Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Εκλογές ζήτησε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς μετά τις συνομιλίες που είχε με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.

Συγκεκριμένα ανέφερε στην δήλωσή του: «Ο κ. Παπανδρέου έκανε τις επιλογές του και ο λαός μπορεί να κρίνει. Ο αυριανός ανασχηματισμός έχει να κάνει με πρόσωπα και ισορροπίες. Δυστυχώς για τον ελληνικό λαό η κυβερνητική πολιτική θα παραμείνει η ίδια. Στη ΝΔ συνεχίζουμε τον αγώνα για αλλαγή πολιτικής. Και αλλαγή πλέον του ίδιου του πολιτικού σκηνικού. Είναι πλέον σαφές ότι ο μόνος που μπορεί να δώσει τη λύση είναι ο ελληνικός λαός».
Αναφέρει ακόμη ότι ζήτησε από τον κ. Παπανδρέου να παραιτηθεί από πρωθυπουργός και ότι ο κ. Παπανδρέου αρχικά δέχθηκε και τελικά το απέρριψε. «Έτσι χάθηκε μία ιστορική ευκαιρία», ανέφερε ο κ. Σαμαράς.

H πλήρης δήλωση του προέδρου της ΝΔ

«Σήμερα, ο Πρωθυπουργός, μου ζήτησε να συνεργαστούμε για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Δέχθηκα, αρκεί ο στόχος να είναι το μεγάλο ζητούμενο: η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος.Δηλαδή να στηρίξουμε από κοινού μια προσωρινή κυβέρνηση με στόχο να βγάλουμε την χώρα από το αδιέξοδο στο οποίο την έχει οδηγήσει η Πολιτική του Μνημονίου. Γιατί η συνέχιση του ίδιου λάθους θα είναι ολέθρια… Τόνισα στον κ. Παπανδρέου, ότι μια τέτοια κυβερνητική συνεργασία δεν μπορεί να γίνει με τον ίδιο Πρωθυπουργό. Γιατί έχει χάσει την εμπιστοσύνη, τόσο της κοινωνίας μας στο να κυβερνά, όσο και της αγοράς στο να τη βγάλει από την κρίση.Ο κ. Παπανδρέου, ενώ δέχθηκε αρχικά των πρότασή μου – δηλαδή μου δήλωσε ότι αποδέχεται το στόχο της επαναδιαπραγμάτευσης και δέχεται να φύγει ο ίδιος από την Πρωθυπουργία – τελικά την …απέρριψε!
Τα προσχήματα που επικαλείται για δήθεν επικοινωνιακή διαχείριση από την πλευρά μας είναι τουλάχιστον αστειότητες. Που επιστρατεύθηκαν για να καλύψει στο εσωτερικό του κόμματός του, την αδυναμία του να κυβερνήσει.
Αυτό που μας έλεγε ως χθες: “δεν με ενδιαφέρει η καρέκλα”, μετατράπηκε στο ακριβώς αντίθετο: “γάντζωμα” στην εξουσία!
Κι έτσι χάθηκε μια μεγάλη Ιστορική ευκαιρία. Που ασφαλώς θα το καταλάβει και η ίδια η Ευρώπη. Ότι οι ηγέτες και η υπέρβαση, κρίνονται στην πράξη κι όχι στα λόγια…
Το ερώτημα τώρα, είναι αν ο κ. Παπανδρέου μπορεί να κυβερνήσει. Αν μπορεί, τότε κακώς ζήτησε στήριξη από μας. Αν δεν μπορεί, τότε πρέπει να πάει σε εκλογές. Δεν πρέπει η χώρα να μείνει σε αβεβαιότητα. Η κοινωνία βράζει! Δεν απαιτεί συναίνεση στο λάθος, αλλά ήρεμη επιμονή στο σωστό.
Η πολιτική του Μνημονίου παρέλυσε την Οικονομία μας. Δεν θα την αφήσουμε να διαλύσει και την Κοινωνία. Ούτε να υπονομεύσει τη Δημοκρατία. Ο Πρωθυπουργός απέρριψε τη μόνη πρόταση συναίνεσης που θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα. Και να ενώσει τον Ελληνικό λαό.
Τώρα αγωνίζεται να συγκρατήσει το κόμμα του. Τη συναίνεση του ελληνικού λαού στην πολιτική του την έχασε…Δεν κυβερνιέται έτσι η χώρα. Δεν μπορεί να μας πηγαίνει ο Πρωθυπουργός από διαγγέλματα χωρίς ουσία, σε εκκλήσεις εθνικής ενότητας για την εφαρμογή μιας πολιτικής που την απορρίπτουν όλοι. Ακόμα και οι ίδιοι οι βουλευτές του. Σε ό,τι με αφορά, από την αρχή και με συνέπεια είπα ΟΧΙ στη συνέχιση του ίδιου λάθους, της ίδιας λαθεμένης πολιτικής… Είπα ΝΑΙ για τη διόρθωση του λάθους. Με επαναδιαπραγμάτευση και του Μεσοπρόθεσμου και του Μνημονίου.
Ο κ. Παπανδρέου έκανε τις επιλογές του. Και ο λαός μπορεί να κρίνει…

Ο αυριανός ανασχηματισμός έχει να κάνει με πρόσωπα και ισορροπίες. Δυστυχώς για τον Ελληνικό λαό, η κυβερνητική πολιτική θα παραμείνει η ίδια. Στη Νέα Δημοκρατία συνεχίζουμε τον αγώνα για αλλαγή πολιτικής.Και αλλαγή, πλέον, του ίδιου του πολιτικού σκηνικού… Είναι πλέον σαφές ότι ο μόνος που μπορεί να δώσει τη λύση είναι ο Ελληνικός λαός».

Διαβούλευση - Πολιτικό χρήμα & θεσμικές αλλαγές

Η ΟΝΝΕΔ παρεμβαίνει στη δημόσιο διάλογο για τη μεταρρύθμιση του πλαισίου για το «πολιτικό χρήμα» και τις θεσμικές αλλαγές, που αφορούν το εκλογικό σύστημα, τη λειτουργία της Βουλής και των κομμάτων.Διαμορφώνουμε ένα Εργαστήριο Ιδεών, που δεν έχει στόχο να αναδείξει ένα εξαντλητικό πλαίσιο προτάσεων, αλλά να εκθέσει τις απόψεις των νέων για τις αλλαγές.Τα πορίσματα, θα αξιολογηθούν και θα διαμορφωθούν από την Οργάνωση σε μία δέσμη βασικών προτάσεων.Στο πλαίσιο αυτό, προχωράμε σε ανοιχτή διαδικτυακή συζήτηση και ψηφοφορία.

Κανόνες:
1. Γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες- όχι κεφαλαία.
2. Η πρότασή σας πρέπει να είναι εμπεριστατωμένη και να αναλύεται στην περιγραφή, ώστε να διευκολύνεται η κατανόηση και ο σχολιασμός.
3. Οποιαδήποτε επιθετική ανάρτηση, προσωπική αναφορά ή υβριστικό σχόλιο θα αφαιρείται.



Η “αγανάκτηση” απέναντι στον φόβο


ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Η σημερινή διαδήλωση κατά των μέτρων οικονομικής εξαθλίωσης που συνοδεύουν την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, ήταν ένα στοίχημα για όλες τις γενιές των Ελλήνων. Που βλέπουν εδώ και έναν χρόνο την καθημερινότητά τους να δυσχεραίνει, τη ματιά προς το μέλλον να γίνεται όλο και πιο διστακτική, τη μελαγχολία να εξελίσσεται σε «εθνικό συναίσθημα».
Έχοντας ως παράδειγμα την περσινή τραγωδία της «Marfin», αλλά και παλαιότερες περιπτώσεις, όπου η αχαλίνωτη ορμή μιας κοινωνίας για να διεκδικήσει το δίκιο της, έβαλε… από μόνη της φρένο, μπροστά στον φόβο, πολλοί περίμεναν τα όσα συνέβησαν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας.
Η «αγανάκτηση» βρέθηκε απέναντι στον φόβο. Και κάνει εδώ και ώρες βήματα σημειωτόν, αν όχι μπρος-πίσω. Το κλίμα αναρχίας και τρομοκράτησης που κυριάρχησε στο κέντρο της Αθήνας, αφαίρεσε από τη συγκέντρωση τη μαζικότητα, το πάθος, τον παλμό, και απ’ την άλλη αποπροσανατόλισε.
Κάθε φορά που κάποιος γύριζε την πλάτη στη Βουλή και έφευγε για το σπίτι του, το ξανασκεφτόταν, επειδή επέστρεφε στη σκέψη του η διαπίστωση ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Υπάρχει ακόμη σε εξέλιξη η μάχη για το μέλλον, που μονάχα να κερδηθεί μπορεί. Δεν θα μας παραχωρηθεί εθελοντικά, ούτε καν… με άτοκες δόσεις μιας δανειακής στήριξης.
Το στοίχημα μας αφορά όλους. Να μην αφήσουμε την αγανάκτηση να ηττηθεί από τον φόβο. Η αγανάκτηση από μόνη της, δεν οδηγεί πουθενά. Περιορίζεται σε αφηγηματική διαπίστωση του πως φτάσαμε ως εδώ. Γι’ αυτό και επείγει η μετάβαση στο επόμενο στάδιο.
Από την αγανάκτηση, να περάσουμε στην επανάσταση. Της κοινής λογικής. Στην επανάσταση της ελπίδας. Αυτή μάλιστα, μπορεί να νικήσει τον φόβο.



Ο Σαμαράς ζήτησε από τον Παπανδρέου να φύγει από πρωθυπουργός...

Σύμφωνα με πληροφορίες, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν πριν από λίγο Σαμαράς και Παπανδρέου, ο κ. Σαμαράς συμφωνεί σε μια κυβέρνηση κοινής αποδοχής με τρεις προϋποθέσεις:
1) να μην είναι ο κ. Παπανδρέου πρωθυπουργός,
2) έργο αυτής της κυβέρνησης θα είναι μόνο η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και
3) εκλογές μετά το τέλος της επαναδιαπραγμάτευσης.

Aναβάλλεται το 12ο Thessaloniki Forum. Δεν έρχονται Παπανδρέου - Σαμάρας

Όλη η ανακοίνωση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βόρειας Ελλάδας

Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) και το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να ανακοινώσουν την αναβολή της διοργάνωσης του 12ου Thessaloniki Forum το διήμερο 19 & 20 Ιουνίου 2011.
Οι πρόσφατες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις αποπροσανατολίζουν πλήρως τον κύριο στόχο του Συνεδρίου που ήταν η ανάδειξη της αναπτυξιακής διάστασης της Περιφέρειας. Η κατανόηση των κινδύνων που αυτές οι εξελίξεις εγκυμονούν για την κοινωνία και τις επιχειρήσεις, επέβαλλαν στις διοικήσεις του ΣΒΒΕ και του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου την ανάγκη λήψης αυτής της δυσάρεστης απόφασης. Παρά ταύτα, θεωρούμε ότι συμβάλλουμε στην προσπάθεια να δοθεί η δυνατότητα στην πολιτική ηγεσία της χώρας να ασχοληθεί απερίσπαστα με την αντιμετώπιση της κρίσιμης κατάστασης στην οποία περιήλθε τους τελευταίους μήνες η χώρα.
Οι πολιτικοί όσο και κοινωνικοί τριγμοί πού δημιουργήθηκαν με αφορμή την συζήτηση στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος 2012-2015 αποτελούν εξελίξεις πού δεν μπορούν να αφήσουν αδιάφορους τους κοινωνικούς εταίρους. Ο ΣΒΒΕ και το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο εκφράζουν την βαθιά ανησυχία τους για τα όσα συμβαίνουν στη χώρα τις τελευταίες ημέρες και κάνουν έκκληση για πλήρη πολιτική και κοινωνική συνεννόηση, που πλέον είναι ιστορικά αναγκαία, και για σκληρή δουλειά απ’ όλους έτσι ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω εξελίξεις βλαπτικές για τη χώρα.
Seleo.gr News

Φήμες, φήμες, φήμες…

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Αυτή τη φορά, ο κλάδος των δημοσιογράφων δεν βρέθηκε απέναντι από την κοινή λογική, και έτσι η απεργιακή κινητοποίηση ανεστάλη «στον αέρα», προκειμένου να καλυφθεί ειδησεογραφικά μια από τις πιο κρίσιμες μέρες στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Στη σκιά της έλλειψης ενημέρωσης ωστόσο, από το πρωί, η κοινωνία των πολιτών είχε κατακλυστεί από φήμες, κουτσομπολιά και παρασκήνια, που κανείς φυσικά δεν μπορούσε να αντικρούσει, για τον απλούστατο λόγο ότι κανένας δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τις «πληροφορίες».Το ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στη συνάντηση του Κάρολου Παπούλια με τον Γιώργο Παπανδρέου στο Προεδρικό Μέγαρο, την επαύριο της ηχηρής ανεξαρτητοποίησης του Γιώργου Λιάνη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Το ένα σενάριο θέλει τον Πρωθυπουργό να ζητάει εκλογές. Άλλοι υποστηρίζουν ότι θα ζητήσει από τον Κάρολο Παπούλια την εκ νέου σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών, προκειμένου να επιδιώξει και πάλι τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας, με τη συμμετοχή τεχνοκρατών.
Μια τρίτη εκδοχή, θέλει τον Γιώργο Παπανδρέου να καταλήγει στη διεκδίκηση ψήφου εμπιστοσύνης στη Βουλή, προκειμένου να «μαντρώσει» τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι εμφανίζονται σήμερα έτοιμοι να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Γιώργου Λιάνη, ή να παραιτηθούν από την έδρα τους, αρνούμενοι να σηκώσουν το βάρος.Υπάρχει ωστόσο και το τέταρτο σενάριο, που αγγίζει ωστόσο περισσότερο τη σφαίρα της «συνωμοσιολογίας»: Να παραιτηθεί ο Γιώργος Παπανδρέου από την πρωθυπουργία, και να κληθεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ να εκλέξει νέο πρωθυπουργό, στα πρόθυρα της εκλογής του Κώστα Σημίτη, τον Ιανουάριο του 1996. Εκείνοι που διακινούν το παραπάνω σενάριο, προσθέτουν ότι στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη «ιδεολογική ανταρσία».
Μια εκδοχή για κάθε γούστο, ή μάλλον ανάλογα με τις πεποιθήσεις και τις επιθυμίες εκείνων που τις διακινούν…



Η Γενιά του Πολυτεχνείου… πίσω από ένα φράχτη


ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Η Γενιά του Πολυτεχνείου… πίσω από ένα φράχτη. Σαν και εκείνον που ήθελε να αναπτύξει ο Χρήστος Παπουτσής στα σύνορα του Έβρου, ως «προοδευτικό μέτρο» αντιμετώπισης του ακανθώδους ζητήματος της λαθρομετανάστευσης.
Από τη στιγμή που η ΕΣΗΕΑ ανέστειλε την, για άλλη μια φορά αψυχολόγητη, απεργιακή κινητοποίησή της, και οι πρώτες εικόνες από το κέντρο της Αθήνας άρχισαν να μας επισκέπτονται ως «φωτογραφίες» μιας μελαγχολικής πραγματικότητας στην οποία έχουμε διολισθήσει, το αποτύπωμα που προκαλεί τη μεγαλύτερη εντύπωση, δεν είναι ούτε το πλήθος των αγανακτισμένων πολιτών, ούτε ο αποκλεισμός του Κοινοβουλίου… από την Αστυνομία.
Είναι φυσικά η εικόνα του ατσάλινου φράχτη, που όπως αποκάλυψαν οι αστυνομικοί συντάκτες, είχε αγοραστεί πριν από τρία χρόνια από την Ελληνική Αστυνομία, αλλά παρέμεινε στις αποθήκες της Κατεχάκη.
Η σημειολογία του φράχτη εκκωφαντική: Χρειάστηκε ένα τόσο ακραίο μέτρο, για να «προστατευτούν» εκείνοι οι οποίοι επιλέχτηκαν από τους πολίτες στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, για να προασπίσουν τα συμφέροντα του έθνους και της κοινωνίας.
Στην πραγματικότητα, η Γενιά του Πολυτεχνείου σήμερα μας αποχαιρέτησε οριστικά. Τα ιδανικά της και οι στόχοι που πρέσβευε. Χάθηκαν μαζί με τον φράχτη. Με τη «φωνή» της Γενιάς του Πολυτεχνείου, τη Μαρία Δαμανάκη, να είναι Επίτροπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και να μας προειδοποιεί για τη χρεοκοπία. Της δικής της Γενιάς, εννοεί μάλλον.



Τώρα!

Γράφει:ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Η λέξη συμφορά είναι μικρή για να περιγράψει τι θα υποστεί ο ελληνικός λαός αν υποκύψει στο «πολεμικό τελεσίγραφο» των «σωτήρων» του.
*
Είναι τέτοιο το πισωγύρισμα που ετοιμάζουν που δεν υπάρχουν μνήμες να το περιγράψουν. Μόνο μέσα από τα βιβλία μπορεί να ψηλαφίσει κάποιος το ζόφο που έρχεται. Το ζόφο των αρχών του 20ού αιώνα. Γυρίζουν την Ελλάδα εκατό χρόνια πίσω!
*
Το σχέδιό τους εξελίσσεται με τη χειρουργική ακρίβεια των «Μένγκελε» της εκμετάλλευσης και της ταξικής απανθρωπιάς:
Μετατροπή της οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού σε διαρκή κρίση πανικού για το λαό, ώστε να μην μπορεί να αντιδράσει καθώς τον οδηγούν στο Μεσαίωνα.
*
Καθώς ο κόσμος των ιδεολογημάτων τους καταρρέει, βρήκαν την «ευκαιρία» πάνω στα συντρίμμια της χρεοκοπίας να εφεύρουν νέους «μονοδρόμους», που, όπως οι προηγούμενοι οδήγησαν στην καταστροφή, ετούτοι οδηγούν ευθεία στη βαρβαρότητα.
*
Για να πετύχουν τον αφανισμό του λαού χρειάζονται την επιβολή ενός καθεστώτος γενικευμένου φόβου.Εκβιάζουν, τρομοκρατούν, απειλούν, ώστε να παραλύσουν κάθε σκέψη ή κίνηση αντίστασης απέναντι στην πολιτική τους.
*
Ακριβώς αυτή η τακτική από μέρους τους επιβεβαιώνει ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, κάθε υποχώρηση, κάθε συμβιβασμός, κάθε «συναίνεση», κάθε λογική «άμυνας» και συναλλαγής, που προωθείται από τους εκπροσώπους της πέμπτης φάλαγγας και της προδοσίας μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, δεν εξασφαλίζει ούτε καν την «τιμή των όπλων».
Ισοδυναμεί με άνευ όρων παράδοση, σημαίνει εξανδραποδισμό.
*
Αντίθετα, ο ελληνικός λαός, όλοι οι λαοί έχουν τη δύναμη να μετατρέψουν την «ευκαιρία» των κεφαλαιοκρατών σε μπούμερανγκ εναντίον τους.
*
Η κρίση μπορεί και πρέπει να μετουσιωθεί σε πολιτικό όπλο στα χέρια του λαού.
Η οικονομική και επιστημονική επιβεβαίωση για τα ιστορικά ξεπερασμένα όρια του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης είναι ώρα να μετουσιωθεί σε δράση για την κατάρρευση και την ανατροπή του.
*
Τώρα, με άλλα λόγια, είναι η στιγμή όχι μόνο της απόκρουσης των αντιλαϊκών επιθέσεων, αλλά και της σποράς των αγώνων του αύριο.
Της συσπείρωσης γύρω από μια πολιτική που δε συνδιαλέγεται με τον καπιταλισμό, που δεν υποκύπτει στην τρομοκρατία, που οργανώνει τους εργαζόμενους και τους εξοπλίζει με την επίγνωση της δύναμής τους.
Που στα κηρύγματα της ταξικής υποταγής αντιπαρατάσσει την αλήθεια του δίκιου όσων στερούνται τον αμύθητο πλούτο που οι ίδιοι παράγουν. Που απέναντι στην ενότητα των κεφαλαιοκρατών και των πολιτικών τους εκπροσώπων αντιπαραθέτει την ενότητα των εργατών, που δεν είναι διατεθειμένοι να χάσουν τίποτα άλλο, αλλά να διεκδικήσουν όλα όσα τους ανήκουν.
Τετάρτη 15 Ιούνη 2011
"Ριζοσπάστης"

Λουλούδια στα Ματ έδωσαν οι αγανακτισμένοι

Το Καστρί του είπε “εκλογές”

NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Το Καστρί δεν θα ήταν κάτι περισσότερο από μια… πλούσια συνοικία των Βορείων Προαστίων της Αττικής, αν δεν υπήρχε ο Οίκος των Παπανδρέου. Καθώς όμως εξελίχτηκε στην πολιτική βάση του παπανδρεϊσμού, με τρεις πρωθυπουργούς, τον Γεώργιο, τον Ανδρέα και τον Γιώργο Παπανδρέου, κέρδισε αυτοδικαίως μια θέση στην ιστορία, ως παράγοντας διαμόρφωσης των εξελίξεων.
Εκεί λοιπόν, χθες βράδυ, ο Γιώργος Παπανδρέου μαζί με μια στενή ομάδα έμπιστων συνεργατών και πολιτικών συμμάχων, συζήτησε όλες τις επιλογές που έχει στα χέρια του, μετά την ανεξαρτητοποίηση του Γιώργου Λιάνη, και τη «μίνι-ανταρσία» η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, επαπειλείται στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ.
Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες οι «παπανδρεϊκοί» παρουσίασαν εμφαντικά στον Γιώργο Παπανδρέου τα πλεονεκτήματα που προσφέρει στον ίδιο τον Πρωθυπουργό, στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στη χώρα, η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, χωρίς περαιτέρω περιστροφές ή αναβολές.
Οι στενοί συνεργάτες του Πρωθυπουργού, στελέχη που αναδείχτηκαν επί της δικής του ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, καθώς και μέλη της οικογένειάς του, με λόγο και άποψη για τα πολιτικά δρώμενα, του επεσήμαναν ότι η ζαριά των εκλογών είναι η τελευταία υπερβατική πρωτοβουλία που του έχει απομείνει. Κάτι σαν κρυμμένο βέλος στη φαρέτρα των πολιτικών κινήσεων.
Η επιχειρηματολογία τους στηρίζεται στο εξής σκεπτικό: Με μια τέτοια προωθητική κίνηση, ο Γιώργος Παπανδρέου θα σταματήσει στην ουσία να είναι «όμηρος» μιας εσωκομματικής ομάδας που δείχνει να επανασυστήνεται, και στην οποία «χρεώνουν» την αιφνίδια ανεξαρτητοποίηση του Γιώργου Λιάνη. Επιπροσθέτως, θα θέσει δίλημμα χρεοκοπίας στους πολίτες, και θα επιχειρήσει να «χρεώσει» τις πρόωρες εκλογές στη Νέα Δημοκρατία.
Στην παραπάνω στρατηγική εντάσσεται η πρόταση για να ζητηθεί από τον Κάρολο Παπούλια να μεσολαβήσει, προκειμένου να επιτευχθεί συναίνεση, και να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας, με τη συμμετοχή τεχνοκρατών. Έτσι ώστε, εφόσον τα κόμματα της Αντιπολίτευσης δεν συμφωνήσουν, ο Γιώργος Παπανδρέου να εμφανιστεί στη συνέχεια ως εκείνος που «εξάντλησε όλα τα περιθώρια»…