Οι δύο εφημερίδες που δεν σεβάστηκαν τον πατέρα μου

Την επαίσχυντη και απρεπή συμπεριφορά δύο εφημερίδων έναντι της μνήμης του πατέρα της και του καλλιτεχνικού του έργου καταγγέλλει με δημόσια επιστολή της η θυγατέρα του Μανώλη Ρασούλη, Ναταλία.

«Δεν περίμεναν ούτε να περάσουνε μερικά εικοσιτετράωρα από τον θάνατο και την ταφή του για να βγάλουν ξανά στην επιφάνεια ένα υλικό που κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν βγάλει όσο ζούσε. Ουδείς επικοινώνησε μαζί μου και βεβαίως καμία άδεια δεν δόθηκε από εμένα ως προς το ηθικό πλαίσιο και στοιχείο αυτής της επανακυκλοφορίας, ειδικά κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες οδύνης για μένα προσωπικά και γενικότερα για την οικογένεια του Μανώλη Ρασούλη» επισημαίνει η Ναταλία Ρασούλη αναφερόμενη στην ενέργεια των δύο εφημερίδων «Βήμα της Κυριακής και «Πρώτο Θέμα».Σημειώνει η Ναταλία Ρασσούλη : «Θα παρακαλούσα να γνωστοποιήσετε τα εξής: Τα δύο CD τα οποία θα δοθούν αυτή την Κυριακή 20 Μαρτίου από τις εφημερίδες “ΤΟ ΒΗΜΑ” και το “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ” (και τα οποία είναι αντίστοιχα: “Η Εκδίκηση της Γυφτιάς” και το “Πότε Βούδας πότε Κούδας”) δίνονται χωρίς την ηθική συγκατάθεση των νόμιμων κληρονόμων και υπευθύνων για τη διαχείριση του πνευματικού και καλλιτεχνικού έργου του Μανώλη Ρασούλη».

Η Ναταλία Ρασούλη αφήνει ξεκάθαρα να εννοηθεί πώς η «σπουδή» των δύο εφημερίδων να συμπεριλάβουν στις προσφορές τους CD του αποθανόντος και μάλιστα χωρίς καμία προσυνεννόηση, ούτε με τον ίδιο όταν ζούσε , ούτε με την οικογένεια του μετά τον θάνατό του, οφείλεται στην απληστία τους προκειμένου να αποκομίσουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος εκμεταλλευόμενες την συγκίνηση που προκάλεσε ο θάνατος του καλλιτέχνη.

Η επιστολή της Ναταλίας Ρασούλη έχει ως εξής:

«Θα παρακαλούσα να γνωστοποιήσετε τα εξής: Τα δύο CD τα οποία θα δοθούν αυτή την Κυριακή 20 Μαρτίου από τις εφημερίδες “ΤΟ ΒΗΜΑ” και το “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ” (και τα οποία είναι αντίστοιχα: “Η Εκδίκηση της Γυφτιάς” και το “Πότε Βούδας πότε Κούδας”) δίνονται χωρίς την ηθική συγκατάθεση των νόμιμων κληρονόμων και υπευθύνων για τη διαχείρηση του πνευματικού και καλλιτεχνικού έργου του Μανώλη Ρασούλη.

Ασκώντας το ηθικό δικαίωμα για λογαριασμό του πατέρα μου και σεβόμενη τη μνήμη, τις πεποιθήσεις, τις αρχές του και την προσωπικότητά του, θεωρώ αυτήν τη βιαστική κυκλοφορία από τις δισκογραφικές εταιρείες με προφανή σκοπό το εμπορικό κέρδος, ως θίγουσα την τιμή και την υπόληψη τόσο τη δική μου ως ασκούσα το ηθικό δικαίωμα του πατέρα μου, όσο και τη μνήμη ενός ανθρώπου που όλη του η πορεία και η φιλοσοφία είχε ως σκοπό την προαγωγή του Πολιτισμού και όχι το κέρδος.

Είναι γνωστό ότι η δισκογραφία περνάει μεγάλη κρίση τα τελευταία χρόνια. Ο Μανώλης Ρασούλης είναι αυτός που τελικά θα την βγάλει από την κρίση; Δεν περίμεναν ούτε να περάσουνε μερικά εικοσιτετράωρα από τον θάνατο και την ταφή του για να βγάλουν ξανά στην επιφάνεια ένα υλικό που κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν βγάλει όσο ζούσε. Ουδείς επικοινώνησε μαζί μου και βεβαίως καμία άδεια δεν δόθηκε από εμένα ως προς το ηθικό πλαίσιο και στοιχείο αυτής της επανακυκλοφορίας, ειδικά κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες οδύνης για μένα προσωπικά και γενικότερα για την οικογένεια του Μανώλη Ρασούλη.

Μία ειδικότερη απρέπεια είναι ότι το CD της εφημερίδας “ΤΟ ΒΗΜΑ” δίνεται σε ταυτόχρονη κυκλοφορία με κάποιο άλλο CD του Γιώργου Νταλάρα, ο οποίος είχε σύρει τον Μανώλη Ρασούλη αρκετές φορές στα δικαστήρια.

Δυστυχώς πληροφορήθηκα τυχαία σήμερα, Σάββατο 19 του μηνός, ότι πρόκειται να γίνουν όλα αυτά που προανέφερα και λόγω χρόνου δεν μπόρεσα να εμποδίσω την κυκλοφορία των CD.

Εκφράζω την απογοήτευση και τη λύπη μου για την ασέβεια με την οποία αντιμετωπίζουν κάποιοι το καλλιτεχνικό έργο του πατέρα μου.

Ευχαριστώ πολύ,

Ναταλία Ρασούλη».

πηγή zougla.gr

Τα ελληνικά Wikileaks στην «Κ»

Αποκαλυπτικά έγγραφα της πιο ισχυρής χώρας στον κόσμο για την Ελλάδα και τους πολιτικούς της
Ερευνα - Επιμέλεια: Αγγελος Πετροπουλος, Μαριαννα Κακαουνακη, Ελενη Βαρβιτσιωτη

«Μπορείτε να επισκεφθείτε το Οσλο και να δουλέψετε πάνω στα τηλεγραφήματα. Για λόγους ασφαλείας θα πρέπει να έρθετε εδώ και να εργαστείτε με τον εξοπλισμό μας». Με αυτές τις σχετικά λίγες λέξεις ο επικεφαλής ερευνητής της νορβηγικής εφημερίδας AftenPosten παραχωρούσε πριν από μερικές ημέρες στην «Κ» και τον ΣΚΑΪ αποκλειστική πρόσβαση σε πάνω από 250 χιλιάδες αμερικανικά διπλωματικά έγγραφα.Η δημοσίευση των εγγράφων αυτών, που ξεκίνησε σταδιακά πριν από μερικούς μήνες από την ιστοσελίδα Wikileaks, έχει προκαλέσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον, καθώς αποκαλύπτει τη μυστική διπλωματία αλλά και την αντίληψη της πιο ισχυρής χωρας στον κόσμο για συμμάχους και εχθρούς. Το κομμάτι των εγγράφων που αφορά στην Ελλάδα και που ξεκινά σταδιακά η «Κ» να δημοσιεύει από σήμερα, είναι από τη μία προϊόν σημαντικών συναντήσεων Ελλήνων πολιτικών με Αμερικανούς και άλλους διπλωμάτες για τα εθνικά μας θέματα και από την άλλη αναλύσεων Αμερικανών πρέσβεων και των υφισταμένων τους για τις κυριότερες εξελίξεις της δημόσιας ζωής στη χώρα μας.

Περισσότερα http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100041_20/03/2011_436459

Ελλαδικό Κυνοβούλιο, οι μισθοί των Κοτζαμπάσιδων!

Κατάπαυση πυρός ανακοίνωσε το καθεστώς Καντάφι στη Λιβύη

Επιτυχής η απαγόρευση πτήσεων πάνω από τη Λιβύη.

Το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι ανακοίνωσε κατάπαυση πυρός στη Λιβύη και προσπάθεια για ειρήνη σε όλη τη χώρα. Λίγο νωρίτερα, αντιαεροπορικά πυρά ακούστηκαν αργά το απόγευμα της Κυριακής (20:15 ώρα Ελλάδας) στο κέντρο της Τρίπολης, κυρίως κοντά στην κατοικία του Λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι, όπως μετέδωσε ανταποκριτές των πρακτορείων Ρόιτερς και Γαλλικού που ανέφεραν ότι συνοδεύονταν και από ισχυρές εκρήξεις.

Παιχνίδι με τη φωτιά

Tης Τασουλας Kαραϊσκακη

Πόσο η πυρηνική τραγωδία στην Ιαπωνία θα επηρεάσει τους επιταχυνόμενους ρυθμούς κατασκευής πυρηνικών σταθμών ανά την υφήλιο; Κατά το παρελθόν πάντως (μετά τα ατυχήματα σε Θρι Μάιλ Αϊλαντ 1979 και Τσερνόμπιλ 1986) πρόσκαιρη ήταν η τάση κατάργησης πυρηνικών εργοστασίων (με δημοψήφισμα στην Ιταλία το 1987 είχαν κλείσει τέσσερις πυρηνικοί σταθμοί, ενώ είχε ψηφιστεί σχέδιο στη Γερμανία για κλείσιμο των μονάδων ώς το 2023). Ωστόσο, μετά μια 10ετία ύφεσης, αναβίωσε πλήρως η χρήση πυρηνικής ενέργειας για ηλεκτροπαραγωγή, με εγκαταστάσεις να ανανεώνονται και νέες να προγραμματίζονται κυρίως σε αναπτυσσόμενα κράτη (15 στα Βαλκάνια). Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου, η ανησυχία για ενεργειακή επάρκεια σε εποχή οικονομικής κρίσης, παράλληλα με την υποχρέωση για δραστικό περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, προήγαγαν την πυρηνική ενέργεια σε πανάκεια. Στην πραγματικότητα, σ’ ένα παιχνίδι με τη φωτιά, πιο εκτυφλωτική και πιο καταστροφική από χίλιους ήλιους, όπως έλεγε ο πατέρας της, Ρ. Οπενχάιμερ, το οποίο καταδικάζει όσους πλήττονται από την απώλεια του ελέγχου της ισοβίως. Αφού άπαξ και «ραγίσει» ένας πυρηνικός σταθμός, παραμένει ραδιενεργός επί εκατονταετίες!

Δεν είναι η πυρηνική ενέργεια η πιο φθηνή, η πιο καθαρή, η πιο ασφαλής όλων. Βασίζεται σε μια πολύπλοκη τεχνολογία, όπως εξηγούν οι πολέμιοί της, που κάνει σχεδόν αδύνατη την ακριβή πρόβλεψη της εξέλιξης μιας αστοχίας. Ενας πυρηνικός σταθμός έχει υψηλό κόστος κατασκευής (4.500 ευρώ ανά KW), απαιτεί μεγάλη ποσότητα νερού για την ψύξη του συστήματος, με αποτέλεσμα την υπερθέρμανση των γύρω υδάτων, μεγάλο μέρος της παραγόμενης ενέργειας διαφεύγει στην ατμόσφαιρα υπερθερμαίνοντάς την, ενώ από την εξόρυξη, τον εμπλουτισμό, τη χρήση του ουρανίου δημιουργούνται ραδιενεργά απόβλητα που θα πρέπει να μείνουν αποθηκευμένα χιλιάδες χρόνια (κυρίως το πλέον επικίνδυνο, τεχνητά παραγόμενο πλουτώνιο). Τέλος, η ειρηνική χρήση της δεν μπορεί να διαχωριστεί από την πολεμική, αφού π. χ. το απεμπλουτισμένο ουράνιο, παραπροϊόν του εμπλουτισμού του ουρανίου για τη χρήση του στον αντιδραστήρα, αποτελεί πρώτη ύλη για την κατασκευή πυρηνικών όπλων (όπως έκαναν Πακιστάν και Ινδία). Ομως είναι αστρονομικά τα κέρδη από την εξαγωγή πυρηνικής τεχνολογίας, που θα συνεχιστεί απρόσκοπτη από ΗΠΑ, Ρωσία, Ιαπωνία, Γαλλία, Ν. Κορέα, Καναδά, Γερμανία...

Αυτή τη στιγμή λειτουργούν στον κόσμο 450 πυρηνικοί σταθμοί (104 στις ΗΠΑ και 58 στη Γαλλία), κατασκευάζονται 25 (σε Ρωσία, Ινδία, Κίνα κ. α.) και προγραμματίζονται δεκάδες σε Ιράν, Αίγυπτο, Β. Κορέα, Τουρκία (Ακούγιου, όπου το 1998 έχασαν τη ζωή τους 140 άνθρωποι σε σεισμό, και Σινώπη), Ρουμανία, Βουλγαρία (Μπελέν, όπου το 1997 σεισμός σκότωσε 120 άτομα), Σλοβενία, Κροατία, Σκόπια... Η Ελβετία προτίθεται να μην ανανεώσει τους τέσσερις σταθμούς της και η Γερμανία κλείνει για τρεις μήνες επτά παλαιούς. Και λοιπόν; Η Ρωσία κατασκευάζει 42 και η Β. Κορέα «έκλεισε» την εξαγωγή 80... Αήττητο το κυνήγι του κέρδους, αλλά και η προαιώνια ανθρώπινη στόχευση στον νεωτερισμό, τις υπερεπιδόσεις, τον λιγότερο μόχθο. Ακόμη κι όταν μια Φουκουσίμα αποκαλύπτει, φρικιαστικά ωμά, την ανεπάρκεια των δικλίδων ασφαλείας στη λειτουργία ενός «υπερόπλου» μέσα σ’ ένα σύμπαν με πολλούς παράγοντες αστάθμητου μεγέθους.

Kαινούργιο Σύνταγμα;

Tου Χρηστου Γιανναρα

Δεν είμαι συνταγματολόγος, ούτε καν νομικός. Θα τολμήσω ελάχιστες συντομογραφικές παρατηρήσεις μόνο για τη λογική προφάνεια της ανάγκης να συνταχθεί Σύνταγμα της Eλλάδας καινούργιο, εξ υπαρχής.Aπό το οθωνικό Σύνταγμα του 1844 ώς σήμερα, τα Συντάγματα της Eλλάδας δεν έχουν ευδιάκριτο χαρακτήρα «κοινωνικού συμβολαίου». H λογική που τα διέπει δεν αποβλέπει σε όρους συλλογικής συνύπαρξης, σχέσεων κοινωνίας, κατασφάλισης κοινωνικών προτεραιοτήτων, δηλαδή λαϊκής κυριαρχίας. Tα Συντάγματα κωδικοποιούν οριοθετήσεις εξουσιών: εξουσίας ατόμων και εξουσίας θεσμών.Eιδικά από το Σύνταγμα του 1985 και μετά, η λογική της συνταγματικής νομοθεσίας κατατείνει στην όλο και μεγαλύτερη αυτονόμηση της εξουσίας των κομμάτων σε βάρος της λαϊκής κυριαρχίας. Mε μια φαινομενικώς ακραία, αλλά ρεαλιστική διατύπωση, θα έλεγε κανείς ότι το αντιπροσωπευτικό σύστημα, η κοινοβουλευτική δημοκρατία, τείνει συνεχώς να υποκατασταθεί από το διαστροφικό φαινόμενο της κομματοκρατίας.Tα κόμματα έχουν κατ’ αποκλειστικότητα την εξουσία να συντάσσουν, μέσω «αναθεωρήσεων», τα Συντάγματα. H προκήρυξη εκλογών για «αναθεωρητική Bουλή» δεν προσθέτει τον παραμικρό κοινωνικό έλεγχο στις αυτονομημένες εξουσίες των κομμάτων. Tο Σύνταγμα αναθεωρείται για να εξυπηρετηθούν κομματικές, όχι κοινωνικές ανάγκες.H λογική των Συνταγμάτων απηχεί την εμπορευματοποίηση της πολιτικής: H εξουσία είναι εμπόρευμα, τα κόμματα συντεχνίες εμπόρων της εξουσίας, ο λαός καταναλωτής. Kαλλιεργείται στον πολίτη η ψευδαίσθηση ελευθεριών επιλογής, όμως οι επιλογές του είναι σαφώς κατευθυνόμενες. H «δημοκρατία» καταλήγει να είναι ό,τι ακριβώς και το μάρκετινγκ: ένα παιχνίδι εντυπώσεων. Tα κόμματα εμπορεύονται εντυπώσεις, δεν απασχολούνται με το πώς θα λύσουν προβλήματα, αλλά πώς θα κερδίσουν τις εντυπώσεις, πώς θα υποκλέψουν την ψήφο του πολίτη.

Oι πολίτες ούτε εκλέγουν ούτε ελέγχουν την εξουσία. Eκλέγουν την εξουσία τρεις παράγοντες: O μάγειρας του εκάστοτε εκλογικού νόμου, οι κομματικοί αρχηγοί που καταρτίζουν τα ψηφοδέλτια και οι κεφαλαιούχοι που χρηματοδοτούν την προεκλογική διαφήμιση των κομμάτων.Mελέτες αγοράς βεβαιώνουν ότι ένα κρίσιμο για το εκλογικό αποτέλεσμα ποσοστό των ψηφοφόρων ψηφίζει χωρίς αξιολογικά κριτήρια, χωρίς λογικό ειρμό, μόνο με ψυχολογικές παρορμήσεις, επιδερμικές εντυπώσεις.Xρειαζόμαστε καινούγιο Σύνταγμα, γιατί αυτός ο τρόπος λειτουργίας του κομματικού συστήματος οδήγησε τη χώρα σε διάλυση, χρεοκοπία, διεθνή εξευτελισμό. Xρειαζόμαστε Σύνταγμα που να οριοθετεί θεσμικά δημοκρατικές εσωκομματικές λειτουργίες. Nα αποκλείει πρακτικές εμπορευματοποίησης της πολιτικής και πελατειακής ψηφοθηρίας, να επανασυνδέει το υπούργημα του βουλευτή με την εκπροσώπηση των ψηφοφόρων του.Θεωρητικά, τον ρόλο κοινωνικού ελέγχου της εξουσίας τον έχουν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και ο συνδικαλισμός. Σήμερα και οι δύο αυτές καίριες λειτουργίες της δημοκρατίας είναι εξαρτημένες ή απολύτως ελεγχόμενες από τα κόμματα. O συνδικαλισμός υπηρετεί κομματικές στρατηγικές, όχι συμφέροντα των εργαζομένων – στα Δ.Σ. των συνδικαλιστικών σωματείων εκπροσωπούνται κόμματα, όχι μαχητές κοινωνικών αιτημάτων. Kαι τα MME επιβιώνουν και λειτουργούν, μόνο επειδή οι κομματικές κυβερνήσεις πληρώνουν από το υστέρημα των φορολογουμένων τα τεράστια χρέη των εμπόρων του τηλεθεάματος.Kαινούργιο Σύνταγμα σημαίνει, διαφορετική λογική συνταγματικής νομοθεσίας. Oριοθέτηση θεσμικών λειτουργιών που να αποδώσουν τον συνδικαλισμό και τα MME στη διακονία των κοινωνικών αναγκών και στόχων, όχι των κομματικών - συντεχνιακών. Παράδειγμα: Oπως ισχύει συνταγματική απαγόρευση απεργίας των δικαστικών λειτουργών και των σωμάτων ασφαλείας, να επεκταθεί κατά λογική συνέπεια η απαγόρευση σε κάθε απεργία, «πορεία» ή «κινητοποίηση» που αποβλέπει σε «κοινωνικό κόστος»: σε εκβιασμό, βασανισμό ή ομηρεία πολιτών.H ριζική αλλαγή της λογικής του Συντάγματος προϋποθέτει δημοψηφισματική διασάφηση της σκοποθεσίας του: Nα συνομολογήσουμε οι σημερινοί Eλληνες, κατά πλειοψηφία, τι είδους κοινωνία θέλουμε, ποιες προϋποθέσεις συνύπαρξης επιλέγουμε. Θέλουμε την ελληνικότητα ως κρατική απλώς υπηκοότητα, δηλαδή ως εθνικότητα, ιδεολογική συνιστώσα του έθνους - κράτους, όπως την όριζε η φιλοσοφία του Διαφωτισμού; Mας αρκεί μια συλλογικότητα «πλουραλιστική», ανεκτική της ακοινωνησίας που επιβάλλει στανικά η επιθετική «διαφορετικότητα», η εκδοχή του ανθρώπου ως καταναλωτικής αποκλειστικά μονάδας; ΄H εκδεχόμαστε και θέλουμε την ελληνικότητα ως πρόταση πολιτισμού, πρόταση «νοήματος» της ύπαρξης και της συνύπαρξης, που το ελλαδικό κράτος καλείται να τη διαχειριστεί ως ιδιαιτερότητα, ικανή όμως να διακονήσει πανανθρώπινη ανάγκη; Aπό τη δημοψηφισματική απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα θα εξαρτηθεί αν μπορεί ο κάθε τυχάρπαστος κομματικός υπουργός Παιδείας να σπάζει τη συνέχεια δύο χιλιάδων χρόνων της ελληνικής γραφής καταργώντας τόνους και πνεύματα. Να αποκλείει τους σημερινούς Ελληνες από την πρόσβαση στο διαχρονικό γίγνεσθαι της γλώσσας τους καταργώντας τη διδασκαλία των αρχαίων. Ή να «αποδομεί» την ιστορική συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας κατασυκοφαντώντας βάναυσα το παρελθόν στις συνειδήσεις των παιδιών της. Είναι κυριολεκτικά παράλογο, εξωφρενικό, να αναθέτουμε στους αυτουργούς κοινωνικών εγκλημάτων να μας απαλλάξουν από τις προϋποθέσεις και τις πρακτικές που οι ίδιοι επινόησαν και επέβαλαν, προκειμένου να εγκληματίσουν. Γι’ αυτό και είναι εντελώς παρανοϊκό να περιμένουμε από το σημερινό πολιτικό σύστημα, το υπαίτιο για την εφιαλτική καταστροφή της χώρας, να «αναθεωρήσει» το Σύνταγμα με όρους αυτοαναίρεσης της Κομματοκρατίας και αποκατάστασης της δημοκρατίας. Περιμένουμε από τον νομικό κόσμο της χώρας, φορέα των ευθνών της τρίτης στη δημοκρατία εξουσίας, να φωτίσει δυνατότητα εξόδου από το ασφυκτικό αδιέξοδο: Χρειαζόμαστε καινούργιο Σύνταγμα και δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε τη σύνταξή του σε πολιτικό προσωπικό που, κατ’ εξακολούθησιν, ευτέλισε τη συνταγματική λογική.

Άνθιμος: "Δεν του έφταναν οι Σκοπιανοί, τα έβαλε και με τους Εβραίους"

Θεωρίες συνομωσίας μεταξύ Σκοπιανών και Εβραίων "βλέπει" ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης με σκοπό "να μας πάρουν την Μακεδονία"Αφορμή για το σημερινό κήρυγμα του Άνθιμου το μουσείο του ολοκαυτώματος των Εβραίων που χρίστηκε στην γειτονική χώρα και σύμφωνα με τον μητροπολίτη είναι το 4ο μεγαλύτερο στον κόσμο και στην είσοδό του αναγράφει σε χάρτη αναλυτικά πόσα θύματα καταγράφηκαν ανά πόλη. Σε αυτό τον χάρτη όπως είπε ο Άνθιμος τα Σκόπια όχι μόνο αναφέρονται ως Μακεδονία αλλά περιλαμβάνουν και την ελληνική Μακεδονία

Seleo.gr News

Νέα και ειδήσεις μέσα απο τις σελίδες της "Μακεδονίας"

Περισσότερα http://www.makthes.gr/news/view/Main/reportage/