Στάσεις εργασίας την Πέμπτη 11Μαρτιου στο ΟΑΣΘ

Με στάσεις εργασίας τόσο το πρωί όσο και το απόγευμα συμμετέχουν την Πέμπτη, στην πανελλαδική απεργία της ΓΣΕΕ, οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, οι εργαζόμενοι στον ΟΑΣΘ θα πραγματοποιήσουν την Πέμπτη, δύο στάσεις εργασίας. Η πρώτη από την έναρξη της βάρδιας έως τις 8:30 το πρωί και η δεύτερη από τις 8:30 το βράδυ έως τη λήξη της βάρδιας. Στην ίδια ανακοίνωση διευκρινίζεται ότι τα πρώτα πρωινά δρομολόγια των γραμμών θα πραγματοποιηθούν σταδιακά μετά τις 08:30 και έως τις 09:30, αναλόγως της αποστάσεως των αφετηριών και τερμάτων από τα αμαξοστάσια.

Παρουσίαση βιβλίου στην Κύπρο

Ο συγγραφέας Γιάννος Λαμπής προσκαλεί τους βιβλιόφιλους στη παρουσίαση του βιβλίου ‘ΙΟΚΑΣΤΗ’ που κυκλοφορεί από τις βιβλιοεκδόσεις Αναζητήσεις. Το έργο θα προλογίσει η διευθύντρια των Αναζητήσεων κυρία Μαρία Στυλιανού και ανάλυση θα κάνει ο συγγραφέας Γιάννης Μελέσιος. Δευτέρα, 15 Μαρτίου 2010 και ώρα 7.00 μ.μ στην αίθουσα ‘ΗΛΕΚΤΡΟΝ’ στο ισόγειο του κτηρίου της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, στη Λευκωσία. Τηλ. 25561963, 99692639

ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ ΣΤΟΥΣ ΣΟΥΗΔΟΥΣ!

Η 17 Μαρτίου είναι μια πάρα πολύ σημαντική ημερομηνία για τους Πόντιους. Για τους νεκρούς προγόνους μας. Για τα παιδιά μας. Την ημέρα εκείνη το Σουηδικό Κοινοβούλιο θα αποφασίσει με ψηφοφορία αν θα ΔΕΧΤΕΙ ΩΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ τη βαρβαρότητα που υπέστησαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας απο το κοφτερό μαχαίρι των φασιστών του Κεμάλ. Στείλτε όλοι ένα μήνυμα στην διεύθυνση που μας στέλνουν οι Πόντιοι της Στοκχόλμης.

Χιονιάς καιρός … και των παραμυθιών

Το χιονισμένο τοπίο των ημερών μας παραπέμπει σε άλλες παλαιότερες εποχές, με την γιαγιά κοντά στο τζάκι πλέκοντας και διηγόντας όμορφα παραμύθια στα εγγόνια της που πολλές φορές τα δικά της βιώματα μετατρέπονταν σαν παραμύθια. Βιώματα που είχαν και το πόνο και το δάκρυ αλλά ταυτόχρονα έκρυβαν μέσα τους την ελπίδα του καλύτερου αύριο. Ιδιαιτέρα οι παππούδες και οι γιαγιάδες εκείνες που στο πέρασμα της ζωής βιώσαν τραγικά γεγονότα όπως αυτού του ξεριζωμού που γνώρισαν οι πρόσφυγες από το Πόντο. Ατέλειωτες οι αφηγήσεις τους ατελείωτο και το ενδιαφέρον των παιδιών που παρακολουθούσαν την εξιστόρηση γεγονότων με πολύ αφοσίωση και σεβασμό. Εξιστόρηση όπως μας τις περιέγραψε πριν από λίγες ημέρες ο παππούς Χαράλαμπος Μητσόγλου από την Νυμφόπετρα 109 χρόνων σήμερα και που ο ίδιος γνώρισε το δράμα των Ελλήνων του Πόντου κατά την περίοδο των διωγμών από τους Τούρκους και το τελικό ξεριζωμό από τις αιώνιες εστίες τους..

Στην φωτογραφία ο Πάππους Χαράλαμπος Μητσόγλου

Ημέρα της Γυναίκας

Σπουδαία μέρα είναι η σημερινή για τις γυναίκες, που γιορτάζουν από άκρη σε άκρη σε όλη την υφήλιο! Η 8η Μαρτίου «σημάδεψε» το γυναικείο φύλο μετά την μεγάλη απεργία που έκαναν οι εργάτριες στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ το 1857, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η ίδια ημερομηνία επιλέχτηκε και τα επόμενα χρόνια από τις γυναίκες, όταν ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για τις κακές συνθήκες εργασίας και να διεκδικήσουν ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα. Έτσι, το 1909 η άτυπη εορτή έγινε επίσημη στις ΗΠΑ και δύο χρόνια αργότερα καθιερώθηκε από την Σοσιαλιστική Διεθνή ως «Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας». Στο παρελθόν, ήταν μέρα διεκδικήσεων για τις γυναίκες του δυτικού κόσμου. Σήμερα, που έχουν πλέον χειραφετηθεί είναι απλώς μέρα εορτασμού.

Αρμενική Γενοκτονία Πως η πολιτική εκπορνεύει την Ιστορία

 Του Χρήστου Ιακώβου
Διευθυντής Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥ.ΚΕ.Μ.)

Η απόφαση της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Αμερικανικής Βουλής να στείλει στην ολομέλεια του σώματος την πρόταση για αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας έχει φέρει, εκ νέου, στην επιφάνεια το ζήτημα του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζονται στις ΗΠΑ ζητήματα που έχουν να κάνουν με την πολιτικοποίηση της Ιστορίας. Κατά το παρελθόν, το ζήτημα της Αρμενικής Γενοκτονίας απασχόλησε ακόμη τρεις φορές την Αμερικανική βουλή. Το 1975 και το 1985, παρόμοια ψηφίσματα της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων για αναγνώριση της Γενοκτονίας απερρίφθησαν από την ολομέλεια, ενώ το 2000 η πρόταση (Η.Res.596) απεσύρθη αιφνιδίως από τον τότε πρόεδρο της Βουλής, Ντένις Χάστερτ, για να αποκαλυφθεί αργότερα (2005) από την πρώην υπάλληλο του FBI, Σιμπέλ Έντμοντς, μέσω ηχητικών ντοκουμέντων που προήλθαν από παρακολουθήσεις τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, ότι ο πρόεδρος της Αμερικανικής Βουλής έλαβε το ποσό των 500.000 δολαρίων, υπό τη μορφή της εισφοράς για την προεκλογική του εκστρατεία, προτού προχωρήσει στην απόσυρση της πρότασης. Αυτή η αλυσίδα πολιτικοδιπλωματικής συμπεριφοράς από τις Αμερικανικές κυβερνήσεις είναι στενά συνυφασμένη με την, από δεκαετίες, συστηματική προσπάθεια της Τουρκίας να αποτρέψει, τη μοιραία για την ίδια, αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας από την Ουάσιγκτον. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, η δεύτερη γενιά των Αρμενίων που επεβίωσαν της γενοκτονίας του 1915 άρχισε μία συντονισμένη προσπάθεια σε δύο κυρίως πεδία: στην συστηματική οργάνωση κάθε Απρίλιο ανοιχτών εκδηλώσεων, που δεν περιορίζονταν μόνο στους κύκλους των Αρμενίων, (πολιτικών μνημοσύνων, διαλέξεων κτλ.) για τη Γενοκτονία και στην προβολή των ιστορικών τεκμηρίων της (με την επανέκδοση παλαιότερων έργων ή την κυκλοφορία νέων). Η αντίδραση της Τουρκίας ήταν άμεση. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ολοκληρώθηκε ο εξοβελισμός από τα σχολικά βιβλία της χώρας της αρμενικής παρουσίας από την ιστορία της Μικράς Ασίας, ακόμη και της βυζαντινής περιόδου. Από την άλλη, γενικεύτηκε η ηρωοποίηση των Νεότουρκων που ενέχονταν στη Γενοκτονία, ιδιαίτερα του πρωτεργάτη της Ταλαάτ Πασά. Στο εξωτερικό οι τουρκικές αντιδράσεις αρχικά απέβλεπαν στη ματαίωση του επίσημου χαρακτήρα των αρμενικών εκδηλώσεων του Απριλίου, ώστε να επανέλθουν στην προγενέστερη περιθωριοποίησή τους στον μικρόκοσμο των παροικιών. Το πιο σημαντικό βήμα που επεχειρήθη από την Άγκυρα ήταν η τακτική των κατευθυνόμενων κρατικών ιστορικών εκδόσεων που διοχετεύονταν σε δημοσιογραφικούς και πανεπιστημιακούς κύκλους προκειμένου να εξουδετερωθεί η ευρεία γνωστοποίηση των τεκμηρίων της Γενοκτονίας. Επίσης, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, οι αρμενικές πρωτοβουλίες χαρακτηρίσθηκαν «ελληνικές μηχανορραφίες» που απέβλεπαν να πλήξουν την διεθνή εικόνα της Τουρκίας. Η ιστοριογραφική αντεπίθεση συνεχίστηκε τη δεκαετία του '70 με «ανεπίσημες» πια εκδόσεις τούρκων ιστορικών (Karal, Uras, Sonyel κ.ά.), που συνδυάζουν τις διαθέσιμες σε αυτούς οθωμανικές πηγές με σαφώς επιλεγμένες δυτικοευρωπαϊκές αρχειακές μαρτυρίες. Στηριζόμενη η Άγκυρα στην επιχειρηματολογία των έργων αυτών ¬ σε συνδυασμό βέβαια με άλλες διπλωματικές μεθοδεύσεις της ¬ κατάφερε να επιτύχει το 1978 την τελική απάλειψη μιας καθαρά ιστορικής αναφοράς στις αρμενικές σφαγές που είχε περάσει στις εισηγήσεις της Υποεπιτροπής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ το 1973 και το 1975. Σε αντιστάθμισμα, οι Αρμένιοι προσέφυγαν στο Διαρκές Δικαστήριο των Λαών, το οποίο, ύστερα από καταθέσεις ιστορικών και νομικών, κατέληξε το 1984 σε μια απόφαση που δικαιώνει τους «ενάγοντες». Η απόφαση αυτή είχε συμβολικό μόνο χαρακτήρα. Οι πιο συστηματικές προσπάθειες τις Άγκυρας, προκειμένου να επιβάλει την τουρκική εκδοχή όσον αφορά την ιστορία της Γενοκτονίας, έγιναν στις ΗΠΑ. Θεωρώντας ότι η εγχώρια ιστοριογραφία επέφερε κορεσμό και άρχισε να γελοιοποιείται, στράφηκε σε δαπανηρότερες αλλά λυσιτελέστερες μεθοδεύσεις: με γενναιόδωρες χορηγίες ¬ μέσω του ιδρυμένου για τον σκοπό αυτό, από το 1982, Ινστιτούτου Τουρκικών Σπουδών της Ουάσιγκτον ¬ επιχορήγησαν πολλά ερευνητικά προγράμματα και «υπηρεσίες» δεκάδων καθηγητών της οθωμανικής και σύγχρονης τουρκικής και Ιστορίας σε αμερικανικά πανεπιστήμια. Τα κέρδη της επένδυσης αυτής δεν άργησαν να φανούν: όταν τον Απρίλιο του 1985 οι Αρμένιοι προσπάθησαν να επιτύχουν απόφαση του αμερικανικού Κογκρέσου η οποία να καθιέρωνε την 24η Απριλίου ως ημέρα μνήμης των θυμάτων της αρμενικής γενοκτονίας, 69 επιστήμονες, που εκπροσωπούσαν 47 ακαδημαϊκά ιδρύματα των ΗΠΑ, απηύθυναν ¬ με πληρωμένες καταχωρίσεις στους «New York Times» και στη «Washington Post» ¬ ανοιχτή δήλωση προς τη Βουλή των Αντιπροσώπων ζητώντας την απόρριψη μιας τέτοιας απόφασης. Το βασικό επιχείρημά τους ήταν ότι τα γεγονότα της «υποτιθέμενης» Γενοκτονίας (alleged genocide) ήταν αμφιλεγόμενα· συνεπώς η εκτίμησή τους ανήκε μόνο στους αρμόδιους ιστορικούς, δηλαδή στους ίδιους, που αυτοαναγορεύονταν σε καθαυτό ειδικούς για το θέμα. Με άλλα λόγια υποστήριζαν ότι η απόφαση του Κογκρέσου θα ήταν καθαρώς πολιτική για ένα θέμα που μόνο επιστήμονες θα μπορούσαν να αποφασίσουν. Στην τελική απόρριψη του αρμενικού αιτήματος (που επαναλήφθηκε και το 1987) συνετέλεσε βέβαια η παρέμβαση της τότε κυβέρνησης Ρήγκαν και των μανδαρίνων του Αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών, που αιτιολογήθηκε με τις πασίγνωστες πια και στερεότυπες αναφορές στην προστασία των αμερικανικών συμφερόντων, στον γεωπολιτικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή κ.ά. Ωστόσο τα δημοσιεύματα εκείνα λειτούργησαν ως άλλοθι πολλών μελών του Κογκρέσου που απέσυραν την υποστήριξή προς τη φιλοαρμενική πρόταση.

http://www.geopolitics-gr.blogspot.com/

«Άμαστρις»: Περιοδικό που τιμά τον Ελληνισμό του Πόντου.

Περιδιαβαίνοντας τα αχανή μονοπάτια του διαδικτύου στάθηκα για λίγο στην ιστοσελίδα «Άμαστρις». (Προφανώς από τον τίτλο του περιοδικού που φέρει το ονόματι της η ιστοσελίδα). Τα θέματα που διαπραγματεύεται είναι πραγματικά συγκινητικά, αλλά ταυτόχρονα και διεισδυτικά στα ιστορικά γεγονότα των Ελλήνων του Πόντου. Διαβάζοντας τις σελίδες τους, ο νους ανατρέχει και ανασκαλεύει μνήμες από τις αφηγήσεις των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας, που ο χρόνος σιγά- σιγά ξεθωριάζει. Το περιοδικό «Άμαστρις» έρχεται να γίνει ο συνδετικός κρίκος του χθες και του σήμερα. Να κράτηση ζωντανές τις μνήμες από το ιστορικό Πόντο και τους ανθρώπους του. Σε μια περίοδο μάλιστα που οι ζωντανές μαρτυρίες των ξεριζωμένων συμπατριωτών μας δεν υπάρχουν, με εξαίρεση των παππού Χαράλαμπο Μητσόγλου από την Νυμφόπετρα, 109 ετών σήμερα που με τις αφηγήσεις του κράτα ζωντανές ακόμα τις μνήμες μας από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στον ιστορικό Πόντο. Άξιοι λοιπόν συγχαρητηρίων οι συντελεστές της έκδοσης.

Η Αμερικανική Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων αναγνώρισε την Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους

Με 23 ψήφους έναντι 22 η Bουλή των Aντιπροσώπων στις ΗΠΑ αναγνώρισε τις σφαγές των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους ως γενοκτονία. Κόντρα στα εκατομμύρια που ξόδεψε η Τουρκία για να εμποδίσει την αναγνώριση από την Βουλή των Αντιπροσώπων δεν τα κατάφερε. Και η απόφαση, της έστειλε το δυνατό μήνυμα ότι η Τουρκία ούτε ψήφο έχει ούτε βέτο στο αμερικανικό Κογκρέσσο. Στην συζήτηση παρευρέθηκε και ο Τούρκος πρέσβης. Παρακολούθησα δορυφορικά ζωντανά την συζήτηση και μου έκανε εντύπωση η εναρκτήρια ομιλία του προέδρου του σώματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Χάουαρτ Μπέρμαν. ΄Ηταν μια ομιλία καταπέλτης εναντίον της Τουρκίας καταγράφοντας μαρτυρίες για την γενοκτονία από αμερικανικά, βρετανικά, γερμανικά, ιταλικά, σουηδικά, και έγγραφα άλλων χωρών που επιβεβαιώνουν την βαρβαρότητα των Οθωμανών Τούρκων για την εκ προμελέτης σφαγή και εθνικό ξεκαθάρισμα των Αρμενίων. Εκθέσεις και θέσεις ακαδημαικών, ερευνητών και από το Ισραήλ που καταδικάζουν την Τουρκία για τα εγκλήματά της. Ο κ. Μπέρμαν είπε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες ως ηγέτιδα χώρα στην υπεράσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει την ηθική υποχρέωση να περάσει το ψήφισμα. ΄Ισως να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις, όμως πιστεύω είπε, η Τουρκία εκτιμά τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ όσο εκτιμούμε και εμείς τις σχέσεις μας μαζί της. Ο δε κ. Άκερμαν που υποστήριξε την αναγνώριση, υπέδειξε τους τρείς επιζώντες της γενοκτονίας που παρευρέθηκαν, ηλικίας, 97, 98 και 105 και είπε « Είναι εδώ για δικαιοσύνη. Για πόσο ακόμα θα περιμένουν;” Άλλος που μίλησε υπέρ της αναγνώρισης είπε, αυτά που λέμε και εμείς για χρόνια. Ενόσω τέτοια εγκλήματα παραμένουν ατιμώρητα κάποιοι θα συνεχίζουν να τα επαναλαμβάνουν. Είναι καιρός η Τουρκία να καταλάβει ότι δεν μπορεί να σταματήσει την αναγνώριση της γενοκτονίας. Την έχουν αναγνωρίσει 11 άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, η Ευρωπαική Ένωση, όλη η Ευρώπη, συνολικά άλλες 25 χώρες, δεν μπορούν οι ΗΠΑ να παραμείνουν απαθείς. Η Τουρκία οφείλει να συνθηκολογήσει με το παρελθόν της... Δεν μπορεί να προεξοφληθεί η έκβαση του ψηφίσματος, κατά πόσο δηλαδή θα φθάσει στην ολομέλεια της Βουλής, αλλά ο πρόεδρος της Επιτροπής είχε δηλώσει ότι θα το φέρει ενώπιον της αν θα υπάρξουν αρκετοί ψήφοι για να περάσει. ΄Ομως είναι ενδεικτικό ότι και παρόλες τις τουρκικές πιέσεις ως αποτέλεσμα των οποίων η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον ζήτησε από τον πρόεδρο της επιτροπής να ακυρώσει την συζήτηση επικαλούμενη τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι θα χαλάσει το κλίμα ομαλοποίησης σχέσεων Αρμενίας-Τουρκίας, ο πρόεδρος απέρριψε τους ισχυρισμούς. Απάντησε κατά την συζήτηση ότι τα πρωτόκολλα που υπέγραψε ο Ερτογκάν δεν έχει καμία διάθεση να τα εφαρμόσει. ΄Αρα δεν αξίζουν το χαρτί στα οποία γράφτηκαν. Να πούμε ότι παρόμοια ψηφίσματα εγκρίθηκαν από τη Βουλή και το 1975 και το 1984 αλλά δεν πέρασαν στην ολομέλεια. Το 2000 δε ψήφισμα για την γενοκτονία βρισκόταν καθ΄όδόν προς το Βουλή όταν η ψηφοφορία αιφνίδια διακόπηκε με επέμβαση του τότε προέδρου Κλίντον, όπως έγραψαν οι Λος Άντζελες Τάιμς. Αλλά και το 2007 όταν επενέβη ο πατέρας Μπούς.

Ο φιλότουρκος Μαικ Μακμάν – και κάποιοι δικοί μας...

Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι όλοι οι Δημοκρατικοί στην περιφέρεια της Νέας Υόρκης ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης εκτός του Μάικ Μακμάν, ο οποίος φανερά υποστηρίζει το τουρκικό λόμπυ και τις θέσεις της Άγκυρας. Αλλά επικαλείται ότι είναι και ...φίλος τόσο των Ελληνοκυπρίων όσο και των Τουρκοκυπρίων για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας! Υποστηρίζεται περιέργως και από κάποιους Ελληνοκύπριους. Οι οποίοι τις τελευταίες μέρες δυστυχώς αντί να τον πιέσουν και να τον στριμώξουν να υποστηρίξει την αναγνώριση της γενοκτονίας, ενώνοντας τη φωνή τους με όλους τους Αρμένιους και Έλληνες για το σκοπό αυτό, κάποιοι επώνυμοι λοιπόν, (διατηρώ λεπτομερώς τις δηλώσεις τους μέσω εμειλς) καλούσαν τους δικούς μας που δούλευαν για την αναγνώριση, να αφήσουν ήσυχο τον Μακμάν γιατί είναι φίλος μας και ότι άλλο το κυπριακό και άλλο το αρμενικό ή το κουρδικό, άρα δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν αυτά ή το γεγονός ότι αυτός ασπάστηκε το τουρκικό λόμπυ. Μας φτάνει που είναι φίλος της Κύπρου! (Διζωνικός όντως). Μάλιστα ένας επώνυμος έφθασε στο προκλητικό σημείο να τους κατηγόρησε κιόλας πως «κάνουν ζημιά στο Κυπριακό»! Πως; Επειδή εκθέτουν την τουρκική σχέση του Μακμάν και τον πίεζαν να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης και επειδή είναι οοι Ε/κ αυτοί απορρίπτουν την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που υποστηρίζει και ο «φίλος» Μακμάν του τουρκικού λόμπυ! Αφήστε τον Μακμάν ήσυχο έλεγαν...(Σ.Σ. Ελληνοκύπριοι της ΠΣΕΚΑ δεξιώθηκαν σε «μπάρπεγκιου» πρόσφατα τον Μακμάν, υπάρχουν οι φωτογραφίες, αλλά δεν θεώρησαν πρέπον να τον στριμώξουν να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης). Το πόση πραγματική «ζημιά» ΠΑΡΟΛΙΓΟΝ να προκαλούσε άμεσα στο Κυπριακό, λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσυπογραφή της γενοκτονίας πέρασε με μία ψήφο, η φιλο- Μακμανική τους αφοσίωση, έχει καταγραφεί αρνητικότατα γι΄αυτούς και το ρόλο τους. (΄Ενας από αυτούς είναι και των ΜΜΕ προς Κύπρο). Ενώ η περιφερειακή επιτροπή της μεγαλύτερης ελληνοαμερικανικής οργάνωσης ΑΧΕΠΑ με επιστολή της προς τον Μάικ Μακμάν τον κάλεσε να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης. ΄Ομως τέτοια έκκληση δεν έγινε από τις ελληνοκυπριακές οργανώσεις. Κλείνω με την αινιγματική δήλωση του κ. Basil Mossaides, διευθυντή της ΑΧΕΠΑ ο οποίος (βλέπε πιο κάτω) είπε μεταξύ άλλων: «...Οι ηγέτες της Ελληνοαμερικανικής οργάνωσης πιστεύουν πως η Ιστορία δεν αλλάζει ούτε με την πάροδο του χρόνου ούτε από λομπίστες με μεγάλες τσέπες.» Καταλήγοντας ο κ. Μοσαϊδης τόνισε πως «η ΑΧΕΠΑ σαν οργάνωση που στάθηκε πάντοτε υπέρ της αλήθειας και υπέρ του δικαιώματος των ανθρώπων να ζουν χωρίς φόβο, εκφράζει ευγνωμοσύνη στα μέλη του Κογκρέσου που με την ψήφο τους έκαναν ότι ήταν σωστό να γίνει» Εν τω μεταξύ η Τουρκία κάλεσε τον πρέσβη της στην Άγκυρα για διαβούλευση.

Φανούλα Αργυρού

Ερευνήτρια/συγγραφέας
Λονδίνο. 5.3.2010

Στάση εργασίας την Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010 από 12:00΄ π.μ. έως 16:00΄ μ.μ.

Από τον Ο.Α.Σ.Θ. ανακοινώνεται ότι σύμφωνα με γνωστοποίηση του Συνδικάτου Εργαζομένων Οργανισμού Αστικής Συγκοινωνίας Θεσσαλονίκης, θα πραγματοποιηθεί στάση εργασίας την Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010 από 12:00΄ π.μ. έως 16:00΄ μ.μ. συμμετέχοντας στην απεργιακή κινητοποίηση που κήρυξε η Γ.Σ.Ε.Ε.. Ο Ο.Α.Σ.Θ. ζητά την κατανόηση του επιβατικού κοινού διότι λόγω της στάσης εργασίας δεν δύναται να παράσχει, τη συγκεκριμένη μέρα και ώρες, τις υπηρεσίες του στο επιβατικό κοινό της πόλης.

Λήστεψαν ταχυδρομικό διανομέα στη Θεσσαλονίκη. Στόχος δύο ένοπλων ληστών έπεσε ταχυδρομικός διανομέας στο Ηράκλειο Λαγκαδά Θεσσαλονίκης.

Όπως έγινε γνωστό από την Αστυνομία, οι δράστες είχαν στήσει «καρτέρι» στον υπάλληλο, ο οποίος μετέφερε 15 χιλιάδες ευρώ που προορίζονταν για την πληρωμή συντάξεων σε δικαιούχους της περιοχής. Με την απειλή όπλου ακινητοποίησαν το θύμα τους και του αφαίρεσαν τα χρήματα που είχε πάνω του. Στη συνέχεια, οι δράστες επιβιβάστηκαν σε Ι.Χ. αυτοκίνητο και εξαφανίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Το όχημα της διαφυγής βρέθηκε λίγο αργότερα εγκαταλελειμμένο στις εγκαταστάσεις αλυσίδας σούπερ μάρκετ της περιοχής. Όπως διαπιστώθηκε από την αστυνομική προανάκριση, το αυτοκίνητο ήταν κλεμμένο.

Βιογραφικαί Αναμνήσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου του από Τραπεζούντος 1881-1949 Γ΄

Αφιερωμένο στα 60 χρόνια από τον θάνατο του Κομοτηναίου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδας, του από Τραπεζούντος Χρύσανθου, επανεκδόθηκε στην Κομοτηνή, το βιβλίο του «Βιογραφικαί Αναμνήσεις». Προλογίζοντας την έκδοση ο πρόεδρος του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής π. Δ. Βασιλειάδης, αναφέρει ότι «ο Κομοτηναίος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδας Χρύσανθος Φιλιππίδης ο από Τραπεζούντος αναμφιβόλως είναι ο διαπρεπέστερος γόνος της πόλης μας σε όλη την γνωστή σε εμάς ιστορική της πορεία. Με τις διανοητικές και πνευματικές αρετές, την βαθύτατη εκκλησιαστική και θύραθεν μόρφωση, την ακάματη προσφορά προς την Ορθόδοξη Εκκλησία, τους ανυποχώρητους αγώνες για τα δίκαια του Ελληνισμού, την ανυστερόβουλη μέριμνα για την προστασία των αλλοδόξων και αλλοθρήσκων και τέλος την αυτοθυσιαστική αντιστασιακή του στάση και δράση έναντι των Γερμανών ναζιστών κατακτητών και των συμμάχων τους, αναδείχθηκε λαμπρός επιστήμονας και συγγραφέας, άξιος κληρικός της Εκκλησίας του Χριστού, κορυφαίος Πρωθιεράρχης της Ορθοδοξίας, μέγιστος εθνικός αγωνιστής και οικουμενικών διαστάσεων αντιστασιακός ηγέτης. Γι’ αυτό τον λόγο απολαμβάνει τιμής και αναγνωρίσεως σε πανελλήνιο, παναρθόδοξο και οικουμενικό επίπεδο». Ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός ο οποίος έκανε τον πρόλογο του βιβλίου αναφέρει ότι «χαιρετίζω με ενθουσιασμό την απόφαση του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής να επανεκδώσει τον Α’ τόμο της τριτόμου εκδόσεως του αειμνήστου Γεωργίου Τασούδη για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδας, τον από Τραπεζούντος Χρύσανθο, που περιέχει τις βιογραφικές αναμνήσεις του σεπτού Ιεράρχου. Πρόκειται για μεγάλη προσφορά στην εκκλησία και το έθνος μας, αλλά και το πλήρωμα της Τοπικής Εκκλησίας, διότι δίδεται εκ νέου η ευκαιρία προσεγγίσεως του λόγου και του έργου μιας μεγάλης μορφής της νεότερης ιστορίας μας, με γενικά αποδεκτή εθνωφελή δράση σε όλους τους σταθμούς του πολυτάραχου βίου του και ανυπέρβλητη προσφορά στην Εκκλησία και τον μαρτυρικό Ελληνισμό. Θα προσθέσω όμως εδώ και την έκφραση της ευγνωμοσύνης μου για την τιμή, που μου περιποιεί ο Όμιλος, αναθέτοντας μου την προλόγηση της εκδόσεως. Είναι μεγάλη τιμή στην ταπεινότητα μου, που ως διάκονος της ιστορικής έρευνας των τελευταίων αιώνων της ιστορίας του Γένους μας και της Ρωμιοσύνης, επανειλημμένα έχει ασχοληθεί με το πρόσωπο και το έργο του Αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου». Ο Χρύσανθος Φιλιππίδης γεννήθηκε το 1881 στην υπόδουλη τότε Κομοτηνή, Μητροπολίτης Τραπεζούντας στα δύσκολα χρόνια (1913-1923), στάθηκε στον Ελληνισμό του Ευξείνου Πόντου και μετά στην προσφυγιά, δημιουργώντας την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών, όπου μέχρι σήμερα πραγματοποιεί ένα θαυμάσιο έργο. Από το 1938 – 1941 ήταν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, και με την έλευση των Γερμανών κάνει την πρώτη αντιστασιακή ενέργεια. Στην εμφάνιση μίας επιτροπής, η οποία πρότεινε για το καλό του Ελληνικού λαού να γίνει δεκτός ευμενώς ο κατακτητής και με μπροστάρη την θρησκευτική ηγεσία να παραδωθεί η πόλη των Αθηνών στους Γερμανούς, ο Χρύσανθος απάντησε: «Οι Έλληνες Ιεράρχες δεν παραδίδουν πόλεις στον εχθρό, καθήκον έχουν να εργαστούν δια την απελευθέρωση». Στην αίτηση για δοξολογία στην Μητρόπολη, απάντησε: «ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ! Δοξολογία δεν έχει θέσιν επί τη υποδουλώσει της Πατρίδος μας, η ώρα της δοξολογίας θα είναι άλλη». Στην αίτηση για να δει τον Γερμανό στρατηγό Στούμμε είπε: «Θα τον αναμένω». Και ο Αρχιεπίσκοπος είπε στον Γερμανό στρατιωτικό: «Ελπίζω να σεβαστείτε την Χώρα. Στρατηγέ μη θίξετε την φιλοτιμία του Ελληνικού λαού». Τέλος, ο στρατηγός Στούμμε, του ζήτησε να ορκίσει την κυβέρνηση Τσολάκογλου. Στην απάντησή του ο πρώην Τραπεζούντας και νυν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών ανέφερε: «Δεν μπορώ να ορκίσω Κυβέρνηση προβληθείσα από τον εχθρό. Εμείς γνωρίζουμε ότι τις Κυβερνήσεις τις ορίζει ο λαός ή ο Βασιλεύς. Εδώ τώρα ούτε ο λαός εψήφισε την Κυβέρνηση, ούτε ο Βασιλεύς την όρισε. Πως ζητάτε να ορκίσω Κυβέρνηση υποδειχθείσα υπό του εχθρού; Δια να είναι όργανό των; Εν γνώσει των συνεπειών που με αναμένουν, δεν δέχομαι την προτεινομένη πρόταση. Εμμένω εις τας αρχάς μου. Ο πρωθυπουργός που όρκισα βρίσκεται και αγωνίζεται στην Κρήτη». Τελικά Στις 29/4/1941 11πμ ορκίστηκε η πρώτη κατοχική κυβέρνηση από τον διάκονο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου Καρύτση. Στις 2/6/1941, ο Χρύσανθος επαύθη με Συντακτική Πράξη της ψευδοκυβέρνησης Τσολάκογλου, και από τότε θα αποσυρθεί στο σπίτι του, όπου καθ’ όλη τη διάρκεια της κατοχής θα λειτουργεί ασύρματο επικοινωνίας με τους Συμμάχους. Ο Χρύσανθος πέθανε το 1949, πάμφτωχος, χωρίς ακίνητη περιουσία και με ελάχιστα κινητά υπάρχοντα. Το βιβλίο αποτελεί σημαντικότατη μαρτυρία για το βίο του Χρύσανθου, για τη συνεισφορά του στην νεότερη ιστορία του Ποντιακού, Θρακικού, Μικρασιατικού και όλου του Ελληνισμού. Είναι μία παρακαταθήκη που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους Έλληνες, για όλους τους ιερωμένους, για όλους τους ανθρώπους.

Αναρτήθηκε από e-radioakrites news

Σε απελπισία οι παλιννοστούντες στην Ευξεινούπολη. Δεν μπορούν να πληρώσουν τα ένσημα στο ΙΚΑ για τα αυθαίρετα.

Του Φώτη Κουτσαμπάρη στην «Μακεδονια»

fkoutsamparis@makthes.gr

Σπίτια σε οικοδομές που είναι ανολοκλήρωτες και μοιάζουν με γιαπί, χτισμένες με προσωπική εργασία των ενοίκων σε άναρχη διάταξη και δόμηση ανάμεσα σε αποθήκες βιομηχανιών, μάντρες αποσυρόμενων υλικών και σε κοντινή απόσταση από Κέντρο Υψηλής Τάσης της ΔΕΗ, στενοί δρόμοι με κατεστραμμένο οδόστρωμα που διακόπτονται από κτίρια και συνεχίζουν με καμπυλώσεις, ανυπαρξία δικτύων κοινής ωφέλειας αλλά και πάρκων για τα παιδιά, ελλιπής φωτισμός. Αυτά είναι τα αρνητικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν την εικόνα του αυθαίρετου οικισμού της Ευξεινούπολης στην Ευκαρπία, μόλις επτά χιλιόμετρα από το κέντρο της Θεσσαλονίκης και θεωρητικά εντός του πολεοδομικού συγκροτήματος, όπου στεγάζονται περίπου εξακόσιες οικογένειες παλιννοστούντων από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ με πληθυσμό 2.700 άτομα. Άνθρωποι που, όπως περιγράφουν, ακριβοπλήρωσαν ένα τμήμα χωραφιού κι έχτισαν το σπίτι τους, χωρίς κανείς να τους υποδείξει τι έπρεπε να κάνουν. Η πολιτεία, που στάθηκε αδιάφορη για την τύχη τους, τους οδηγούσε στα δικαστήρια, με αποτέλεσμα να πληρώνουν ακριβά πρόστιμα για τις πολεοδομικές παραβάσεις. Ευτυχώς, η περιοχή ηλεκτροδοτείται στο μεγαλύτερο μέρος, διαθέτει τηλεπικοινωνίες, ενώ η ΕΥΑΘ έχει δρομολογήσει μελέτη για ένταξη της περιοχής στο δίκτυό της. Σήμερα, δεκαέξι χρόνια μετά την εγκατάστασή τους, κι ενώ δεκάδες κάτοικοι βρίσκονται στην ανεργία, το ΙΚΑ τούς ζητά να καταβάλουν τα ένσημα που αντιστοιχούν στα υπολογιζόμενα ημερομίσθια για την κατασκευή του σπιτιού τους, ώστε να μπορέσουν να νομιμοποιήσουν το κτίριο. Τα ποσό που αναλογεί στην κάθε οικογένεια κυμαίνεται, ανάλογα με τα τετραγωνικά του σπιτιού, από 2.500 μέχρι 20.000 ευρώ.

“Έχω έξι παιδιά, είμαι άνεργος και η γυναίκα μου που δουλεύει παίρνει 700 ευρώ το μήνα. Δεν μπορούμε να ζήσουμε οκτώ άτομα και έρχεται τώρα το ΙΚΑ και μου ζητά πάνω από 20.000 ευρώ για ένσημα. Πώς θα τα πληρώσω;”, λέει ο κ. Γεώργιος Καραγιαννίδης, ένας εκ των ανέργων της περιοχής. “Πήρα οικόπεδο 200 τετρ. μ. και έδωσα 1,5 εκατ. δραχμές (περίπου 4.300 ευρώ). Τώρα που μεγάλωσαν τα παιδιά μας, μας λένε αυθαίρετους”, περιγράφει με παράπονο ο κ. Σάντρο Ηλία Αβραμίδης, πολιτικός μηχανικός, που είναι άνεργος έναν χρόνο.

Οι παλιννοστούντες της Ευξεινούπολης ζητούν ρύθμιση από το κράτος, ώστε να απαλλαγούν από τις οφειλές.

Τι απαντά το ΙΚΑ. Σύμφωνα με το ΙΚΑ Ευόσμου, στο οποίο υπάγεται η Ευξεινούπολη, ο νόμος προέβλεπε μείωση των οφειλόμενων ημερομισθίων για τα αυθαίρετα των παλιννοστούντων κατά 30%, με την προϋπόθεση να έβγαζαν άδεια για την οικοδομή τους μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του 2008. Η προθεσμία παρήλθε, χωρίς να εκδοθούν άδειες, κι έτσι από τον Σεπτέμβριο του 2009 άρχισαν να αποστέλλονται χρεωστικά για το 100% των οφειλών. Στη περίπτωση της Ευξεινούπολης, ωστόσο, δεν μπορούν να εκδοθούν άδειες, αφού η περιοχή βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης. Ακόμη και να ενταχθεί στο σχέδιο πόλης, οι παλιννοστούντες θα έχουν να αντιμετωπίσουν και πάλι το νόμο, διότι μεγάλος αριθμός οικοδομών έχουν χτιστεί κατά παράβαση του συντελεστή δόμησης.

Παναγιώτης Ψωμιάδης: Στέκομαι αρωγός. Είμαι δίπλα τους

“Η θέση μου είναι πάγια από το 1994, όταν άρχισαν να χτίζουν ημιπαράνομα και παράνομα. Είναι απαράδεκτο, θέματα που έπρεπε να λυθούν πριν από 15 χρόνια ακόμη να διαιωνίζονται, να ταλαιπωρούν συμπατριώτες μας που ήρθαν από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, που η πολιτεία δεν ενδιαφέρθηκε όλα αυτά τα χρόνια και σήμερα, παρʼ όλες τις επανειλημμένες παρεμβάσεις που κάναμε στους αρμόδιους υπουργούς, δεν βρέθηκε λύση, με την αιτιολογία ότι υπάρχουν και άλλες τάξεις ανθρώπων που διαμαρτύρονται. Στέκομαι αρωγός και δίπλα σʼ αυτήν την τάξη των συμπατριωτών μας”.

Τοξικά σε λίμνες και ποτάμια

Σε μια εποχή που το νερό αποτελεί ζωτικό στοιχείο για την επιβίωση του ανθρώπου και τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, η Ελλάδα μολύνει τα νερά της και καταστρέφει τους τελευταίους εναπομείναντες υγροβιότοπους. Χημικά, φυτοφάρμακα, τοξικά απόβλητα και νιτρικά καταλήγουν στα υπόγεια ύδατα και υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας, σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ευαίσθητες περιβαλλοντικά και προστατεύονται από τη Συνθήκη Ραμσάρ, όπως η λίμνη Κορώνεια και η Κερκίνη, αλλά και σε περιοχές όπως οι κάμποι Θεσσαλονίκης, Πέλλας και Ημαθίας, η Μικρή και η Μεγάλη Πρέσπα ή ο Θεσσαλικός κάμπος. Το νερό και η αντιμετώπιση των προκλήσεων που εμφανίζει διαχρονικά η περιοχή της Μεσογείου ήταν το θέμα - ημερίδα που συνδιοργανώθηκε χτες από το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών/ Μεσογειακό Σχέδιο Δράσης (UNEP/ MAP), με θέμα την παρουσίαση της Εκθεσης για την Κατάσταση του Περιβάλλοντος στη Μεσόγειο. Μιλώντας στην ημερίδα, η υπουργός Περιβάλλοντος, Τίνα Μπιρμπίλη, παραδέχτηκε ότι η μη ορθολογική χρήση των υδάτινων πόρων, η ρύπανση αυτών, καθώς και η ελλιπής επεξεργασία των αστικών λυμάτων, σε συνδυασμό με το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, είναι σοβαρά περιβαλλοντικά θέματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η χώρα μας με τη λήψη άμεσων και καθοριστικών, για την επίλυση του προβλήματος, μέτρων.

Σε κακή κατάσταση τα ποτάμια

Η κατάσταση των υδάτινων πόρων στην Ελλάδα, όπως παρουσιάστηκε από τον ειδικό γραμματέα Υδάτων, Ανδρέα Ανδρεαδάκη, δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική, αφού η οικολογική κατάταξη των ποταμών είναι από μέτρια μέχρι κακή, σε ποσοστό 52,32%, σε αντίθεση με αυτήν των παράκτιων περιοχών, όπου το ποσοστό αυτό πέφτει στο 16,31%. Τα υπόγεια ύδατα στη χώρα μας συγκεντρώνουν νιτρικά σε μεγάλο ποσοστό. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα (του 2008), σε ποσοστό περίπου 20% παρατηρείται υπέρβαση του ορίου των 50 mg/l NO3. Σε ένα άλλο ποσοστό, περί το 20%, η συγκέντρωση νιτρικών βρίσκεται μεταξύ 25 και 50 mg/l NO3, ενώ στο υπόλοιπο 60% η συγκέντρωση νιτρικών είναι μικρότερη των 25 mg/l NO3.

Νιτρορρύπανση

Χαρακτηριστικό είναι ότι το 10% της Επικράτειας έχει χωριστεί σε ζώνες χαρακτηρισμένες ως ευπρόσβλητες σε νιτρορρύπανση, όπως οι κάμποι Θεσσαλονίκης, Πέλλας και Ημαθίας, η λεκάνη Στρυμόνα, ο θεσσαλικός κάμπος, η Κωπαΐδα κ.λπ. Επίσης, ευπρόσβλητες σε νιτρορρύπανση εξετάζεται να χαρακτηριστούν οι λεκάνες απορροής των λιμνών Κερκίνης, Βιστονίδας, Δοϊράνης, Βεγορίτιδας, Χειμαδίτιδας, Ζάζαρης και Καστοριάς, όπως και οι λεκάνες απορροής των ποταμών Εβρου, Αγγίτη, Χρυσορρόη, Κομψάτου και Δυτικού Παραποτάμου.

Λίμνες

Τοξικά, όπως μόλυβδος, νικέλιο και υδράργυρος, είναι οι ουσίες από τις οποίες κινδυνεύουν μεγάλες λίμνες της Ελλάδας, μερικές από τις οποίες έχουν χαρακτηριστεί και ιδιαίτερου περιβαλλοντικού κάλλους.

Ειδικότερα, έχει παρατηρηθεί υπέρβαση σε:

- Νικέλιο σε 10 περιοχές: Αλιάκμονας, λίμνες Κορώνεια, Βόλβη, Βιστονίδα, Μαραθώνα, λεκάνη Πτολεμαΐδας, Νέστος, λίμνη Καστρακίου, Σπερχειός και Κομψάτος.

- Μόλυβδο σε 20 περιοχές: Μεγάλη και Μικρή Πρέσπα, Κορώνεια, λίμνη Αμβρακία, Αλιάκμνονας, λίμνη Πολυφύτου, λεκάνη Πτολεμαΐδας, Βεγορίτιδα, λίμνες Πετρών και Οζερός, Εβρος, Ερυθροπόταμος, Αρδας, Χείμαρρος Λουτρού, Νέστος, Λισσός, Κομψάτος, Φρ. Βοζβοζή και Βιστονίδα.

- Υδράργυρο σε 5 περιοχές: Πηνειός, Ηλείας, Μεγανίτης, Ευρώτας, Μόρνος, Βοιωτικός Κηφισός.

- Φθαλικό δι (2-αιθυλεξύλιο) σε 5 περιοχές: Αλιάκμονας, Στρυμόνας - Προμαχώνας, Μικρή Πρέσπα, λίμνη Τριχωνίδα, Βοιωτικός και Κηφισός.

- Ενευλοφαινόλες (4-π-ενευλοφαινόλη) σε 3 περιοχές: λίμνη Τριχωνίδα, Εβρος και Νέστος.

- Εξαχλωροβουταδιένιο σε 3 περιοχές: Βοιωτικός, Κηφισός, Σπερχειός και λίμνη Καστοριάς.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, με βάση τα διαθέσιμα ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα νερά των ποταμών και των λιμνών πληρούν τις προϋποθέσεις για παραγωγή πόσιμου νερού έπειτα από κατάλληλη επεξεργασία. Εξαίρεση αποτελούν οι λίμνες Λαγκαδά, Βιστονίδα και Χειμαδίτιδα, το ρέμα Σουλού και οι ποταμοί Λουδίας, τμήμα του ποταμού Αλφειού, Ασωπός και Πηνειός Ηλείας. Προβληματική, αν και όχι ακατάλληλη, είναι η ποιότητα των νερών των ποταμών Αξιού, Εβρου, Νέστου, Πηνειού Θεσσαλίας, Τιταρησίου και Κοσύνθου. Ευτροφισμό εμφανίζουν οι λίμνες Λαγκαδά, Μητρικού, Βιστονίδα, Βόλβη, Πετρών, Μαραθών, Μόρνου, Υλίκη, Παραλίμνη και Σταμάτας, ενώ εξετάζεται να χαρακτηριστούν ως ευαίσθητες ως προς ευτροφισμό οι: Κερκίνη, Βεγορίτιδα, Δοϊράνη, Ζάζαρη, Καστοριάς, Λυσιμαχία, Παμβώτιδα και Χειμαδίτιδα.

Γεωργία και βιομηχανία

Σημαντική πηγή ρύπανσης αποτελούν οι γεωργικές δραστηριότητες που η αντιμετώπισή τους με μεθόδους επεξεργασίας χαρακτηρίζεται δύσκολη. Αλλη σημαντική πηγή ρύπανσης είναι τα βιομηχανικά υγρά απόβλητα, κυρίως των μικρών βιομηχανιών, καθώς σε μεγάλες βιομηχανίες συνήθως υπάρχουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας βιομηχανικών υγρών αποβλήτων. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση το επίπεδο παρακολούθησης και ελέγχου δεν είναι ικανοποιητικό και ως ελκυστική χαρακτηρίζεται η πολιτική δημιουργίας ΒΙΠΕ. Σε κάθε περίπτωση, κρίνονται απαραίτητα ο επανακαθορισμός των ορίων εκπομπών και η αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου του 2003. Επίσης, κρίνεται απαραίτητη η δημιουργία μηχανισμού ελέγχου, καθώς παρατηρείται έλλειψη καταγραφής και ελέγχου των βιομηχανικών εισροών στα δίκτυα και παράνομες συνδέσεις με αυτά διάφορων βιομηχανικών μονάδων.

ΧΑΡΑ ΛΕΜΟΝΗ «Αγγελιοφορος»