ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν μας… απογοήτευσαν ούτε αυτή τη φορά. Η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών διαμόρφωσε το περίγραμμα για την εκπόνηση «τελικής λύσης» για την κρίση χρέους της Ελλάδας την Τετάρτη, στο… δεύτερο ημίχρονο των ζυμώσεων, στην ουσία όμως οι αποφάσεις παραμένουν στον αέρα, από τη στιγμή που η Γερμανία και η Γαλλία αδυνατούν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους. Και επιχειρούν να επιβάλλουν τον δικό τους οδικό χάρτη η κάθε μια, επικαλούμενες τη… μόχλευση του βέτο.
Ας δούμε τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας. Δεδομένο πρώτο: Το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους θα ξεκινήσει από το 40%, και δεν αποκλείεται να φτάσει ακόμη και στο 60%. Δεδομένο δεύτερο: Αυτή η… πολιτική θυσία των Ευρωπαίων ηγετών και των «χορηγών» τους (βλέπε τράπεζες), θα συνοδευτεί από μόνιμη και σκληρή επιτήρηση της Ελλάδας.
Στα παραπάνω δεδομένα, θα πρέπει να προσθέσουμε ακόμη ένα: Την προοπτική διεξαγωγής πρόωρων εκλογών, μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, ώστε να προκύψει μια καινούρια κοινοβουλευτική, πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία, που θα έχει την επαρκή νομιμοποίηση για να δεχθεί… ή όχι, τις αποφάσεις των Βρυξελλών.
Σε κάθε περίπτωση, να διαχειριστεί την «Ελλάδα μετά το κούρεμα», που θα είναι πέρα από κάθε αμφιβολία μια εντελώς διαφορετική χώρα. Με καινούριες προτεραιότητες, και την ανάγκη μιας δυναμικής επανεκκίνησης, η οποία δεν θα ξεκινάει από τον χώρο της οικονομίας.
Η επανεκκίνηση της χώρας θα πρέπει να έχει ως εφαλτήριο την πολιτική αλλαγή, σε συνδυασμό με τον εμβολιασμό του εθνικού γονιδίου με νέες ιδέες, νέες αφηγήσεις για το μέλλον, δημιουργικές καινοτομίες και ευελιξία στην αναζήτηση των ταχύτερων διαδρομών για να ανακτήσει η Ελλάδα την εθνική κυριαρχία της. Μαζί με την εθνική αξιοπρέπεια, που χάθηκε στο Καστελόριζο, και ποδοπατήθηκε στους μήνες που ακολούθησαν.