Καμιά οικονομική κρίση δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο για τους κατοίκους της Νυμφόπετρας όταν πρόκειται να ζήσουν στιγμές όμορφες οικογενειακές, όπως αυτές που είδαμε και ζήσαμε με τους γάμους δυο νέων ζευγαριών τις τελευταίες μέρες, στην Νυμφόπετρα Θεσσαλονίκης. Τα ήθη και έθιμα οι κάτοικοι του χωριού τα διατηρούν με ιδιαίτερη ευλάβεια. Τα παραδοσιακά δρώμενα του γάμου έχουν ξεχωριστεί θέση και γοητεία, προσδίδοντας στιγμές μοναδικές για την περίσταση. Ταυτόχρονα αποτελούν το συνδετικό κρίκο στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στις μικρές κοινωνίες, δημιουργώντας σχέσεις αγάπης και φίλιας. Δείτε Βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα από το γλέντι συγγενών και φίλων των νεονύμφων Στέλιου Κοκτσίδη και της Χρύσας Τζουβελέκη στο κέντρο "Κορώνεια Γη" της Γερακαρούς.
Κυριακή 15 Μαΐου 2011
Μίλησαν τηλεφωνικά Γιώργος και Αντώνης!
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στον Γιώργο Παπανδρέου και τον Αντώνη Σαμαρά, αποκαλύπτει η δικτυακή σελίδα «tovima.gr», επικαλούμενο πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά και την επιβεβαίωση της είδησης από την πλευρά της Συγγρού, και τους συνεργάτες του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η επικοινωνία των δυο ανδρών ήταν τηλεφωνική, και έλαβε χώρα το βράδυ της Τετάρτης 11 Μαϊου, λίγες ώρες δηλαδή πριν ο Αντώνης Σαμαράς παρουσιάσει στο «Ζάππειο 2» την πρόταση ελπίδας του για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση.
Το περιεχόμενο της συζήτησης των δυο κορυφαίων πολιτικών δεν έχει γίνει φυσικά γνωστό, οι πληροφορίες που έχει το site «tovima.gr» ωστόσο, αναφέρουν ότι η συζήτηση ήταν χαλαρή, η διαρροή της έγινε από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, και ο Αντώνης Σαμαράς κάλεσε τον Γιώργο Παπανδρέου να ακούσει την πρόταση που θα κατέθετε στο «Ζάππειο 2», και να τη μελετήσει αναλυτικά.
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Η Γαλλία είχε διαχρονικά μια διαφορετική πολιτική κουλτούρα, από τις περισσότερες σύγχρονες δημοκρατίες του πλανήτη. Περισσότερο απαιτητική, ψαγμένη και ανατρεπτική, ακόμη και ως προς την έκταση της ανοχής της σε πολιτικούς ταγούς που δεν συμβάδιζαν με τον παραδοσιακό καθωσπρεπισμό
Όσο… μακριά κι αν εκτείνεται αυτή η ανοχή όμως, το δεύτερο ηθικό παράπτωμα στο οποίο υποπίπτει ο Ντομινίκ Στρος-Καν μέσα σε διάστημα τριών ετών, πάλι σχετικό με τη σεξουαλική παρενόχληση μιας γυναίκας, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να του συγχωρεθεί.
Ο DSK ήταν ο – με διαφορά- επικρατέστερος για την Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, στις εκλογές του 2012. Δηλαδή, θα γινόταν μόλις ο 2ος Σοσιαλιστής (έστω και… με πόρσε), μετά τον Φρανσουά Μιτεράν, που θα κατάφερνε να περάσει την υψηλή πύλη των Ιλισίων Πεδίων, ως ένοικος και όχι ως φιλοξενούμενος. Όλοι οι προηγούμενοι, κατάφεραν να φτάσουν μόνο μέχρι την πρωθυπουργία, καθώς στις προεδρικές εκλογές επικρατούσε η Κεντροδεξιά, με τον Ζακ Σιράκ και τον Νικολά Σαρκοζί.
Παρόλο που οι δημοσκοπήσεις έδιναν στην Μαρίν Λεπέν ελπίδες ακόμη και για να περάσει στον δεύτερο γύρο, η λογική υπαγορεύει ότι ο Σαρκοζί θα τα κατάφερνε στο τέλος, και θα ήταν εκείνος που θα αντιμετώπιζε τον βέβαιο πρώτο Στρος-Καν, στο ιδιότυπο αυτό «matchball». Και εκεί, ο Στρος-Καν είχε αντικειμενικά περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει, επειδή η θητεία του στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τον έφερε πιο κοντά στη γαλλική Κεντροδεξιά, από την οποία και θα μπορούσε να αντλήσει ψήφους, χωρίς να ξυπνά σύνδρομα ανησυχίας.
Εφόσον… η λογική δεν ηττηθεί, ο Ντομινίκ Στρος-Καν δεν θα καταφέρει να ανακάμψει πολιτικά μετά από τη σύλληψή του στο αεροπλάνο της «Air France» με την κατηγορία της απόπειρας βιασμού. Και οι επιπτώσεις στο πολιτικό ισοζύγιο της Γαλλίας, ενόψει των εκλογών του 2012, είναι θυελλώδεις.
Ο Νικολά Σαρκοζί, μπορεί να χαμογελάει με νόημα, γνωρίζοντας ότι από τη στιγμή που θα καταφέρει να προσπεράσει, έστω και οριακά την Μαρίν Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο, στον πρώτο γύρο των εκλογών, στον δεύτερο θα αναδειχθεί πιθανότατα νικητής. Για τον απλούστατο λόγο ότι η Μαρτίν Ομπρί, κόρη του Ζακ Ντελόρ και Γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος, δεν μπορεί να προσδοκά στις εφεδρείες εμπιστοσύνης που θα είχε ο Ντομινίκ Στρος-Καν, από πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους πέραν της «μιτερανικής» παράδοσης.
Η κα Ομπρί βέβαια, έχει μάθει να διαψεύδει τη λογική και τις πιθανότητες. Και να αναδεικνύεται δεινή «παίκτρια» στο παιχνίδι του πολιτικού τακτικισμού και της στρατηγικής. Κατάφερε να εξωθήσει τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ στο περιθώριο, να συνάψει μια «εγκάρδια συνεννόηση» με τον Φρανσουά Ολάντ, προκάτοχό της στο κόμμα, πρώην σύντροφο της Σεγκολέν και πολιτικό που επηρεάζει τους… τσιφλικάδες των Σοσιαλιστών, και ταυτόχρονα να έχει δεσμευτεί με τον Στρος-Καν, ότι δεν θα κονταροχτυπηθούν για την Προεδρία, αλλά ότι θα υποστηριχτεί εκείνος που θα έχει τη μεγαλύτερη αποδοχή στις δημοσκοπήσεις.
Μέχρι πρότινος, «εκείνον», τον έλεγαν Ντομινίκ Στρος-Καν. Από σήμερα, μια καμαριέρα ξενοδοχείου της Νέας Υόρκης, δίνει έμμεσα το χρίσμα των Γάλλων Σοσιαλιστών στη Μαρτίν Ομπρί. Και ίσως… επανεκλέγει τον Νικολά Σαρκοζί στην Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Τα “απρόβλεπτα” που ευνοούν τον Σαρκοζί
Μπορεί και να είναι ο εκλεκτός της τύχης… Ποιος ξέρει… Η Ιστορία άλλωστε αποδείχτηκε εξαιρετικά γενναιόδωρη με τον Νικολά Σαρκοζί. Που κατάφερε να γίνει κατακτητής της κορυφής, σε πολιτικό και προσωπικό επίπεδο, έστω κι αν οι άσπονδοι εχθροί του δείχνουν με νόημα τα ενισχυμένα τακούνια των παπουτσιών του, για να θυμίζουν ότι κοιτάζει από πιο ψηλά, σε σχέση με τις πραγματικές του διαστάσεις..
Ας είναι. Ο «Σαρκοζίξ», όπως τον αποκαλεί κατά διαστήματα ο γαλλικός Τύπος, διαισθάνεται από σήμερα ότι με τον Ντομινίκ Στρος-Καν κατηγορούμενο για απόπειρα βιασμού, καμιά από τις femme fatale του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος δεν μπορεί να τον σταματήσει.
Για τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ, ούτε λόγος. Η άνεση με την οποία τη χειρίστηκε στις προεδρικές εκλογές του 2007, είναι οδηγός και για την αναμέτρηση του 2012. Αφήστε που… είναι αρκετά πιθανό η φίλη του Γιώργου Παπανδρέου, να μην έχει ξεπεράσει ακόμη την εύλογη ψυχολογική υστέρησή της, απέναντι σε εκείνον που δεν δίστασε να πάει αυτοπροσώπως στα προάστια του Παρισιού, κάποτε που οι ταραχές άγγιζαν κόκκινο, και να επαναφέρει το αίσθημα ασφάλειας το οποίο λαχταρούσαν να ξανανιώσουν οι Γάλλοι.
Με τη Μαρτίν Ομπρί, τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα, ίσως επειδή η κόρη του Ζακ Ντελόρ είναι μυημένη στον τακτικισμό, ακριβώς όπως ενθουσιάζει η πολιτική στρατηγική και τον Σαρκοζί. Μόνο που, σε έναν πιθανό δεύτερο γύρο, η Γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος θα είχε υπαρκτό πρόβλημα να κινητοποιήσει κοινωνικές δυνάμεις από τα δεξιά του κόμματός της, που της είναι απαραίτητες για τη μεγάλη ανατροπή. Δυνάμεις που είχαν «αγκαλιάσει» μια υποψηφιότητα του Ντομινίκ Στρος-Καν.
Ο Νικολά Σαρκοζί θα πρέπει μάλλον να ανησυχεί περισσότερο για το πολιτικό τέκνο του «λεπινισμού». Η Μαρίν Λεπέν, κόρη του ιδρυτή του Εθνικού Μετώπου, «ματσάρει» δημοσκοπικά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του Νικολά Σαρκοζί, και ενδεχομένως τον απειλήσει με αποκλεισμό από τον δεύτερο γύρο. Απ’ την άλλη, οι εξελίξεις με τον Στρος-Καν μπορεί και να απελευθερώσουν δυνάμεις της Κεντροδεξιάς που θα στέκονταν στο πλευρό του Γενικού Διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ώστε να ενισχυθεί η εκλογική δεξαμενή του Σαρκοζί, και η αγωνία να τελειώσει εκεί.
Αξίζει πάντως να σημειώσει κανείς τη σύμπτωση των «τυχαίων» γεγονότων, που για άλλη μια φορά ευνοούν τον Νικολά Σαρκοζί. Των «απρόβλεπτων» που έρχονται να τον ενισχύσουν. Πριν από τις εκλογές του 2007, ήταν και πάλι η Δικαιοσύνη, εκείνη που… άθελά της, βοήθησε τους πολιτικούς σχεδιασμούς του μετέπειτα Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας. Οι περιπέτειες του Ζακ Σιράκ, αλλά και η δικαστική περιπέτεια του Ντομινίκ ντε Βιλπέν, κατέστησαν τον «Σαρκό» μοναχικό καβαλάρη στο χώρο της γαλλικής Κεντροδεξιάς. Σήμερα, σειρά είχε ο Ντομινίκ Στρος-Καν. Τα Ιλίσια Πεδία… μπορούν να περιμένουν, για να αλλάξουν ένοικο.
Ο Αντώνης διεκδικεί αυτοδυναμία
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΖΕΡΒΟΣ
Αν ο Γιώργος Παπανδρέου έχει εξελιχτεί στο πρόσωπο της κρίσης, λόγω της κεντρικής θέσης του στις αποφάσεις και τη στρατηγική για τη διαχείριση του αδιεξόδου που διέρχεται η χώρα, ο Αντώνης Σαμαράς διεκδικεί να εμπεδωθεί στους πολίτες ως το πρόσωπο της ελπίδας. Εκείνος που θα διορθώσει όσα δεν κάνει σωστά ο Γιώργος.
Μετά την παρουσία του στο «Ζάππειο 2», και τις προτάσεις του για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχει οπλιστεί με προχωρημένη πολιτική αυτοπεποίθηση.
Και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα με τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Αντώνης Σαμαράς στα «Νέα Σαββατοκύριακο». Απέρριψε και πάλι το ενδεχόμενο μιας συναίνεσης με το ΠΑΣΟΚ «στο λάθος», αποκωδικοποίησε τις ρηξικέλευθες προτάσεις του για την οικονομία, εξέφρασε την ανησυχία του για τον νέο κύκλο βίας και αναταραχής που ξέσπασε στην πρωτεύουσα, έκλεισε τη συζήτηση για το κυβερνητικό παρελθόν της Νέας Δημοκρατίας.
Πέρα και πάνω απ’ όλα όμως, ζήτησε «καθαρή εντολή» από τους πολίτες, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, ώστε να βγάλει την Ελλάδα από το αδιέξοδο, και όχι να συνδιαχειριστεί με το ΠΑΣΟΚ ή και άλλους, το αδιέξοδο αυτό. Ζήτησε να τον εμπιστευτούν, και να του δώσουν αυτοδυναμία…
Ο άνθρωπος αυτός, ήταν μια κάποια λύση
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Το πιθανότερο είναι ότι ο Ντομινίκ Στρος-Καν, αν και θαυμαστής του ελληνικού πνεύματος, δεν θα έχει διαβάσει την ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη. Δυο αριστουργήματα της οποίας θα μπορούσαν να του προσφερθούν από την Ιστορία, με… ιδιόχειρη αφιέρωση.Αν είχε διαβάσει την «Ιθάκη», θα γνώριζε ότι μεγαλύτερη αξία από τον προορισμό κάποιου, έχει το ταξίδι που προηγείται μέχρι να φτάσει ως εκεί. Με δεδομένο ότι τα Ιλίσια Πεδία και η Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας φάνταζαν ως η Ιθάκη του Γενικού Διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το… μη φρόνιμο παρελθόν του και η σημερινή σύλληψή του για απόπειρα βιασμού μιας καμαριέρας, υπήρξαν δυο καθοριστικοί σταθμοί για να… σβηστεί το υπόλοιπο του χάρτη.Αν είχε διαβάσει το «Περιμένοντας τους Βαρβάρους», θα γνώριζε ότι για την Ελλάδα της μεγάλης κρίσης, που εδώ και ένα χρόνο τελεί υπό καθεστώς απώλειας της εθνικής αυτοδιάθεσης, ο «άνθρωπος αυτός», δηλαδή ο ίδιος, «ήταν μια κάποια λύση». Έστω και σαν τους Βαρβάρους του Καβάφη.Για τους δικούς του λόγους, μιας αμιγώς προσωπικής πολιτικής ατζέντας, ο Ντομινίκ Στρος-Καν είχε ταχθεί στον αγώνα υπέρ της διάσωσης της Ελλάδας. Η δική του πληθωρική παρουσία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έναν Οργανισμό που ελέγχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, λειτουργούσε ως φόβητρο για όσους ονειρεύονταν τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Και εξελισσόταν σε έναν συνεπή μοχλό πίεσης για να καμφθεί η πολιτική αδιαλλαξία του Βερολίνου, εκεί όπου θα συναντούσε απόψε την Άνγκελα Μέρκελ, για να την πείσει να κάνει μισό βήμα πίσω στις απαιτήσεις της από την Ελλάδα.
Η συνάντηση αυτή έμελλε να μην γίνει… Ποτέ την Κυριακή. Κι αν ο Ντομινίκ Στρος-Καν τρέχει πλέον πίσω από τα χαμένα χρόνια της ζωής του, προσπαθώντας να διασώσει ό, τι μπορεί, από μια πολιτική καριέρα η οποία έμοιαζε να γίνεται όλο και πιο φωτεινή, με την πάροδο των ετών, η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να κοντοστέκεται με έκδηλη ανησυχία, μπροστά στις επιπτώσεις που θα έχει για το δικό μας μέλλον, η απώλεια ενός συμμάχου. Έστω και για τις δικές του, ιδιοτελείς επιδιώξεις.
Στην Ελλάδα… θα είχε συλληφθεί η καμαριέρα
ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Μάλλον ο Ντομινίκ Στρος-Καν δεν θα θεωρηθεί και τόσο… αξιόπιστος μάρτυρας κατηγορίας σε βάρος της εφημερίδας που δημοσίευσε πρόσφατα φωτογραφία του να μπαίνει σε μια πόρσε, και προκάλεσε την οργίλη μηνυτήρια αναφορά, από την πλευρά του Γενικού Διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ο άνθρωπος που θα έσωζε την παγκόσμια οικονομία, στη συνέχεια την Ελλάδα, και, αν προλάβαινε, και τη Γαλλία, θέτοντας υποψηφιότητα για την Προεδρία της Δημοκρατίας στις εκλογές του 2012, ανακρίνεται στη Νέα Υόρκη, κατηγορούμενος για σεξουαλικό κακούργημα, απόπειρα βιασμού και ομηρία του υποψηφίου θύματος.
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν καταγγέλθηκε από μια καμαριέρα του ξενοδοχείου «Sofitel» στη Νέα Υόρκη, ότι αποπειράθηκε να τη βιάσει, και επιχείρησε να την κλειδώσει στο δωμάτιό του. Η αστυνομία της Νέας Υόρκης έσπευσε στο ξενοδοχείο, ο Στρος-Καν είχε μόλις… δραπετεύσει, τον πρόλαβαν όμως στο αεροδρόμιο, καθώς έδωσαν εντολή να καθυστερήσει η αναχώρηση της πτήσης της «Air France», στην οποία επέβαινε. Και τον κατέβασαν… με το ζόρι.
Το περιστατικό προσφέρεται για θλιβερές συγκρίσεις. Στην Ελλάδα, η καμαριέρα δύσκολα θα είχε καταφύγει στην Αστυνομία. Το πιθανότερο είναι να είχε βγει σε κάποια μεσημεριανή εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού. Αν έκανε… το λάθος να προσφύγει στις αρχές, μάλλον θα είχε συλληφθεί η ίδια, για… προσβολή θεσμού, καθώς ο Γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι θεσμός. Και βέβαια, ούτε λόγος για βίαιη… αποβίβαση από το αεροπλάνο. Εμείς, μάλλον θα τον είχαμε διευκολύνει να διαφύγει, για να αποφύγει τη ντροπή.
Στις επιπτώσεις τώρα… Στην εσωτερική πολιτική ζωή της Γαλλίας, δεν θα χρειαστεί να τεκνοποιήσει η Κάρλα Μπρούνι, για να μη χάσει ο Νικολά Σαρκοζί τα κλειδιά των Ιλισίων Πεδίων. Γιατί, όσο σκληρό καρύδι κι αν αποδειχτεί η κόρη του Ζακ Ντελόρ, Μαρτίν Ομπρί, δύσκολα θα πείσει σε έναν δυνητικό δεύτερο γύρο δυνάμεις πέραν του Κέντρου και της Αριστεράς να την εμπιστευτούν για να ανατρέψει τον «Σαρκό».
Στα του ΔΝΤ, αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι… είχαμε βάλει τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Πριν από τρία χρόνια, ο Ντομινίκ Στρος-Καν είχε κατηγορηθεί για σεξουαλική παρενόχληση μιας υφισταμένου του στο Ταμείο. Μόνο που τότε, ζήτησε γονυπετής συγνώμη από την Αν Σινκλέρ, τη σύζυγό του και κορυφαία δημοσιογράφο της Γαλλίας, για να κλείσει το θέμα.
Όσο για την Ελλάδα, στη θετική εκδοχή του μέλλοντος, οι δανειστές θα κάνουν αρκετό καιρό να συνέλθουν από το σοκ, και θα χαλαρώσουν την ασφυκτική πίεσή τους προς τη χώρα μας. Στην αρνητική εκδοχή όμως, ο διάδοχος του αντικειμενικά φιλέλληνα Στρος-Καν, είναι ικανός, όχι μόνο να μην εγκρίνει την εκταμίευση άλλων δόσεων, αλλά να απαιτήσει να επιστρέψουμε άμεσα τα χρήματα που μας έδωσαν μέχρι τώρα.
ΥΓ: Ευτυχώς για την Άνγκελα Μέρκελ, το ραντεβού με τον Ντομινίκ Στρος-Καν δεν θα γίνει. Γιατί, με τη…. φόρα που είχε πάρει ο Γάλλος Σοσιαλιστής, η Γερμανίδα Καγκελάριος θα ερχόταν σε δύσκολη θέση.
Το 2011 δεν είναι 2007…
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Από την προηγούμενη Τρίτη και την άτυπη αλλά… πολύωρη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος εξελίσσεται στο «πρόσωπο της ημέρας», σχεδόν κάθε μέρα, για το ΠΑΣΟΚ και την Κυβέρνηση.
Έθεσε ζήτημα «πολιτικής διεύθυνσης» του τόπου, που προφανώς και αφορά τον Πρωθυπουργό. Η «διόρθωση» στην οποία προχώρησε, πήγε το θέμα ακόμη πιο μακριά, ανοίγοντας συζήτηση περί διακομματικού διευθυντηρίου, μέσω της παροχής συναίνεσης, και ενδεχομένως κυβερνητικής συνεργασίας.
Όταν ο Αντώνης Σαμαράς ταρακούνησε το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» με την πρόταση ελπίδας που κατέθεσε στο «Ζάππειο 2», ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν εκείνος που σήκωσε πρώτος το γάντι και έδωσε μια κάποια απάντηση. Ο Γιώργος Παπανδρέου, βρισκόταν την ίδια στιγμή στο μακρινό Όσλο.
Χθες Σάββατο, την ώρα που οι αναγνώστες των «Νέων» κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας δέχτηκε «πολιτικό μαστίγωμα» από τον Πρωθυπουργό, μετά από όσα είπε στο υπουργικό συμβούλιο της Τρίτης, ο άλλοτε διεκδικητής της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ το 2007, δεν δίστασε να βγει και να μιλήσει για «προβοκάτσια», αναφερόμενος σε μια εμβληματική για την ιστορία της Κεντροαριστεράς εφημερίδα.
Σήμερα, με συνέντευξη που παραχωρεί στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», δηλαδή την εφημερίδα που προ μερικών εβδομάδων κόντεψε… να ρίξει την Κυβέρνηση, αναφερόμενη σε «σκανδαλώδεις λεπτομέρειες» της επένδυσης του Κατάρ στο Ελληνικό, επιχειρεί να κλείσει όλα τα εκκρεμή ζητήματα.
Με την ευχέρεια λόγου που τον χαρακτηρίζει όμως, μάλλον… τα ανοίγει περισσότερο. Απορρίπτει τα «νεφελώδη οικουμενικά σχήματα». Δείχνει πολιτική δυσπιστία απέναντι στη θρυλούμενη ύπαρξη τεχνοκρατών και προσωπικοτήτων, που θα μπορούσαν στη σημερινή δύσκολη συγκυρία να πάρουν πάνω τους την Ελλάδα. Αναφέρεται στη δημοσιονομική πραγματικότητα που διαμορφώνεται για τη χώρα, και «δείχνει» τις Βρυξέλλες και τα άλλα 2/3 των δανειστών, ως εκείνους που θα πρέπει να κάνουν το μεγάλο βήμα προς την αποκατάσταση της ισορροπίας με το μέλλον. Και βέβαια, στρέφει την κουβέντα στον ίδιο και τις σχέσεις του με τον Γιώργο Παπανδρέου. «Ελπίζω να μην εκλαμβάνει κανείς ως αδυναμία και να μην παρερμηνεύει την υπεύθυνη στάση μου να μην τροφοδοτώ μια παιδαριώδη παραπολιτική προσέγγιση, η οποία μας υποτιμά όλους. Το 2011 δεν είναι ούτε 2007, ούτε καν 2010. Άλλαξαν όλα γύρω μας», αναφέρει χαρακτηριστικά, θέλοντας να διώξει την αμφιβολία για τις πολιτικές φιλοδοξίες του.
Κάποιος βέβαια θα μπορούσε να διαβάσει «ανάποδα» την επισήμανση περί της έλλειψης ομοιοτήτων με το παρελθόν. Γιατί, αν πράγματι το 2011 δεν είναι 2007, ίσως ο Ευάγγελος Βενιζέλος να μην κάνει τα τότε «μοιραία» για τον ίδιο λάθη…
“Η Ελλάδα δεν αντέχει εκλογές κάθε 30 μέρες”
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Ο Νικήτας Κακλαμάνης γνωρίζει καλά να σχηματοποιεί πολιτικά νοήματα μέσα σε λίγες φράσεις. Και να δίνει στις λέξεις τη χροιά που απαιτεί η συγκυρία, για να στείλει μηνύματα, και να καταστήσει σαφές το τι πιστεύει ο ίδιος για τη διαχείριση μιας καθημερινότητας, που εξελίσσεται σε εθνική μελαγχολία για τους Έλληνες πολίτες.
Ο πρώην δήμαρχος Αθηναίων μίλησε στον «Τύπο της Κυριακής», και μεταξύ άλλων στάθηκε στην πρόταση που παρουσίασε ο Αντώνης Σαμαράς στο «Ζάππειο 2», καθώς και στις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις, υπό το πρίσμα του ενδεχομένου να μην προκύψει αυτοδυναμία από τις επόμενες εκλογές.
«Η πρόταση που κατέθεσε ο Αντώνης Σαμαράς στο Ζάππειο 2, ήταν μια πολιτική παρέμβαση ελπίδας, συμπληρωμένη με συγκεκριμένες οικονομικές προτάσεις. Το συνολικό αυτό πλαίσιο, πρέπει να γίνει γνωστό σε όσο το δυνατόν ευρύτερα στρώματα του ελληνικού λαού, και να επιδιωχθεί η μεγαλύτερη δυνατή πολιτική και κοινωνική συμμαχία. Ήταν μια πρόταση που απευθυνόταν στο μεγάλο γήπεδο της κοινωνίας και όχι στο μικρότερο γήπεδο του κόμματος», σχολίασε με νόημα ο Νικήτας Κακλαμάνης.
Ο άλλοτε υπουργός Υγείας και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Αθηνών, στάθηκε και στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, με έμφαση στο τι θα συμβεί αν κανένα κόμμα δεν καταφέρει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. «Πρώτος στόχος για την ψήφο του ελληνικού λαού είναι η ύπαρξη της αυτοδυναμίας. Πλην όμως, στα δημοκρατικά πολιτεύματα, οι συνεργασίες χωρίς ‘’συναλλαγή’’ είναι πολλές φορές αναγκαίες και επιβεβλημένες. Κακά τα ψέματα, η Ελλάδα περνάει κρίσιμες ώρες, και δεν μπορεί να αντέξει εκλογές κάθε 30 μέρες», ήταν η πολιτική εκτίμηση του Νικήτα Κακλαμάνη για τις εξελίξεις που έρχονται.
“Ο Καραμανλής έχασε, δεν κερδίσαμε εμείς”
Ο λόγος του Μίμη Ανδρουλάκη ήταν πάντοτε ανατρεπτικός. Γι’ αυτό ο εκάστοτε αρχηγός του κόμματος στο οποίο βρισκόταν ο πάλαι ποτέ θεωρητικός της ανανεωτικής Αριστεράς, ήξερε εκ των προτέρων ότι θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένος για τις εκρήξεις του.Κάτι τέτοιο συμβαίνει εσχάτως με το ΠΑΣΟΚ, καθώς ο Μίμης Ανδρουλάκης πυκνώνει τις δημόσιες παρεμβάσεις του, σχολιάζοντας την πολιτική πραγματικότητα με δόσεις κριτικής για το πολιτικό δυναμικό του Κινήματος, αλλά και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Όπως για παράδειγμα με τη συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα», όπου ο Μίμης Ανδρουλάκης προχωρεί σε δυο παραδοχές… ταμπού: Ότι ο Γιώργος Παπανδρέου μοιάζει να έχει χάσει το «feeling» του ηγέτη που έβγαινε στον αφρό των εξελίξεων, καθώς και ότι στις εκλογές του 2009, δεν κέρδισε το ΠΑΣΟΚ αλλά… έχασε ο Κώστας Καραμανλής.
«Η νίκη μας του 2009, δεν προέκυψε από το ταλέντο ή από τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ. Ήταν ένα δηλητηριώδες χάπι, που μας χάρισε ο πρώην πρωθυπουργός. Και αυτό δυστυχώς φαίνεται ότι δεν το έχουν καταλάβει ακόμη τα στελέχη του Κινήματος», σχολίασε ο Μίμης Ανδρουλάκης, για να προσθέσει για τον Γιώργο Παπανδρέου: «Δεν βγάζει πια το άγριο παπανδρεϊκό του ένστικτο, όπως συνέβαινε κάθε φορά που αντιμετώπιζε πολιτικές δυσκολίες, και με είχε εμπνεύσει να τον χαρακτηρίσω δολοφόνο με αγγελικό πρόσωπο».
Ο Παπουτσής… πιάνει στασίδι για το “επόμενο ΠΑΣΟΚ”
ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθείς τη διαδρομή του Χρήστου Παπουτσή, από τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ επανήλθε στην εξουσία το 2009, ως «αναγκαίο κακό», μπροστά στην ανάγκη της κοινωνίας να τιμωρήσει τη Νέα Διακυβέρνηση.Ο άλλοτε πρόεδρος της ΕΦΕΕ και επίσης άλλοτε εκ των αγαπημένων παιδιών του Ανδρέα Παπανδρέου, δεν συμμετείχε στην πρώτη Κυβέρνηση του Γιώργου. «Περιορίστηκε» στα αξιώματα του Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, και του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου. Από εκεί, μπορούσε να… εκπυρσοκροτεί, και να διεκδικεί για τον εαυτό του την εκπροσώπηση ενός άλλου ΠΑΣΟΚ.Η αντίρρησή του για το Μνημόνιο, σαφής και ξεκάθαρη από την αρχή. Ποιος θα ξεχάσει όμως και τη δημόσια διαπόμπευση του Φίλιππου Σαχινίδη, όταν από βήματος Βουλής, ο Χρήστος Παπουτσής τον ρωτούσε αν έχει καταλάβει «ποιάς κυβέρνησης» είναι υπουργός, οδηγώντας τον ατυχή υφυπουργό Οικονομικών στα πρόθυρα της παραίτησης, και τον Γιώργο Παπανδρέου… στα όριά του.Τελικά, με τον ανασχηματισμό του 2010, ο Παπουτσής… τιμωρήθηκε. Όχι μόνο μπήκε στην Κυβέρνηση, αλλά του δόθηκε και η ευθύνη της δημόσιας ασφάλειας, έστω κι αν πλέον το συγκεκριμένο υπουργείο ονομάζεται καμουφλαρισμένα Προστασίας του Πολίτη.Με την υπόθεση της Κερατέας, ο πάλαι ποτέ Επίτροπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βρήκε την ευκαιρία που έψαχνε για να ξαναγίνει… εκείνο το άλλο ΠΑΣΟΚ που λέγαμε. Μαζί με την Τίνα Μπιρμπίλη, έβαλαν τον Θεόδωρο Πάγκαλο και τον Γιάννη Ραγκούση στη γωνία.Με όσα γίνονται στην Αθήνα τις τελευταίες ημέρες, ο Χρήστος Παπουτσής δοκιμάζει και πάλι την ικανότητά του να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί. Οι άσπονδοι φίλοι του μέσα στο ΠΑΣΟΚ, θα εύχονταν να τον δουν να γίνεται «ο Προκόπης του Γιώργου». Θυμίζοντας την εξαιρετικά δύσκολη θέση στην οποία βρέθηκε ο Προκόπης Παυλόπουλος, με τα γεγονότα του κέντρου της Αθήνας, τον Δεκέμβριο του 2008. Κάτι που θα ψαλίδιζε τις φιλοδοξίες του.Μόνο που… Ο Παπουτσής είναι συνηθισμένος στο πολιτικό «αντάρτικο πόλεων». Και έσπευσε αμέσως να πει κάτι, το νόημα του οποίου «διόρθωσε» στη συνέχεια, μόνο και μόνο για να ενισχύσει τις υποψίες ότι… το εννοεί: Θέλει να διαλύσει «κάποια» οργάνωση. Θα είναι τα ΜΑΤ, θα είναι η ΕΥΠ, θα είναι οι οργανωμένοι συνδικαλιστές της Αστυνομίας, το μέλλον θα δείξει. Αν προλάβει, φυσικά.Στην πραγματικότητα, ο Χρήστος Παπουτσής… πιάνει στασίδι για το «επόμενο ΠΑΣΟΚ». Επενδύοντας σε ένα προφανές πλεονέκτημα. Ο ίδιος ήταν πάντοτε… αλλού. Ενώ οι υπόλοιποι επίδοξοι διαχειριστές του «πολυκαταστήματος» της Ιπποκράτους, είχαν συμμετοχή στις… ζημιές.
Επίθεση Γιώργου σε Σαμαρά… μέσω Γερουλάνου
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Είναι γνωστή η πολυετής σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασία του Γιώργου Παπανδρέου με τον Παύλο Γερουλάνο. Ο σημερινός Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, μπήκε μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου στη Χαριλάου Τρικούπη, και όταν είδαν ότι το «μαγαζί» δεν επιδιορθωνόταν εύκολα… πήραν το ΠΑΣΟΚ και το μετακόμισαν στην Ιπποκράτους.Ο Παύλος Γερουλάνος διατηρεί κεντρικό ρόλο στις αποφάσεις και τη στρατηγική στόχευση του Γιώργου Παπανδρέου. Θα ήταν λοιπόν αφελές να θεωρήσει κανείς ότι όσα δηλώνει στο «Πρώτο Θέμα», κινούνται πέρα από την πολιτική οπτική του Πρωθυπουργού.
Μάλλον ο Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να περάσει στην αντεπίθεση απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά, και ο Παύλος Γερουλάνος ανέλαβε τον ρόλο του «πομπού» του σχετικού μηνύματος.
«Πιστεύω ότι ο κ. Σαμαράς ποντάρει στην αποτυχία μας. Ποντάρει στο ότι αυτή η προσπάθεια δεν θα αποδώσει, και ότι εκεί πάνω θα χτίσει μια πλασματική πολιτική πλατφόρμα. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να αναδείξει πόσο ανεύθυνη και μικροκομματική είναι η στάση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας», σημειώνει ο Παύλος Γερουλάνος. Ο «πόλεμος» άρχισε.
Φωτογραφικά στιγμιότυπα από τον γάμο του ποδοσφαιριστή Στέλιου Κοκτσίδη στην Νυμφόπετρα.
Τα «Εμβόλιμα Νέα» εύχονται βίο ανθόσπαρτο στους νεόνυμφους, Στέλιο Κοκτσίδη και Χρύσα Τζουβελέκη.
Τεχνικοί λόγοι δεν μας επέτρεψαν να αναρτήσουμε βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα από το μεγάλο γλέντι που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο «Κορώνεια Γη».
Νυμφεύτηκε ο ποδοσφαιριστής Στέλιος Κοκτσίδης.
Με τα «δεσμά» του γάμου, ενώθηκαν ο ποδοσφαιριστής του Ελλήσποντου Μαδύτου Στέλιος Κοκτσίδης και η εκλεκτή της καρδιάς του Χρύσα Τζουβελέκη. Το μυστήριο του γάμου πραγματοποιήθηκε, παρουσία πλήθους κόσμου στο Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Νυμφόπετρας. Φωτογραφικά στιγμιότυπα από την τελετή του γάμου. Βίντεο τόσο από την τελετή του γάμου όσο και από το γλέντι που πραγματοποιήθηκε στο κέντρο διασκέδασης «Κορώνεια Γη» θα αναρτηθούν το απόγευμα της Κυριακής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)