Αποψη. Οι «κόκκινες γραμμές» Του Βλαση Αγτζιδη*

Ενα από τα ζητήματα που φέρεται να θέτει επισήμως η τουρκική πλευρά είναι η αλλαγή των ελληνικών βιβλίων Ιστορίας και η απαλοιφή των αναφορών που έχουν στη Μικρασιατική Καταστροφή, στη σφαγή και την πυρπόληση της Σμύρνης, καθώς και στη γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού. Με τον τρόπο αυτόν ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να πραγματοποιεί μια μεγάλη ιδεολογική στροφή και να αλλάζει επί το αρνητικότερον με βάση το εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι. Τα σημάδια αυτοκριτικής που είχε δείξει ο Ερντογάν για τα θλιβερά γεγονότα του παρελθόντος φαίνεται ότι παραχωρούν τη θέση τους στην παραδοσιακή αδιαλλαξία και την άρνηση. Να θυμίσουμε ότι ένα χρόνο πριν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε δηλώσει ότι οι πολίτες που «... είχαν διαφορετική εθνική ταυτότητα» είχαν εκδιωχθεί από την Τουρκία ως «αποτέλεσμα φασιστοειδούς αντίληψης». Με τη διαπίστωση αυτή ο Ερντογάν ανέτρεπε άρδην τη βασική επιχειρηματολογία του τουρκικού εθνικισμού και του βαθέος κράτους. Συγκεκριμένα ο Ερντογάν είχε δηλώσει σε τοπικό συνέδριο του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης: «Επί χρόνια, στη χώρα αυτή έγιναν κάποια πράγματα. Εκδιώχθηκαν όσοι είχαν διαφορετική εθνική ταυτότητα. Μήπως βγήκαμε κερδισμένοι; Θα πρέπει να το σκεφτούμε. Αλλά κανείς δεν κάθησε να σκεφτεί με ψυχραιμία. Αυτό στην πραγματικότητα ήταν αποτέλεσμα φασιστοειδούς αντίληψης. Στο λάθος αυτό ορισμένες φορές υποπέσαμε και εμείς, αλλά όταν σκέφτεται κανείς με ψυχραιμία αντιλαμβάνεται, και λέει, τι λάθη κάναμε». Η υποδοχή αυτών των δηλώσεων του Ερντογάν ήταν εξαιρετικά θετική. Οι μη ακροδεξιές τουρκικές εφημερίδες τις χαρακτήρισαν «ιστορική αυτοκριτική Ερντογάν για τις μειονότητες». Η εφημερίδα Vatan, σε άρθρο με τίτλο «Φασιστική εκκαθάριση», έδωσε συγχαρητήρια στον Ερντογάν για το θάρρος του. Ανέφερε επίσης: «O εκτουρκισμός της Μικράς Ασίας ξεκίνησε το 1915 με τον εκτοπισμό των Αρμενίων...». Η αλλαγή της πολιτικής Ερντογάν και η προσχώρησή του στην παραδοσιακή κεμαλική πολιτική άρνησης των γενοκτονιών και της υπεράσπισης του προγράμματος των εθνικών εκκαθαρίσεων που είχαν εκπονήσει οι Νεότουρκοι από το 1911 αποτυπώνεται στις τουρκικές απαιτήσεις για αλλαγή των ελληνικών βιβλίων Ιστορίας. Η ελληνική πλευρά όμως έχει τις δικές της «κόκκινες γραμμές» που διαμορφώνονται από τις αδιαμφισβήτητες ακαδημαϊκές προσεγγίσεις και από τις εσωτερικές κοινωνικές και ιδεολογικές συνθέσεις που συνέβησαν κατά τη δεκαετία του ’90, οπότε και αναγνωρίστηκαν επισήμως οι δραματικές εκείνες σελίδες της νεοελληνικής ιστορίας, έπειτα από επτά δεκαετίες συνειδητής απώθησης. Είναι κοινή πεποίθηση πλέον στον διεθνή ακαδημαϊκό χώρο που μελετά το έγκλημα της γενοκτονίας, ότι στον Πόντο και σε όλη τη Μικρά Ασία συνέβη μια από τις μεγάλες γενοκτονίες του 20ού αιώνα. Ο καθ’ ύλην διεθνής ακαδημαϊκός οργανισμός International Association of Genocide Scholars - IAGS (Διεθνής Ενωση Μελετητών Γενοκτονιών) εξέδωσε τον Δεκέμβριο του 2007 το εξής ψήφισμα: «ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ότι η άρνηση της γενοκτονίας αναγνωρίζεται ευρέως ως το τελικό στάδιο της γενοκτονίας, που επιφυλάσσει στους δράστες της γενοκτονίας την ατιμωρησία και αποδεδειγμένα προετοιμάζει το έδαφος για μελλοντικές γενοκτονίες. ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ότι η γενοκτονία μειονοτικών πληθυσμών από το οθωμανικό κράτος κατά τη διάρκεια και μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο απεικονίζεται συνήθως ως γενοκτονία των Αρμενίων αποκλειστικά, με μερική μόνο αναγνώριση των ποιοτικά όμοιων γενοκτονιών άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ενώσεως Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών ότι η εκστρατεία των Οθωμανών εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτέλεσε μια γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολίας. ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ακόμα ότι η ένωση ζητεί εκ τούτου από την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες αυτών των πληθυσμών, να εκδώσει μια επίσημη απολογία και να προχωρήσει σε άμεσα και σημαντικά βήματα για αποκατάσταση». (http: //www. genocidetext. net).

Θα ήταν άτοπο να δεχθούμε ότι θα μπορούσαν να γίνουν δεκτές οι τουρκικές εθνικιστικές προτάσεις, με αποτέλεσμα την εκ νέου όξυνση των ενδοελληνικών αντιθέσεων και της υπενθύμισης και πάλι της μεγάλης ιστορικής αδικίας που διεπράχθη εις βάρος των ελληνικών προσφυγικών πληθυσμών.

* Ο κ. Βλάσης Αγτζίδης είναι ιστορικός.

Απεργία την Πέμπτη 20 Μαϊου εξήγγειλαν ΓΣΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ

Γενική πανελλαδική απεργία για την ερχόμενη Πέμπτη 20 Μαΐου εξήγγειλαν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, ως αντίδραση για τις «αντεργατικές και αντιασφαλιστικές ανατροπές» που προωθεί η κυβέρνηση. Αυτό αποφασίστηκε μετά από κοινή συνεδρίαση των προεδρείων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Τα πτώματα δύο αγνώστων ανδρών βρέθηκαν στην περιοχή του Χορτιάτη.

Τα πτώματα δύο ανδρών, αγνώστων μέχρι στιγμής στοιχείων, βρέθηκαν σε αγροτική περιοχή στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, τα πτώματα βρέθηκαν θαμμένα και όπως προκύπτει από τις πρώτες ενδείξεις, οι δύο άνδρες, ηλικίας περίπου 30 ετών, δολοφονήθηκαν. Στην περιοχή βρίσκονται αστυνομικοί της Διεύθυνσης Ασφαλείας Θεσσαλονίκης, οι οποίοι αναμένεται να ανακοινώσουν λεπτομέρειες για την υπόθεση μετά την ολοκλήρωση των

Συνέντευξη τύπου αύριο του Προέδρου της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος κ. Γιώργου Παρχαρίδη.

Εν όψει των επετειακών πανελλαδικών συγκεντρώσεων στην Πλατεία Αγίας Σοφίας στην Θεσσαλονίκη και στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, που διοργανώνει η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος (Π.Ο.Ε) στις 19 Μαϊου, ημέρα Τετάρτη, σας καλούμε σε συνέντευξη τύπου την Δευτέρα 17 Μαΐου και ώρα 12.00 το μεσημέρι στα γραφεία της Π.Ο.Ε (Λ.Νίκης 1,1ος όροφος) με θέμα «Επετειακές Εκδηλώσεις για την γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού» . Ο πρόεδρος του Δ.Σ της Π.Ο.Ε. θα αναφερθεί στις πρωτοβουλίες που εκδηλώνονται από την ομοσπονδία και άλλους συνεργαζόμενους φορείς του ποντιακού ελληνισμού για την αναγνώριση και διεθνοποίηση της γενοκτονίας. Ιδιαίτερη μνεία θα γίνει στην πρόσφατη (11-3-2010) απόφαση της Βουλής της Σουηδίας, που αναγνώρισε την γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού και βεβαίως στον πρωταγωνιστικό ρόλο του ομογενούς Βουλευτού του Σουηδικού Κοινοβουλίου Νίκου Παπαδόπουλου και της πρώην προέδρου του αριστερού κόμματος της Σουηδίας κας . Ulla Hoffmann, που θα είναι κεντρικοί ομιλητές στην Πλατεία Αγίας Σοφίας στις 19-5-2010, στις 19.30 καθώς και της Σουηδού Βουλευτού Gulen Avci που θα είναι κεντρική ομιλήτρια στην παράλληλη εκδήλωση στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα στις 18.00.  Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος σας ευχαριστεί για την μέχρι σήμερα πρόθυμη συνεργασία σας και την θετική συμβολή σας στην ανάδειξη και προώθηση των θεμάτων του ποντιακού ελληνισμού.

Φωτογραφικό στιγμιότυπο από την εκδήλωση της γενοκτονίας του Πόντου το 2009

Τιμή στη Θυσία των Ποντίων. 91η Επέτειος μνήμης της Γενοκτονίας

Μήνυμα του Συντονιστή ΣΑΕ Περιφέρειας Η.Π.Α. κ. Θ. Γ. Σπυρόπουλου

Η 19η Μαίου είναι ημέρα εθνικής μνήμης για την Γενοκτονία του Ελληνισμού και τις αλησμόνητες πατρίδες του Πόντου. Είναι ημέρα απόδοσης τιμής σε εκείνους που χάθηκαν, στον ξεριζωμό του Ποντιακού λαού από τις πατρογονικές του εστίες και την μετατροπή του σε λαό προσφύγων και διασποράς. Κυρίως όμως είναι ημέρα στοχασμού και υπενθύμισης ευθύνης για την αποκατάσταση της αλήθειας και της αναγνώρισης της Ποντιακής Γενοκτονίας διεθνώς. Ο Ελληνισμός του Πόντου αποτέλεσε αστείρευτη πηγή δημιουργίας πνεύματος και πολισμού, η ιστορία του περνά διαχρονικά όλη την πορεία του Ελληνικού γένους και αποτελεί κομμάτι της εθνικής μας συνείδησης και ταυτότητας. Παρήλθαν ήδη 16 χρόνια από τότε που η Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων, με καθυστέρηση εβδομήντα χρόνων, αποφάσισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Δεν αρκεί να τιμούμε τη μνήμη της γενοκτονίας και να εφησυχάζουμε τη συνείδησή μας με ευχολόγια και προθέσεις κάθε επέτειο. Χρειάζεται συγκεκριμένη και συντονισμένη δράση από όλες τις δυνάμεις μας. Το ΣΑΕ Περιφέρειας Η.Π.Α. θα στηρίξει κάθε πρωτοβουλία της Παν-Ποντιακής Ομοσπονδίας Η.Π.Α. και Καναδά, προτρέπει όλους τους ομογενείς να συμμετάσχουν στις Εκδηλώσεις Μνήμης για την Επέτειο της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού αλλά κυρίως να συνεργασθούν στην εκτέλεση του ιστορικού χρέους που μας βαραίνει. Η ανάδειξη της γενοκτονίας των Ποντίων και των υπολοίπων Μικρασιατών και Αρμενίων είναι υψίστης σημασίας κοινωνικό, ιστορικό και πολιτικό θέμα για την Ελλάδα και τη Διεθνή κοινότητα. Ας μην επιτρέψουμε η γενοκτονία αυτή να παραμείνει μία μαύρη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας η οποία στερεί από τις 353.000 ψυχές που χάθηκαν την ηθική δικαίωση της μεγάλης τους θυσίας. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι όλοι ανήκουμε στην ίδια Ελληνική οικογένεια. Ότι επηρεάζει μέρος της επηρεάζει και αφορά το σύνολο. Αν στις συνειδήσεις μας αρχίζουν να ξεθωριάζουν κομμάτια της ιστορίας μας θα γίνουμε πιο ευάλωτοι ως έθνος.

Τα σχέδια του Υπουργείου Μεταφορών για τις αστικές συγκοινωνίες στην Θεσσαλονίκη και την επαρχία Λαγκαδά.

Απόσπασμα από την συνέντευξη του κ. Χάρη Τσιόκα στον «Αγγελιοφόρο της Κυριακής» και την δημοσιογράφο Χαρά Λεμονή

ΧΑΡΑ ΛΕΜΟΝΗ: Ποια είναι τα σχέδιά σας για τις αστικές συγκοινωνίες Θεσσαλονίκης και πότε θα υλοποιηθούν;

ΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ: Δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση του μετρό θα αλλάξει ο συγκοινωνιακός χάρτης της Θεσσαλονίκης. Σχεδιάζουμε την ανάπτυξη των συνδυασμένων αστικών μεταφορών στο σύνολο του νομού, ώστε οι πολίτες του να έχουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες με το χαμηλότερο δυνατό κόστος. Οι αστικές συγκοινωνίες που σήμερα περιορίζονται στα ¾ του νομού από τον ΟΑΣΘ, στα επόμενα χρόνια θα γίνονται συνδυασμένα από ένα σύνολο φορέων, αλλαγές που σύντομα ελπίζουμε θα γίνουν νόμος του Κράτους. Στη βάση αυτή συζητάμε με τον ΟΑΣΘ και το ΚΤΕΛ, που σήμερα είναι ελλειμματικό, ένα ενιαίο σχέδιο αστικών συγκοινωνιών ώστε να ανταποκριθούν στον ανταγωνισμό.

ΧΑΡΑ ΛΕΜΟΝΗ: Στο σχέδιο αυτό προβλέπεται η ενοποίηση των δύο οργανισμών, ενδεχομένως και με εξαγορά μετοχών;

ΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ: Η δεδομένη στιγμή αποτελεί μία καλή φάση προκειμένου να συμφωνήσουν μεταξύ τους ώστε σύντομα να πουν στον πολίτη της Ασπροβάλτας ότι μπορεί να πάει στη Θεσσαλονίκη με το μισό εισιτήριο από το σημερινό και στον πολίτη του Σοχού ότι θα μετακινηθεί με το εισιτήριο που μετακινούνται οι πολίτες της Καλαμαριάς. Με αυτά τα δεδομένα συζητάμε όλα τα ενδεχόμενα.

ΧΑΡΑ ΛΕΜΟΝΗ: Αυτό σημαίνει και αλλαγή στην τιμολογιακή πολιτική και αυξήσεις;

ΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ: Επειδή αυτές οι αλλαγές εγγυώνται το μέλλον του ΚΤΕΛ και του ΟΑΣΘ, πιστεύουμε οι πολίτες μπορούν να απολαμβάνουν το δυνατότερο φθηνό εισιτήριο. Όταν σε όλη την Ελλάδα το φθηνότερο εισιτήριο είναι 1 Ευρώ, στη Θεσσαλονίκη θέλουμε με 0,60 λεπτά να γίνονται πολλαπλές διαδρομές και στις πιο μακρινές περιοχές όπως η Ασπροβάλτα το εισιτήριο να ανέρχεται στο μισό του σημερινού εισιτηρίου του ΚΤΕΛ. Στο πλαίσιο αλλαγής του συγκοινωνιακού χάρτη σχεδιάζουμε και την κατάργηση των παλαιών σταθμών μετεπιβιβάσεων και τη δημιουργία νέου στο Λαγκαδά, από όπου όλοι θα πηγαίνουν στη Θεσσαλονίκη μειώνοντας κατά πολύ το χρόνο μετακίνησής τους.

Για να ξαναγεννηθεί ελπίδα

Tου Χρήστου Γιανναρά

Αυτό το είδος των υπανθρώπων, που για να θριαμβεύσει η δική τους αλάθητη εκδοχή ποιο το «σωστό» και ποιο το «δίκιο» απανθρακώνουν σήμερα ζωντανούς ανθρώπους και κατακαίνε βιβλία, το γέννησε στην Ελλάδα η τριαντάχρονη (μεταπολιτευτική) καπηλεία της Αριστεράς. Εσπειραν διαστροφή, τυφλή ιδιοτέλεια, καιροσκοπισμό. Και θερίζουμε σήμερα έγκλημα, φρίκη, τρόμο, ανομία. Αριστερά σημαίνει: κοινωνιοκεντρική πολιτική, επομένως ανιδιοτέλεια, αντίσταση στα συντεχνιακά συμφέροντα, πάλη για την προτεραιότητα της ανθρωπιάς και των σχέσεων. Στη μεταπολιτευτική Ελλάδα η «Αριστερά» αναδείχθηκε σε εκτροφείο συνδικαλισμένων τυράννων του κοινωνικού σώματος, ψυχανώμαλων βανδάλων, μονοδιάστατης υστερίας συμφεροντολόγων.

Τριάντα χρόνια τώρα προβάλλουν αυτή την κιβδηλεία και τον συνακόλουθο καριερισμό σαν τη μόνη «προοδευτική» πρόταση για την πολιτική και την κοινωνία. Με καλοστημένη ιδεολογική τρομοκρατία, σε απόλυτο κενό αντιπροτάσεων, πέτυχαν να τους παραδοθεί από όλες τις κυβερνήσεις (κάθε κομματικής ταμπέλας), μετά τη δικτατορία, η διαχείριση των μέτρων και κριτηρίων ποιότητας της ζωής του τόπου, δηλαδή η εξουσία στην εκπαίδευση: στο σχολειό και στο πανεπιστήμιο. Οι σημερινοί κουκουλοφόροι με τις πρακτικές των Ναζί, ποιο δημοτικό σχολειό τέλειωσαν, ποιο γυμνάσιο, ποιο ανύπαρκτο λύκειο; Δημοτικό, όπου δάσκαλοι οδηγούσαν συντεταγμένους τους πιτσιρικάδες έξω από το αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς να τσιρίξουν συντονισμένα «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», πετώντας πέτρες και νεράντζια. Πιτσιρικάδες με τα βιβλία τους λογοκριμένα από την «προοδευτική Αριστερά» μη τυχόν και ξεμυτίσει πουθενά η λέξη «πατρίδα», η λέξη «ιερό», η λέξη «χρέος». Η ίδια Αριστερά, στο γυμνάσιο και στο λύκειο, στρεβλώνει την Ιστορία σε οικονομικίστικο ντετερμινισμό, διαστρέφει το άθλημα της ελευθερίας σε «δικαίωμα» που εκβιάζεται γκανγκστερικά, στραγγαλίζει με τα κλισέ του εθνομηδενισμού την ευαισθησία του ανήκειν, τη φιλοπατρία. Τρεις δεκαετίες τώρα, η μονοπώληση της εκπαίδευσης από τους καπήλους της Αριστεράς παράγει μαζικά βάνδαλους καταληψίες του ιερού χώρου της μάθησης, ευνουχισμένους διαδηλωτές να αναμηρυκάζουν τον κρετινισμό της κομματικής ντουντούκας. Η δημοκρατία (η νεωτερική) είναι εξ ορισμού πολυφωνική, και η πολιτική - ιδεολογική πολυφωνία προϋποθέτει (όχι απλώς ανέχεται) και κόμματα που απορρίπτουν τη δημοκρατία, προτείνουν διαφορετικές αρχές οργάνωσης και στόχων της συλλογικότητας. Αλλά οι αρχές αυτές (του μαρξισμού - λενινισμού ή του ναζισμού ή του φασισμού ή του μαοϊσμού ή των Ερυθρών Χμερ) προϋποτίθενται στη δημοκρατική πολυφωνία ως προτάσεις, για να επιλεγούν ή να απορριφθούν από τους ψηφοφόρους – όχι ως πρόγραμμα μεθοδικής βίας, όχι ως πρακτική εκβιασμών, όχι ως ελλοχεύουσες απόπειρες στανικής επιβολής τους μέσω εγκλημάτων κατάλυσης του έννομου κράτους. Οταν η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών έχει επιλέξει καταστατικά (με Σύνταγμα και νόμους) το πολίτευμα της δημοκρατίας, είναι εξωφρενικό και παράλογο να μετέχουν στο κορυφαίο όργανο της δημοκρατίας, στο κοινοβούλιο, κόμματα που μεθοδικά και με χρήση βίας καταλύουν τους όρους λειτουργίας της δημοκρατίας. Κάθε πολίτης ή ομάδα πολιτών στο δημοκρατικό πολίτευμα δικαιούται να πιστεύει και να προπαγανδίζει όποια πρόταση, πολιτική, ιδεολογική, κοσμοθεωρητική, προτιμάει. Το μόνο που δεν δικαιούται, είναι να ακυρώνει αυτή την ελευθερία των επιλογών, να καταλύει τους θεσμισμένους όρους της δημοκρατίας. Παύει να υπάρχει πολίτευμα δημοκρατίας, όταν μειοψηφίες θέλουν να επιβάλουν στην πλειοψηφία των πολιτών, με βία, τραμπουκισμό και παρανομία, τις απόψεις τους, το «δίκιο» τους. Αυτό το όριο αυτοάμυνας είναι η αλφαβήτα της δημοκρατίας, η στοιχειώδης και αυτονόητη λογική που θεμελιώνει θεσμικά την ελευθερία. Γι’ αυτό και όταν αρχηγοί κομμάτων ή στελέχη ή εκπρόσωποι διακηρύχνουν επίσημα και επιβεβαιώνουν έμπρακτα ότι τους νόμους που ψηφίζει το κοινοβούλιο αυτοί τους ακυρώνουν με βία και τρομοκρατία στους δρόμους, τότε, όπου λειτουργεί δημοκρατία, επεμβαίνει Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο και παύει να αναγνωρίζει ως πολιτικό κόμμα τη φασιστοειδή συντεχνία.Τουλάχιστον κάποιες φωνές να διασώζουν τη συνείδηση των ορίων: να μην ακκίζεται σαν «δημοκρατία» ο ολοκληρωτισμός, σαν «πρόοδος» η βουλιμική ασυδοσία και ο τραμπουκισμός. Δεν είναι δημοκρατία η καιροσκοπική ανοχή κομμάτων με διακηρυγμένη και μεθοδική την άρνηση των θεσμών και αρχών της δημοκρατίας. Εκτός ορίων της δημοκρατίας είναι όχι μόνο όσοι καριερίστικα εμπορεύονται το αφιόνι απατηλών ολοκληρωτισμών, αλλά και όσοι τους ανέχονται και τους νομιμοποιούν με την ανοχή τους. Αυτό που και τυπικά κατέρρευσε στις 23 Απριλίου δεν είναι η ελληνική οικονομία. Η υποχρεωτική παραίτησή μας από την κρατική ανεξαρτησία και αυτοδιαχείριση απλώς συγκεκριμενοποιεί τη συντελεσμένη από καιρό κατάρρευση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Για τον αξιολύπητα ολίγιστο πρωθυπουργό μας, αλλά και για τον υποδειγματικό σε ευπρεπή αφασία κ. Σαμαρά η δημοκρατία μοιάζει να είναι ένα νομικό γεγονός, σφραγίδες και χαρτιά, που βαυκαλίζονται ότι το συντηρούν. Γι’ αυτό και συνεχίζουν να κρώζουν τις ίδιες φθαρμένες α-νόητες λέξεις μπροστά σε απανθρακωμένα κορμιά και στον πανικό της κοινωνίας. Συνεχίζει ο κ. Σαμαράς να περιστοιχίζεται από τις ίδιες χιλιοφθαρμένες φιγούρες τής πιο αηδιαστικής κομματικής παρακμής, μόνο για να τις ανταμείψει ο θλιβερός που τον στήριξαν να κερδίσει την αρχηγία! Ανάλογα εκτός τόπου και χρόνου ο υποκοριστικά αποκαλούμενος από τον λαό πρωθυπουργός, μοιάζει να απολαμβάνει το κυβερνητικό σκηνικό που έστησε με τα φιλαράκια του, ευδαιμονικά αδιάφορος αν παράγουν έργο ή συντηρούν το κενό. Είναι απίστευτο, πόση τυφλότητα παράγει η παρακμή. Αν αντιλαμβάνονταν οι δυο αρχηγοί ποια οργή συνοδεύει την ανυποληψία με την οποία τους αντιμετωπίζει η ελλαδική κοινωνία, θα ακολουθούσαν πανικόβλητοι στη φυγή του τον βραχύ προκάτοχο της πρωθυπουργίας. Δεν έχουν τις κεραίες και την ευαισθησία να νιώσουν στην ψυχή τους πόσο αφόρητο είναι για τον Ελληνα να ντρέπεται για την πατρίδα του, πόσο βασανιστικά λαχταράει συλλογική αξιοπρέπεια, τεκμηριωμένη περηφάνια. Εχει καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα και μαζί του το κράτος και η οικονομία. Ομως, δεν έχει καταρρεύσει η ελληνική κοινωνία, διαθέτει ακόμα εφεδρείες ποιότητας αμόλευτες από την κομματική σιχαμάρα. Αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τις αρμοδιότητες που του απομένουν, τολμήσει την επιστράτευση αυτής της ποιότητας και μας οδηγήσει σε πραγματική μεταπολίτευση και Συντακτική Εθνοσυνέλευση, ξαναγεννιέται ελπίδα. Αλλά, προσοχή: Σε κυβέρνηση προσωπικοτήτων δεν χωράει ούτε ελάχιστο δείγμα από το πολιτικό προσωπικό των τελευταίων τριάντα χρόνων της αποτροπιαστικής κομματοκρατίας. Προτιμότερο το χάος από τον εμπαιγμό.