ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, ο Μάριο Ντράγκι έβαλε εγκαίρως τις βάσεις για να μας υποχρεώσει να τον… λατρέψουμε, όπως τον προκάτοχό του, Ζαν-Κλοντ Τρισέ. Ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που επελέγη από την Άνγκελα Μέρκελ, και φερόταν μέχρι πρότινος ως πειθήνιο όργανο του Βερολίνου, όρθωσε απόψε ανάστημα. Την πιο κρίσιμη ώρα.
Προτού περάσει μια μέρα από τον απόηχο των δηλώσεων της Άνγκελα Μέρκελ για βέτο από την πλευρά της Γερμανίας σε ενδεχόμενη μελλοντική αγορά ομολόγων προβληματικών χωρών από την ΕΚΤ, όπως συμβαίνει μέχρι και σήμερα, επί ηγεσίας Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ο Μάριο Ντράγκι έσπευσε να αγνοήσει επιδεικτικά τις επιθυμίες του Βερολίνου.
Στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών λοιπόν, ο Ιταλός κεντρικός τραπεζίτης, που… προσπέρασε στη γωνία τον Άξελ Βέμπερ, και κατάφερε να… χωρέσει στο κοστούμι του Ζαν-Κλοντ Τρισέ, αναλαμβάνοντας τα ηνία της ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη, ξεκαθάρισε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα συνεχίσει και στο μέλλον να επενδύει σε… μη συμβατικές μεθόδους στήριξης των χωρών της ευρωζώνης.
Δηλαδή, η ΕΚΤ θα συνεχίσει να αγοράζει ομόλογα χωρών με προβληματικές οικονομίες, λειτουργώντας ουσιαστικά ως εγγύηση απέναντι στις πιέσεις των αγορών και των κερδοσκόπων. Όπως έκανε μετά τη Συμφωνία των Βρυξελλών της 21ης Ιουλίου για την Ελλάδα. Όπως έκανε αργότερα για την Ιταλία και την Ισπανία, προκειμένου να διασφαλίσει ότι η κρίση χρέους της ευρωζώνης δεν θα έφτανε μέχρι αυτές τις δυο μεγάλες χώρες.
Φυσικά, ο Μάριο Ντράγκι έκανε την απαραίτητη διευκρίνιση ότι η ΕΚΤ μπορεί να λειτουργήσει μονάχα αμυντικά και υποστηρικτικά, υπονοώντας ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να δρομολογήσουν μόνες τις μακροπρόθεσμες πολιτικές για την εξυγίανση των δημοσιονομικών μεγεθών τους.
Αυτή όμως ήταν μια διευκρίνιση που έγινε, επειδή… έπρεπε να γίνει. Το σημαντικό, η ταμπακιέρα του θέματος είναι η αντίσταση της Φρανκφούρτης απέναντι στο Βερολίνο. Και είναι συναρπαστική.
