Στο περιθώριο των δραματικών διαβουλεύσεων και συζητήσεων του Λουκά Παπαδήμου με τους πολιτικούς αρχηγούς και τους εκπροσώπους της τρόικας, για την επίτευξη συμφωνίας αναφορικά με τη δέσμη σκληρών μέτρων που απαιτούν οι δανειστές της Ελλάδας, προκειμένου να μην υπάρξει ανάσχεση στη ροή δημοσιονομικής στήριξης της Αθήνας, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, βιώνουν το δικό τους… δράμα.
Από τη στιγμή που οι πολιτικοί αρχηγοί θα συμφωνήσουν στο δεσμευτικό τελεσίγραφο της τρόικας, η σκυτάλη θα περάσει στους βουλευτές των κομμάτων, οι οποίοι και θα κληθούν να επικυρώσουν το Μνημόνιο ΙΙ με την ψήφο συνείδησής τους, εντός του Κοινοβουλίου.
Ήδη, κυρίως στο ΠΑΣΟΚ, καθώς η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας είναι περισσότερο συγκροτημένη, εκδηλώνονται φυγόκεντρες τάσεις. Πολλοί βουλευτές του Κινήματος, που κατανοούν ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες να βρίσκονται στην επόμενη Βουλή, εφόσον οι κάλπες επιβεβαιώσουν τα εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά που δίνουν στο ΠΑΣΟΚ όλες οι τρέχουσες δημοσκοπήσεις.
Κατανοούν ακόμη ότι το ΠΑΣΟΚ πληρώνει βαρύ τίμημα για το Μνημόνιο, κάτι που δεν θα αλλάξει, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον, επειδή αντί του Γιώργου Παπανδρέου θα βρεθεί στην προεδρία του ο Ευάγγελος Βενιζέλος, για παράδειγμα. Ή ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης.
Για όλους αυτούς τους λόγους, στην περίπτωση που δεν τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας από την πλευρά του Γιώργου Παπανδρέου, σε συνεννόηση φυσικά με τους δελφίνους και κυρίως τον Ευάγγελο Βενιζέλο, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν δείχνουν διατεθειμένοι να βάλουν την υπογραφή τους κάτω από τα νέα μέτρα.
Μια «συνειδησιακή ανταρσία» με το βλέμμα στο μακρινό μέλλον. Τότε που οι επιπτώσεις από το Μνημόνιο θα έχουν αρχίσει να φθίνουν, και οι ίδιοι θα μπορούν να διεκδικήσουν την επάνοδό τους στα κοινά, με την προϋπόθεση ότι θα έχουν κρατήσει αποστάσεις ασφαλείας από το Μνημόνιο ΙΙ.
Όσοι πάντως υποχρεωθούν τελικά να ψηφίσουν τα νέα μέτρα, δεν κρύβουν την αγωνία τους για τη μετάθεση του χρόνου διεξαγωγής των εκλογών… όσο πιο μακριά γίνεται. Εκτιμώντας ότι στην περίπτωση που οι κάλπες στηθούν εντός του Απριλίου, όπως επιθυμεί η Νέα Δημοκρατία, θα είναι εξαιρετικά νωπή στη μνήμη της κοινωνίας η στάση τους. Και δύσκολα θα μπορούν να εμφανιστούν στις εκλογικές περιφέρειές τους.
