Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Βιομηχανίας εκφράζοντας τους χημικούς που εργάζονται στην βιομηχανία και σε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα, παρακολουθεί με ιδιαίτερη ανησυχία όλες τις πρωτόγνωρες εξελίξεις που αφορούν στην δέσμευση της χώρας μας από το μνημόνιο και κυρίως τα πάσης φύσεως μέτρα που επιβάλλονται με αφορμή αυτό. Μόλις προσφάτως άλλο ένα μέτρο, δυστυχώς το ίδιο άδικο και αιφνιδιαστικό, ήρθε να προκαλέσει αναστάτωση και οργή στο σύνολο των εργαζομένων της χώρας, την ίδια στιγμή που οι τελευταίοι πληρώνουν αποκλειστικά και μόνο το μάρμαρο της οικονομικής κρίσης. Σε μια χώρα που δεν υπάρχει ουσιαστικά καμιά πρόνοια κοινωνικής προστασίας για τους εργαζόμενους, η απελευθέρωση των απολύσεων, η μείωση των αποζημιώσεων στο μισό, η κατάργηση ρυθμίσεων των ΣΣΕ , η στέρηση στους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας κάτω των 25 ετών της δυνατότητας να διεκδικήσουν αξιοπρεπείς μισθούς διαβίωσης, αποτελούν πρωτοφανή γεγονότα για τις εργασιακές σχέσεις, την ασφάλεια στην εργασία και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Ο ΠΣΧΒ θεωρεί υποχρέωσή του να τοποθετηθεί επί της συγκεκριμένης τροπολογίας που πρόσφατα ψηφίσθηκε:
• Το μέτρο είναι μια έμπνευση του Υπουργείου Εργασίας, ως φαίνεται, δώρο στους εργοδότες που εδώ και πολλά χρόνια το αποζητούσαν ως ρύθμιση. Να τονισθεί όμως πως σε κανένα σημείο του κειμένου του μνημονίου δεν αναφέρεται δέσμευση για επαναρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα.
• Είναι ευρύτερα γνωστό πως ενώ δεν υφίσταται κατ' ουσίαν χρόνος προειδοποίησης για την απόλυση, με την τροπολογία αυτή δίνεται το δικαίωμα στους εργοδότες αφενός να περικόψουν τις αποζημιώσεις στο μισό, αφετέρου να μετατρέψουν τον εργαζόμενο σε φθηνό αναλώσιμο.
• Σε μια περίοδο που το ζητούμενο είναι η ανακατανομή του πλούτου ως μόνος τρόπος να εξέλθει η χώρα από τη κρίση, κάτι που ακούστηκε και επισήμως από στόματος Πρωθυπουργού, το Υπουργείο δείχνει να ακολουθεί την παρωχημένη αντίληψη περί φθηνού εργασιακού δυναμικού, αγνοώντας (.) ότι σε όποια οικονομία εφαρμόσθηκε τέτοια στρατηγική αυτή οδηγήθηκε σε οικονομικό μαρασμό, στην μονομερή συγκέντρωση πλούτου και σε κοινωνικές ανισότητες τέτοιες που οδήγησαν σε κοινωνικές εκρήξεις με οδυνηρές συνέπειες.
• Είναι επίσης η πρώτη φορά στην ιστορία των εργασιακών σχέσεων που οι εργαζόμενοι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, αυτούς πριν τα 25 έτη και αυτούς μετά, με τους πρώτους να μην έχουν δικαίωμα σε μισθούς Σ.Σ.Ε. Αυτοί θα βρίσκονται στην διακριτική ευχέρεια των εργοδοτών, οι οποίοι χωρίς άλλο θα τους απολύουν την επόμενη της συμπλήρωσης του ηλικιακού ορίου, για να προσλάβουν τον επόμενο κάτω των 25, και έτσι να μην καταβάλλουν ποτέ συλλογικές συμβάσεις
Εκφράζοντας έναν κλάδο που έχει συμμετάσχει και συμβάλλει τα μέγιστα στην παραγωγική διαδικασία και γνωρίζει πολύ καλά την κοινωνία της εργασίας, θεωρούμε πως τέτοιο μέτρο θα ανοίξει τους «ασκούς του Αιόλου». Σε καμία περίπτωση δε, δεν έχει να προσφέρει στην αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά αντίθετα, εγείρει εκ νέου κοινωνικές ανισότητες, καταστρατηγεί την - με κόπους - κατεκτημένη εργασιακή ειρήνη και δημιουργεί μια πλασματική ευημερία μέσω των αριθμών και όχι της πραγματικής οικονομίας.
Θεωρούμε πως η πολιτική ηγεσία θα πρέπει άμεσα να προχωρήσει σε:
• Διορθωτικές κινήσεις τέτοιες που να άρουν την καταστροφική τροπολογία.
• Να εξασφαλίσει συνθήκες τέτοιες που η εργασία να πάρει την θέση που της αξίζει στο κοινωνικόγίγνεσθαι : να αποτελεί βασικό δικαίωμα του κάθε ανθρώπου για αξιοπρεπή διαβίωση.
Σε διαφορετική περίπτωση πολύ φοβόμαστε πως όλες οι θυσίες που πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι του τόπου θα αποβούν για μια ακόμα φορά άκαρπες.
