Ανάγλυφο του Καιρού προσωποποιημένου, από άγαλμα του Λυσίππου, 336-334 π.Χ. Τορίνο, Ιταλία
Της Ελένης Μότσιανου
Σύμφωνα με το λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής Γλώσσας η ευκαιρία (ευ+καιρός) ορίζεται ως σύμπτωση κατάλληλων συνθηκών, ευνοϊκών περιστάσεων που επιτρέπουν την πραγματοποίηση ενός σκοπού. Στην ελληνική μυθολογία ο Καιρός ήταν θεότητα που προσωποποιούσε την ευνοϊκή χρονική στιγμή. Η αντίστοιχη ρωμαϊκή θεότητα ήταν ο Οccasio ή Τempus.