Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

"Ο φόβος απώλειας του προνοιακού επιδόματος, αποθαρρύνει τα ΑΜΕΑ με νοητική υστέρηση να εργασθούν δημιουργικά"

Ο Βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης και Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Νέας Δημοκρατίας κ. Σταύρος Καλαφάτης κατέθεσε στη Βουλή την με αριθ.πρωτ.: 3152/20-12-2011 ερώτηση προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με Θέμα : «Αναγκαιότητα διατήρησης των προνοιακών επιδομάτων σε άτομα με νοητική υστέρηση που εργάζονται ή συνταξιοδοτούνται».

Με την ερώτησή του ο κ. Καλαφάτης επισημαίνει τη αναγκαιότητα επαναφοράς παλαιότερης διάταξης Νόμου (αρθ.18, Ν.2072/1992) που αφορούσε στη διατήρηση του επιδόματος που λαμβάνουν τα ΑΜΕΑ, ακόμη και όταν εργάζονται, είτε σαν υπάλληλοι σε εργοδότη, είτε  μόνοι τους σε δικό τους εργαστήριο, οικοτεχνία ή ελεύθερο επάγγελμα.
Η τροποποίηση της ανωτέρω διάταξης με μεταγενέστερη (αρθ.22, Ν.2716/1999), λειτούργησε σύμφωνα με τον κ. Καλαφάτη ανασταλτικά όσον αφορά την ενθάρρυνση κυρίως των ατόμων με νοητική αναπηρία, να εργασθούν και κατ'επέκταση να ενταχθούν δημιουργικά στο κοινωνικό σύνολο. Και αυτό γιατί, με τη διάταξη του 1999 απαλείφτηκε η δυνατότητα διατήρησης του προνοιακού επιδόματος σε περιπτώσεις ΑΜΕΑ που εργάζονται, οδηγώντας τα άτομα αυτά στην περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό.
 Ιδιαίτερα σήμερα σ' αυτές τις δυσχερείς οικονομικοκοινωνικές συνθήκες για τη χώρα, ο κ. Καλαφάτης επισημαίνει ότι είναι αυτονόητο απέναντι στο δίλημμα της δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών τους ή τη διατήρηση του επιδόματος που λαμβάνουν, οι οικογένειες των ΑΜΕΑ να επιλέγουν τη δεύτερη επιλογή. Και δικαιολογημένα, αφού το όποιο εισόδημα από την εργασία των εν λόγω ατόμων είναι συνήθως συμβολικό.
Για τους λόγους αυτούς ο κ. Καλαφάτης προτείνει στους αρμόδιους Υπουργούς, να επανεξετάσουν την ισχύουσα διάταξη, προκειμένου κυρίως τα ΑΜΕΑ με νοητική υστέρηση να ενθαρρυνθούν ώστε να εργασθούν δημιουργικά, χωρίς το φόβο απώλειας του επιδόματος που λαμβάνουν, ακόμη και όταν συνταξιοδοτούνται (λήψη σύνταξης θανόντος γονέα).