Ο Στάθης Παναγούλης μετά τις ακραίες θέσεις που εξέφρασε χθες στη Βουλή, ότι οι βουλευτές που υπέγραψαν το Μνημόνιο 3 μπορεί να έχουν την τύχη του Αμερικανού πρεσβευτή στη Λιβύη, απάντησε με επιθετικούς τόνους σε αυτούς που τον επέκριναν.
Σε ανακοίνωσή του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισε ότι εξέφρασε καθαρά προσωπικές απόψεις και τόνισε πως «τον εμφύλιο πόλεμο κήρυξαν μονομερώς οι δυνάμεις του Μνημονίου, οι οποίες οδήγησαν περίπου 3.000 συνανθρώπους μας στην αυτοχειρία».
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Στάθη Παναγούλη
«Σχετικά με τις διάφορες δηλώσεις που έκαναν τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ αλλά κι άλλοι παράγοντες για την προσωπική άποψη του Στάθη Παναγούλη σχετικά με τα όσα ανέφερε χθες, 10/11/2012, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή, για τον «Κρατικό Προϋπολογισμό 2013», από το Γραφείο Τύπου εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
Ο Στάθης Παναγούλης τόνισε ότι εξέφρασε μόνον την προσωπική του άποψη.
Ας μάθουν λοιπόν, οι επικριτές του τα εξής:
Ο Στάθης Παναγούλης αμέσως μετά τη Χούντα, τον Ιούνιο του 1967 συνελήφθη, σε ηλικία 19 ετών και παρέμεινε στις φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού, ως τις 30 Αυγούστου 1967.
Αμέσως μετά την αποφυλάκιση του διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό. Έκτοτε και μέχρι την 11η Αυγούστου 1972 που συνελήφθη από τη Χούντα εισήλθε 12 φορές παράνομα στην Ελλάδα και συμμετείχε ως μέλος της οργάνωσης «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» στον αντιδικτατορικό αγώνα για την αποκατάσταση της ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ .
Στο διάστημα που βρισκόταν στο εξωτερικό συμμετείχε ενεργά εναντίον του φασισμού όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για την Ισπανία και την Πορτογαλία, όπου είχε ταξιδέψει πολλές φορές παράνομα για να βοηθήσει αγωνιστές ενάντια στις δικτατορίες του Φράνκο και του Σαλαζάρ. Για πολλούς μήνες, κατά διαστήματα βρίσκονταν σε αραβικές χώρες στο πλευρό των Παλαιστινίων ανταρτών.
Μετά τη σύλληψή του παρέμεινε στο κολαστήριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ από την 11η Αυγούστου 1972 μέχρι την 1η Μαρτίου 1973, δηλαδή 200 μέρες ακριβώς ανακρινόμενος.
Καταδικάστηκε από τα στρατοδικεία της Χούντας σε πολυετείς φυλακίσεις. Την 1η Μάρτη 1973 μεταφέρθηκε στις στρατιωτικές φυλακές Μπογιατίου, όπου παρέμεινε 18 μήνες σε πλήρη απομόνωση. Τον Απρίλιο του 1974 μέχρι τη Μεταπολίτευση (24 Ιουλίου, του ιδίου έτους) εξορίστηκε στη Νήσο Γυάρο.
Ας μάθουν λοιπόν οι επικριτές του, πως ολόκληρη η οικογένεια Παναγούλη κατά τη διάρκεια της επταετούς τυραννίας ήταν στις πρώτες γραμμές του αγώνα. Ο αδελφός του Γεώργιος, υπολοχαγός των Δυνάμεων Καταδρομών (Λ.Ο.Κ.) εξαφανίστηκε κάτω από άγνωστες συνθήκες αρνούμενος να υπηρετήσει το καθεστώς της Χούντας. Η ιστορία του Αλέξανδρου είναι γνωστή σε όλους, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου κι έγινε σύμβολο του Αντιφασιστικού Αγώνα. Οι γονείς τους Βασίλης και Αθηνά συνελήφθησαν και κρατήθηκαν σε απομόνωση για πολλούς μήνες και αργότερα σε κατ’ οίκον περιορισμό (με αποτέλεσμα το Μάη του 1969, από τις κακουχίες να αποβιώσει ο πατέρας τους).
Ας απαντήσουν, οι επικριτές του Στάθη Παναγούλη, όσοι φυσικά ήταν ενήλικες, τι έκαναν οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους εκείνη τη δύσκολη περίοδο για τον τόπο.
Μήπως, απολάμβαναν τη «Δημοκρατία της Χούντας»;.
Κατηγορήθηκε ο Στάθης Παναγούλης ότι κήρυξε χθες στη Βουλή, εμφύλιο πόλεμο. Τον εμφύλιο πόλεμο κήρυξαν μονομερώς οι δυνάμεις του Μνημονίου, οι οποίες οδήγησαν περίπου 3.000 συνανθρώπους μας στην αυτοχειρία.
Ας καταλάβουν οι επικριτές του, ότι ο Στάθης Παναγούλης ήταν, είναι και θα είναι ακούραστος αγωνιστής. Θα αγωνίζεται πάντοτε χωρίς ιδιοτέλεια για μια γνήσια Κοινοβουλευτική Δημοκρατία που θα βασίζεται στις ακλόνητες αρχές της Ελευθερίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Αυτά προς το παρόν».
Ο Στάθης Παναγούλης τόνισε ότι εξέφρασε μόνον την προσωπική του άποψη.
Ας μάθουν λοιπόν, οι επικριτές του τα εξής:
Ο Στάθης Παναγούλης αμέσως μετά τη Χούντα, τον Ιούνιο του 1967 συνελήφθη, σε ηλικία 19 ετών και παρέμεινε στις φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού, ως τις 30 Αυγούστου 1967.
Αμέσως μετά την αποφυλάκιση του διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό. Έκτοτε και μέχρι την 11η Αυγούστου 1972 που συνελήφθη από τη Χούντα εισήλθε 12 φορές παράνομα στην Ελλάδα και συμμετείχε ως μέλος της οργάνωσης «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» στον αντιδικτατορικό αγώνα για την αποκατάσταση της ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ .
Στο διάστημα που βρισκόταν στο εξωτερικό συμμετείχε ενεργά εναντίον του φασισμού όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για την Ισπανία και την Πορτογαλία, όπου είχε ταξιδέψει πολλές φορές παράνομα για να βοηθήσει αγωνιστές ενάντια στις δικτατορίες του Φράνκο και του Σαλαζάρ. Για πολλούς μήνες, κατά διαστήματα βρίσκονταν σε αραβικές χώρες στο πλευρό των Παλαιστινίων ανταρτών.
Μετά τη σύλληψή του παρέμεινε στο κολαστήριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ από την 11η Αυγούστου 1972 μέχρι την 1η Μαρτίου 1973, δηλαδή 200 μέρες ακριβώς ανακρινόμενος.
Καταδικάστηκε από τα στρατοδικεία της Χούντας σε πολυετείς φυλακίσεις. Την 1η Μάρτη 1973 μεταφέρθηκε στις στρατιωτικές φυλακές Μπογιατίου, όπου παρέμεινε 18 μήνες σε πλήρη απομόνωση. Τον Απρίλιο του 1974 μέχρι τη Μεταπολίτευση (24 Ιουλίου, του ιδίου έτους) εξορίστηκε στη Νήσο Γυάρο.
Ας μάθουν λοιπόν οι επικριτές του, πως ολόκληρη η οικογένεια Παναγούλη κατά τη διάρκεια της επταετούς τυραννίας ήταν στις πρώτες γραμμές του αγώνα. Ο αδελφός του Γεώργιος, υπολοχαγός των Δυνάμεων Καταδρομών (Λ.Ο.Κ.) εξαφανίστηκε κάτω από άγνωστες συνθήκες αρνούμενος να υπηρετήσει το καθεστώς της Χούντας. Η ιστορία του Αλέξανδρου είναι γνωστή σε όλους, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου κι έγινε σύμβολο του Αντιφασιστικού Αγώνα. Οι γονείς τους Βασίλης και Αθηνά συνελήφθησαν και κρατήθηκαν σε απομόνωση για πολλούς μήνες και αργότερα σε κατ’ οίκον περιορισμό (με αποτέλεσμα το Μάη του 1969, από τις κακουχίες να αποβιώσει ο πατέρας τους).
Ας απαντήσουν, οι επικριτές του Στάθη Παναγούλη, όσοι φυσικά ήταν ενήλικες, τι έκαναν οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους εκείνη τη δύσκολη περίοδο για τον τόπο.
Μήπως, απολάμβαναν τη «Δημοκρατία της Χούντας»;.
Κατηγορήθηκε ο Στάθης Παναγούλης ότι κήρυξε χθες στη Βουλή, εμφύλιο πόλεμο. Τον εμφύλιο πόλεμο κήρυξαν μονομερώς οι δυνάμεις του Μνημονίου, οι οποίες οδήγησαν περίπου 3.000 συνανθρώπους μας στην αυτοχειρία.
Ας καταλάβουν οι επικριτές του, ότι ο Στάθης Παναγούλης ήταν, είναι και θα είναι ακούραστος αγωνιστής. Θα αγωνίζεται πάντοτε χωρίς ιδιοτέλεια για μια γνήσια Κοινοβουλευτική Δημοκρατία που θα βασίζεται στις ακλόνητες αρχές της Ελευθερίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Αυτά προς το παρόν».
