Ο μεγάλος Έλληνας συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης, μίλησε στην γερμανική εφημερίδα „Tagesspiegel“ και αναφέρθηκε στην Ελλάδα του χτες, του σήμερα αλλά και του μέλλοντος, καθώς και για τον μεγάλο του φόβο.
Ο Μάρκαρης θεωρεί ότι η χώρα αποκόμισε τεράστιο όφελος από την Ευρώπη, αλλά ζούσε με τον εικονικό πλούτο των δανεικών που τώρα αδυνατεί να επιστρέψει. Αποδίδει στην κυβέρνηση το σφάλμα, ότι δεν είπε ποτέ ολόκληρη την αλήθεια, αλλά προσπαθεί συνέχεια να καθησυχάζει τον κόσμο. Αυτό δημιουργεί εσφαλμένες προσδοκίες και τώρα ο κόσμος δεν διαθέτει ούτε ελπίδα ούτε θάρρος. Η χώρα δεν έχει καμία αναπτυξιακή προοπτική, αλλά αντίθετα παίρνονται όλο και νέα μέτρα λιτότητας.
Παρόλα αυτά, ο Μάρκαρης δηλώνει σχετικά αισιόδοξος λόγω της αντίστοιχης φύσης των Ελλήνων, φτάνει, όπως είπε, να δοθεί ελπίδα για ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Περιγράφει την καταστροφή της μεσαίας τάξης, την ραχοκοκαλιά της χώρας και αναπολεί τις μέρες που οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις τα έβγαζαν πέρα. Το ευρώ το θεωρεί ιδιαίτερο ακριβό νόμισμα για την Ελλάδα, αλλά ισχυρίζεται ότι το χειρότερο ήταν η εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από διεφθαρμένα κόμματα και τον διεφθαρμένο κρατικό μηχανισμό, ο οποίος και κατέστρεψε την Ελλάδα.
Ο συγγραφέας μίλησε ακόμα για την αλληλεγγύη της ελληνικής κοινωνίας στην δεκαετία του 50’ και 60’. Με αυτές τις δυνάμεις η χώρα τα έβγαλε πέρα και κατάφερε να κρατήσει τις πολιτισμικές της αξίες και το πολιτισμικό της επίπεδο. Τις αρχές και αξίες αυτές πιστεύει πως οι Έλληνες απώλεσαν με την είσοδο στην ευρωζώνη, γιατί θεώρησαν ότι δεν τις χρειάζονται πλέον. Και τώρα το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι επιστρέφουμε στην φτώχεια χωρίς αυτές.
Δηλώνει αδύναμος, αυτός και άλλοι καλλιτέχνες, έναντι του Μολόχ, όπως χαρακτηρίζει τον κρατικό μηχανισμό, την πολιτική, τον δημόσιο τομέα και τα συνδικάτα. Θεωρεί ότι λίγοι μοιράζονται τις ιδέες του. Παρόλα αυτά δηλώνει πρόθυμος να παλέψει και καλεί και τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο. Όμως, για να πολεμήσει ο κόσμος την φτώχεια θα πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσει ότι είναι φτωχός και προς το παρόν ακούει μόνο κλαυθμούς και οδυρμούς για τον πλούτο που χάθηκε.
Παρατηρεί την πτωτική συμμετοχή στις πορείες διαμαρτυρίας και την αποδίδει στο θάρρος που χάθηκε και στην κούραση που κατέβαλε, μιας και οι φωνές του κόσμου φαίνονται να μην φέρουν κανένα αποτέλεσμα, αφού η τρόικα αδιαφορεί και η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε έλεγχο στην οικονομική διαχείριση.
Τέλος, στην ερώτηση αν φοβάται ότι η ελληνική κοινωνία οδηγείται στο χάος, ο Μάρκαρης απάντησε: «Έχω έναν εφιάλτη, που ονομάζεται Χρυσή Αυγή, το νεοναζιστικό κόμμα. Ενόσω λείπει το αγωνιστικό πνεύμα, ενόσω η πορεία λιτότητας συνεχίζεται και η χώρα δεν αποκτά καμία προοπτική, αυτό το νεοναζιστικό κόμμα θα τροφοδοτείται με κόσμο».
