ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Το να μένει κανείς σταθερός στις θέσεις του, είναι μια στρατηγική επιλογή ζωής… διπλής ανάγνωσης. Απ’ τη μια, δεν δέχεται εκπτώσεις σε αξίες και αρχές που έχε υιοθετήσει ως συνεπή διαδρομή. Απ’ την άλλη, παρουσιάζει μια αρτηριοσκληρωτική εμμονή σε απόψεις, την ώρα που είτε διαψεύδονται πανηγυρικά, είτε φαντάζουν ξεκομμένες από έναν περίγυρο που χωροθετεί η παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα την οποία βιώνουμε, και όχι… οι τέσσερις τοίχοι του σπιτιού μας.
Πως το είχε πει ο Ελευθέριος Βενιζέλος… Α, ναι. Όταν τα πράγματα αλλάζουν, αλλάζει η στάση μας απέναντι στα πράγματα. Ό, τι δηλαδή δεν κάνει η Άνγκελα Μέρκελ. Που ενώ τα πράγματα έχουν αλλάξει, συνεχίζει να θεωρεί ότι ο πλανήτης και το μέλλον μας περιστρέφονται γύρω από το Βερολίνο. Μια πόλη που ανέχτηκε επί δεκαετίες να είναι… κομμένη στα δυο από ένα Τείχος. Με την Καγκελάριο να έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στη λάθος πλευρά του Τείχους.
Ενώ λοιπόν το βρετανικό περιοδικό «Economist» κυκλοφορεί σήμερα με πρωτοσέλιδο ένα φλεγόμενο ευρώ σε πτώση, και τη ρεαλιστική απορία για το… πόσες εβδομάδες ζωής έχει το κοινό νόμισμα, ενώ αξιωματούχοι με πρωτογενή γνώση της κατάστασης και του αδιεξόδου, όπως ο Ζοζέ Μπαρόζο, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και ο Όλι Ρεν επισημαίνουν ότι η κλεψύδρα αδειάζει, και μάλιστα επικίνδυνα, η Άνγκελα Μέρκελ εμφανίστηκε και χθες, στη συνάντησή της με τον Νικολά Σαρκοζί, ακριβώς όπως… προχθές.
Όχι στην έκδοση ευρωομολόγου, όχι στην ευελιξία της ΕΚΤ, ναι στην αλλαγή των Ευρωπαϊκών Συνθηκών, αλλά όπως επιθυμεί το Βερολίνο. Η εθνική εγωπάθεια των Γερμανών βέβαια, δεν κομίζει «νέα ήθη» στις διεθνείς ισορροπίες και πρακτικές. Πάντα έτσι ήταν. Μόνο που θα περίμενε κανείς ότι το Βερολίνο θα επεδείκνυε μια στοιχειώδη ευελιξία, κατανοώντας ότι κανείς δεν κέρδισε ποτέ όλες τις επιμέρους μάχες ενός πολέμου. Ειδικά όταν ο πόλεμος αυτός είναι οικονομικός και… ακήρυχτος.
Την κατάληξη φαντάζει μάλλον εύκολο να την προβλέψει κανείς. Ευρωομόλογα θα εκδοθούν. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αναγκαστεί τελικά να κόψει χρήμα. Πληθωριστικό. Όπως ακριβώς συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες με τη Fed. Η Γερμανία θα αναγκαστεί να υποχωρήσει, αφού όμως θα έχουμε χάσει όλοι πολύτιμο χρόνο.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι… το νόμισμα που θα κοπεί: Ευρώ ή δραχμές; Χωρίς πλέον και απαραίτητα η απορία να υπονοεί ότι η Ελλάδα δεν θα ανήκει στην ευρωζώνη. Μπορεί, να μην υπάρχει καν ευρωζώνη.
