Σε κρίση δανεισμού βρίσκεται η χώρα και την αποκλειστική ευθύνη την έχει το ΠΑΣΟΚ, τόνισε το Σάββατο 10 Απριλίου ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς κατά την ομιλία του στην προσυνεδριακή συνδιάσκεψη του κόμματος στη Λάρισα για θέματα αγροτικής πολιτικής, αποφασισμένος να κάνει την κάθαρση μέσα στο κόμμα του, απομακρύνοντας όσους πλήγωσαν και ζημίωσαν με τη συμπεριφορά τους την παράταξη. Ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος άσκησε παράλληλα έντονη κριτική στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, «η οποία με συνεχείς γκάφες και ερασιτεχνικούς χειρισμούς οδήγησε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού». Όσον αφορά την αγροτική πολιτική της ΝΔ, ο Αντώνης Σαμαράς επανέλαβε τη στήριξη του κόμματός του στο σημαντικό έργο της εκτροπής του Αχελώου, ενώ παρουσίασε τις 10 προτάσεις του κόμματος για την ουσιαστική στήριξη του αγροτικού εισοδήματος, υπερασπιζόμενος το έργο της κυβέρνησης της ΝΔ στον πρωτογενή τομέα και ασκώντας κριτική στη σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Τις 10 βασικές επιλογές για την αναγέννηση της περιφέρειας παρουσίασε –από το βήμα του συνεδρίου- ο Αντώνης Σαμαράς, ενόψει της αναδιάρθρωσης της αγροτικής οικονομίας το 2013.
Οι 10 βασικοί άξονες της αγροτικής πολιτικής της ΝΔ είναι οι εξής:
* Πρώτον, η βασικότερη υποδομή, χωρίς την οποία κάθε συζήτηση για τη ανάταξη της Αγροτικής παραγωγής, δεν έχει νόημα: Το Κτηματολόγιο. Η σαφής διάκριση των γεωργικών γαιών, των βοσκοτόπων, των δασικών εκτάσεων και των χωρικών υδάτων. Μόνο τότε θα γνωρίζουμε ποιο είναι το εδαφικό δυναμικό της πρωτογενούς παραγωγής, ποιες οι εναλλακτικές χρήσεις τους, ποιες οι βέλτιστες εκμεταλλεύσεις τους.
* Δεύτερον, η πλήρης καταγραφή του Ανθρώπινου Δυναμικού της Αγροτιάς. Ποιοι και πόσοι είναι οι κατ’ επάγγελμα αγρότες, ποιοι και πόσοι οι αποκλειστικά αγρότες, ποιοι και πόσοι οι ετερο-απασχολούμενοι.
* Τρίτον, η εξυγίανση και ενδυνάμωση των Αγροτικών Συνεταιρισμών, του Συνεταιριστικού κινήματος. Το πρώτο πράγμα που εξετάζει μια παραγωγική στρατηγική είναι η διάρθρωση των εκμεταλλεύσεων. Πράγμα που αγγίζει τους Συνεταιρισμούς.
* Τέταρτον, η ριζική ανασυγκρότηση υπηρεσιών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Γιατί η σύγχρονη καλλιέργεια θέλει συνδρομή από την επιστήμη, την έρευνα, από εξειδικευμένος γεωπόνους που γνωρίζουν τις δυνατότητες της γης. Όλα αυτά δεν μπορεί να τα ξέρει ούτε ο παραγωγός μόνος του, ούτε καν ο Συνεταιρισμός. Είναι υπηρεσίες που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οφείλει να παρέχει το κράτος.
* Πέμπτον, η αναδιάρθρωση της εμπορίας για να κλείσει η φοβερή «ψαλίδα» τιμών, ανάμεσα στον παραγωγό και τον καταναλωτή, ανάμεσα «στο χωράφι και το ράφι». Αυτή η «ψαλίδα», είναι ταυτόχρονα το μεγάλο και πιο οδυνηρό «σύμπτωμα» της «ελληνικής νόσου» στον αγροτικό τομέα.
* Έκτον, υψίστη προτεραιότητα μιας σύγχρονης παραγωγικής στρατηγικής για τον αγροτικό τομέα είναι η «στροφή στην ποιότητα». Κεντρική Στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας, έτσι κι αλλιώς - κι όχι μόνο στην Αγροτική παραγωγή – είναι πλέον η Στροφή στην Ποιότητα. Και κεντρικό σύνθημα το «Ανταγωνιστικότητα παντού». Η ανταγωνιστικότητα δεν είναι μόνο παραγωγικότητα, είναι και ποιοτική παραγωγή.
* Μια ολοκληρωμένη στρατηγική αναγέννησης του αγροτικού τομέα χρειάζεται και ορισμένες άμεσα εφαρμόσιμες επιχειρησιακές κατευθύνσεις σε προϊόντα κλειδιά. Τέτοιες επιχειρησιακές κατευθύνσεις σήμερα μπορούν να αναδειχθούν τρεις: η Αιγοπροβατοτροφία, όπου υπάρχουν μεγάλα περιθώρια απορρόφησης από τη διεθνή αγορά της φέτας, που κατοχύρωσε πλέον την αποκλειστική ονομασία προέλευσης. Η Ελαιοκομία, όπου από τις 300 χιλιάδες τόνους ετήσια παραγωγή ελαιολάδου, συσκευάζονται και εξάγονται απευθείας από την Ελλάδα μόνο οι 20 χιλιάδες τόνοι. Και τέλος η ιχθυοκαλλιέργεια η οποία έχει κι αυτή τεράστια περιθώρια ποσοτικής επέκτασης και ποιοτικής αναβάθμισης, με προορισμό την εγχώρια αλλά και τις διεθνείς αγορές.
* Όγδοον σημείο μιας στρατηγικής για την παραγωγική ανασυγκρότηση του Αγροτικού τομέα, οι συνέργειες ανάμεσα σε διαφορετικούς κλάδους. Ώστε να υπάρχει κοινή εξαγωγική πολιτική για συμπληρωματικά προϊόντα. Όπως κρασιά, τυριά, ελιές, αλλαντικά, όλα ποιοτικά και με ονομασία προέλευσης. Αλλά και συνέργειες του αγροτικού τομέα με τον Τουρισμό και τον Πολιτισμό.
*Ένατο, η διαχείριση των υδάτινων πόρων. Είναι ασφαλώς, μείζων περιβαλλοντική προτεραιότητα, αλλά αφορά κυρίως την αγροτική παραγωγή. Αφού το μεγαλύτερο μέρος της κατανάλωσης νερού γίνεται από τη Γεωργία, με αποκορύφωμα το έργο του Αχελώου.
* Και δέκατον, οι αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών: εδώ πρέπει να αποκαταστήσουμε την ευελιξία των παραγωγών, να στρέφονται σταδιακά ή περιοδικά σε προϊόντα που εκμεταλλεύονται καλύτερα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου τους, έχουν μεγάλες αποδόσεις, εμπλουτίζουν τη γη τους και αξιοποιούν συνέργειες με άλλα προϊόντα ή ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα γειτονικών περιοχών. Δεν είναι εύκολο πράγμα η αναδιάρθρωση καλλιεργειών».
