Ανοιχτή επιστολή προς Γ. Παπανδρέου, Γ. Παπακωνσταντίνου και Αν. Λοβέρδο
Ποιοι τελικά πληρώνουν και με ποιο τίμημα την οικονομική κρίση;
Είπε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη ότι «την κρίση δεν θα την πληρώσουν οι αδύναμοι». Ο ίδιος, ωστόσο, είχε πει ότι τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης, που πήρε η κυβέρνησή του, είναι και επώδυνα και άδικα. Και πράγματι είναι επώδυνα και άδικα, αλλά μόνο για τους αδύναμους, όχι για τους έχοντες και κατέχοντες, που δεν τους αγγίζουν. Είναι μέτρα μόνο για τα συνήθη, τα μόνιμα θύματα του άθλιου φορολογικού συστήματος, δηλαδή για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Γι' αυτούς που έχουν φανερά εισοδήματα και δεν μπορούν να φοροδιαφεύγουν, να φοροαποφεύγουν και να φοροκλέπτουν. Αυτούς που πρώτους θεωρώντας τους προνομιούχους σε όλη την Ευρώπη, έβαλε στο στόχαστρο και η διαβόητη τρόικα των κηδεμόνων επιτηρητών με την πλήρη ανοχή των υπουργών Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου και Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδου, οι οποίοι μάλιστα και υπερθεματίζουν σε σκληρότητα. Εχω στα χέρια μου, κύριε πρωθυπουργέ και κύριοι υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας, μια οργισμένη και απόλυτα δικαιολογημένη διαμαρτυρία από ένα θύμα των ανάλγητων, άδικων, εξοντωτικών και ληστρικών μέτρων, πολλά από τα οποία είναι και αντισυνταγματικά, που λάβατε για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Επρεπε να λάβετε μέτρα, αλλά να πληρώσουν όλοι και πρώτοι εκείνοι που οφείλουν τεράστια ποσά από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, από απάτες και κλοπή του δημόσιου πλούτου, αναφέρει το θύμα των μονόπλευρων μέτρων και εξιστορεί την προσωπική του περίπτωση. Εσπευσε, όπως σημειώνει, στο τέλος Απριλίου να βγει στη σύνταξη πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να προλάβει τα χειρότερα, αν και δίδονταν διαβεβαιώσεις πως δεν θα θιγούν θεμελιωμένα δικαιώματα. Θριάμβευσε, όμως, και εδώ η αναξιοπιστία του συστήματος, αυτή που οδήγησε στην οικονομική και κοινωνική κρίση. Ενημερώθηκε εγγράφως ο υποψήφιος συνταξιούχος από το ασφαλιστικό του ταμείο ότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου του, ο πραγματικός συντάξιμος χρόνος του είναι 52 χρόνια, 10 μήνες και 15 μέρες (πενήντα δύο χρόνια, δέκα μήνες και δεκαπέντε μέρες!). Με βάση τις αποδοχές της διετίας που επέλεξε ο ίδιος ο ασφαλισμένος, υπολογίστηκε ότι η σύνταξη μέχρι 35 χρόνια είναι 2.456,97 ευρώ, η προσαύξηση για τα 18 χρόνια ασφάλισης πέρα από τα 35 είναι 884,51 ευρώ, οπότε το σύνολο της βασικής σύνταξης φτάνει τα 3.341,48 ευρώ, που είναι το πλαφόν. Από εδώ αρχίζει η σφαγή των «κεκτημένων», που επεβλήθη από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και συνεχίζεται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ: το ανώτατο όριο των 3.341,48 ευρώ περιορίζεται από 1-5-2010 στα 2.832,09 ευρώ (βασική σύνταξη 2.773,40 ευρώ συν προσαύξηση συζύγου 58,69 ευρώ). Η νεοδημοκρατική περικοπή είναι κατά 509,39 ευρώ στη μηνιαία σύνταξη. Ακολουθούν οι περικοπές Λοβέρδου, τρόικας, Παπακωνσταντίνου κ.ά., που είναι: από τα 2.832,09 ευρώ αφαιρείται η εισφορά ΛΑΦΚΑ (7% από 1ης Αυγούστου) που είναι 198,24 ευρώ και η σύνταξη περιορίζεται στα 2.633,84 ευρώ. Ερχεται όμως και νέος περιορισμός με την περικοπή των «δώρων» Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόματος αδείας (γι' αυτά οι ασφαλισμένοι πλήρωναν εισφορές), που συνολικά είναι 6.682,96 ευρώ, δηλαδή 556,91 ευρώ τον μήνα, οπότε η βασική σύνταξη από τα 3.341,48 ευρώ περιορίζεται στα 2.076,93 ευρώ, η οποία θα υποστεί νέα αφαίμαξη με τη φορολογία εισοδήματος. Ο οργισμένος συνταξιούχος έπειτα από 53 χρόνια εργασίας και πραγματικής ασφάλισης καταδικάζεται να πληρώνει διά βίου 1.264,55 ευρώ μηνιαία εισφορά για να μη χρεοκοπήσει η χώρα και το καταληστευμένο με ανοχή όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων ασφαλιστικό σύστημα. Ο οργισμένος σήμερα συνταξιούχος, που απευθύνει από αυτή τη σελίδα ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τους υπουργούς Γιώργο Παπακωνσταντίνου και Ανδρέα Λοβέρδο, περιμένοντας μια απάντηση -που μάλλον δεν θα έρθει- πλήρωσε και άλλα εκτός από το χαράτσι που κατά μήνα πληρώνει σήμερα. Θα μπορούσε να βγει στη σύνταξη στα 53 του χρόνια, όταν είχε 35 χρόνια πραγματικής ασφάλισης, και να συνεχίσει να εργάζεται ως ελευθεροεπαγγελματίας. Δεν το έκανε, ανοήτως. «Ας πρόσεχε», όπως έλεγε και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Δεν πρόσεξε και συνέχισε την ασφάλιση για να φτάσει στα 71 του χρόνια με 53 χρόνια ασφάλισης. Ετσι έχασε συντάξεις 18 ολόκληρων χρόνων και αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές που συνέχισε να πληρώνει.
Υπάρχει το αφελές ερώτημα: Με 35 χρόνια ασφάλισης στην ηλικία των 53 χρόνων εξασφάλιζε πλήρη σύνταξη. Γιατί δεν την πήρε; Η απάντηση του οργισμένου σήμερα συνταξιούχου είναι: Επειδή το καταστατικό του ασφαλιστικού του ταμείου έγραφε ότι για κάθε έτος ασφάλισης μετά το 35ο η σύνταξη προσαξαύνεται κατά 1%. Διέπραξε το τραγικό λάθος να εμπιστευθεί ένα αναξιόπιστο σύστημα. Δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα μπορούσε να γίνει σε καιρό ειρήνης και με δημοκρατική λειτουργία τέτοιας έκτασης σάρωμα δικαιωμάτων. Εχει και ο ίδιος ο οργισμένος σήμερα συνταξιούχος ευθύνη για τη δραματική κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος; Εχει, διότι δεν αντέδρασε δυναμικά, όταν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων εξανεμίστηκαν με τη χωρίς τόκο δέσμευσή τους από το κράτος επί δεκαετίες, για να χρηματοδοτηθεί η εθνική οικονομία. Εχει, γιατί δεν αντέδρασε όταν χάθηκαν τρισεκατομμύρια των Ταμείων στον τζόγο του Χρηματιστηρίου, επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ στο τέλος της δεκαετίας του 1990. Εχει, γιατί δεν αντέδρασε, όταν επί Νέας Δημοκρατίας έγινε η μεγάλη αρπαχτή με τα δομημένα ομόλογα. Ζητάει σήμερα ο οργισμένος ληστευμένος συνταξιούχος μια απάντηση στο ερώτημα: Πόσοι από τους έχοντες και κατέχοντες πληρώνουν για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση 1.264,55 ευρώ διά βίου μηνιαία εισφορά; Ας απαντήσουν ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και οι υπουργοί Γ. Παπακωνσταντίνου και Αν. Λοβέρδος.
