Η Ιστορία δεν έχει καταλήξει ακόμη στην «ετυμηγορία» που θα εκδώσει για τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, όσο πρόωρη κι αν είναι μια τέτοια προοπτική, από τη στιγμή που πρόκειται για εν ενεργεία πολιτικό, ο οποίος θέλει και πιστεύει ότι μπορεί να έχει μέλλον μπροστά του.
Είναι εκείνος ο οποίος εξάρθρωσε την τρομοκρατία στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως, και εκείνος που… δεν είχε χρόνο για να διαβάσει το Μνημόνιο.
Υπήρξε πολιτικό τέκνο του εκσυγχρονισμού στην πιο αμφιλεγόμενη εκδοχή του, κατάφερε ωστόσο να βρει την ισορροπία και με τον επίγονο του παπανδρεϊσμού, που είχε μάθει να απεχθάνεται.
Διαδέχτηκε τον Κώστα Λαλιώτη στο αξίωμα του Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, τότε που το «θείο βρέφος» έδειχνε τους Αμερικανούς και άλλα συμφέροντα, ως υπεύθυνους για εκείνη την αλλαγή φρουράς.
Ως αρμόδιος για την ανάπτυξη, είδε την ακρίβεια να του ξεφεύγει, την αισχροκέρδεια να κάνει πάρτι, και τον Γερμανό αντικαγκελάριο Φίλιπ Ρέσλερ να τον ονοματίζει σε… ανέκδοτα για την «ανεπάρκεια» της Ελλάδας.
Μετά την πτώση Παπανδρέου, ήταν ο πρώτος που επιτέθηκε με τέτοια σφοδρότητα στον πρώην πρωθυπουργό, υπερβαίνοντας τα όρια της πολιτικής κριτικής, και φλερτάροντας με διαγραφή από το «όλον ΠΑΣΟΚ».
Προανήγγειλε, πρώτος απ’ όλους την υποψηφιότητά του για την ηγεσία, και μετά… ξεχάστηκε, μέχρι τελικά να ανακοινώσει… στο όρθιο ότι στηρίζει τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Όπως και όλοι οι άλλοι λεγόμενοι «κορυφαίοι».
Χθες, με δηλώσεις του σε γερμανική εφημερίδα, υποστήριξε ότι οι εκλογές θα έπρεπε να αναβληθούν, και να διεξαχθούν σε ένα χρόνο από σήμερα, την άνοιξη του 2013. Επιβεβαιώνοντας ότι… δεν έχει διαβάσει το Μνημόνιο, ώστε να κατανοεί πλήρως το εύρος και βάθος της ζημιάς που έχει προκαλέσει στην ελληνική κοινωνία.
Η επιχειρηματολογία Χρυσοχοϊδη περί της… επικινδυνότητας του σκηνικού που θα προκύψει μετά τις εκλογές, είναι εξόχως προσβλητική για την ελληνική κοινωνία. Όπως και για τη Δημοκρατία. Δεν απέχουμε πολύ από τη στιγμή που θα ακούσουμε αφηγήσεις και περί της… μη χρησιμότητας των εκλογών γενικά. Υπέρ δηλαδή της κατάργησής τους.
