Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες, οδηγοί της ελπίδας τα νιάτα της Ελλάδας, που ξεχύθηκαν στις πλατείες από το Σύνταγμα ως τον Λευκό Πύργο φωνάζοντας ΟΧΙ στο Μνημόνιο, Έξω η Τρόικα, Κάτω η Κυβέρνηση της μειοδοσίας και του ξεπουλήματος..
Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011
Το Ράλλυ “Ακρόπολις” 2011, με έναρξη στις 16 Ιουνίου από την Ακρόπολη, και τερματισμό στις 19 Ιουνίου στο Λουτράκι.
Οι πρωταγωνιστές του Παγκόσµιου Πρωταθλήµατος Ράλλυ εκκινούν στο σκληρότερο αγώνα του Πρωταθλήµατος από τους πρόποδες της Ακρόπολης στις 19:30. Μία ώρα νωρίτερα, στον ίδιο χώρο, οι οδηγοί θα υποδεχθούν τους θεατές και θα µοιράσουν αυτόγραφα. Service Park Ο αγώνας εξελίσσεται όχι µόνο στα βουνά, αλλά και στο «στρατόπεδο» των αγωνιστικών οµάδων, στη Σχολή Μηχανικού στο Λουτράκι..
Ζήτησε συναίνεση, υποσχέθηκε ανάσα…
Η διάθεσή του ήταν εμφανώς συναινετική. Είχε αφήσει πίσω του την «τραυματική» ψυχολογικά εμπειρία της χθεσινής εσωκομματικής σύγκρουσης, και έσπευσε να φορέσει το κοστούμι του «νέου ξεκινήματος», κάτι άλλωστε για το οποίο είχε μιλήσει και ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου στο υπουργικό συμβούλιο..
Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Αντώνη Σαμαρά στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, γιατί οι ώρες είναι εξαιρετικά κρίσιμες για τη χώρα. Και πρέπει να δώσουμε σαφές μήνυμα σε μια κοινωνία που αγωνιά και σε ένα λαό που βρίσκεται σε μεγάλη ανησυχία... Διαβάστε περισσότερα
Μην ξεχνάμε ότι ο Βενιζέλος έχει ζητήσει 180 βουλευτές για την ψήφιση του Μνημονίου 2!!!
Στα 150 δισ. η βοήθεια
Η Γαλλία ήταν η χώρα που εισήγαγε στην παγκόσμια ορολογία τη «Γραμμή Μαζινό», όχι μονάχα ως γεωστρατιωτικό οχύρωμα, αλλά ως τελευταία εφεδρεία άμυνας, απέναντι σε έναν επίμονο… Διαβάστε περισσότερ
Όταν ένας ηγέτης θυσιάζει τους ανθρώπους του…
ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Μετά τις εκλογές του 2000, που… μας είπαν και μας έπεισαν ότι τις κέρδισε το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, το Κίνημα δυσκολευόταν να βρει πολιτικό βηματισμό. Κάτι οι φιλοδοξίες περίπου 10 στελεχών να διαδεχτούν τον «καταλληλότερο», κάτι τα δυο μέτωπα που άνοιξαν με την κοινωνία, για το Ασφαλιστικό και τις ταυτότητες, δεν χρειάστηκε και πολύ για να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση.
Εκείνη την περίοδο, ο Κώστας Σημίτης επέλεξε να απομακρύνει τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Και ο πληθωρικός πολιτικός, που το 1994, πριν χάσει από τον Αβραμόπουλο στον Δήμο της Αθήνας, εθεωρείτο ο φυσικός διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, περιέγραψε εκείνο το πολιτικό διαζύγιο με γλαφυρό τρόπο: «Ο Σημίτης έκοψε ένα από τα δάχτυλα του χεριού του», είχε πει ο Θεόδωρος Πάγκαλος, που μαζί με τη Βάσω Παπανδρέου και τον Παρασκευά Αυγερινό, άνοιξαν στον Κώστα Σημίτη τον δρόμο για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, το 1996.
Σήμερα, 15 χρόνια μετά, με τον ανασχηματισμό της Κυβέρνησής του, ο Γιώργος Παπανδρέου έκοψε κατ’ αναλογία δυο δάχτυλα. Ίσως και το ένα χέρι. Υποχρεώθηκε να θυσιάσει στενούς συνεργάτες, τους οποίους ο Γιώργος Φλωρίδης χαρακτήρισε «κηπουρούς».
Κυρίως όμως, αναγκάστηκε να αποκαθηλώσει το «ισχυρό δίδυμο», το οποίο αναδείχτηκε επί ημερών της ηγεσίας του στην κορυφή του ΠΑΣΟΚ. Τον Γιάννη Ραγκούση και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, πάνω στους οποίους και στήριξε τόσο την προεκλογική εκστρατεία του 2009, όσο και τις δυο πρώτα κυβερνητικά σχήματα, μετά τη νίκη απέναντι στον Καραμανλή.
Ο Ραγκούσης μετακινήθηκε στο υπουργείο Υποδομών. Από εκεί που ήταν πρώτος τη τάξει Υπουργός στο Εσωτερικών, και «σκιώδης συντονιστής» της Κυβέρνησης και της ομάδας στρατηγικού σχεδιασμού.
Ο Παπακωνσταντίνου ήταν η… αυτονόητη «Ιφιγένεια» που θα θυσιαζόταν, για να επιχειρήσει το ΠΑΣΟΚ μια νέα «εθνική πλάνη», περί δήθεν αλλαγής πολιτικής. Θυσιάστηκε κατά το ήμισυ, αφού απομακρύνθηκε μεν από την πλατεία Συντάγματος, αντικατέστησε ωστόσο την «Green Τίνα» στο υπουργείο Περιβάλλοντος.
Αμφότεροι πάντως θα συμμετέχουν στο καθοδηγητικό όργανο της Κυβερνητικής Επιτροπής, αν και μάλλον οι εντυπώσουν δεν διασκεδάζονται πλέον. Όπως δεν μπορεί κανείς και να… τιθασεύσει τις πονηρές σκέψεις: Όταν ένας ηγέτης υποχρεώνεται να θυσιάσει τους δικούς του ανθρώπους, σηματοδοτεί την αρχή του τέλους για την ηγεμονία του.
Στην Ελλάδα του 2011 και της οικονομικής κρίσης. Κάνουν τα πάντα για να κλέψουν τσάντες και πορτοφόλια
Στην Ελλάδα του 2011 και της οικονομικής κρίσης, η ανθρώπινη ζωή και η σωματική ακεραιότητα δεν έχουν καμιά αξία μπροστά στην εξοικονόμηση χρημάτων, έστω και λίγων! Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά, με τους κακοποιούς να δρουν νύχτα αλλά και μέρα χωρίς να διστάζουν να χτυπήσουν στο «ψαχνό»!
Ο παλιός σταθμός του ΟΣΕ στην Κόρινθο έχει μετατραπεί πλέον σε ξενώνα φιλοξενίας πάμφτωχων, που ωστόσο δεν ζουν ασφαλείς καθώς είναι έρμαια στις διαθέσεις άλλων αλλοδαπών οι οποίοι δεν διστάζουν να επιτεθούν σε όποιον θεωρήσουν ότι έχει πάνω του αυτό που χρειάζονται: χρήματα! Τελευταίο τους θύμα, ήταν ένας Πακιστανός τον οποίο δυο κακοποιοί αιφνιδίασαν ενώ κοιμόταν και άρχισαν να τον χτυπούν στο πρόσωπο και το σώμα για να τον ληστέψουν. Ο άτυχος άνδρας προσπάθησε να αντισταθεί και τότε τον τραυμάτισαν με μαχαίρι, άρπαξαν το πορτοφόλι του που περιείχε 150 ευρώ και το έβαλαν στα πόδια. Όμως, μια περιπολία αστυνομικών τους καταδίωξε και συνέλαβε τον ένα, που είναι Σύριος. Το θύμα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται εκτός κινδύνου.
*** Στην περιοχή της Αγυιάς στην Πάτρα, μια 52χρονη υπάλληλος του τοπικού ΚΤΕΛ έπεσε θύμα τσαντάκια τη στιγμή που πλησίαζε στο σταθμευμένο αυτοκίνητό της. Μέρα- μεσημέρι, ο δράστης –που, προφανώς, την παρακολουθούσε- της άρπαξε την τσάντα η οποία περιείχε 5.000 ευρώ σε μετρητά και εισιτήρια αξίας 3.500 ευρώ και έγινε άφαντος!
*** Στο Ηράκλειο, ο «πορτοφολάς» δεν δίστασε να τρυπώσει πρωί- πρωί μέσα στα γραφεία του Γενικού Χημείου και να αρπάξει το πορτοφόλι μιας υπαλλήλου μέσα από την τσάντα της που βρισκόταν μέσα στο συρτάρι του γραφείου της! Για κακή του τύχη, η υπάλληλος επέστρεψε την στιγμή που το έσκαγε και ειδοποίησε την Αστυνομία δίνοντας την περιγραφή του. Ο 30χρονος δράστης συνελήφθη γρήγορα από αστυνομικούς του ΤΑΕ Ηρακλείου και πάνω του βρέθηκαν 30 ευρώ που είχε πάρει από το κλεμμένο πορτοφόλι.
Το “όχι” το είπε ο Παπαδήμος ή… ο Σημίτης;
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Το «μεγάλο στοίχημα» του ανασχηματισμού, ήταν φυσικά η τοποθέτηση του Λουκά Παπαδήμου στη θέση του Υπουργού Οικονομικών. Επειδή ο πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και εκ των «συγγραφέων» της πορείας ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ, ήταν το πρόσωπο που έδειχναν να εμπιστεύονται οι Βρυξέλλες και η Ουάσινγκτον.
Ο καλός φίλος του Κώστα Σημίτη όμως, είπε «όχι». Ενώ μέχρι και τις πρώτες πρωινές ώρες, το BBC θεωρούσε περίπου ως δεδομένη την τοποθέτησή του, και μάλλον μετέφερε στο διαδίκτυο την προφανή προσδοκία των δανειστών να αναλάβει τα οικονομικά… κάποιος που ξέρει, ο Λουκάς Παπαδήμος δεν κάμφθηκε. Και έτσι, ο Γιώργος Παπανδρέου ενεργοποίησε το σενάριο της πολιτικής λύσης, που ήταν η ανάληψη της ευθύνης της οικονομίας, από τον «άλλο πόλο» του ΠΑΣΟΚ, τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Η αδυναμία επίτευξης συμφωνίας του Πρωθυπουργού με τον Λουκά Παπαδήμο, έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Την εξαιρετικά δυσμενή για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, σύμφωνα με την οποία ακόμη και ο κ. Παπαδήμος σήκωσε τα χέρια ψηλά, αρνούμενος να αναλάβει μια αποστολή «αυτοκτονίας», έστω κι αν γνώριζε ότι οι διεθνείς δυνάμεις θα τον αποδέχονταν και θα τον στήριζαν.
Υπάρχει ωστόσο και η άλλη ανάγνωση, αυτής της εσωκομματικής… συνωμοσίας. Ο Λουκάς Παπαδήμος θεωρείται πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Κώστα Σημίτη. Που δεν θα προχωρούσε σε μια τόσο σημαντική απόφαση, αν δεν την είχε συζητήσει πρώτα με τον πρώην πρωθυπουργό, και προκάτοχο του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Αν μάλιστα προσθέσουμε και την απουσία τεχνοκρατών σαν τον Απόστολο Ταμβακάκη, τον Γιάννη Στουρνάρα, τον Βασίλη Ράπανο και τον Γκίκα Χαρδούβελη, που επίσης έχουν ταυτίσει τον δημόσιο αυτοπροσδιορισμό τους με τον Κώστα Σημίτη, μήπως θα πρέπει να υποθέσουμε ότι το «όχι» το είπε ο πολιτικός εμπνευστής του «εκσυγχρονισμού»; Λέμε τώρα…
Προκλητική η στάση των τραπεζών σε υποθέσεις εξωδικαστικού συμβιβασμού με υπερχρεωμένους δανειολήπτες στη Βόρεια Ελλάδα
Ερώτηση ΣΥΡΙΖΑ Προς του κ.κ. Υπουργούς:-Οικονομικών-Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας
Σύμφωνα με το νόμο 3869/2010 «περί ρύθμισης υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», οι τράπεζες έχουν τη δυνατότητα να έρθουν σε εξωδικαστικό συμβιβασμό με υπερχρεωμένους δανειολήπτες με τη μεσολάβηση θεσμικών φορέων και ενώσεων καταναλωτών.
Παρά το γεγονός πως ο συγκεκριμένος νόμος διασφαλίζει στον ελάχιστο βαθμό τους δανειολήπτες σε σχέση με αντίστοιχες νομοθεσίες που ισχύουν σε άλλες χώρες, εντούτοις οι τράπεζες επιδιώκουν να μείνει στα χαρτιά. Με βάση και με τα επίσημα στοιχεία που αναφέρουν οι ενώσεις καταναλωτών στη Βόρεια Ελλάδα από τις 1.500 και πλέον αιτήσεις συμβιβασμού που έχουν κατατεθεί στις τράπεζες, λιγότερες από 10 περιπτώσεις είχαν τελικά κάποιο αποτέλεσμα. Το γεγονός αυτό αποτελεί συνέπεια της άρνησης των τραπεζών να συναινέσουν, παρά τις τεκμηριωμένες προτάσεις των φορέων διαμεσολάβησης, για τον τρόπο αποπληρωμής των χρεών των δανειοληπτών.
Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες προβαίνουν σε ατομικές ρυθμίσεις χρεών δανειοληπτών, εκτός των διαδικασιών του Ν. 3869, με μοναδικό σκοπό την απομόνωση των δανειοληπτών από τις διάφορες καταναλωτικές ενώσεις και το «τσάκισμα» κάθε έννοιας συλλογικότητας ανάμεσα τους.
Παράλληλα, ο παραπάνω νόμος προβλέπει αφενός την προστασία της πρώτης κατοικίας των οφειλετών από πλειστηριασμό μέχρι την 30η Ιουνίου 2011 και αφετέρου σε δεύτερο επίπεδο την προσφυγή στο ειρηνοδικείο για τη διευθέτηση της διαφοράς μεταξύ οφειλετών και τραπεζών ή την εκδίκαση των υποθέσεων.
Ωστόσο, σύμφωνα με τις ενώσεις καταναλωτών στη Βόρεια Ελλάδα τα προβλήματα που προκύπτουν είναι σημαντικά. Από τη μια μεριά ο αριθμός των ειρηνοδικών, ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη Θεσσαλονίκη είναι μόλις δύο, και των δικαστικών υπαλλήλων που καλούνται να διαχειριστούν τις υποθέσεις είναι εξαιρετικά ελλιπής, ενώ από την άλλη, το κόστος άσκησης ασφαλιστικών μέτρων για την προστασία της κύριας κατοικίας είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με την οικονομική κατάσταση των οφειλετών που προσφεύγουν στο νόμο.
Επειδή ορισμένες τράπεζες έχουν ήδη αποστείλει ειδοποιήσεις για πλειστηριασμό πρώτης και μοναδικής κατοικίας με ημερομηνία εκτέλεσης την 4η Ιουλίου,
επειδή οι ελληνικές τράπεζες παρότι έχουν αντιμετωπισθεί με πολύ μεγάλη εύνοια από το ελληνικό κράτος, εμφανίζουν μια εξόχως αντικοινωνική συμπεριφορά απέναντι στους ανθρώπους αυτούς που στενάζουν από την οικονομική συγκυρία,
επειδή η κυβέρνηση οφείλει να προστατέψει τους δανειολήπτες τη στιγμή που εξαιτίας της ανεργίας και των αλλεπάλληλων οικονομικών μέτρων το οικογενειακό τους εισόδημα μειώνεται, σε αντίθεση με τα τοκοχρεολύσια που είναι αναγκασμένοι να καταβάλουν,
ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
1. Προτίθεται η κυβέρνηση να παρατείνει πέρα από τις 30 Ιουνίου την αναστολή πλειστηριασμών των ακινήτων και να ενισχυθεί με περαιτέρω νομοθετικά μέτρα η προστασία της κύριας κατοικίας;
2. Προτίθεται το Υπουργείο να τροποποιήσει τον νόμο 3869/2010 ώστε να αναστέλλονται τα καταδιωκτικά και ασφαλιστικά μέτρα αυτοδίκαια από την κατάθεση της αίτησης στο ειρηνοδικείο και να προβλεφθούν προγράμματα ενίσχυσης των πιστοποιημένων ενώσεων καταναλωτών για δικαστική συνδρομή σε άτομα με ιδιαίτερα χαμηλά ή μηδενικά εισοδήματα;
3. Σκοπεύει να παρέμβει το Υπουργείο έτσι ώστε να πιέσει τις τράπεζες να δεχθούν εξωδικαστικούς συμβιβασμούς με τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου
Τάσος Κουράκης
Παναγιώτης Λαφαζάνης
Ο ανασχηματισμός… του Βενιζέλου
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, που ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ, και προφανέστατα το γνώριζε καλύτερα από τον καθένα, είχε υποστηρίξει ότι το Κίνημα που… ξεγέλασε έναν ολόκληρο λαό, με την προσδοκία μιας «Αλλαγής» που ουσιαστικά ποτέ δεν εμπεδώθηκε στην πράξη, «δεν διαμοιράζεται σε τιμάρια, δεν κληρονομείται».
Μετά τη χθεσινή δραματική σύγκρουση κορυφής, που επισφραγίστηκε με έναν επώδυνο συμβιβασμό για τον Γιώργο Παπανδρέου, τους αμφισβητίες και τους «βαρόνους» του Κινήματος, ο ανασχηματισμός που ανακοίνωσε ο πρώην πλέον κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής, έχει ένα κεντρικό χαρακτηριστικό γνώρισμα: Είναι ο ανασχηματισμός του… Βενιζέλου, υπό την έννοια ότι το άτυπο «Νο2» του ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει θέση Αντιπροέδρου, θα ηγείται ουσιαστικά της Κυβερνητικής Επιτροπής, η οποία και θα αποφασίζει για τη στρατηγική, και ταυτόχρονα, φοράει τα γαλόνια του «τσάρου» της Οικονομίας, αντικαθιστώντας το «πρόσωπο της κρίσης», Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Στα αξιοσημείωτα των νέων ισορροπιών στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, ο αποκλεισμός του Θεόδωρου Πάγκαλου από την Κυβερνητική Επιτροπή, το «κούρεμα» των κατά τον Γιώργο Φλωρίδη «κηπουρών», η μετακίνηση του Γιάννη Ραγκούση από το υπουργείο Εσωτερικών, η αναβάθμιση του Δημήτρη Ρέππα σε ρόλο «υπασπιστή» του Πρωθυπουργού, και η ανάθεση της εκπροσώπησης της Κυβέρνησης στον μέχρι σήμερα πρόεδρο του ΙΣΤΑΜΕ και τεχνοκράτη της Υγείας, Ηλία Μόσιαλο.
Κορυφαία στελέχη με βλέψεις για τη «μετά Παπανδρέου» εποχή, όπως ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Χρήστος Παπουτσής παρέμειναν στις θέσεις που είχαν, «ενοχλητικές φωνές» όπως της Λούκας Κατσέλη είδαν την έξοδο από το κυβερνητικό σχήμα, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θυσίασε… σαν Ιφιγένεια τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, καθώς τον μετακίνησε στο υπουργείο Περιβάλλοντος, δίνοντάς του και μια θέση στην Κυβερνητική Επιτροπή.
Άξιες αναφοράς οι επιλογές του Σταύρου Λαμπρινίδη για τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών, και του Πάνου Μπεγλίτη για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, δυο στελεχών με απευθείας αναφορά στον Γιώργο Παπανδρέου και το περιβάλλον του Μεγάρου Μαξίμου.
Ο ανασχηματισμός που ανακοινώθηκε βέβαια, δεν είναι δομικός, δεν ανταποκρίνεται σε «μικρό και ευέλικτο» κυβερνητικό σχήμα, και δεν περιλαμβάνει τεχνοκράτες από τον χώρο της οικονομίας, όπως επέμεναν οι πληροφορίες του προηγούμενου διαστήματος.
Μόνο η Βάσω μπορούσε να τον ανατρέψει
Ας το δούμε εν μέρει… μεταφυσικά. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι έχουν το ίδιο επώνυμο. Ίσως πάλι, να έχει να κάνει με τη φυσική άνεση της Βάσως Παπανδρέου να ανακαλεί στη μνήμη της ιδεολογικές παρακαταθήκες του ΠΑΣΟΚ, που εκείνος πιθανότατα άκουσε μονάχα ως… διηγήσεις από τον πατέρα του. Ίσως απ’ την άλλη να έχουν παίξει τον ρόλο τους οι παραστάσεις από μια Ευρώπη βαθιά πολιτική και οραματική, που εκείνη γνώρισε στα νιάτα της.
Μπορεί βέβαια να φέρει μερίδιο ευθύνης και το «ιστορικό λάθος» του 1996, τότε που εκείνη πάλι έκανε πίσω, για να περάσουν μπροστά ο Σημίτης με τον Τσουκάτο και τους άλλους. Με αποτέλεσμα το εγχείρημα του «εκσυγχρονισμού» να μην είναι κάτι παραπάνω από… μπετά. Κι αν έχετε ενστάσεις, ρωτήστε τον Χάρη Καστανίδη, για εκείνη την επιστολή-ύμνο στη διαφάνεια, που για τον Κώστα Σημίτη δεν ήταν κάτι περισσότερο από… κουρελόχαρτο. Συγνώμη, μακέτο.
«Εκείνος και εκείνη» λοιπόν. Εκείνος, είναι φυσικά ο Γιώργος Παπανδρέου, ο 3ος του Οίκου του που έγινε Πρωθυπουργός. Εκείνη, είναι η Βάσω Παπανδρέου. Χωρίς συγγενική σχέση με την οικογένεια που ταυτίστηκε με το Κέντρο και το ΠΑΣΟΚ, αλλά με ιδιότυπη πολιτική συνάφεια.
Το 2007, ο Ευάγγελος Βενιζέλος διεκδίκησε το ΠΑΣΟΚ από τον Γιώργο. Και έχασε, προς έκπληξη όλων, μεταξύ των οποίων και της κοινής λογικής. Σήμερα, βουλευτές με σημείο αναφοράς τον τότε δελφίνο της ηγεσίας, έμοιαζαν από το πρωί έτοιμοι να δοκιμάσουν στην πράξη το κατά πόσο το ΠΑΣΟΚ… μοιράζεται σε τιμάρια.
Όσο περνούσαν οι ώρες όμως, τόσο περισσότερο έμοιαζαν… χαμένοι στη μετάφραση της πολιτικής γραμμής που θα ακολουθούσαν. Και το απόγευμα, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου μπήκε στην αίθουσα της Ολομέλειας, σχεδόν τον χειροκροτούσαν όρθιοι. Την ώρα που οι διπλανοί τους έριχναν λοξές ματιές, αφού πρώτα επανέφεραν στην πολιτική ορολογία την έννοια της «αποστασίας».
Η Βάσω αντίθετα, επιβεβαίωνε ότι αν οι συγκυρίες, για τις οποίες βέβαια φέρει ευθύνη και η ίδια, την είχαν φέρει μπροστά, και όχι δίπλα ή πίσω από το κίνημα αμφισβήτησης, ήταν η μόνη που μπορούσε να ανατρέψει τον Γιώργο. Γιατί «παντρεύει» τα «πολλά ΠΑΣΟΚ», και επικαλείται την πολιτική «αργκό» για να περιγράψει όσα οι υπόλοιποι δελφίνοι κουράζονται να πουν, χαμένοι στη γοητεία της εξεύρεσης μιας ατάκας που… λίγοι καταλαβαίνουν.
Η Βάσω θα μπορούσε να τον ανατρέψει, επειδή βρέθηκε εξ αρχής απέναντι. Και μόνο το γεγονός ότι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν διέψευσε πως την κοίταζε… σαν UFO, όταν η Βάσω Παπανδρέου τον προέτρεπε να πάρει μέτρα για την οικονομία, αντί να ψάχνει μια θέση στο κατάστρωμα του Τιτανικού, φτάνει και περισσεύει για να της δώσει διαβατήριο για την ηγεσία.
Σήμερα το απόγευμα λοιπόν, η Βάσω Παπανδρέου στάθηκε αφορμή για μελαγχολικές συγκρίσεις, με εκείνους που θεωρούν ότι η διαδοχή θα μπορούσε να τους παραδοθεί… πακεταρισμένη, ως χορηγία ή με διαδικασίες… fast track. Είπε πολλά, με αυστηρό ύφος και έχοντας το βλέμμα της στραμμένο στον Γιώργο.
Τον κατηγόρησε για τη «διακυβέρνηση της παρέας». Και του είπε αυτό που μάλλον θα του έλεγε κάθε Έλληνας, και μάλιστα στον ενικό της οικειότητας και της απενοχοποίησης: «Πρέπει πρώτα να αλλάξεις εσύ».
Μόνο που ούτε ο Γιώργος αλλάζει, αλλά ούτε και το ΠΑΣΟΚ. Επομένως, την αυτονόητη υποχρέωση θα την αναλάβει η κοινωνία. Όλοι εμείς. Στις εκλογές που έρχονται. Στις εκλογές της εκκωφαντικής αποδοκιμασίας εκείνων που μας βύθισαν στην κρίση. Και αντί να ζητήσουν εμπράκτως συγνώμη ζητούν… τα ρέστα από το μέλλον ενός ολόκληρου λαού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)