφαλίζει το εκπαιδευτικό μας σύστημα, με την στρεβλή ενημέρωση, που επιμελώς την έχουν αναλάβει τα κανάλια των μεγαλοεργολάβων και μεγαλοεπιχειρηματιών, με τους… «έγκριτους δημοσιογράφους» τους , τον ωχαδερφισμό, που δυστυχώς κυριαρχεί σε ευρεία έκταση, την ψήφο που πολλοί από εμάς θεωρούμε ότι έχει ανταλλακτική αξία, ευελπιστούν οι κυβερνώντες στην παραγωγή ραγιάδων με τα γνωστά οδυνηρά επακόλουθα. Ένας δρόμος προς αυτήν την κατεύθυνση είναι και η ώθηση που ασκούν στους αγρότες να καταστρέψουν τα χωράφια τους και να…απαλλαγούν από αυτά, να θέσουν σε αχρηστία όλη την υπάρχουσα υποδομή για την καλλιέργεια της γης και να υποθηκεύσουν τις περιουσίες τους. Μήπως λοιπόν χρειάζεται και μια δεύτερη σκέψη; Μήπως ήρθε η ώρα, τώρα όλοι μαζί να πούμε: Όχι δεν πάει άλλο. Ως εδώ και μη παρέκει!

* Ο Δημήτρης Τσιμούρας είναι Φυσικός.

Τα «ιστορικά στελέχη»

Tου Χρηστου Γιανναρα

Δεν είναι δυνατό να μην υπάρχουν στο κυβερνών κόμμα βουλευτές, έστω μετρημένοι στα δάχτυλα, ικανοί να βλέπουν πού έχει οδηγήσει τη χώρα ο πρωθυπουργός αρχηγός τους. Δεν γίνεται, είναι αδιανόητο. Τουλάχιστον όσοι χλευάστηκαν κάποτε για «πατριωτισμό», όσοι διακινδύνευσαν κομματικά υπερασπίζοντας τη νοημοσύνη τους, όσοι θήλασαν με το μητρικό γάλα αίσθηση εντιμότητας και αυτοσεβασμού. Δεν μπορεί να μένουν αμέτοχοι στον πανικό που απλώνεται σαν ρίγος στη χώρα.Η εξουσιαστική ιταμότητα των υπαλλήλων της «τρόικας» δεν είναι συμπτωματική απρέπεια συμπεριφοράς. Είναι συνεπές αποκύημα του «κλίματος» των σχέσεών τους με την κυβέρνηση. Μην ξεχνάμε: Επτά μήνες, από την επομένη της ορκωμοσίας του, ο πρωθυπουργός σεργιάνιζε στα διεθνή κέντρα οικονομικής και πολιτικής ισχύος διαφημίζοντας την οικονομική χρεοκοπία της χώρας του, τη φαυλότητα, την ανυποληψία της. Και οι υποψήφιοι δανειστές ανέβαζαν συνεχώς τον πήχυ των τοκογλυφικών τους ορέξεων. Προτάσεις δανεισμού με ελάχιστο επιτόκιο, από τη Ρωσία και την Κίνα, τις απέρριπτε ασυζητητί – γιατί; Δεν το εξήγησε. Ωσπου ο δανεισμός από τις «αγορές» έφτασε να γίνει ανέφικτος και η χώρα παραδόθηκε «αυτονόητα» στην «τρόικα»: Υπέγραψε ο πρωθυπουργός την «άνευ όρων» παραίτηση (όλων μας) από κάθε μορφή εθνικής κυριαρχίας: οικονομική, εδαφική, υποδομών, παραγωγικών πηγών, εργασιακού δυναμικού, πολιτισμικών θησαυρισμάτων. Η πρόσφατη ξαφνική απαίτηση των άξεστων μανδαρίνων για 50 δισ. από την κρατική περιουσία ώς το 2015, συστοιχεί πλήρως με τη λογική του «Μνημονίου». Συνεπέστατα, λοιπόν, το «κλίμα» των σχέσεων της κυβέρνησης με τους μανδαρίνους τούς επιτρέπει συμπεριφορές αφεντικών προς δουλικά: Τον Δεκέμβριο, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Πωλ Τόμσεν απερίφραστα βεβαίωνε «επενδυτές» στο Λονδίνο ότι «χρέος και έλλειμμα ήταν προσχήματα, στόχος πραγματικός του Μνημονίου με την Ελλάδα είναι οι εργασιακές σχέσεις και οι ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις» («Κ» 14.12.2010). Και πριν από λίγες μέρες σε δημόσια «συνέντευξή» τους και οι τρεις Υπατοι Αρμοστές στο ελλαδικό προτεκτοράτο νουθετούσαν τους ραγιάδες να συγκρατούν τις οιμωγές τους από τον ανασκολοπισμό που υφίστανται («Κ» 12.2.2011). Τα νευρόσπαστα μαθητούδια - οικονομικό επιτελείο(!) της κυβέρνησης μοιάζει να συμπεριφέρονται στην τρόικα όπως οι πειθαρχημένοι εντολοδόχοι στους εκπροσώπους των εντολέων τους. Στο τιμόνι της χώρας η γκροτέσκα φιγούρα. Πρωθυπουργός τόσο μειωμένων προσόντων και αδικημένης φυσικής σερμαγιάς που στην Ιστορία, το ξέρουμε όλοι, εμφανίζονται οι ανάλογοι μόνο για να συνοδέψουν μια σημαδιακή καταστροφή ή μια ανυπόφορη ατιμία. Αποκλείεται κάποιοι βουλευτές, κάποια «ιστορικά στελέχη» του κυβερνώντος κόμματος, να μην βλέπουν την ανεπάρκεια, να μην έχουν τεκμήρια για τον προκαθορισμό του μοιραίου ρόλου του. Εμείς, οι πολλοί, βυθιζόμαστε στον πανικό μόνο από τις εκτιμήσεις που μας επιτρέπουν οι ακατάσχετες τηλεοπτικές εμφανίσεις του, η αμήχανη, στερεότυπη ταυτολογία του, τα παιδαριώδη ρητορεύματά του. Εκείνοι, τα στελέχη του κόμματος, πρέπει να ξέρουν τα αίτια που τους υποχρεώνουν σε ανοχή, σε σιωπή. Φυγομαχούν και το πληρώνει η φτωχολογιά. Ποτέ, καμιά κυβέρνηση στην Ελλάδα δεν εξουθένωσε τόσο μεθοδικά τα μικρά και μεσαία εισοδήματα, τις ελπίδες και την αξιοπρέπεια του βιοπαλαιστή. Δεν αισθάνονται προσωπικά εκτεθειμένοι όσοι ταυτίζουν ή ταύτισαν το όνομά τους, τη ζωή και την τιμή τους, με τέτοιου «Σοσιαλισμού» Πανελλήνιο Κίνημα; Αν σπίθιζε ίχνος ευφυΐας (κυρίως: ίχνος ειλικρίνειας προθέσεων), ακόμα και τη διαχείριση του τοκογλυφικού Μνημονίου μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν σαν μοχλό για ρηξικέλευθεη σοσιαλιστική πολιτική: Να απαγορεύσουν αποτελεσματικά κάθε αντικοινωνική εκβιαστσική απεργία, απεργία «κοινωνικού κόστους» – όταν η δημοκρατία υπερασπίζει την κοινωνική δικαιοσύνη δεν φοβάται να κατεβάσει και τον στρατό. Να πατάξουν τους απεργούς της απληστίας, φορτηγατζήδες, φαρμακοποιούς, οδηγούς των κοινωνικών (μαζικών) μέσων μεταφοράς, τους γιατρούς που παζαρεύουν το λειτούργημά τους. Κοντολογίς, να στήσουν τίμιο κοινωνικό κράτος. Τις προάλλες βρέθηκε, επιτέλους, Ελληνας δημοσιογράφος (όσο κι αν μοιάζει απίστευτο) με την τόλμη να θέσει στην τρόικα το ερώτημα που βράζει στο στήθος κάθε νοήμονα πολίτη: Γιατί οι τοποτηρητές των δανειστών μας επαγρυπούν με τόσο ζήλο και ακρίβεια για τα μέτρα που τσακίζουν τη φτωχολογιά (μείωση μισθών και συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ, απελευθέρωση συμβάσεων εργασίας, αύξηση ορίου ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, συγχωνεύσεις σχολείων και χίλια δύο ανάλογα), αλλά δεν εμφανίστηκαν ποτέ να ψελλίζουν λέξη για το αμείωτο όργιο χρηματοδότησης των κομμάτων από το κράτος, ούτε λέξη για χαλινό στο αδιάντροπο «πάρτι» των αναρίθμητων υπαλλήλων της Βουλής, λέξη για μείωση των εσόδων (άμεσων και έμμεσων) των βουλευτών. Δεν αναφέρθηκε ποτέ η τρόικα στο ξετσίπωτο σκάνδαλο των χρυσοπληρωμένων μελών Δ.Σ. σε εταιρείες του Δημοσίου, πάντοτε πολυάριθμες. Δεν απαίτησε ποτέ να οδηγηθούν στο εδώλιο και να δικαιολογήσουν για ποια προσφορά έργου αμείβονταν επί δεκαετίες ως Κροίσοι οι τάχα και «σύμβουλοι» των εκάστοτε προέδρων της ΕΡΤ, της ΔΕΗ, των Ελληνικών Πετρελαίων, του Βάμβακος και απειράριθμων άλλων αποφύσεων του κομματικού κράτους. Ο Αναστάσιος Πεπονής, ο Απόστολος Κακλαμάνης, ο Αντώνης Λιβάνης, ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Γιώργος Ρωμαίος, ο Γιάννης Καψής. Ταύτισαν τη ζωή τους και το όνομά τους με το ΠΑΣΟΚ, γόνιμα ή άγονα, δικαιωμένα ή αδικαίωτα. Πάντως, έφτιαξαν ο καθένας μιαν εικόνα μάλλον διαφοροποιημένη από τον παπανδρεϊκό αμοραλισμό, από το δόγμα του «όλα επιτρέπονται» για την ηδονή της εξουσίας, ακόμα και το ξεπούλημα εθνικής κυριαρχίας σε κάποιο Νταβός. Σήμερα το παπανδρεϊκό δόγμα κυριαρχεί αυτονόητα σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Εχει εξαφανίσει τη διάκριση Αριστεράς και Δεξιάς, ακεραιότητας και φαυλότητας, ελληνικής (πολιτισμού) συνείδησης και μηδενιστικού «Διεθνισμού». Το πελατειακό κράτος, η χυδαία κομματοκρατία, συμπαίζει με την τρόικα για να περισώσει προνομίες. Οι «κομμουνιστές» μια γροθιά με τα «ρετιρέ», η Διαμαντοπούλου συνεχίζει την αποστολή της Γιαννάκου. Και στο τιμόνι η γκροτέσκα φιγούρα, ο ολίγιστος των Παπανδρέου. Τα παρέδωσε όλα μεθοδικά στις «αγορές», με αντάλλαγμα να τον αφήνουν να παίζει με το παιχνιδάκι της εξουσίας. Αποκλείεται κάποια «ιστορικά στελέχη» να μην βλέπουν τι διακυβεύεται. Και είναι οι μόνοι που μπορούν αποτελεσματικά να δράσουν.

Οι μίζες του Άκη και τα υποβρύχια της Μαργαρίτας

Ως «ταμίας» του Άκη Τσοχατζόπουλου φέρεται στενός συνεργάτης του, ο οποίος εισέπραξε τις μίζες για τα υποβρύχια βάσει εγγράφου της Eισαγγελίας του Μονάχου που δημοσίευσε η εφημερίδα «Real News».

Σύμφωνα με τη δικογραφία, στοιχεία της οποίας δημοσιεύει στην κυριακάτικη έκδοσή της, πρόκειται για τον Γ. Μπέλτσιο, στέλεχος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στενό συνεργάτη του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Ο κ. Μπέλτσιος, σύμφωνα με την εφημερίδα, συμμετείχε στην αποκαλούμενη «Ομάδα Α», η οποία είχε ως αντικείμενο τον χειρισμό των χρηματικών ποσών, ύψους 55 εκατ. ευρώ, που δόθηκαν ως μίζες για την αγορά των 4 γερμανικών υποβρυχίων από την ελληνική κυβέρνηση το 2000. Μάλιστα, ο εφοπλιστής Μιχάλης Ματαντός έχει ήδη καταθέσει στις γερμανικές Αρχές ότι ο ίδιος έδωσε προμήθεια 1 εκατ. ευρώ στον κ. Μπέλτσιο. Ο Έλληνας εφοπλιστής, στα τέλη της δεκαετίας 1990, εργάστηκε ως εκπρόσωπος της εταιρείας Ferrostaal, η οποία είχε αναλάβει την προώθηση των υποβρυχίων στην ελληνική αγορά, διοχετεύοντας το «μαύρο χρήμα» σε πολιτικούς, στρατιωτικούς και άλλους παράγοντες του δημόσιου βίου. Ο Γιάννης Μπέλτσιος διετέλεσε νομάρχης Καβάλας μέχρι το 1988, χρημάτισε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών επί υπουργίας Α. Τσοχατζόπουλου, υπήρξε μέλος της Κ.Ε. του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και γραμματέας του τομέα Αυτοδιοίκησης. Το 2002 τοποθετήθηκε στο Δ.Σ. της Δημόσιας Επιχείρησης Παροχής Αερίου, όπου αργότερα κατέλαβε τη θέση του προέδρου. Την ίδια χρονιά ανέλαβε αντιπρόεδρος στο Αττικό Μετρό. Το Σ.Δ.Ο.Ε. ερευνά προσεκτικά, σύμφωνα με τη «Real News», την εμπλοκή του σε εταιρείες που έχουν αναλάβει σωρεία δημοσίων και άλλων έργων.

Οι δουλειές της Μαργαρίτας

Την περασμένη Δευτέρα, ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Πάνος Καμμένος κατηγόρησε την ελληνικής καταγωγής Μαργαρίτα Μαθιοπούλου, σύμβουλο του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε, ότι προωθούσε τα συμφέροντα των γερμανικών εταιρειών όπλων, εκμεταλλευόμενη την ιδιότητα του πρώην συζύγου της, Φρίντμπερτ Πφλίγκερ, ως υπουργού Άμυνας της Γερμανίας, αναφέρει η «Καθημερινή της Κυριακής». Η κα Μαθιοπούλου φέρεται να έχει στενή σχέση με τα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα αλλά και με την αμυντική βιομηχανία της Γερμανίας, η οποία πουλάει το 13% του συνόλου των εξαγωγών της στην Ελλάδα. Στις 2 Φεβρουαρίου του 2000, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων καθηγητής Ιωάννης Δρόσος, αναφέρει η εφημερίδα, σύμβουλος του πρώην υπουργού Εθνικής Αμύνης Άκη Τσοχατζόπουλου, υπογράφει συμφωνητικό σύμβασης έργου με την κα Μαθιοπούλου για την εκπόνηση μελέτης με τίτλο «Ελληνική αμυντική πολιτική», ύψους 150.000 μάρκων. Η μελέτη έπρεπε να εκπονηθεί μέσα σε έξι μήνες και το ποσό να καλύψει και ενδεχόμενες υπηρεσίες ανθρώπων που θα την αξιολογούσαν πριν από την υποβολή της. Η ανάθεση του ΙΑΑ στην κα Μαθιοπούλου μπλοκαρίστηκε από το ελεγκτικό συνέδριο, το οποίο εμπόδιζε την πληρωμή της. Όμως, όπως αναφέρει η «Καθημερινή της Κυριακής», αυτή δεν απελπίστηκε και επανήλθε με ένα πολύ μεγαλύτερο πρόγραμμα που αφορούσε στις ηλεκτρονικές προμήθειες του Υπουργείου Άμυνας. Η πρώτη φάση του πληρώθηκε, αλλά, όταν το 2006–2007 η κα Μαθιοπούλου θέλησε να επιτύχει την επέκτασή του, ο τότε επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών κ. Ε. Βασιλάκος δεν συμφώνησε.

Οι υπηρεσίες της «Ομάδας Α»

Πρόσωπο-κλειδί στην υπόθεση θεωρείται ο εφοπλιστής Μιχάλης Ματαντός, ο οποίος περιέγραψε την πορεία του «μαύρου χρήματος» στη γερμανική Δικαιοσύνη.

Η ομάδα είχε ως μέλη κυρίως Έλληνες και Γερμανούς πολίτες μεταξύ των οποίων, σύμφωνα με τη «Real News», είναι ο Χέρμαν φον Πούκλερ, επιχειρηματίας, ο Ντεμιρντιζιάν Άνγκο, Λιβανέζος που προωθούσε γερμανικά όπλα στο εξωτερικό, ο Αλέξανδρος Αβατάγγελος, ψυχολόγος συνεργάτης του Άνγκο, με στενές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο και ο Γ. Μπέλτσιος. Σημαντικά πρόσωπα στην όλη υπόθεση είναι ο εφοπλιστής Μιχάλης Ματαντός, ο Γιόχαν Χάουν, κορυφαίος στέλεχος της γερμανικής HDW, ο Κλάους φον Μένγκες πρόεδρος της Ferrostaal και ο Ματίας Μίτσερλιχ, στέλεχος της ίδιας εταιρείας.

Το «πάρτι» των εξοπλισμών

Εικονικά τιμολόγια, στρατιωτικοί και πολιτικό προσωπικό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που κανόνιζαν προμήθειες, μεσάζοντες που είχαν υπηρετήσει σε διοικήσεις κρατικών επιχειρήσεων και εταιρείες σε Ελλάδα και Κύπρο, που διακινούσαν χρήματα, είναι ένα μόνο τμήμα του «πάρτι» που στήθηκε γύρω από την παραγγελία των γερμανικών υποβρυχίων από τη χώρα μας. Σύμφωνα με υπολογισμούς, το ύψος των «μαύρων» πληρωμών που έγιναν για την προμήθεια των συγκεκριμένων υποβρυχίων ανέρχεται σε 200 εκατ. έως 230 εκατ. ευρώ και αποκαλύπτονται οι διαδρομές τους, τα τρία κέντρα εκταμίευσής τους (Κίελο, Έσσεν, Σκαραμαγκάς), ο ρόλος της εταιρείας ΜΙΕ, στην Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς και μια σειρά από άλλες σημαντικές λεπτομέρειες που «δένουν» την ιστορία. Οι Έλληνες εισαγγελείς έχουν ήδη αρχίσει να καλούν πρόσωπα - κλειδιά που διαδραμάτισαν σημαίνοντα ρόλο στη σύμβαση για τα υποβρύχια, που διερευνάται από τη Δικαιοσύνη αλλά και το Σ.Δ.Ο.Ε.. Σύμφωνα με πληροφορίες, το προσεχές 15νθήμερο, οι δύο εισαγγελείς αναμένεται να αποστείλουν κλήσεις για κατάθεση σε μάρτυρες που θεωρούν κρίσιμους για την περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης.

Η απάντηση Γ. Μπέλτσιου

Άμεση ήταν η αντίδραση του στελέχους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στενού συνεργάτη του Άκη Τσοχατζόπουλου, Γιάννη Μπέλτσιος, σχετικά με τα δημοσιεύματα που τον βάσει των οποίων φέρεται να συμμετείχε στην αποκαλούμενη «Ομάδα Α», η οποία είχε ως αντικείμενο τον χειρισμό των χρηματικών ποσών που δόθηκαν ως μίζες για την αγορά γερμανικών υποβρυχίων.«Τα δημοσιευόμενα σε κυριακάτικη εφημερίδα για το πρόσωπο και την εμπλοκή μου στην υπόθεση των υποβρυχίων είναι ανακριβή αποκυήματα φαντασίας. Ουδέποτε υπήρξα ταμίας οποιουδήποτε, ουδέποτε έλαβα οποιαδήποτε προμήθεια ουδέποτε συμμετείχα σε οποιαδήποτε ομάδα ή Τeam Α και ουδέποτε υπήρξα εκπρόσωπος εταιρείας ή προσώπου σε αυτή την υπόθεση. Η διοχέτευση αυτών των ψευδών πληροφοριών γίνεται από εμπλεκόμενους στο πλαίσιο είτε δικαστικής διαμάχης για επίλυση ιδιωτικής διαφοράς είτε απολογίας κατηγορούμενων, με προφανή στόχο την προάσπιση ατομικών συμφερόντων ή την απόκρουση βαρύτατων ποινικών κατηγοριών. Για το διάστημα της συμμετοχής μου σε κυβερνητικές θέσεις είμαι περήφανος γιατί υπηρέτησα με απόλυτη αφοσίωση στα καθήκοντα μου με διαφάνεια και εντιμότητα. Μετά την οικειοθελή αποχώρησή μου από την ενεργό πολιτική δράση το 1990, ασκώ διαφανή και έντιμη επιχειρηματική δραστηριότητα ως πολιτικός μηχανικός με διάφορες γνωστές στις δημόσιες αρχές εταιρικές μορφές. Με την εταιρεία Ferrostaal είχα από το 2000 έως το 2003 νόμιμη επιχειρηματική συνεργασία, με γραπτή συμφωνία που είχε κατατεθεί στην οικεία ΔΟΥ και αφορούσε αποκλειστικώς και μόνο έργα υποδομής στη περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων και δεν είχε καμία απολύτως σχέση με εξοπλισμούς, έργα και προμήθειες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Το εμφανιζόμενο σε ορισμένα ΜΜΕ ευφάνταστο σενάριο με τον κεντρικό ρόλο, που μου αποδίδεται, θα καταρρεύσει ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων, όπου τελικώς αποκαλύπτεται η αλήθεια και προστατεύεται η τιμή κάθε θιγόμενου πολίτη».

Απεργιακό... δελτίο για τις συγκοινωνίες

Οι εργαζόμενοι στα μπλε λεωφορεία, τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο και τα Τρόλεϊ, ανακοίνωσαν νέο κύκλο κινητοποιήσεων, αντιδρώντας στη ψήφιση του νομοσχέδιου για τις αστικές συγκοινωνίες.

Το απεργιακό δελτίο έχει ως εξής:

- Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου: στάση εργασίας σε τρόλεϊ και λεωφορεία από τις 11 έως τις 4.30 το απόγευμα.

- Τρίτη 22 Φεβρουαρίου: στάση εργασίας στον ΗΣΑΠ από τις 12 μέχρι τις 4 το απόγευμα.

- Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου: 24ωρη πανελλαδική απεργία σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

- Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου: κυκλοφορούν όλα τα μέσα.

- Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου: στάση εργασίας σε λεωφορεία από τις 11 έως τις 4.30 το απόγευμα.

«Βόμβα» Στρος-Καν για Ελλάδα

Tης Κατερινας Σωκου

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει την παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2009, ούτε δύο μήνες αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ δημοσίως απέρριπτε κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αυτό αποκαλύπτει ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν σε ντοκιμαντέρ του γαλλικού καναλιού Canal+ που θα μεταδοθεί τον επόμενο μήνα.Ερωτώμενο από την «Κ», το ΔΝΤ απάντησε ότι δεν σχολιάζει προσωπικές συζητήσεις του επικεφαλής του. Στο πλαίσιο όμως της παραγωγής του γαλλικού τηλεοπτικού δικτύου, το οποίο συνθέτει το προφίλ του Γάλλου πολιτικού ακολουθώντας τον από την κουζίνα του σπιτιού του στην Ουάσιγκτον μέχρι τις επίσημες επισκέψεις του στο Μέγαρο Μαξίμου, ο κ. Στρος-Καν αναφέρει ο ίδιος την πληροφορία, υπογραμμίζοντας μάλιστα την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο κ. Παπανδρέου.Σύμφωνα με τον κ. Στρος-Καν, όταν ο Ελληνας πρωθυπουργός του έθεσε πριν από 14 μήνες την ιδέα προσφυγής στο ΔΝΤ, εκείνος απάντησε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα δεχτούν σε καμία περίπτωση τη μονομερή παρέμβαση του Ταμείου σε μία χώρα της Ευρωζώνης. Η εκτίμηση του Γάλλου πολιτικού επιβεβαιώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Δεκεμβρίου 2009, όταν ο κ. Παπανδρέου έθεσε το θέμα στους ομολόγους του, για να εισπράξει την κατηγορηματική τους άρνηση. Αντ’ αυτού, του ζήτησαν διαβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα δεν θα κηρύξει στάση πληρωμών.Οι δημόσιες δηλώσεις του κ. Παπανδρέου στο περιθώριο της συνόδου ήταν σε τελείως διαφορετικό μήκος κύματος. Οπως τόνισε στις Βρυξέλλες, δεν ετίθετο ζήτημα προσφυγής στο ΔΝΤ. Μία ημέρα πριν, ο διεθνής οργανισμός επίσης το είχε διαψεύσει. Οπως είχε δηλώσει ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής Τζον Λίπσκι, «θα μπορούσαμε να εμπλακούμε μόνο κατόπιν αιτήματος των ευρωπαϊκών αρχών, και εννοείται των ελληνικών αρχών. Εχει συμβεί αυτό; Οχι». Ο κ. Λίπσκι έλεγε την αλήθεια: Δεν υπήρχε ακόμη επίσημο αίτημα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν συζητήθηκε η προσφυγή στο ΔΝΤ μεταξύ των δύο ανδρών.Εξάλλου, όσο οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν αποφάσιζαν να βοηθήσουν την Ελλάδα, ο κ. Παπανδρέου επανήλθε στην ιδέα του ΔΝΤ, αυτή τη φορά υπό τη μορφή απειλής: Πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου, προειδοποίησε δημοσίως τους ηγέτες της Ε. Ε. ότι αν δεν συμφωνήσουν σε ένα πακέτο στήριξης προς τη χώρα, θα καταφύγει στον διεθνή οργανισμό. Είχε προηγηθεί η οδυνηρή εμπειρία του Νταβός, όπου ο κ. Παπανδρέου βρέθηκε αντιμέτωπος με την ανησυχία παραγόντων των αγορών, δεχόμενος καταιγισμό ερωτήσεων για το αν θα κηρύξει στάση πληρωμών και πότε θα ζητήσει διεθνή βοήθεια.Η πληροφορία ότι ο πρωθυπουργός εξέταζε την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ από την αρχή, ουσιαστικά, της κυβερνητικής του θητείας, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα. Γιατί δεν αναζήτησε πρώτα μία λύση εντός της Ε. E.; Και αν είχε αντιληφθεί τόσο νωρίς τη δεινή κατάσταση της χώρας, πώς εξηγείται η απροθυμία του να λάβει μέτρα δραστικής περιστολής του δημοσιονομικού ελλείμματος τους μήνες που ακολούθησαν, ώστε να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο; Σε μία περίοδο που η κυβέρνηση, υπό το κράτος της ανησυχίας για το πολιτικό κόστος των ιδιωτικοποιήσεων που συμφώνησε με την τρόικα, επιλέγει να επιτεθεί στο «ύφος» των εκπροσώπων της, η απάντηση φαντάζει εύκολη...Το ντοκιμαντέρ του Canal+ αναμένεται να ταράξει το πολιτικό σκηνικό και στη Γαλλία, καθώς ο κ. Στρος-Καν προχωρεί σε αποκαλύψεις και για τον πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί. Ενόψει προεδρικών εκλογών, ο Σοσιαλιστής επικεφαλής του ΔΝΤ προβάλλει ως ο ισχυρότερος αντίπαλος του κ. Σαρκοζί. Ο κ. Στρος-Καν φέρεται να σχεδιάζει την επιστροφή στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας μέσω… Ελλάδας, δρέποντας τις δάφνες της διάσωσης των αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης. Οσο για τον κ. Σαρκοζί, δεν σκοπεύει να αφήσει το μονοπώλιο της διάσωσης του ευρώ στο ΔΝΤ και τον πολιτικό του αντίπαλο. Υπό αυτό το πρίσμα μπορεί να ερμηνευθεί η προσέγγισή του με τη Γερμανίδα καγκελάριο για την προστασία της Ευρωζώνης.