Η είδηση ότι ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος αποφάσισε να σταματήσει την καριέρα του, αφορά κυρίως και πρωτίστως την ομάδα της καρδιάς του, και δευτερευόντως τον Πανιώνιο, όπως και τους υπόλοιπους συλλόγους στους οποίους αγωνίστηκε, μετά το επώδυνο διαζύγιό του με τον Ολυμπιακό.
Ο διεθνής τερματοφύλακας, παρέμεινε «Ολυμπιακός από κούνια», σε αντίθεση με εκείνους που μετά την… προσγείωσή τους στο μεγάλο λιμάνι, έσπευδαν να δηλώσουν όρκο πίστης στον λαοφιλέστερο σύλλογο της χώρας. Ανδρώθηκε άλλωστε ποδοσφαιρικά στις ακαδημίες των «ερυθρολεύκων», και είχε την ευκαιρία να υπερασπιστεί την εστία τους, στην εποχή της μεγάλης επιστροφής.
Τότε που, με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς απόλυτο άρχοντα του ποδοσφαιρικού τμήματος, ο Ολυμπιακός άφησε πίσω του τα πέτρινα χρόνια, καταδικάζοντας τους αντιπάλους του, στον ρόλο που εκείνος είχε την προηγούμενη δεκαετία.
Από το 1996, οπότε και ξεκίνησε η νεώτερη αυτοκρατορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος συνέδεσε το όνομά του με τις πιο σημαντικές, τις πιο φωτεινές στιγμές του Ολυμπιακού. Δυστυχώς για εκείνον, αλλά και τον Ολυμπιακό, και με δυο πολύ «σκοτεινές». Όχι τόσο τα επτά γκολ από τη Γιουβέντους στο Τορίνο, που λειτούργησαν ως εκτόνωση διαρκείας για τους εν Ελλάδι αντιπάλους των «ερυθρολεύκων», εκείνους που δεν μπορούσαν να χωνέψουν την πρωτοκαθεδρία τους, αλλά για το γκολ του Κόντε.
Πάλι με αντίπαλο τη Γιουβέντους, στο Ολυμπιακό Στάδιο, τότε που δεν υπήρχε η… στέγη Καλατράβα για να «μαντρώνει» τον αέρα, ο Ελευθερόπουλος «χρεώθηκε» με μια άστοχη έξοδο, που στέρησε από τον Ολυμπιακό την πρόκριση στα ημιτελικά του Champions League. Ίσως και ακόμη πιο μακριά.
Από τότε, το γυαλί ράγισε, στις σχέσεις του Δημήτρη Ελευθερόπουλου με τον κόσμο του Ολυμπιακού. Και με την «επτάρα», έγινε… θρύψαλα. Από εκεί και πέρα, ήταν απλώς θέμα χρόνου το διαζύγιο, που ήρθε άσχημα, και μετά από υπόγεια σύγκρουση με τον Σωκράτη Κόκκαλη.
Το να χρεώσει κανείς στον πρόεδρο των τίτλων την απομάκρυνση Ελευθερόπουλου, ως ιστορικό λάθος, προφανώς και είναι υπερβολικό. Επειδή τον Ελευθερόπουλο τον διαδέχτηκε ο Αντώνης Νικοπολίδης, για τον οποίο οι οπαδοί του Ολυμπιακού μονάχα… να κάνουν τον σταυρό τους μπορούν, αναφορικά με τη σημαντική προσφορά του.
Μόνο που έτσι, ο Ελευθερόπουλος «κάηκε». Από εκεί που ήταν ο πιο προικισμένος Έλληνας τερματοφύλακας, βρέθηκε να βολοδέρνει στην Ιταλία, κάπου μεταξύ της ανυποληψίας πάγκου και εξέδρας. Χάθηκε. Και η Εθνική Ομάδα… έψαχνε τερματοφύλακα.
Η ιστορία φυσικά γράφεται από τους νικητές. Και στην περίπτωσή του, ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος έχασε. Έχασε πολλά. Κυρίως έχασε τη μάχη με το πεπρωμένο του. Και δεν θα μάθουμε ποτέ, πόσο μεγάλος τερματοφύλακας θα μπορούσε να γίνει.
