Η σωτηρία της χώρας είναι το εθνικό ζητούμενο, που συγκεντρώνει τη στήριξη και την ανοχή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και των πολιτικών κομμάτων στη μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου. Αρκεί να οδηγούμεθα σε σωτηρία και όχι σε καταστροφή. Τότε τα πράγματα αλλάζουν ριζικά. Διότι, ο σκοπός και οι λόγοι που επέβαλλαν τη σημερινή μεταβατική κυβέρνηση, ακυρώνονται από τις ίδιες τις εξελίξεις.
Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί σε περίοδο εθνικής κρίσης. Ο λόγος τότε θα είναι πλέον στην επίσημη και λαϊκή δικαιοσύνη, για να τιμωρηθούν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί, που θα έχουν οδηγήσει τη χώρα μας στο τελειωτικό οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο.
Ο σχηματισμός της κυβέρνησης Παπαδήμου έχει συγκεκριμένους στόχους και πλαίσιο. Κάθε λοιπόν αλλαγή του πλαισίου, που ορίστηκε από τη συμφωνία των πολιτικών Αρχηγών, πρέπει να έχει συγκεκριμένη και τεκμηριωμένη αιτιολογία. Πρέπει να γνωστοποιείται και να εξηγείται δημόσια κάθε αλλαγή πλεύσης, ώστε να τυγχάνει, έστω και δημοσκοπικά, της αποδοχής των πολιτών. Σε διαφορετική περίπτωση, η συνολική εικόνα της κυβέρνησης λαμβάνει χαρακτήρα αντιδημοκρατικό που της στερεί την πολιτική νομιμοποίηση να παίρνει αποφάσεις.
Ήδη, μετά την αρχική θετική αποδοχή της, η κυβέρνηση εμφανίζεται δημοσκοπικά να στερείται σταδιακά της λαϊκής έγκρισης, ενώ οι διαφωνίες στους κόλπους της, αντανακλά ακριβώς αυτή τη λαϊκή αντίδραση.
Η Νέα Δημοκρατία, είναι αυτή που κινδυνεύει περισσότερο από τα άλλα κόμματα, να απολέσει τη λαϊκή αποδοχή που απέκτησε με κόπο και συνεπή στάση με την πολιτική της. Έχει ιδιαίτερο λόγο, ως εν δυνάμει πρώτο κόμμα ή και αυτοδύναμη κυβέρνηση, να απαιτεί απολύτως σαφείς εξηγήσεις για οποιαδήποτε κυβερνητική αλλαγή, που ξεφεύγει του αρχικού πλαισίου λειτουργίας της. Διαφορετικά, το ζητούμενο παραμένει η λαϊκή ετυμηγορία, δηλαδή εκλογές.
Η Νέα Δημοκρατία, παρά την εκπροσώπησή της στην κυβέρνηση διατηρεί το θεσμικό ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στη Βουλή. Έχει λοιπόν διπλή θεσμική υποχρέωση, ως στηρίζουσα την κυβέρνηση και συγχρόνως ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, να απαιτεί από τον Πρωθυπουργό και από τους Υπουργούς αναλυτική ενημέρωση για την εξέλιξη βασικών ζητημάτων της κυβερνητικής δραστηριότητας από τα οποία εξαρτάται η επιτυχία του κυβερνητικού έργου, όπως:
Το PSI και τους όρους που διαπραγματεύεται. Ουδείς γνωρίζει το πραγματικό περιεχόμενο, πλην του Υπουργείου Οικονομικών, της Τράπεζας Lazard και προφανώς της Τράπεζας της Ελλάδος.
Τις πραγματικές δυσκολίες και τις πιθανότητες να εξασφαλισθεί το δάνειο που προβλέπεται από την απόφαση της 26ης/10/2011 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τη θέση της Ελλάδος σε σχέση με την εφαρμογή της απόφασης της 9ης Δεκεμβρίου του Συμβουλίου Κορυφής, που μειώνει τα κριτήρια του ελλείμματος για να μπορέσει να παραμείνει μια χώρα στην Ευρωζώνη, σε ποσοστά που για την Ελλάδα είναι πλέον άπιαστα.
Τις απαιτήσεις των δανειστών για την εφαρμογή περαιτέρω μέτρων που οδηγούν σε ακόμη περισσότερη μείωση του εισοδήματος των Ελλήνων με αποδεδειγμένες πλέον επιπτώσεις στην ύφεση.
Αν από τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά σχηματισθεί η εντύπωση ότι δεν υπάρχει βεβαιότητα ή έστω πολύ μεγάλη πιθανότητα για τη θετική εξέλιξη των διαδικασιών αυτών, και ότι δεν χρησιμοποιούνται μόνο και μόνο για να παραταθεί ο βίος της σημερινής κυβέρνησης, η Νέα Δημοκρατία πρέπει να πάρει άμεσα τις αποφάσεις της. Να εμμείνει στην αρχική της θέση, ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν στις 19/2/2012.
Ούτως ή άλλως, όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα με τα σημερινά δεδομένα, η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς, θα έχουν τις τύχες της χώρας στο επόμενο διάστημα. Είτε ως πρώτο, πλειοψηφικό κόμμα στη Βουλή που θα καθοδηγεί μια πιθανή κυβέρνηση συνεργασίας, είτε ως αυτοδύναμη κυβέρνηση.
