Όπως τα περισσότερα λαογραφικά και θρησκευτικά έθιμα της χώρας έτσι και η λιτανεία αποτελεί “δάνειο” από την αρχαιότητα.
Τότε φυσικά την γνωρίζουν ως πομπή, όπως των Παναθηναίων, που τελείται προς τιμήν κάποιου θεού, ή έναντι του φόβου μιας φυσικής καταστροφής. Στις αρχές του 5ου π.Χ αιώνα ο κορυφαίος λυρικός ποιητής Πίνδαρος γράφει ένα ποίημα για να διαβαστεί σε λιτανεία προς το θεό Απόλλωνα, σχετικά με την έκλειψη ηλίου εκείνης της ημέρας :“Αχτίδα του ήλιου, η μάνα των ματιών/ σαν τι μακρόθωρη στοχάστηκες και εχάθης/ μέσα στη μέρα, εσύ το υπέρτατο άστρο ;”
