Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Η 5η δόση έρχεται… ο “τσάρος” φεύγει


NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο ότι, ακόμη και τυχόν απρόβλεπτες αναποδιές της τελευταίας στιγμής, δεν πρόκειται να ανατρέψουν τη συμφωνία με την τρόικα για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, και εν συνεχεία την ομαλή εκταμίευση της 5ης δόσης, που είχε τεθεί ως προαπαιτούμενο, προκειμένου να αποφύγει η Ελλάδα τη στάση πληρωμών τον Ιούλιο.
Η αίσια έκβαση των διαπραγματεύσεων ωστόσο, αναμένεται να επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις, τουλάχιστον από την πλευρά της Κυβέρνησης. Με τον ανασχηματισμό «προ των πυλών», η θέση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου φαντάζει ως εκείνη που… φωτίζεται περισσότερο, μιας και εκτιμάται ως δεδομένος ο πολιτικός σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου, ότι το «νέο ξεκίνημα» της Κυβέρνησης περνάει εκ των πραγμάτων μέσα από την αλλαγή… βαθμοφόρου, στο αξίωμα του «τσάρου».
Ο ερχομός της 5ης δόσης λοιπόν, σηματοδοτεί εκ των πραγμάτων την αντικατάσταση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, και μάλιστα με τιμητικό τρόπο, καθώς ο Υπουργός Οικονομικών είναι εκείνος στον οποίο θα πιστώσει επικοινωνιακά το πρωθυπουργικό επιτελείο, την επιτυχή κατάληξη των οριακών διαπραγματεύσεων με τους εκπροσώπους της τρόικας.



Θυσιάζει και τη Δαμανάκη;

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΖΕΡΒΟΣ
Είναι αλήθεια ότι ανεξαρτήτως του… βαθμού συνεννόησης που υπήρχε ανάμεσα στη Μαρία Δαμανάκη και το Μέγαρο Μαξίμου, όσα είπε την προηγούμενη εβδομάδα η Ελληνίδα Επίτροπος στις Βρυξέλλες, περί κινδύνου εξοβελισμού της χώρας από τη ζώνη του ευρώ, είχαν καταλυτικό αντίκτυπο στην πολιτική καθημερινότητα.
Ενόψει λοιπόν του «νέου ξεκινήματος» που θα σηματοδοτήσει για την Κυβέρνηση ο ανασχηματισμός τον οποίο επεξεργάζεται ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν λείπουν από το Μέγαρο Μαξίμου και το πρωθυπουργικό επιτελείο οι φωνές που λένε ότι η Μαρία Δαμανάκη δεν έχει πλέον τις «πολιτικές αντοχές» να είναι η «φωνή της Ελλάδας» στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αλλαγή του Επιτρόπου μιας χώρας… εν πτήση της θητείας του βέβαια, κάθε άλλο παρά συνηθίζεται, και αναμένεται να εγείρει ζητήματα στις Βρυξέλλες. Στο περιβάλλον του Πρωθυπουργού ωστόσο θεωρούν ότι από τη στιγμή που θα παρθεί η απόφαση για μια τέτοια σημαντική αλλαγή… όλα γίνονται.
Χωρίς φυσικά να παραγνωρίζουν το γεγονός ότι η διαδοχή της Μαρίας Δαμανάκη θα ανοίξει νέο γύρο αντιπαραθέσεων, μιας και το ενδιαφέρον θα είναι μεγάλο, για την ακριβοθώρητη θέση στις Βρυξέλλες.



Συλλογή τηγανέλαιου στην αυλή του σχολείου

Την Τετάρτη 25 Μαΐου 2011, στο σχολικό συγκρότημα της Βρίας, ολοκληρώθηκε μια πρωτότυπη περιβαλλοντική δραστηριότητα, την οποία οργάνωσαν οι εκπαιδευτικοί του χωριού με τη βοήθεια της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας.
Στις αρχές του έτους, οι δάσκαλοι και η νηπιαγωγός του σχολείου, επέλεξαν να ασχοληθούν και να αναδείξουν, μέσα από μια σειρά δραστηριοτήτων, τους λόγους που επιβάλλουν τη συλλογή μεταχειρισμένων μαγειρικών ελαίων. Έτσι, οργάνωσαν ομιλία με θέμα «Το τηγανέλαιο» έχοντας καλεσμένους τους γονείς των μαθητών. Παρουσίασαν πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, εξήγησαν τη λειτουργία του ΧΥΤΑ και του Βιολογικού Καθαρισμού Κατερίνης, όπως και τις τραγικές επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης απόρριψης μεταχειρισμένων μαγειρικών ελαίων στο περιβάλλον. Μετά το τέλος της εκδήλωσης διένειμαν στα παιδιά, άδεια μπουκάλια νερού που έφεραν το σήμα της δράσης και παρακάλεσαν τους γονείς, από την ημέρα εκείνη, να συλλέγουν το τηγανέλαιο στα μπουκάλια που τους διένειμαν, μέχρι να ειδοποιηθούν για να τα επιστρέψουν.

Θ. Πελεγρίνης: «Η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς ανελευθερίας»

Μεγάλη συγκέντρωση αυτή την ώρα στα Προπύλαια με ομιλητές τον Θ. Πελεγρίνη και τον Μίκη Θεοδωράκη

Πλήθος κόσμου στην συγκέντρωση στα Προπύλαια. Χιλιάδες Αθηναίοι ανταποκρίθηκαν το κάλεσμα της Πρυτανείας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και έδωσαν το παρών τους σε μια εντυπωσιακή σε μέγεθος συγκέντρωση στα Προπύλαια, στην οποία συμμετείχε και η κίνηση «Σπίθα» του Μίκη Θεοδωράκη.
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θ. Πελεγρίνης άρχισε την ομιλία του λέγοντας: «η χώρα μας αν πιστέψουμε τα λόγια του ποιητή "πως σκλάβος είναι εκείνος που περιμένει να τον ελευθερώσουν" βρίσκεται σε καθεστώς ανελευθερίας. Μπροστά στον κίνδυνο της οικονομικής χρεοκοπίας ζητήσαμε από άλλους από έξω να μας βοηθήσουν να βγούμε από το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει. Ζητήσαμε, γιατί στο αίτημα αυτό ας μην κρυβόμαστε συμμετέχουμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλοι. Η κυβέρνηση ήταν εκείνη που ανέλαβε την πρωτοβουλία για την ενέργεια αυτή. Η Βουλή επειδή την ενέκρινε και ο κόσμος καθόσον την υποδέχτηκε έστω γογγύζοντας. Το γεγονός ότι υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις και οικονομικοί φορείς που αντιδρούν στην οικονομική συνδρομή των ξένων, η οποία υπονομεύει την ελευθερία μας, δεν αλλάζει την κοινωνία μας στο σύνολό της. Το πιο απογοητευτικό, όμως, είναι ότι κάθε φορά που εξαγγέλλονται νέα μέτρα σωτηρίας βουλιάζουμε όλο και πιο βαθιά στον βάλτο της απελπισίας».
Στη συνέχεια ο κ. Πελεγρίνης κάλεσε τον κόσμο να συσπειρωθεί και να αντιδράσει και να έχει εμπιστοσύνη στο Πανεπιστήμιο το οποίο, όπως είπε, «δεν είναι αυτό που το παρουσιάζουν» αλλά και στους διανοούμενους «οι οποίοι σ' αυτή τη δύσκολη συγκυρία δεν πρέπει να μένουν σιωπηλοί».
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Μίκης Θεοδωράκης ο οποίος κάλεσε και αυτός του έλληνες να «αντιδράσουν ενωμένοι στις επαίσχυντες συμφωνίες του μνημονίου που παραχωρούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας», ενώ αναφερόμενος στη συναίνεση τόνισε ότι «συναίνεση που σημαίνει υπακοή στην Τρόικα δεν μπορεί να υπάρξει». Η συγκέντρωση συνεχίζεται με τον Μίκη Θεοδωράκη να μιλάει αυτή τη στιγμή στο βήμα.







Η ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη στα προπύλαια....

Σήμερα βιώνουμε μια μεγάλη εθνική τραγωδία. Σύσσωμος ο ελληνικός λαός οδηγήθηκε στην άκρη του γκρεμού χωρίς να το ξέρει και δίχως να το θέλει. Ακόμα κι αυτοί που ψήφισαν τα δύο κόμματα Εξουσίας, τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, είμαι βέβαιος ότι δεν γνώριζαν τις αντιλαϊκές και αντεθνικές δεσμεύσεις με τις οποίες φόρτωναν τη χώρα πίσω από την πλάτη μας οι δύο κυβερνήσεις της Δεξιάς και του Κέντρου για εξήντα ολόκληρα χρόνια, από το 1950, το τέλος του εμφυλίου πολέμου, έως σήμερα. Ποιοι είναι οι ένοχοι; Η ξένη εξάρτηση από τους Δυτικούς μας δήθεν συμμάχους, το «Ανήκομεν εις την Δύσιν», που είναι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη των Τραπεζών, καθώς και οι ντόπιοι συνεργάτες τους και υπάκουοι εκτελεστές των εντολών τους, ο πολιτικός κόσμος με κύριους εκφραστές τα δύο κόμματα Εξουσίας, οι άλλοτε εθνικόφρονες, το Μεγάλο Κεφάλαιο και τα όργανά του, το Κράτος και τα ΜΜΕ, δηλαδή το Σύστημα Εξουσίας.

Η πρώτη λοιπόν απόφαση που θα πρέπει να πάρουν οι Ανεξάρτητοι....

Πολίτες αυτής της χώρας είναι να κόψουν με το μαχαίρι αυτή τη μονομερή εξάρτηση που τόσα δεινά μας έχει προκαλέσει, με την κατάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και την αντικατάσταση του δόγματος «Ανήκομεν εις την Δύσιν» με την πατριωτική θέση «Ανήκουμε στον εαυτό μας», «Ανήκουμε στην Ελλάδα», εγκαινιάζοντας μια πολιτική ίσων αποστάσεων με γνώμονα το εθνικό μας συμφέρον, θέτοντας ως υψηλότερο στόχο την κατάκτηση της Ουδετερότητας.
Για το ιδεώδες αυτό θεωρούμε ότι η αρχαία μας κληρονομιά που πάντοτε ακτινοβολεί, δηλαδή η Δελφική Ιδέα και το Ολυμπιακό Πνεύμα μας προσφέρουν μεγάλες πιθανότητες για την ανακήρυξη της χώρας μας -με διεθνή συναίνεση- σε Κέντρο της Παγκόσμιας Ειρήνης και Πολιτισμού. Έχοντας μπροστά μας αυτά τα υψηλά ιδανικά που θα μας βγάλουν μια για πάντα από τη μέγγενη της εξάρτησης και θα μας οδηγήσουν για πρώτη φορά μετά το 1821 και το 1940 σε μια περίοδο πραγματικής Ελευθερίας και Ανεξαρτησίας, Λαϊκής Κυριαρχίας και Πατριωτικής Αναγέννησης, θα πρέπει σύσσωμος ο Ελληνικός Λαός, ενωμένος πίσω απ’ αυτό το Μεγάλο Όραμα να ξεκινήσει να παλεύει οργανωμένα με στόχο να συντρίψει το Απόστημα που μας δηλητηριάζει και μας απειλεί, να συντρίψει την ξένη εξάρτηση και το Σύστημα Εξουσίας.
Εξ άλλου το εξαρτημένο πολιτικό μας Σύστημα καταρρέει. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση διαβάζω ότι ο ελληνικός λαός περιμένει τη σωτηρία του από τον άγνωστο Έλληνα δίνοντάς του το 70% των ψήφων, ενώ για τα δύο κόμματα εξουσίας η εμπιστοσύνη δεν ξεπερνά το 30%.
Η σημερινή Κυβέρνηση που έχει φτάσει στο 20%, στην ουσία κυβερνά παράνομα και όχι μόνο γιατί στηρίζεται στο ένα πέμπτο των ψηφοφόρων αλλά και γιατί η ηγεσία της μας οδήγησε με τη δική της βούληση στο χάος προκαλώντας την εκτίναξη των spreads στις 900 μονάδες και στη συνέχεια βάζοντάς μας εκβιαστικά κάτω από τον έλεγχο του ΔΝΤ, της Τρόικα και του Μνημονίου δηλώνοντας συνάμα προκλητικά πως παραδίδει αυτοβούλως στους ξένους ένα τμήμα της Εθνικής μας Ακεραιότητας!
Στη συνέχεια, χωρίς τη συναίνεση της Βουλής και την υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας, έκανε νόμο του κράτους την επαίσχυντη Δανειοληπτική Σύμβαση που μας δένει χειροπόδαρα χωρίς καμμιά διαπραγμάτευση, όπως έκαναν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, με εντελώς αντισυνταγματικό και παράνομο τρόπο, με μία και μόνο υπογραφή, του κ. Παπακωνσταντίνου.
Το αποτέλεσμα ήταν να εκτιναχθεί το Χρέος από τα 132% του ΑΕΠ στα 142%, με προοπτική να φτάσει στα 2012 στο 150%. Δηλαδή 20 μονάδες σε δύο χρόνια, ενώ παράλληλα οδήγησαν την οικονομία και την κοινωνία σε βαθειά κρίση προξενώντας ανυπολόγιστα δεινά στις ασθενέστερες τάξεις.
Σήμερα και μπροστά στον κίνδυνο της κατάρρευσης της Κυβέρνησης, οι ξένοι επιδιώκουν να στρατεύσουν στο πλευρό τους και τη Ν.Δ. βαφτίζοντας το Μέτωπο των δύο κορυφαίων πολιτικών δυνάμεων ως δήθεν Εθνική Ενότητα. Όμως τι είδους εθνική ενότητα θα είναι αυτή, όταν μένει απ’ έξω το 70% του ελληνικού λαού;
Συναίνεση, φυσικά, με τυφλή υπακοή στις εντολές της Τρόικα. Που θα γίνεται ολοένα και πιο απαιτητική. Μια τέτοια δήθεν «εθνική συναίνεση» εμείς τη θεωρούμε επιζήμια για τη χώρα, γιατί θα εγκλωβίσει μεγαλύτερες λαϊκές δυνάμεις μέσα στην ίδια καταστροφική και αδιέξοδη πολιτική που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση. Που θα γίνεται όλο και χειρότερη όσο οι ξένοι βλέπουν ότι ο ελληνικός λαός δεν αντιδρά. Και είναι ευτύχημα ότι οι αρχηγοί της Αντιπολίτευσης πλην του κ. Καρατζαφέρη κατάλαβαν αυτή τη νέα σκηνοθεσία του κ. Παπανδρέου που δεν δίστασε να εμπλέξει ακόμα και τον θεσμό του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ήδη ο Γιούνγκερ μας προετοιμάζει για τα χειρότερα. Επειδή δεν έχουν εμπιστοσύνη ότι θα ξεπληρώσουμε τα χρέη μας, προτείνει να διοριστεί από την Ευρώπη (δηλαδή ουσιαστικά από τη Γερμανία) μια Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για την ολοκληρωτική εκποίηση του εθνικού μας πλούτου. Αυτή η Επιτροπή που θα είναι ανεξάρτητη και πάνω από κάθε δικό μας έλεγχο, θα εκτιμά την αξία του τάδε ή του δείνα περιουσιακού μας στοιχείου και θα εισπράττει το ποσόν για να το στείλει κατ’ ευθείαν σε κάποια Τράπεζα της Ευρώπης. Έτσι φτάνουμε στο απόλυτο ξεπούλημα της πατρίδας μας στους ξένους, στην απόλυτη ντροπή και στην έσχατη εθνική προδοσία.
Θα ΄θελα να ξέρω, όταν θα φτάσουμε σ’ αυτό το κατάντημα, σ’ αυτό το τελευταίο σκαλοπάτι του Κακού, θα μας φυτρώσουν άραγε «τα φτερά τα πρωτινά μας τα μεγάλα» που λέει ο Ποιητής ή μήπως θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι έχουμε οριστικά μεταβληθεί σε λαό ορνίθων;
Μπροστά σ’ αυτή την επικείμενη ατιμωτική εθνική καταστροφή που θα κάνει τους Έλληνες ξένους μέσα στην ίδια τη χώρα τους, πιστεύω ότι δεν έχουμε άλλο όπλο να την σταματήσουμε από το να διακηρύξουμε όσο γίνεται περισσότεροι πατριώτες ότι θεωρούμε αυτή την επαίσχυντη Πράξη, ΑΚΥΡΗ. Για να ξέρουν από τώρα όλοι οι υποψήφιοι αγοραστές ότι σε περίπτωση που ο Ελληνικός Λαός θα γίνει κυρίαρχος, θα επιδιώξει θα τους διώξει με όσα μέσα διαθέτει, για να καθαρίσει η χώρα μια για πάντα από την κόπρο του Αυγείου.
Και κάτι ακόμα: Πιστεύω ότι αν δεν ξεσηκωθούμε όλος ο λαός από τώρα έγκαιρα και περιμένουμε την ώρα του δήμιου για να το κάνουμε, φοβάμαι πως τότε θα είναι πολύ αργά. Γιατί ίσως τότε να βρίσκεται αλλού το σώμα μας κι άλλού η κεφαλή μας… Χαιρετίζουμε πάντως το πρώτο ελπιδοφόρο σκίρτημα της ανεξάρτητης ελληνικής νεολαίας χωρίς να ξεχνάμε το στίχο του Οδυσσέα Ελύτη «Ένα το χελιδόνι κι η Άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολλή».
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε τη μεγάλη διαφορά που χωρίζει τους Ανεξάρτητους Έλληνες από τις πολιτικές δυνάμεις του Συστήματος.
Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι για όσες δυνάμεις είναι εγκλωβισμένες στο Σύστημα δεν υπάρχει λύση. Με την παρουσία της Τρόικα και του ΔΝΤ, όποια κυβέρνηση είτε μονοκομματική είτε κυβερνητικής συνεργασίας, θα είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Δηλαδή αντιλαϊκά μέτρα που θα χειροτερεύουν συνεχώς και παράλληλα θα οδηγούν στη διαρκή αύξηση της οικονομικής μας εξάρτησης με την εκτίναξη του Χρέους.
Επομένως μονάχα μια ανεξάρτητη Κυβέρνηση που θα έχει τη δύναμη να αντικαταστήσει το σημερινό εξαρτημένο Σύστημα Εξουσίας (κι αυτό μπορεί να το κάνει μόνο αν έχει πίσω της την μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού) θα μπορέσει να χαρακτηρίσει τα ¾ των οικονομικών και άλλων δεσμεύσεών μας ως δεσμεύσεις απεχθείς, που έγιναν πίσω από την πλάτη του λαού και επομένως είναι εθνικά απαράδεκτες και άκυρες. Μια Κυβέρνηση που θα αναζητήσει δάνειο από άλλες δυνάμεις, όπως την Κίνα και τη Ρωσία, με λογικό επιτόκιο, καθώς και την επίτευξη συμφωνιών για τη δημιουργία κοινοπραξιών με στόχο την εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου με γνώμονα το εθνικό μας συμφέρον, ώστε να μπορέσει έτσι να επιβάλει τη θέλησή της με την οριστική απαλλαγή μας από κάθε είδους δεσμεύσεις και στη συνέχεια να προχωρήσει στην εφαρμογή ενός προγράμματος οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, στηριγμένου στη θεσμοθετημένη λαϊκή κυριαρχία με στόχο την Άμεση Δημοκρατία και με αποκορύφωμα την πατριωτική Αναγέννηση.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Βέβαια ο δρόμος αυτός είναι δύσκολος και θα χρειαστούν σκληροί αγώνες και μεγάλες θυσίες. Γι’ αυτό χρειάζεται αγάπη για την Πατρίδα και απόλυτη αφοσίωση και πίστη στα ιδανικά της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευτυχίας του Λαού. Και να μην ξεχνάμε πως η Λευτεριά δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται.
Γεια και χαρά.
ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, Τρίτη 31 Μαϊου 2011
Μίκης Θεοδωράκης

Τρέχει να προλάβει… τη διαδοχή


ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Για να αναφέρονται οι περισσότεροι συντάκτες που καλύπτουν τον χώρο του ΠΑΣΟΚ στη «μετά Γιώργου εποχή», προφανώς… έτσι θα είναι. Έστω και ως άσκηση… μέλλοντος όμως, θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε με το βλέμμα στραμμένο σε εκείνες τις εξελίξεις, τις κινήσεις αρκετών.
Η Άννα Διαμαντοπούλου είναι ένα από τα στελέχη που κινούνται στην τροχιά της… δυνητικής παρουσίας. Η ίδια άλλωστε είχε αποφασίσει αρχικά να θέσει υποψηφιότητα και το 2007, μετά την εκκωφαντική ήττα του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές, δεν προχώρησε όμως ως το τέλος, στήριξε τον Γιώργο και… περιμένει το μέλλον.
Το προφίλ που έχει οικοδομήσει, με ισχυρές δόσεις ευρωπαϊσμού, σε συνδυασμό με την κληρονομιά του «εκσυγχρονισμού», χωρίς όμως τις… αμαρτίες της περιόδου Σημίτη, της δίνουν την ευχέρεια να κινείται με σχετική άνεση στο παρασκήνιο και τις παρυφές του ΠΑΣΟΚ.
Μίλησε για το… μισό ΠΑΣΟΚ, όταν ήθελε να δείξει πόσο βαθιά ριζωμένη στα πολιτικά κόμματα είναι η νοοτροπία αυτοκαταστροφής που μας οδήγησε ως εδώ. Έδειξε στον Ανδρέα Λοβέρδο τον δρόμο της εξόδου από την Κυβέρνηση, όταν ο Υπουργός Υγείας έθετε… θέματα, με εκείνη τη συνέντευξη Τύπου που είχε παραχωρήσει ενώπιον των αρμοδίων συντακτών υγείας.
Κάλεσε τον Γιώργο Παπανδρέου να τρέξει. Τόσο την Κυβέρνηση, όσο και το ΠΑΣΟΚ. Και κάπου στο ενδιάμεσο, ζήτησε με επιστολή της από τους μαθητές, να μην… κάψουν τα βιβλία τους, όπως συνηθίζεται στο τέλος της σχολικής περιόδου, αλλά να τα επιστρέψουν στο κράτος, ώστε να τα διαθέσει το δημόσιο στους επόμενους, και να απαλλαγεί από ένα περιττό έξοδο.
Οι δράσεις της είναι εναλλακτικές. Το δε προφίλ της συνθετικό. Το ΠΑΣΟΚ όμως παραμένει ίδιο. Το «όλον ΠΑΣΟΚ», και όχι… το μισό, με το οποίο η ίδια μπορεί να συνταξιδέψει για το μέλλον.



Πολώνει το κλίμα ενόψει… εκλογών


ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Ενώ στο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών υπό τον Κάρολο Παπούλια, ο Γιώργος Καρατζαφέρης επιχείρησε να περάσει το προφίλ της μετριοπάθειας, ώστε να αναδειχθεί σε «ήρεμη δύναμη», που δυνητικά θα μπορούσε να απευθυνθεί εκλογικά στο σύνολο, σχεδόν, της κοινωνίας, οι μέρες που ακολούθησαν διακρίθηκαν από τη σταδιακή… όξυνση των τόνων, από την πλευρά του προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
Η «πολωτική» διάθεση που διαπιστώθηκε από την πλευρά Καρατζαφέρη, είχε ως βασικούς αποδέκτες τη Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά, καθώς προς τα εκεί «υψώθηκαν οι τόνοι». Μια στρατηγική που εξηγείται πλήρως από το γεγονός ότι η πολιτική εκτίμηση που επικρατεί στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό είναι πως οι εκλογές μοιάζουν… διαθέσιμες, ανά πάσα στιγμή.
Ο ίδιος ο Γιώργος Καρατζαφέρης άλλωστε, πρότεινε στον Γιώργο Παπανδρέου να επιλέξει τη λύση της πρόωρης κάλπης, από τη στιγμή που θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία, προκειμένου να μην παρατείνεται η πολιτική αβεβαιότητα.
Σε μια τέτοια περίπτωση, θα πρέπει να αναμένεται πολωτική σύγκρουση του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού με τη Νέα Δημοκρατία, καθώς οι επιτελείς του Γιώργου Καρατζαφέρη εκτιμούν ότι με τη στρατηγική αυτή θα «μπετονάρουν» τους ψηφοφόρους τους.

Δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα νοσοκομεία και κέντρα υγείας αύριο

Ημέρα κοινής δράσης γιατρών, εργαζομένων στο ΕΣΥ, ασθενών, κοινωνικών φορέων, ενεργών πολιτών και συλλογικοτήτων, για την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στα Δημόσια Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, ορίζεται η 1η Ιουνίου.
Την απόφαση έλαβε η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), σε συνεργασία με επιτροπές πρωτοβουλίας πολιτών και Ομοσπονδίες και Σωματεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση.
«Δεν πληρώνουμε εισιτήριο στα Δημόσια Νοσοκομεία. Η δημόσια δωρεάν περίθαλψη ποιότητας είναι δικαίωμα» αναφέρει η ΟΕΝΓΕ και προσθέτει ότι «η δημόσια περίθαλψη αντιμετωπίζεται ως ‘περιττό βάρος’ για το κράτος που πρέπει σταδιακά να μεταφερθεί στις πλάτες των πολιτών».
«Δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά και χρόνια προβλήματα του ΕΣΥ που σχετίζονται κυρίως με τις ελλείψεις προσωπικού, υποδομών και πόρων. Θέλουν φτηνή και κακής ποιότητας περίθαλψη. Τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας δεν είναι επιχειρήσεις. Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα και οι ασθενείς δεν είναι πελάτες που πρέπει να περάσουν από το ταμείο. Οι περικοπές στο ΕΣΥ κοστίζουν πολύ σοβαρά στην υγεία. Η δημόσια, δωρεάν περίθαλψη ποιότητας για όλους είναι δικαίωμα και η υπεράσπιση της είναι υπόθεση όλων», καταλήγει η ανακοίνωση.









«Οι περικοπές εποχικού προσωπικού δακοκτονίας θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην ελαιοκαλλιέργεια»

Ερώτηση της Ε. Αμμανατίδου - Πασχαλίδου προς τον κ. Υπουργό:-Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Τεράστια αναστάτωση υπάρχει σε όλους τους νομούς της Πελοποννήσου μετά τη γνωστοποίηση της απόφασης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία μειώνει κατά 50% το εποχιακό προσωπικό δακοκτονίας (γεωπόνους, αποθηκάριους, παγιοθέτες και λοιπό εργατοτεχνικό προσωπικό) σε όλους τους νομούς της Πελοποννήσου.Ο αριθμός των γεωπόνων και του λοιπού εργατοτεχνικού προσωπικού που απασχολούνταν στη δακοκτονία μέχρι και το 2010 καθοριζόταν βάσει μελετών για το πώς μπορεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο να γίνει η δακοκτονία.
Η απόφαση αυτή, με την οποία μειώνεται κατά 50% το εποχιακό προσωπικό δακοκτονίας τη φετινή χρονιά, θα έχει δραματικές συνέπειες στην ποιότητα και την ποσότητα του ελαιολάδου, με τραγικές επιπτώσεις στο εισόδημα των ελαιοπαραγωγών, αλλά και στην ποιότητα του έξτρα παρθένου ελαιολάδου της Πελοποννήσου, όπως και όλης της χώρας.
Με δεδομένο ότι η ελαιοκαλλιέργεια αποτελεί το κύριο προϊόν της Πελοποννήσου και ένα από τα βασικότερα προϊόντα της χώρας, οι συνέπειες συνολικά για τη γεωργία και την προοπτική του ελαιολάδου θα είναι ιδιαίτερα αρνητικές. Αποδεικνύεται, έτσι, για μια ακόμη φορά ότι η πολιτική του μνημονίου φέρνει καταστροφή σε όλους τους τομείς της παραγωγικής δραστηριότητας.
Δείγμα αντιφατικής πολιτικής, άλλωστε, συνιστά το γεγονός ότι την ίδια ώρα ο κύριος Υπουργός επισκέπτεται τις περιφέρειες της χώρας και εκφωνεί λόγους στα Περιφερειακά Συμβούλια για τη μεγάλη σημασία που δίνετε στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής και προωθεί τα περίφημα «καλάθια των αγροτικών προϊόντων».

Κατόπιν όλων αυτών,
ερωτάται ο κύριος Υπουργός,
• θα τροποποιήσει άμεσα την απόφαση για «κατανομή εποχικού προσωπικού Γενικής Διεύθυνσης Φυτικής Παραγωγής – Πρόγραμμα καταπολέμησης του δάκου της ελιάς» με ημερομηνία 27/5/2011 και αρ. πρωτ. 167690, ώστε να προσληφθεί και το 2011 ο ίδιος αριθμός προσωπικού που προσλαμβανόταν μέχρι και το 2010;
Η ερωτώσα βουλευτής
Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία



Σε επαγρύπνηση για τα φονικά αγγουράκια

Σε επιφυλακή βρίσκονται οι υγειονομικές αρχές στη χώρα μας, μετά την επιδημία γαστρεντερίτιδας και την εμφάνιση περιστατικών με ουραιμικό αιμολυτικό σύνδρομο που εμφανίζεται ιδιαίτερα σε περιοχές της Βόρειας Γερμανίας και ήδη έχει στοιχίσει τη ζωή σε δύο ασθενείς. Συνολικά έχουν καταγραφεί 276 κρούσματα.
Πιθανότερη αιτία για την εκδήλωση της επιδημίας είναι η κατανάλωση αγγουριών και λαχανικών από την Ισπανία, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, οι θάνατοι μπορεί να έχουν φτάσει τους δέκα εξαιτίας του βακτηρίου E. coli.
Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) απέστειλε οδηγίες στις αρμόδιες υγειονομικές περιφέρειες και τους ιατρικούς συλλόγους της χώρας με τις οποίες συστήνει επαγρύπνηση όλων των επαγγελματιών υγείας, ώστε να διαγιγνώσκουν έγκαιρα τις περιπτώσεις που συνδέονται με την επιδημία αυτή. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς με κλινική εικόνα γαστρεντερίτιδας, που συνοδεύεται από αιματηρή διάρροια, οι οποίοι αναφέρουν πρόσφατο ταξίδι στη Βόρεια Γερμανία πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή και να δηλώνονται στο ΚΕΕΛΠΝΟ.
Ταυτόχρονα, συστήνονται εντατικοί έλεγχοι σε επιχειρήσεις τροφίμων, αν και, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΕΦΕΤ, τα συγκεκριμένα προϊόντα δεν έχουν διακινηθεί στην Ελλάδα, ενώ ο οργανισμός έχει ενημερώσει επιχειρήσεις τροφίμων, σούπερ μάρκετ, αγορές κ.ά. για τους σχετικούς προληπτικούς ελέγχους.
Το ΚΕΕΛΠΝΟ επισημαίνει ότι δεν συντρέχουν λόγοι ανησυχίας, καθώς μέχρι τώρα δεν έχει καταγραφεί κανένα κρούσμα από το δίκτυο επιδημιολογικής επιτήρησης.
Όσον αφορά την αποφυγή τροφικής δηλητηρίασης, ο ΕΦΕΤ συνιστά στους καταναλωτές να ακολουθούν τις πρακτικές υγιεινής κατά την προετοιμασία των γευμάτων. Αυτό σημαίνει να πλένουν πολύ καλά τα λαχανικά, ειδικά αυτά που πρόκειται να καταναλωθούν ωμά, και να φροντίζουν για την προσωπική τους καθαριότητα κατά την προετοιμασία του φαγητού, όπως και για την καθαριότητα του χώρου προετοιμασίας του.







Άρης: Μεταγραφικό σαφάρι, ρυθμιστής ο Καστίγιο

Όλες οι κινήσεις για την ενίσχυση των κίτρινων με την επίβλεψη του Σάκη Τσιώλη
.Ο Σάκης Τσιώλης δεν έχει κρύψει από την πρώτη στιγμή ότι θέλει να “χτίσει” πάνω στον Νέρι Καστίγιο τον νέο Άρη που θα δημιουργήσει από τα τέλη του επόμενου μήνα. Ο τεχνικός των κίτρινων θα χρειαστεί να περιμένει λίγες ώρες ακόμη, καθώς σήμερα αναμένεται να υπάρξουν εξελίξεις στο θέμα του 27χρονου μεξικανού επιθετικού, αφού ο αδερφός του και εκπρόσωπός του βρίσκεται στο Ντόνετσκ της Ουκρανίας, για να εξασφαλίσει την ελευθέρας του.
Οι παράγοντες της Σαχτάρ θέλουν να απεμπλακούν από το υψηλότατο συμβόλαιο του Καστίγιο, ο οποίος επιθυμεί να μείνει ελεύθερος, για να διαπραγματευτεί τη συνέχεια της καριέρας του, έχοντας τον Άρη ως πρώτη προτεραιότητα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως θέλει να αφήσει... αμαχητί συμβόλαιο της τάξης των 2.000.000 ευρώ!
Από την υπόθεση του 27χρονου Μεξικανού θα εξαρτηθεί ο αριθμός των παικτών που τελικά θα αποκτηθούν από τους κίτρινους, καθώς στη λίστα τους προτάθηκαν οι Ουριμπάρι (Αστέρα Τρίπολης), Σολτάνι (Ηρακλής), Λεονάρντο (ΑΕΚ), Ρομπέρ (Πανθρακικός) και Μόρις (Απόλλων Λεμεσού). Ο πρώτος με χθεσινές του δηλώσεις ξεκαθάρισε ότι δεν “με ενόχλησε κανείς από τον Άρη”, ενώ μαζί με τον Σολτάνι και τον Ρομπέρ δεν δεσμεύονται με συμβόλαιο, σε αντίθεση με τον Λεονάρντο που δεν είναι στις επιλογές του Μανόλο Χιμένεθ.
Μέσα στις επόμενες ώρες αναμένεται και άλλη συνάντηση του Τσιώλη με τη διοίκηση, για να τρέξουν τα θέματα των παικτών που θα αποχωρήσουν (Ρονάλντο, Κάλβο, Νάτσο Γκαρσία, Χουάνμα και Τσεσνάουσκις) και φυσικά αυτών που θα αποκτηθούν.



ΠΑΟΚ: Ραντεβού με Μπόλονι

Του Γιώργου Κουβεντίδη
Για τον ΠΑΟΚ είναι δεδομένο πως είναι η πρώτη επιλογή. Ο ίδιος ο Λάζλο Μπόλονι ακόμη δεν έχει εξωτερικεύσει τις σκέψεις του, κι απέφυγε να το κάνει και το βράδυ της Κυριακής μετά το τελευταίο του παιχνίδι με τη Λανς. Οι όποιες απορίες θα λυθούν μέσα στην εβδομάδα. Στο τετ α τετ που θα έχει στη Γαλλία με τον Κωνσταντινίδη, θα καταστεί σαφές αν θα είναι ο επόμενος προπονητής του ΠΑΟΚ.
Ο τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟΚ θα πάει στο Παρίσι (σήμερα ή αύριο) για να συναντηθεί με τον 58χρονο Ρουμάνο, που έχοντας περάσει τα περισσότερα ποδοσφαιρικά του χρόνια εκεί, θεωρείται "ποδοσφαιρικά Γάλλος", θα αναλύσουν τα δεδομένα και θα καταλήξουν στο αν θα συνεργαστούν ή όχι. Μπορεί από τη μέρα που ακούστηκε το όνομα του Μπόλονι να θεωρήθηκε σχεδόν δεδομένο ότι θα έρθει στην Τούμπα, ωστόσο στον ΠΑΟΚ προτιμούν να κρατούν και σ’ αυτό το θέμα... χαμηλά την μπάλα, καθώς θετική απάντηση από τον Ρουμάνο και οριστική συμφωνία δεν υπάρχει ακόμη.







Ηρακλής: Δικαίωση ή διάλυση!

Επίθεση στους αθλητικούς δικαστές πριν από την απόφαση
.Του Δημήτρη Βλάχου
Λίγες ώρες πριν η επιτροπή εφέσεων της ΕΠΟ αποφασίσει για το παρόν και το μέλλον του ποδοσφαιρικού Ηρακλή, οι κυανόλευκοι αποφάσισαν να περάσουν στην αντεπίθεση.
Στην έκτακτη συνέντευξη Τύπου, οι διοικούντες κατέστησαν σαφές το τι θα σημαίνει πρακτικά η απόφαση για τον Ηρακλή. Ενδεχόμενος υποβιβασμός θα ισοδυναμεί με τον "θάνατο" ενός συλλόγου με ιστορία 103 ετών. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ηρακλής δεν μπορεί να αντέξει ούτε στιγμή σε οποιαδήποτε άλλη κατηγορία, εκτός από τη Σούπερ Λίγκα. "Προσπαθούν να εξοντώσουν τον Ηρακλή, στέλνοντάς τον στη δεύτερη κατηγορία. Δεν υπάρχει επόμενη μέρα για τον Ηρακλή, αν δεν παίξει στη Σούπερ Λίγκα. Στην ΠΑΕ εργάζονται πάνω από πενήντα άτομα που θα μείνουν στον δρόμο και φυσικά οι παίκτες που θα υποστούν ένα σοβαρό πλήγμα. Οπότε, το πρόβλημα είναι κοινωνικό και έχουμε την εντύπωση ότι κανένας δεν το έχει λάβει σοβαρά υπόψη", ανέφερε ο πρόεδρος της ΠΑΕ Νίκος Αρταβάνης, ενώ ο αντιπρόεδρος Μιχάλης Γεράνης συμπλήρωσε λέγοντας ότι... “Μέσα στην οικονομική κρίση έρχονται οι υπεύθυνοι να σκοτώσουν τον Ηρακλή. Είναι λάθος αυτό που λένε ότι με τη φανέλα, θα ανέβει. Αν δεν παίξει στη Σούπερ Λίγκα, ο Ηρακλής πεθαίνει. Διαλύεται ο κοινωνικός ιστός της πόλης με τη διάλυση του Ηρακλή. Τελειώνει ο Ηρακλής αν καταδικαστεί σε υποβιβασμό. Θέλουν να πυροβολήσουν τον Ηρακλή. Δεν μπορούν τρεις άνθρωποι να σκοτώσουν τον Ηρακλή. Δεν θα τους αφήσουμε να το κάνουν”.



Νίκος Χουντής: ‘Η Ευρωομάδα της Αριστεράς καταψηφίζει την έκθεση του Ευρ. Κοινοβουλίου για την Κρίση’.

Την τελική έκθεση της ad hoc Επιτροπής (CRIS) που είχε συστήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη διερεύνηση των αιτιών της κρίσης και την κατάθεση προτάσεων για το ξεπέρασμά της, καταψήφισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής εκ μέρους της Ευρωομάδας της Αριστεράς GUE/NGL.
Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής στη δήλωση που κατέθεσε μετά το πέρας της ψηφοφορίας και αιτιολογώντας την αρνητική του ψήφο στην εν λόγω έκθεση, της οποίας εισηγήτρια ήταν η Γαλλίδα σοσιαλίστρια Prevenche Beres, τόνισε:
«Καταψηφίζουμε την έκθεση γιατί πιστεύουμε ότι η Επιτροπή αυτή, έχασε την ευκαιρία να κάνει σοβαρή και ολοκληρωμένη απεικόνιση των αιτιών της κρίσης. Δηλαδή να θέσει υπό αμφισβήτηση το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο παραγωγικό μοντέλο που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση, με αποτέλεσμα να πληρώνουν τα βάρη της κρίσης του χρηματοοικονομικού συστήματος οι εργαζόμενοι και οι λαοί της Ευρώπης.
Η Έκθεση κινείται μέσα στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης της κρίσης που χάραξαν οι ηγεσίες της ΕΕ και οι εθνικές κυβερνήσεις, την οποία παραλείπει να αξιολογήσει όσον αφορά τα αποτελέσματα της που είναι η διαρκής λιτότητα, η αύξηση της ανεργίας, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι περικοπές εργασιακών ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Στο πλαίσιο αυτό κινούνται και οι περισσότερες προτάσεις της Έκθεσης που όταν δεν είναι ευχολόγια δεν αντιστρέφουν την αντικοινωνική και αντιαναπτυξιακή πολιτική που ακολουθείται.
Τέλος, δεν θέτει όπως όφειλε ως Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του μόνου αιρετού οργάνου της ΕΕ, το πρόβλημα της νομιμοποίησης των ακολουθούμενων συντηρητικών πολιτικών, το πρόβλημα της δημοκρατίας.
Καταψηφίζουμε λοιπόν γιατί ερήμην των πολιτών και των λαών της Ευρώπης λαμβάνονται αποφάσεις και εφαρμόζονται πολιτικές που επιδεινώνουν τη κατάστασή τους και υπονομεύουν το μέλλον των νέων γενεών».



Λεωφορείο έπεσε σε…χαντάκι


Δύο άνδρες τραυματίστηκαν όταν το φορτηγό στο οποίο επέβαιναν, έπεσε μέσα σε μια τεράστια τρύπα που προκλήθηκε από την κατάρρευση μέρους της γέφυρας σε πόλη στα βορειοδυτικά της Κίνας.
Το περιστατικό συνέβη στην πόλη Τσανγκ-Τσουν και η συγκεκριμένη γέφυρα χρησιμοποιείται για την ένωση των δύο πλευρών που χωρίζονται από τον ποταμό Γι-τόνγκ.





Απο τις Πλατείες στην μεγάλη Ανατροπή

Τα συνθήματα κατά των πολιτικών, το «διαζύγιό» τους από όλα τα κόμματα και η αποφασιστικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε απόπειρα ενσωμάτωσης στις συνελεύσεις κομματικών και πολιτικών παρατάξεων όπως και η κατάθεση συγκεκριμένης πλατφόρμας άμεσων λαικών αξιώσεων* οδηγεί το πολιτικό σύστημα στα όρια της νευρικής κατάρρευσης.
Νευρικότητα, αμηχανία, ανταλλαγή πυρών, διαφωνίες με κάθε αφορμή: Στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις αναστενάζει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Η αιτία είναι η δυσκολία να εξηγηθεί (αλλά και να εφαρμοστεί) το Μνημόνιο, αλλά και το διογκούμενο κύμα της λαικής οργής που σχηματοποιείται πλέον πολιτικά, στρέφονται κατά του συνόλου του πολιτικού συστήματος.
Η αφορμή μπορεί να είναι οτιδήποτε: Μια δήλωση σχετικά με τις διαδηλώσεις των πολιτών που πυροδοτεί πάντα νέο κύκλο επεξηγήσεων. Ακόμη και μια άποψη ενός υπουργού σχετικά με τη λειτουργία του κοινοβουλευτικού συστήματος.
Όπως συνέβη με τις απόψεις του υπουργού των Εξωτερικών Δ. Δρούτσα, που σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ είπε τη γνώμη του, υποστηρίζοντας πως πρέπει να θεσμοθετηθεί διάρκεια δύο θητειών για τους βουλευτές και ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτικού και υπουργικού αξιώματος, τασσόμενος υπέρ της κατάργησης των βουλευτικών προνομίων, μεταξύ των οποίων και του δικαιώματος χρήσης αυτοκινήτου.
Ακόμη και αυτό -ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κυβερνώντος κόμματος, όπου φαίνεται ότι κάποιοι θεωρούν ότι έχουν δικαιώματα παλαιότητας και άλλοι δικαιώματα που απορρέουν από την φιλική σχέση τους με τον πρωθυπουργό -στάθηκε ικανό να προκαλέσει χθες θύελλα αντιδράσεων μεταξύ τους.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής, αφού ξεκαθάρισε ότι δεν είναι δυνατόν να ποινικοποιούνται οι απόψεις, έσπευσε να προσθέσει ότι πρόκειται για προσωπικές απόψεις του κ. Δρούτσα, αλλά τάχθηκε κατά της ισοπέδωσης και των αποφάσεων που απλώς θα φανούν ευχάριστες στα αυτιά.
Από την πλευρά του, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Χρήστος Πρωτόπαπας, μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, δεν δίστασε να επιτεθεί στον κ. Δρούτσα, υπενθυμίζοντας πως δεν είναι εκλεγμένος (λες και οι αιρετοί εκλέγονται με τα προσόντα τους και όχι με τα ρουσφέτια) και υποστηρίζοντας πως «δεν έχει εκείνη την επαφή (σ.σ. ο κ. Δρούτσας) με την κοινωνία για να δει τι γίνεται αυτή τη στιγμή ιδιαίτερα μέσα στη δύσκολη πολιτική που κάνουμε».
Προχώρησε μάλιστα ακόμη περισσότερο, καλώντας τον υπουργό των Εξωτερικών να ασχοληθεί με τα προβλήματα του υπουργείου και να αφήσει τους βουλευτές που αυτή τη στιγμή τραβάνε τον δικό τους Γολγοθά.
Όλα αυτά την ώρα που τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, όπως αυτό το χθεσινό των Financial Times, καταδεικνύουν όλο και πιο συχνά και όλο και πιο αποκαλυπτικά ότι η χώρα δεν κυβερνάται από την υποτιθέμενη εκλεγμένη κυβέρνησή της -πόσο μάλλον από τους βουλευτές που απλώς ψηφίζουν.
Τα περί ωμής παρέμβασης των ξένων προκειμένου αυτοί να αναλάβουν την είσπραξη των φόρων, διαψεύστηκαν μεν από την κυβέρνηση ως «σενάριο επιστημονικής φαντασίας», αλλά ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν το υπενόησε με την χθεσινή συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό «Σπήγκελ», λέγοντας πως «η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής δεν έγινε με την επιτυχία που έπρεπε»!
Οι εκφράσεις του πολύ προσεκτικές. Λες και η χώρα δεν έχει κυβέρνηση με την οποία διαπραγματεύτηκαν οι δανειστές, μιλά για αποκλίσεις της Ελλάδας (προσοχή, της Ελλάδας λες και η Ελλάδα ήταν ο συνομιλητής του) από τα συμφωνηθέντα με την τρόικα τον περασμένο Φεβρουάριο, υποστηρίζοντας πως τα 12 δις ευρώ της πέμπτης δόσης θα εξαρτηθούν από την έκθεση αξιολόγησης της τρόικας.
Λέει ακόμη πως «οι Έλληνες άρχισαν να συζητούν για αναδιάρθρωση και αυτό φρέναρε την ορμή τους να υλοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις». Οι «Έλληνες» - και όχι η ελληνική κυβέρνηση - περί άλλα τυρβάζουν κατά τον κ. Ρεν.
Και τελικά, καταλήγει στο κορυφαίο: «Το καίριο ερώτημα είναι εάν η πολιτική τάξη της Ελλάδας έχει τη θέληση να πετύχει αυτόν το στόχο και αν η κοινωνία διαθέτει αρκετή αντοχή. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή».
Ξεχνώντας ότι η ελληνική πολιτική τάξη έχει οριστικά χρεοκοπήσει στη συνείδηση του συνόλου της κοινωνίας.
Κορυφαίο γεγονός στις εξέλιξεις ασφαλώς δεν αποτελεί οτιδήποτε έχει σχέση με τα παραπάνω πολιτικάντικα τερτίπια των χρεοκοπημένων πολιτικών ,των οικονομικών τους πατρώνων και των μεγαλοστελεχών των διεθνών τραπεζικών απαταιώνων που περιφέρονται θλιβερά τις τελευταίες μέρες πουλώντας την προσωπική τους πραμάτια.
Κεντρικό πολιτικό γεγονός αναδεικνύονται οι μαζικές λαικές συνελεύσεις που λαμβάνουν χώρα στην πλατεία απο τις οποίες αναμένονται προτάσεις και αποφάσεις που θα καθορίσουν την παραπέρα πορεία, στο βαθμό που θα εκφράζουν τη συνισταμένη των επαναστατημένων συνειδήσεων των πολιτών που οδεύουν πρός τη μεγάλη Ανατροπή..
stopcartel Newsdesk



Το κεντρώο άνοιγμα Σαμαρά

ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Η σημασία των λέξεων και των συμβόλων ενίοτε περικλείουν το νόημα της πολιτικής και υπό αυτή την έννοια η επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στη Κρήτη, ένα νησί που έχει συνδεθεί ιστορικά και πολιτικά με τον «βενιζελισμό» και το ΠΑΣΟΚ, αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τη στρατηγική που ακολουθεί η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Στρατηγική διείσδυσης σ’ ένα φιλελεύθερο ακροατήριο που μοιράζεται παραδοσιακά ανάμεσα στους «Μητσοτακικούς» και τους κεντρογενείς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας γνωρίζει πολύ καλά από τη δεκαετία του ’90 ότι το πολιτικό κενό που άφησε η διάλυση της Ένωσης Κέντρου αποτελούσε και αποτελεί το δέλεαρ των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας. Όπως γνωρίζει επίσης ότι η Κρήτη επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το εκλογικό αποτέλεσμα σε πανελλαδικό επίπεδο. Είναι προφανές ότι η Νέα Δημοκρατία θα επιχειρήσει, με δεδομένη μάλιστα την απομάκρυνση του κυβερνώντος κόμματος από τις παραδοσιακές κεντρώες θέσεις στα εθνικά θέματα και στην οικονομία, να διεκδικήσει με αξιώσεις αυτή την κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων.
Οι δηλώσεις του από τους τάφους των Βενιζέλων στα Χανιά, όπου φρόντισε να αναδείξει την ηγετική φυσιογνωμία του Ελευθερίου Βενιζέλου, σε συνδυασμό με την παρουσία στο πλευρό του ενός κατ εξοχήν κεντρώου πολιτικού, του αντιπροέδρου του κόμματος Δημήτρη Αβραμόπουλου, σηματοδοτεί ευθέως το άνοιγμα στον κεντρώο χώρο. Ένα χώρο που δεν είναι «άγνωστος» στον πρόεδρο και στον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, αφού ο μεν ένας έχει κεντρώες καταβολές ενώ ως αρχηγός κόμματος είχε στις τάξεις του τον εγγονό του Εθνάρχη τον Νικήτα Βενιζέλο, ο δε άλλος προέρχεται από αυτό τον χώρο και συνειδητά τον ακολουθεί στην πολιτική του διαδρομή μέχρι σήμερα.



Περισσότερες γυναίκες στην έρευνα έχει ανάγκη η Ευρώπη


Απάντηση της Ευρ. Επιτροπής σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή Καθηγητή Ιωάννη Α. Τσουκαλά

«Οι επιστημονικές παραδόσεις εξακολουθούν να κυριαρχούνται από παραδοσιακά ανδροκρατούμενα πρότυπα και συνήθειες σταδιοδρομίας. Η συνεχιζόμενη ύπαρξη μισθολογικών διαφορών, στερεοτύπων, επιλογών γνωστικών πεδίων και, μερικές φορές, τα μεροληπτικά κριτήρια αξιολόγησης της ερευνητικής ποιότητας αποκαλύπτουν διάφορα προβλήματα για τα οποία απαιτείται επέμβαση δεδομένου ότι η πρόοδος προς την ισότητα των φύλων είναι αργή και δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη», ανέφερε η Επίτροπος, κα Γκέγκεν - Κουίν, αρμόδια για θέματα Έρευνας, Καινοτομίας και Επιστήμης, απαντώντας σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή της ΝΔ, Καθηγητή Ιωάννη Α. Τσουκαλά.
Με την ερώτησή του, ο Έλληνας Ευρωβουλευτής θέλησε να πληροφορηθεί τους λόγους για τους οποίους πολλές γυναίκες εξακολουθούν να διατηρούν διστακτική στάση απέναντι στην έρευνα καθώς επίσης και τις δράσεις που είναι διατεθειμένη να αναλάβει η Ευρ. Επιτροπή για την επίτευξη του ευρωπαϊκού στόχου του 40% της συνολικής συμμετοχής των γυναικών σε ερευνητικά ευρωπαϊκά προγράμματα.
Παρά τις θετικές τάσεις τα τελευταία έτη, η ίση συμμετοχή ανδρών και γυναικών στην έρευνα εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική έλλειψη κατά την εφαρμογή των προγραμμάτων-πλαίσιο για την έρευνα (ΠΠ). Παρόλο που το 7ο ΠΠ συνέβαλε στην ενίσχυση της παρουσίας των γυναικών στην επιστημονική έρευνα, η συνολική συμμετοχή των ερευνητριών δεν έφθασε τον επιδιωκόμενο στόχο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει, επίσης, το γεγονός ότι η γυναικεία συμμετοχή ποικίλλει ανάλογα με το αντικείμενο της έρευνας και το είδος των αρμοδιοτήτων. Για παράδειγμα, παρατηρείται μεγαλύτερη συμμετοχή γυναικών στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες (άνω του 30%) και λιγότερη σε θέματα νανοτεχνολογίας, ενέργειας, διαστήματος (κάτω του 20%). Γυναίκες νεότερης ηλικίας δείχνουν πιο διαθέσιμες να συμμετάσχουν σε ερευνητικά προγράμματα, απασχολούνται όμως κατά κύριο λόγο, σε πρωτοβουλίες μικρότερης εμβέλειας και συχνά περιορίζονται σε διοικητικά και επικοινωνιακά καθήκοντα.
Στην απάντησή της, η αρμόδια Επίτροπος υπογράμμισε ότι αποδίδεται μεγάλη σημασία στην αύξηση της γυναικείας συμμετοχής στα ερευνητικά προγράμματα και συλλέγει στοιχεία παρακολούθησης, που δημοσιεύονται στη μελέτη «She Figures». Με βάση τη συγκεκριμένη έκδοση, η Επιτροπή πραγματοποιεί έρευνα με στόχο την εξέταση των ζητημάτων στα οποία οφείλεται η μόνιμη υποεκπροσώπηση των γυναικών, αφενός στα ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα και αφετέρου στην επιστήμη και την έρευνα, γενικότερα στην Ευρώπη. Στόχος της ήταν, μεταξύ άλλων, να δοθούν κατευθύνσεις στη διαμόρφωση πολιτικής σχετικά με την ισότητα των φύλων και την επιστήμη και να καθοριστούν μελλοντικές ερευνητικές προτεραιότητες, ιδίως μέσω καλών πρακτικών και ανάλυσης των κενών σε διάφορα ερευνητικά θέματα.
Πιο συγκεκριμένα για την ανάληψη δράσεων, η κα Γκέγκεν - Κουίν ανέφερε ότι η Ευρ. Επιτροπή:
«- θα υλοποιήσει πλήρως τον στόχο συμμετοχής ποσοστού 40% γυναικών σε όλες τις επιτροπές αξιολόγησης και τις συμβουλευτικές επιτροπές και θα επιδιώξει την στήριξη των κρατών μελών για την επίτευξη του εν λόγω στόχου και για τις επιτροπές προγραμμάτων,
- θα δρομολογήσει νέες αναλύσεις με την υποστήριξη κρατών μελών και ερευνητικών ιδρυμάτων για τον προσδιορισμό, μέχρι το τέλος του 2011, των πολιτιστικών παραγόντων και καταστάσεων που συμβάλλουν στη διαμόρφωση της συμμετοχής ερευνητριών, καθώς και των μέτρων αντιμετώπισής τους,
- θα ενισχύσει την παρακολούθηση σε όλα τα στάδια του κύκλου ζωής των έργων,
-στο πλαίσιο των Δράσεων «Μαρία Κιουρί», θα ενισχύσει τον ρόλο ειδικής ομάδας επανεκκίνησης της σταδιοδρομίας, βοηθώντας τις γυναίκες που επιθυμούν να συνεχίσουν τη σταδιοδρομία τους στην έρευνα μετά από διακοπή, για παράδειγμα λόγω άδειας μητρότητας».
Με αφορμή την απάντηση της Επιτρόπου, ο κος Τσουκαλάς δήλωσε:
« Η χώρα μας παρουσιάζει ικανοποιητικό ποσοστό γυναικών που απασχολούνται στον τομέα της επιστήμης (37%), ακολουθώντας την Πορτογαλία (44%), σε συνάρτηση με τη συνολική γυναικεία απασχόληση. Ωστόσο, παρά την αυξημένη συμμετοχή τους σε ορισμένες κατηγορίες, οι Ελληνίδες εξακολουθούν να έχουν περιορισμένη παρουσία στις Φυσικές Επιστήμες και την Τεχνολογία καθώς και σε ανώτερες διοικητικές θέσεις. Το 2009, οι γυναίκες καταλάμβαναν μόλις το 14,4% των μονίμων θέσεων στα Πανεπιστήμια. Από τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό ότι πολλά ακόμα χρειάζονται αλλαγή και βελτίωση. Ακόμα και στις ημερές μας, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των γυναικών που έρχονται αντιμέτωπες με το δίλημμα «έρευνα ή οικογένεια» και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την ερευνητική τους καριέρα για να αποκτήσουν οικογένεια ή αντιμετωπίζουν πολλά εμπόδια στην επανένταξη τους μετά από διακοπή της δράσης τους. Τα υπάρχοντα κίνητρα φαίνεται ότι δεν επαρκούν. Πρέπει να δημιουργηθούν περισσότερες ευκαιρίες για την καλύτερη ένταξη των γυναικών στην έρευνα ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να ασκήσει ηγετικό ρόλο, με την ενεργή συνδρομή, πάντα, και των κρατών μελών και να επιτευχθεί ο φιλόδοξος στόχος του 40%».


Αποφασίζουν “πολιτική λύση” για την Ελλάδα

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, πρόεδρος του Eurogroup, είναι εκείνος που φαίνεται να έχει αναλάβει τον ρόλο του «προξενητή», για να συγκεράσει τις διαφορετικές απόψεις οι οποίες επικρατούν στην Ευρώπη για το τι πρέπει τελικά να συμβεί με την περίπτωση της Ελλάδας.
Μπορεί ο Όλι Ρεν, έχοντας την καταστατική πίεση του ρόλου του ως αρμοδίου Επιτρόπου Οικονομικών της Ένωσης, να φαντάζει περισσότερο με «άγγελο κακών», που πιέζει και απαιτεί από το πολιτικό σύστημα της χώρας, πολύ περισσότερα από όσα είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε, την τελευταία λέξη ωστόσο μοιάζει να την κρατάει ο «Mr. Euro», όπως είχε αποκληθεί ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, για τον καθοριστικό ρόλο του στις διαπραγματεύσεις που προηγήθηκαν της δημιουργίας της ευρωζώνης.
Ο Γιούνκερ μίλησε για «μη βιώσιμο» χρέος και «ήπια αναδιάρθρωση». Προκάλεσε έτσι την έκρηξη του Ζαν-Κλοντ Τρισέ, που απέκλεισε ακόμη και το ενδεχόμενο επιμήκυνσης του χρέους, και ταυτόχρονα την αντίδραση της Γερμανίας, που υποχρεώθηκε να ξεπροβάλλει πίσω από τις κουρτίνες, και δια χειλέων Μέρκελ και Σόιμπλε, να παράσχει πολιτικές εγγυήσεις για τη διάσωση της Ελλάδας. Με τις αυτονόητες φυσικά θυσίες από την πλευρά της πατρίδας μας.
Χθες, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ βρέθηκε στα Ιλίσια Πεδία, όπου συναντήθηκε με τον Νικολά Σαρκοζί. Λίγες μόλις μέρες μετά τη Σύνοδο των «G8», όπου ακούστηκε ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα να δηλώνει τη στήριξή του στην αναγκαιότητα σωτηρίας της Ελλάδας.
Για πρώτη φορά λοιπόν, ο Γιούνκερ επέτρεψε στα σενάρια για το μέλλον της χώρας μας, να μεταπηδήσουν από την αμιγώς οικονομική αξιολόγηση, στην πολιτική βούληση. Έχοντας τη σχετική δέσμευση του Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος είναι εύλογο να έχει συνεννοηθεί και με το Βερολίνο, ο πρόεδρος του Eurogroup παραδέχτηκε ότι στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποφασίσει να δοθεί πολιτική λύση στο «ελληνικό πρόβλημα».
Αποσυνδέοντας τη λύση αυτή από το περιεχόμενο της αξιολόγησης των δημοσιονομικών μεγεθών από τους ελεγκτές της τρόικας, που δεν φαίνεται να έχουν καταστεί και ιδιαίτερα αισιόδοξοι για τις προοπτικές της Ελλάδας.
Κι αν είμαστε πλέον διστακτικοί και υποψιασμένοι για τη… σταθερότητα των θέσεων που διατυπώνουν δημοσίως οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ, ας ρίξουμε μια ματιά στην αντίδραση της «δαιμονοποιημένης» αγοράς, στις δηλώσεις του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Το ευρώ ανέκαμψε, και τα ελληνικά spreads υποχωρούν. Μάλλον λοιπόν… λέει την αλήθεια ότι «θα μας σώσουν».



Να διερευνηθεί το επεισόδιο με τους πυροβολισμούς στον Έβρο σε βάρος της Frontex

Ερώτηση του Ν. Χουντή στην Κομισιόν
Ερώτηση κατέθεσε ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής σχετικά με το επεισόδιο που έλαβε χώρα στις 20/5/2011 στον Έβρο και κατά το οποίο περίπολος της Frontex δέχτηκε πυρά από την τουρκική πλευρά.
Ο έλληνας ευρωβουλευτής στην ερώτηση αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «στις 20/5/2011, περίπολος της Frontex που αποτελούνταν από Έλληνες συνοριοφύλακες, Γερμανούς αστυνομικούς μαζί με Εσθονικό αεροπλάνο, δέχτηκαν πυρά από την τουρκική πλευρά στην περιοχή του Έβρου, χωρίς ευτυχώς να υπάρξουν θύματα» και συνεχίζει… «υπήρξε επικοινωνία με τις τουρκικές συνοριακές αρχές και με καθοδήγηση του εσθονικού αεροπλάνου συνελήφθησαν 100 «μετανάστες» από τις τουρκικές αρχές».
Ο Ν. Χουντής στη συνέχεια της ερώτησής του καλεί την Επιτροπή να διευκρινίσει «αν τα πυρά προέρχονταν μόνο από διακινητές- δουλεμπόρους και όχι και από την τουρκική περίπολο»... «αν μεταξύ των συλληφθέντων βρίσκονται και οι δουλέμποροι» … και να δεσμευθεί η Επιτροπή ότι θα παρακολουθεί την συγκεκριμένη περίπτωση προκειμένου για την προστασία των συλληφθέντων αφού η Τουρκία έχει ρήτρα γεωγραφικού περιορισμού στη Συνθήκη της Γενεύης για την προστασία των προσφύγων».



Παραδίδει την Κυβέρνηση… στο ΠΑΣΟΚ


NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Από τη στιγμή που συναίνεση με την έννοια την οποία έδινε στον όρο ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν φαίνεται να προκύπτει, και εν αναμονή των «υπερβατικών» δράσεων που περιλαμβάνουν επικοινωνιακές παρεμβάσεις και δημοψήφισμα για αλλαγή διατάξεων του Συντάγματος, ο Πρωθυπουργός ετοιμάζεται για τον ανασχηματισμό της «τελευταίας ζαριάς».
Όσοι έχουν συνομιλήσει μαζί του το τελευταίο διάστημα, επισημαίνουν ότι «ο Γιώργος άλλαξε». Και μοιάζει πλέον αποφασισμένος να μην διακινδυνεύει την προσωπική πολιτική υστεροφημία του, με πειραματισμούς και αβεβαιότητες.
Ποντάρει λοιπόν στον ανασχηματισμό, τόσο ως προς την ουσία της πρωτοβουλίας του, όσο και σε σχέση με την επικοινωνιακή διάσταση την οποία σκοπεύει να δώσει. Ένας ανασχηματισμός «τεχνοκρατών», όπως έχει αποκληθεί, μιας και αναμένεται να περιλαμβάνει πολλά στελέχη, κυρίως του τραπεζικού κλάδου και της οικονομίας, για να στείλει το μήνυμα ότι αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της συγκυρίας. Και παράλληλα, να έχει «τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις», ώστε να κερδίσει τον χαμένο χρόνο, και να επιχειρήσει να ανακτήσει το χαμένο πολιτικό έδαφος.
Οι συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου ωστόσο, δίνουν και μια παράπλευρη διάσταση στον επικείμενο ανασχηματισμό: Εκτιμούν ότι θα συνοδευτεί από την έξοδο από την Κυβέρνηση πολλών «παπανδρεϊκών», δηλαδή στελεχών που αντιμετωπίζουν τη μόνιμη κατηγορία ότι βρίσκονται στο αξίωμα που κατέχουν, εξαιτίας της σχέσης τους με τον Πρωθυπουργό.
Κάπως έτσι, ο Γιώργος Παπανδρέου σχεδιάζει να πολιτικοποιήσει τον ανασχηματισμό, διαμορφώνοντας ένα σχήμα μάχης το οποίο… θα τον πάει μέχρι τις επόμενες εκλογές. Που μάλλον δεν θα αργήσουν και τόσο.



Εντός 24ώρου η έκδοση Μλάντις στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο


Το επόμενο 24ωρο θα εκδοθεί ο πρώην αρχηγός των σερβικών δυνάμεων της Βοσνίας Ράτκο Μλάντιτς στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία.
Σέρβος δικαστικός αξιωματούχος, σε δηλώσεις του υπό καθεστώς ανωνυμίας ανέφερε: "Θα πραγματοποιηθεί εντός των επομένων 24 ωρών, μόλις η έφεση φθάσει στο δικαστήριο, και αυτό θα γίνει σήμερα. Το τριμελές δικαστήριο θα αποφασίσει με συνοπτικές διαδικασίες επί της εφέσεως, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα την απορρίψουν, ο υπουργός Δικαιοσύνης θα υπογράψει τα έγγραφα έκδοσης και θα φύγει".
Σε βάρος του Μλάντιτς απαγγέλθηκαν κατηγορίες για γενοκτονία κατά τη διάρκεια της 43μηνης πολιορκίας του Σαράγεβο και της σφαγής 8.000 ανθρώπων στη Σρεμπρένιτσα κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας (1992-1995).
Σήμερα το πρωί ο πρώην αρχηγός των σερβικών δυνάμεων οδηγήθηκε στον τάφο της κόρης του, σε νεκροταφείο του Βελιγραδίου και στη συνέχεια επέστρεψε στο κελί του, στο κέντρο κράτησης του δικαστηρίου της Σερβίας για εγκλήματα πολέμου.
Η επίσκεψη του Μλάντιτς έγινε κατόπιν αιτήματος του ίδιου, υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Η κόρη του Ανα αυτοκτόνησε το 1994.



Σκοτάδι στο τούνελ των Τεμπών


Του ΔΗΜ. ΧΑΤΖΗΕΥΘΥΜΙΟΥ
 Φως στη σήραγγα, σκοτάδι στη συνέχεια του έργου! Η αντιφατική αυτή εικόνα εμφανίζεται στη διάνοιξη της οδικής αρτηρίας των Τεμπών. Χθες, οι εκπρόσωποι της παραχωρησιούχου εταιρείας έστησαν μια μικρή εκδήλωση για να γιορτάσουν τη διάνοιξη του μεγαλύτερου οδικού τούνελ των Βαλκανίων, μήκους 6 χιλιομέτρων, με το οποίο θα παρακάμπτεται η κοιλάδα των Τεμπών.
Οι εκπρόσωποι της παραχωρησιούχου εταιρείας γιόρτασαν χθες τη διάνοιξη του μεγαλύτερου οδικού τούνελ των Βαλκανίων
Σήμερα όμως το έργο μπαίνει σε ένα άλλο τούνελ, χρηματοοικονομικό. Κι αυτό γιατί η κατασκευάστρια εταιρεία αναμένεται να καταθέσει αίτηση διακοπής των εργασιών.
Τα εργοτάξια θα νεκρώσουν, καθώς -σύμφωνα με την εταιρεία- η πολιτεία οφείλει 20 εκατ. ευρώ στους εργολάβους του έργου.
Μάλιστα, εκπρόσωποι εργοληπτικών εταιρειών, που μετέχουν στο έργο της κατασκευής, περίμεναν τη χθεσινή μέρα αναμένοντας... κάποιο φως και στο δικό τους οικονομικό πρόβλημα.
Ωστόσο ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Υποδομών, Σέργιος Λαμπρόπουλος, που βρέθηκε στο εργοτάξιο των Τεμπών, ερωτηθείς σχετικά δεν ήταν απόλυτα διαφωτιστικός. Αρκέστηκε να πει ότι υπάρχουν διαπραγματεύσεις μεταξύ του υπουργείου και της κατασκευαστικής κοινοπραξίας, οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη και έχουν καταληκτικό ορίζοντα τον ένα μήνα. Οι εργασίες στη συγκεκριμένη σήραγγα ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2008, και από τα δύο μέτωπα ταυτόχρονα -από το νότιο μέτωπο, δηλαδή το οποίο βρίσκεται στην είσοδο της Κοιλάδας των Τεμπών, και από το βόρειο μέτωπο, το οποίο βρίσκεται στο Ομόλιο. Οπως δήλωσε ο γενικός διευθυντής της παραχωρησιούχου εταιρείας, έως τώρα έχει κατασκευαστεί το 60% του συνολικού έργου και το 80% των τριών σηράγγων. *



Ενθουσιασμός για αρχαιολόγους και επιστήμονες. Θαμμένη πόλη αποκαλύπτεται μέσω δορυφόρου

Μεγάλο ενδιαφέρον προκαλεί τόσο στους επιστήμονες, όσο και στους λάτρεις του αιγυπτιακού πολιτισμού η ανακάλυψη, με τη χρήση μιας υπέρυθρης δορυφορικής εικόνας, της αρχαίας πόλης Tanis που βρισκόταν θαμμένη στην Αίγυπτο.
Η νέα αυτή επαναστατική τεχνική της χρήσης υπέρυθρης δορυφορικής εικόνας, δίνει τη δυνατότητα στους ερευνητές- αρχαιολόγους, να εντοπίζουν και να σκιαγραφούν με λεπτομέρεια ολόκληρους οικισμούς. Η δορυφορική εικόνα της πόλης Tanis, αποκαλύπτει τη χάραξη των δρόμων, την τοποθεσία των σπιτιών, ενώ αποκάλυψε την τοποθεσία 17 χαμένων πυραμίδων και χιλιάδες τάφους.

Εντυπωσιακά επιδέξιος μικρός ακροβάτης

Ο πιτσιρικάς που πρωταγωνιστεί στο βίντεο κάνει απίστευτα πράγματα απλά με ένα σκοινί και μερικά καρούλια


Όλο και λιγότερα δάνεια από τις τράπεζες

Σημάδια… «αφυδάτωσης» εμφανίζει πλέον η δανειακή αγορά στην Ελλάδα, αφενός εξαιτίας της τακτικής των τραπεζών για επιλεκτικό δανεισμό -που μειώνει τους κινδύνους- και αφετέρου λόγω της τεράστιας «βουτιά» στη ζήτηση για στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια και κάρτες.
Όταν ανεβαίνουν οι επισφάλειες με ρυθμό 1% και οι τράπεζες αντιμετωπίζουν και την πίεση της ΕΚΤ (για μείωση της έκθεσης), είναι εύλογο να ακολουθούν μια επιλεκτική πολιτική δανεισμού, όταν αυτή, βεβαίως, δεν προκαλεί προβλήματα στους πελάτες που για χρόνια προτιμούν την τράπεζα.
Συγκεκριμένα, στο α’ τρίμηνο ο ρυθμός μείωσης των δανείων διαμορφώνεται πάνω από 2% έναντι του τελευταίου τριμήνου, σύμφωνα με τα στοιχεία από πέντε τράπεζες (Εθνική, Alpha Bank, Εurobank, Τράπεζα Πειραιώς, Marfin Popular), εκ των οποίων προκύπτει ότι το συνολικό δανειακό χαρτοφυλάκιο των πέντε τραπεζών ανήλθε σε 185,8 δισ. ευρώ.



Σε ευχαριστούμε, Γιώργο...

Σε ευχαριστούμε, Γιώργο Παπανδρέου, γιατί κατόρθωσες να σηκώσεις τον κόσμο από τον καναπέ. Μπόρεσες και έβγαλες οικογενειάρχες, γυναίκες με τα παιδιά τους, νέους και γέρους στους δρόμους. Χωρίς καμιά οργάνωση. Άφησαν το σπίτι, το καφενείο, τις καφετέριες, την τηλεόραση και γέμισαν τις πλατείες. Στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, σε κάθε πόλη. Χωρίς να φορούν κανένα καπέλο...
Σε ευχαριστούμε, Γιώργο, γιατί πέτυχες να θυμώσεις, να εξοργίσεις, να αγανακτήσεις κάθε πολίτη και αποφάσισε να κάνει τη δική του επανάσταση...
Σε ευχαριστούμε, Γιώργο, γιατί κατάφερες να κλέψεις τα όνειρα του λαού, ακόμη και αυτών που σε πίστεψαν και σε ψήφισαν... Και τώρα θέλουν να δώσουν τη δική τους απάντηση, το δικό τους παρών.
Ευχαριστούμε και τον υπουργό σου επί των Οικονομικών, Γιώργο, γιατί ο άνθρωπος δούλεψε νυχθημερόν για να αρπάξει τη ζωή του εργαζόμενου, του συνταξιούχου, της νοικοκυράς, του μικρομεσαίου, της οικογένειας όλης που από τη μια μέρα στην άλλη είδαν να χάνουν ό,τι έχτισαν εδώ και χρόνια, με ιδρώτα... Και τώρα καταλαβαίνουν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αντισταθούν... Να διεκδικήσουν...
Χάριτες οφείλουμε στην αγαπητή μας «τρόικα», και πιο πολύ στον δικό μας πλέον άνθρωπο, τον κ. Πολ Τόμσεν, για τις προσπάθειες που κατέβαλαν με τους εκβιασμούς τους και το πιστόλι συνεχώς ακουμπισμένο στον κρόταφο του ελληνικού λαού, όντας αχόρταγοι και ζητώντας συνεχώς όλο και νέα μέτρα, και ξεσηκώνοντας τους πολίτες...
Ευχαριστούμε τη φίλτατη κυρία Άνγκελα, που με τον εξευτελισμό που μας επιφύλαξε ξύπνησε μνήμες και οργή...
Σε ευχαριστούμε, Γιώργο, γιατί χάρη σ’ εσένα κάτι καινούργιο γεννιέται... Πρωτόγνωρο. Που έχει ανάγκη ο τόπος. Ποτάμι, χείμαρρος αρχίζει να γίνεται... Τσουνάμι που θα αλλάξει πολλά. Και το σήμερα και το χθες δεν θα μοιάζει σε τίποτα με το αύριο... «Κάποιοι» ΑΝΟΗΤΟΙ ίσως επιχειρήσουν με προβοκάτσιες να μπλοκάρουν αυτό το ποτάμι... Όμως δεν σταματάει... Το μόνο που ενδεχομένως να πετύχουν είναι να γίνει η χώρα Πλατεία Ταχρίρ...
Σ’ ευχαριστούμε, Γιώργο, γιατί θύμισες σ’ όλους μας τον αγώνα. Πρόσφερες μάλιστα τις αποδείξεις ότι το σύστημα τίποτε δεν σου χαρίζει... Είναι αδηφάγο. Τίποτε πια δεν είναι δεδομένο. Ούτε κεκτημένο. Το ζούμε. Θέλουν να τα πάρουν πίσω όλα.
Είναι ευχάριστο, Γιώργο, που ο κόσμος άρχισε να ξυπνάει. Αυτόν τον κόσμο κανένας δεν μπορεί να τον αγνοήσει. Οι πολίτες από τις πλατείες στέλνουν το μήνυμα παντού. Τώρα είμαστε εμείς εδώ... Η Ελλάδα μπορεί να ελπίζει... Και οι νέες γενιές να ονειρεύονται..
Μάκης Κουρής - Παρόν

Στην κρεμάλα αυτοί που μας εξαπατούν,αυτοί που μας προδίδουν

Γράφει ο Χάρρυ Κλύνν

Ποιον κοροϊδεύετε βρε αρχιηλίθιοι… Σε ποιους νομίζετε ότι απευθύνεστε ρε τσογλάνια…Σιγά που δε θα μας δώσουν οι Τροϊκανοί την πέμπτη δόση…Σιγά που θα μας αφήσουν αυτή τη στιγμή να πτωχεύσουμε και να χάσουν οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΔΕΚΑΡΑΣ…Με τη βοήθεια του κατοχικού πρωθυπουργού θα αγοράσουν ΤΖΑΜΠΑ τα πάντα…Δε θα αφήσουν απολύτως τίποτα!!! Κι αφού θα έχουν υπερκαλύψει στο πολλαπλάσιο αυτά που μας δάνεισαν, ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΝΑ ΠΤΩΧΕΥΣΟΥΜΕ, ΝΑ ΨΟΦΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ , ΔΗΛΑΔΗ…Εκτός και αν ξεσηκωθεί σύντομα ο λαός και τους στείλει όλους ΕΚΕΙ ΠΟΥ τους ΑΞΊΖΕΙ… ΣΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ!

Παπακωνσταντίνου: Δεν κατάλαβα ποιο είναι το πρόβλημα;

Παπακωνσταντίνου: Δεν κατάλαβα ποιο είναι το πρόβλημα με τους όρους της δανειακής σύμβασης !!!! Απίστευτος, απαράδεκτος και ιδιαίτερα κυνικός, ήταν σήμερα ο κ. Παπακωνσταντίνου, στην εκπομπή "Καλημέρα Ελλάδα" του Γ. Παπαδάκη. Δείτε τι δήλωσε ο υπουργός οικονομικών...
Δεν πιστεύουμε στα μάτια μας και τα αυτιά μας, με αυτά που είδαμε και ακούσαμε σήμερα..
Δείτε το βίντεο
Παπαδάκης σε Παπακωνσταντίνου : Οι Γερμανοί έχουν βγάλει 40 δις..
Μην το λεμε έτσι κ. Παπαδάκη..
Παπαδάκης: Να ανάψουμε και ένα κερί για την Μέρκελ ...
Παπακωνσταντίνου: Δεν κατάλαβα ποιο είναι το πρόβλημα με τους όρους της δανειακής σύμβασης !!!!
Παπαδάκης: Οι όροι είναι ληστρικοί, με πάρα πολύ μεγάλο επιτόκιο, επαχθείς..
Ακούστε απάντηση: Ωραία να βρίσκαμε απ αλλού λεφτά κ. Παπαδάκη..
Παπακωνσταντίνου: Αυτοί που λένε τέτοια πράγματα θα έπρεπε να ντρέπονται για αυτά που λένε...
Παπαδάκης: Η δανειακή σύμβαση δεν έχει επικυρωθεί..
Παπακωνσταντίνου: Είναι στη Βουλή και είναι γνωστή τοις πάσι..

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων της Θεσσαλονίκης

 

Ποινική δίωξη κατά του Σ. Κόκκαλη για τον ΟΠΑΠ


Ποινική δίωξη σε βάρος του Σωκράτη Κόκκαλη και άλλων 4 προσώπων για κακουργηματική απιστία από κοινού και κατ' εξακολούθηση και ηθική αυτουργία σε αυτή, άσκησε κατά περίσταση η εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας. Η υπόθεση αφορά σε συμβάσεις της περιόδου 2005-2007 για την προμήθεια πληροφοριακού συστήματος της Intralot στον ΟΠΑΠ. Σύμφωνα με τη σύμβαση η αξία του έργου ανέρχονταν  σε 96 εκατ. ευρώ, όμως στην πορεία φέρεται να έφτασε τα 300 εκατ. Για ένα πρόσωπο η δικογραφία διαχωρίστηκε και η έρευνα συνεχίζεται στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης, ενώ για δύο άτομα η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο.

Intralot: Νόμιμες οι συμβάσεις
Σε ανακοίνωσή της, η εταιρεία Intralot υποστηρίζει την πλήρη νομιμότητα της σύναψης των συμβάσεων και προσθέτει ότι:"η άσκηση ποινικής δίωξης δεν συνιστά απόδειξη ύπαρξης ενοχής για τα πρόσωπα στα οποία αφορά, αντίθετα δε, αποτελεί την έναρξη της διαδικασίας διερεύνησης του κατά πόσο υπάρχουν αποδείξεις ενοχής σχετικά με τις καταγγελίες

Οδηγείστε πίνοντας. Ένα νέο είδος μπαρ

Το City Cycle, είναι ένα μοναδικό μπαρ, μιας και επιτρέπει σε 14 άτομα / πελάτες να πίνουν μπύρα και να ποδηλατούν ταυτόχρονα, τροφοδοτώντας με ενέργεια το όχημα.
Είναι εμπνευσμένο από παρόμοια άλλα «οχήματα» / κέντρα διασκέδασης. Το συγκεκριμένο μπαρ διαθέτει ρυθμιζόμενες καρέκλες, 6 δυνατά ηχεία, φωτισμό LED, και αρκετό χώρο για έναν κεντρικό οδηγό στη κεφαλή. Προφανώς και ο οδηγός θα πίνει μόνο νερό

Το ψήφισμα της Λαικής Συνέλευσης απο το Σύνταγμα

"Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.
Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας."

Εκδήλωση-συγκέντρωση σήμερα στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών

Σημαντική πρωτοβουλία από ακαδημαϊκούς και διανοούμενους αποτελεί η διοργάνωση ανοιχτής συγκέντρωσης-διαμαρτυρίας, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, απέναντι στα μέτρα που θέλει να περάσει η κυβέρνηση και η τρόικα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Σημερα  στις 7 το απόγευμα, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών θα πραγματοποιηθεί μεγάλη ανοιχτή συγκέντρωση με  πρωτοβουλία του Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θεοδόση Πελεγρίνη, του μεγάλου έλληνα μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και των καθηγητών Γιώργου Κασιμάτη, Γιώργου Κατρούγκαλου, Νότη Μαριά, Κώστα Μπέη και Κώστα Χρυσογόνου.
Η πρόσκληση στην εκδήλωση-συγκέντρωση απευθύνεται, σύμφωνα με τους διοργανωτές, σε κάθε πατριώτη που θέλει να διατρανώσει την αντίθεσή του στην υποτέλεια της ελληνική κοινωνίας και την απαξίωση του δημόσιου πλούτου της Ελλάδας.

Εκδήλωση για την παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιάννη Τόλιου


Το νέο βιβλίο του Γιάννη Τόλιου θα παρουσιαστεί αύριο Τετάρτη, 1 Ιουνίου 2011, ώρα 19.30 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης(Αριστοτέλους 32)
Θα μιλήσουν Γιώργος Κατρούγκαλος , Αναπληρωτής Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΔΠΘ Λευτέρης Τουλφίδης , Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστημίου Μακεδονία Θα χαιρετήσει η Λίτσα Αμμανατίδου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Τη συζήτηση θα συντονίσει η Χριστίνα Σουλτανίδου, πτυχιούχος Οικονομικών Επιστημών.

Το νέο βιβλίο του Γιάννη Τόλιου, με πειστική τεκμηρίωση αλλά και κατανοητή γλώσσα, εστιάζει σε ένα πολύ κρίσιμο και επίκαιρο ζήτημα. Στο ζήτημα της Κρίσης και του Δημόσιου Χρέους, καθώς και των εναλλακτικών «αφηγήσεων» αντιμετώπισής του στην ελληνική κοινωνία.

Με αφετηρία την παγκόσμια κρίση και την κρίση της «ευρωζώνης», το βιβλίο επικεντρώνεται στην ανάλυση των αιτίων και των συνεπειών του χρέους ως «συμπυκνωμένη» έκφραση της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού και του πολιτικού συστήματος κυριαρχίας του. Διερευνά τις προεκτάσεις των μέτρων του «Μνημονίου» και της πολιτικής της «ελεγχόμενης πτώχευσης» που προωθούν κυβέρνηση και «τρόικα» με την υποστήριξη της χρηματιστικής ελίτ σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο. Εμπλουτίζει την ελληνική βιβλιογραφία με την ανάδειξη του «απεχθούς» χρέους και την αναγκαιότητα συγκρότησης ειδικής «επιτροπής λογιστικού ελέγχου» (ΕΛΕ) του δημόσιου χρέους.
Το βιβλίο δίνει ξεχωριστή σημασία στην εξέταση της δυνατότητας «αθέτησης πληρωμών» στα πλαίσια μιας εναλλακτικής πολιτικής προοδευτικής εξόδου από την κρίση με ανοικτό τον ορίζοντα της σοσιαλιστικής προοπτικής. Η ανάπτυξη ισχυρού κινήματος αντίστασης κατά των πολιτικών του «Μνημονίου» και η κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς, αποτελούν αφετηριακές προϋποθέσεις για τη δημιουργία μιας ριζοσπαστικής-αριστερής κυβέρνησης που θα εφαρμόσει πρόγραμμα προοδευτικής εξόδου από την κρίση ώστε να ανοίξει ο δρόμος για ένα ελπιδοφόρο μέλλον της νέας γενιάς και συνολικά της ελληνικής κοινωνίας.
Ο Γιάννης Τόλιου είναι Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών. Απόφοιτος Πανεπιστημίου Πειραιά, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Λονδίνου και το Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας. Συμμετέχει ενεργά στο αριστερό κίνημα από τη δεκαετία του ’60. Στην περίοδο της δικτατορίας υπέστη διώξεις, βασανισμούς και φυλακίσεις. Εργάστηκε ως ειδικός επιστήμονας στη Δ/ση Μελετών της Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ) και μετακλητός υπάλληλος στην Ελληνική Βουλή. Έχει λάβει μέρος σε πολλά συνέδρια και ημερίδες επιστημονικών και κοινωνικών φορέων, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εκλεγμένος για πολλά χρόνια στη ΣτΑ του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος-ΟΕΕ, συμμετέχει ενεργά στο «Euro memo Group» των Ευρωπαίων Οικονομολόγων για μία «Εναλλακτική Οικονομική Πολιτική στην Ευρώπη», και έχει συγγράψει σειρά άρθρων και βιβλίων, πάνω σε επίκαιρα οικονομικά και κοινωνικά θέματα. Κυριότερες επιστημονικές εργασίες: «Κατανομή και ανακατανομή Εθνικού Εισοδήματος», «Σύγχρονος Καπιταλισμός, Τάσεις ανάπτυξης και αντιθέσεις», «Συγκέντρωση Κεφαλαίου, Τραπεζικοί και ασφαλιστικοί όμιλοι στην ελληνική κοινωνία», «Συγκέντρωση Κεφαλαίου, Οικονομικοί Όμιλοι και Οικονομική Ελίτ», «Περιβάλλον και Αγροτική Πολιτική σε συνθήκες Παγκοσμιοποίησης», κ.ά.









Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Οι “κακές παρέες” των ηγετών

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Ο Δημήτρης Δρούτσας έχει μετατραπεί από χθες σε… αποκούμπι εκτόνωσης για στελέχη και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που βρήκαν την ευκαιρία να τον επιπλήξουν με δριμύτητα, για τις «προχωρημένες» θέσεις τις οποίες διατύπωσε, περί μείωσης του αριθμού των εθνοπατέρων και των προνομίων τους, περί ασυμβίβαστου των αξιωμάτων υπουργού και βουλευτή, περί δυο θητειών και… καληνύχτα σας, αναφορικά με το πέρασμα κάποιου από μια δημόσια θέση.
Φυσικά, η στοχοποίηση του Δημήτρη Δρούτσα εδράζεται στο γεγονός ότι όλοι υποψιάζονται πως οι προχωρημένες αυτές προτάσεις, δεν αποτελούν πρωτογενή σκέψη του Υπουργού Εξωτερικών, αλλά του Πρωθυπουργού. Του κ. Δρούτσα… δεν του το έχουν, όσο αξιοπρεπής και ικανός κι αν είναι.
Και αυτή είναι εν πολλοίς η μοίρα όσων ανήκουν στο «περιβάλλον» ενός πολιτικού. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για πολιτικό ηγέτη. Από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου, και εκείνους που θα δυσκολευόταν να αναγνωρίσει ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους, παρά ταύτα έγιναν υπουργοί, οι ηγέτες που πέρασαν από αυτόν τον τόπο, είχαν πάντοτε δίπλα τους… κατώτερους. Σε αξία και δυνατότητες. Με τις λιγοστές εξαιρέσεις, να επιβεβαιώνουν εκκωφαντικά τον κανόνα.
Αυτή η πραγματικότητα μάλιστα, εξηγεί κατά ένα μεγάλο μέρος, και τα βαθύτερα αίτια της εθνικής κακοδαιμονίας, που μας οδήγησε ως εδώ. Στερηθήκαμε τις μεμονωμένες, ισχυρές και αυτόφωτες προσωπικότητες, καθώς οι περισσότεροι δεν είχαν κανένα πρόβλημα να… ετεροπροσδιορίζονται: Εξ απορρήτων, δεξί χέρι, συνομιλητής, στενός συνεργάτης, ομοτράπεζος κάποιου σημαντικότερου από τους ίδιους.
Και με αυτή την προσωπική νιρβάνα, κατέβασαν διακόπτες ως προς την προσωπική αξιοπρέπεια, και δέχτηκαν να γίνουν χειροκροτητές εκείνων που τους άνοιγαν διάπλατα μια πόρτα στα «μεγάλα σαλόνια», πολλαπλασίαζαν τις γνωριμίες τους επειδή έκαναν τον «ενδιάμεσο» για να μεταφέρουν κάποιο μήνυμα, είχαν συμβιβαστεί άβουλα και χωρίς επιστροφή, πως θα ήταν «του… τάδε». Η Ελλάδα στερήθηκε όλα αυτά τα χρόνια τα αυτόφωτα μυαλά. Όχι γιατί δεν υπήρχαν. Αλλά επειδή όλοι αυτοί οι «του… τάδε», δεν επέτρεπαν σε κανέναν να αρθρώσει την άλλη άποψη. Επειδή αν αυτές οι «άλλες απόψεις» μαζεύονταν πολλές, πιθανότατα η Ελλάδα θα διεκδικούσε κάτι παραπάνω, από όσους εμπιστεύτηκε να καθορίσουν τις τύχες της.
Η ευθύνη βέβαια δεν ανήκει στα «περιβάλλοντα» των ηγετών. Αλλά στους ίδιους τους ηγέτες. Γιατί εκείνοι ήταν οι πρώτοι που συμβιβάστηκαν, όταν κοιτάχτηκαν στον καθρέπτη της ματαιοδοξίας τους. Προτίμησαν να περιστοιχιστούν από μετριότητες, κάθε άλλο φυσικά παρά «χρυσές», ίσως γιατί έτσι μπορούσαν να ξεγελούν διαρκώς τον εαυτό τους, ότι οι ίδιοι ήταν «μεγάλοι», συγκρινόμενοι με όλους αυτούς τους «μικρούς» που βρίσκονταν γύρω τους.
Εκεί ακριβώς χάθηκε το παιχνίδι για την Ελλάδα. Γιατί κανείς τους δεν παραδειγματίστηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Που δεν αισθανόταν καμία «απειλή» για το δικό του αυθεντικό και ιστορικά καταγεγραμμένο μεγαλείο, να έχει δίπλα του τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, τον Δημήτρη Χορν, τον Τάκη Λαμπρία, και τόσους ακόμη, όλους κορυφαίους στον τομέα τους. Με λάμψη που ίσως και να ανταγωνιζόταν εκείνη του Εθνάρχη.
Ο Καραμανλής όμως είχε καταλάβει εγκαίρως δυο αυταπόδεικτες αλήθειες. Πρώτον, πως όταν έχεις δίπλα σου καλύτερους από σένα, μονάχα κερδισμένος μπορείς να βγεις, μιας και θα μπολιάζεις με καινούρια στοιχεία τον χαρακτήρα, την προσωπικότητα και τις γνώσεις σου. Δεύτερον, πως για να μαζεύονται όλοι αυτοί γύρω σου, μάλλον τους εμπνέεις.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ενέπνευσε προσωπικότητες ίσως μεγαλύτερες από τον ίδιο. Που αυθόρμητα δούλεψαν για εκείνον. Και κατάφερε να καταγραφεί από την ιστορία ως Εθνάρχης. Και να βάλει την Ελλάδα στην Ευρώπη, όταν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας ήθελαν.
Κάντε μια σύγκριση με την εθνική απαξίωση που βιώνουμε σήμερα, ανακαλέστε τους ηγέτες και τους… κηπουρούς τους, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης και θα ξέρουμε τι δεν πρέπει να κάνουμε στο μέλλον. Για να έχει η Ελλάδα μέλλον.



Το κόλπο των 2,5 δις της οικογένειας Παπανδρέου!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
2,5 δις ευρώ θα είναι τα κέρδη της Οικογένειας Παπανδρέου από το κόλπο με το ΔΝΤ. Το τελευταίο κόλπο της συμμορίας των Τσαντ πριν εγκαταλείψουν την χώρα

"Χρήματα υπάρχουν"… έλεγε με έναν σχεδόν υστερικό τρόπο ο......

Γιωργάκης ελάχιστες ημέρες πριν τις εκλογές. Με τα αδύναμα ελληνικά του προσπαθούσε πάση θυσία να μας πείσει ότι μας έλεγε την αλήθεια. Με τη ρητορική δεινότητα μιας ξεδοντιασμένης γριάς δεν άφηνε πεζοδρόμιο, μπαλκόνι ή μικρόφωνο, που να μην επαναλάβει τα ίδια. Ο κατά γενική ομολογία κουτός Γιωργάκης προσπαθούσε να μας πείσει ότι "έβλεπε" αυτά, τα οποία δεν "έβλεπε" κανένας άλλος Έλληνας. Τι συνέβαινε; Τόσο βλάκας ήταν; Δεν γνώριζε ότι ήταν θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί η αλήθεια; Τόσο παθιασμένος ήταν, ώστε να ρισκάρει να καταλάβει την "καρέκλα" της εξουσίας ψευδόμενος και με τον άμεσο κίνδυνο να "καεί" πάνω σ' αυτήν;
Εκ των υστέρων πλέον τα πράγματα άρχισαν να φαίνονται διαφορετικά. Εκ των υστέρων μαθαίνουμε πως ήταν πλήρως ενημερωμένος από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για την τραγική κατάσταση της οικονομίας της χώρας. Άρα, εκ των δεδομένων γνώριζε τι συμβαίνει. Γνώριζε ότι ως κράτος και ως οικονομία πλησιάζουμε σε κάποια επικίνδυνα όρια. Όρια, τα οποία —εκτός των άλλων— έχουν σχέση και με τη δανειοληπτική μας ικανότητα. Εκ των υστέρων μαθαίνουμε ότι την ημέρα της μεγάλης "νίκης" του Giorgo κάποιοι έθεσαν σε κίνδυνο αυτήν μας την ικανότητα, παίζοντας με τα κρατικά ομόλογα στο short selling. Το Τ3 για "μυστηριώδεις" λόγους έγινε Τ10 και μέσα σε λίγες ημέρες τα ελληνικά ομόλογα έπιασαν "πάτο", με αποτέλεσμα η δανειοληπτική μας ικανότητα να βυθιστεί στα τάρταρα.
Ταυτόχρονα, ο ίδιος άνθρωπος, που "ορκιζόταν" ότι υπήρχαν τα χρήματα, έκανε κάτι, το οποίο δεν δικαιολογείται από τη ρητορική του. Κάτι, το οποίο δεν τόλμησε και δεν έκανε καμία άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Ούτε καν η κυβέρνηση Τσολάκογλου, η οποία παρέδωσε τη χώρα στους Ναζί κατακτητές. Για λόγους "μυστηριώδεις" ο Γιωργάκης έκανε μια γρήγορη απογραφή και αποτίμηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Γιατί να γίνει τέτοια καταμέτρηση και μάλιστα από αυτόν, στον χρόνο που ακόμα "νόμιζε" ότι τα χρήματα υπήρχαν; Πότε αποφασίστηκε αυτή η καταμέτρηση και πότε φτάσαμε στην αδυναμία δανεισμού; Εδώ δεν επιχείρησαν την καταμέτρηση αυτοί, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι "χρήματα δεν υπάρχουν" —και θα δικαιολογούνταν να ψάχνουν τις "τσέπες" του λαού και του κράτους— και το έκανε αυτός, ο οποίος δεν είχε δικαιολογία; Άρα; Άρα όλα ήταν μια παράσταση. Μας "δούλευε" εξ αρχής ο Γιωργάκης. Ο Γιωργάκης είχε πράγματι "σχέδιο". Απλά αυτό το "σχέδιο" δεν ήταν υπέρ των Ελλήνων, αλλά υπέρ της οικογένειάς του και των διεθνών τοκογλύφων.
Στόχος του ήταν...να πάρει την εξουσία με κάθε μέσο και κάθε τρόπο. Δεν τον ενδιέφερε εάν θα εκτίθετο λίγες μέρες μετά την "κλοπή" της εξουσίας. Δεν τον ενδιέφερε εάν δεν θα εκτελούσε καθόλου τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Τι τον ενδιέφερε; Να πάρει την εξουσία. Γιατί; Για να εξυπηρετήσει τα αφεντικά του. Τους "λατρεμένους" παγκόσμιους κυβερνήτες. Τα συμφέροντά τους μπορούσε να τα εξυπηρετήσει μόνον με την εξουσία, η οποία θα του επέτρεπε να δεσμεύσει το ελληνικό κράτος σε επωφελείς γι' αυτούς και καταστροφικές για το ίδιο συμφωνίες. Με το αζημίωτο για τον ίδιο και βέβαια για την οικογένειά του...

Βλέπουμε ότι υπό αυτό το πρίσμα δικαιολογείται η βιασύνη που τον διέκρινε για εκλογές σε μια πραγματικά δύσκολη και άρα "ανεπιθύμητη" περίοδο για τους όποιους επίδοξους κυβερνήτες της χώρας. Υπό αυτό το πρίσμα παίρνει άλλη διάσταση η βίαιη σύγκρουση του αδερφού του Νίκου με τον Βενιζέλο. Με κλωτσιές και με μπουνιές ήταν έτοιμος ο Νικολάκης να υπερασπιστεί το "δικαίωμά" της οικογένειάς του στην εξουσία και άρα το δικαίωμα του ιδίου στον πλουτισμό. Θα άφηναν τον χοντρό να τους χαλάσει τη "δουλειά";
Ο Νίκος άρχισε να γερνά και δεν αντέχει στην ιδέα ότι θα πρέπει να ζήσει φτωχά και με μόνο κεφάλαιο τα δύο βιβλιαράκια που έγραψε για τον πατέρα του και τα αγόρασαν οι φίλοι του. Ο Νίκος μεγάλωσε με την ιδέα ότι η Ελλάδα ήταν κάτι σαν "κτήμα" της οικογένειάς του και για τα κτήματα φτάνει η ώρα που πουλιούνται, για να σωθούν οι ιδιοκτήτες. Δεν είχαν άλλα περιθώρια ως οικογένεια. Δεν διέθετε αυτή η οικογένεια το ανθρώπινο δυναμικό να συνεχίσει τη δυναστεία. Ο τελευταίος, που μπορούσε να τη συνεχίσει, ήταν ο αδερφός του Giorgo. Όμως, ο κόσμος γελούσε με τον αδερφό του. Τον αδερφό, που, όταν δεν έπεφτε από το ποδήλατο, χανόταν με το κανό. Τον αδερφό, που σκούπιζε συνεδριακά κέντρα ή κερνούσε κουραμπιέδες, γιατί αυτός ήταν ο μόνος τρόπος που μπορούσε να "πουλήσει" τον εαυτό του.

Το "καλό" παιδί. Το κουτό …αλλά "καλό" παιδί του Ανδρέα.

Η κατάσταση έφτασε στα όρια, όταν αυτό το "καλό" —αλλά εξόχως κουτό— παιδί εξάντλησε τις επιλογές του. Τις δεδομένες επιλογές του με βάση τα "δικαιώματά" του. Όταν εξάντλησε τις ευκαιρίες του ως "κληρονόμος" του πατέρα του. Τότε πραγματικά η οικογένειά του θα πρέπει να τρομοκρατήθηκε. Ως οικογένεια θα τελείωναν πιο γρήγορα απ' όσο χρόνο χρειάζεται να καεί μια χαρτοπετσέτα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τι έγινε μετά την ήττα του Giorgo στις προηγούμενες εκλογές; Ο απόλυτος ορισμός του κακομοίρη. Ένας Γιωργάκης χαμένος και αξιολύπητος, που δεν είχε πού να στραφεί. Ένας Γιωργάκης, που στην κυριολεξία έψαχνε τη μάνα του για να κλάψει στην αγκαλιά της. Θεωρούμε ότι εκείνες οι ημέρες ήταν καθοριστικές, για να εξηγηθούν όλα αυτά τα φαινόμενα που βλέπουμε σήμερα.
Είναι βέβαιον ότι, εξαιτίας του πανικού που ακολούθησε, ο Γιωργάκης από κάπου ζήτησε μια τελευταία ευκαιρία και εκ των υστέρων μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι κατόρθωσε και την πήρε. Σήμερα πιθανόν να βλέπουμε να εκτελούνται οι όροι αυτής της συμφωνίας. Ο Γιωργάκης από τότε γνώριζε ότι, αν έχανε την τελευταία ευκαιρία, δεν θα είχε άλλη. Αν και με τις ψήφους των Πακιστανών αποτύγχανε να φτάσει στην εξουσία, θα τελείωνε για πάντα. Μαζί μ' αυτόν δεν θα είχαν άλλη ευκαιρία και οι συγγενείς του. Δεν θα τελείωνε απλά η δυναστεία. Θα αφανιζόταν η ίδια η οικογένεια. Θα είχε πρόβλημα επιβίωσης.
Αυτό ήταν το πρόβλημα της οικογένειας. Όλοι άνεργοι και άεργοι και η "μανούλα" στα πολύ στερνά της, για να τους υποσχεθεί μακρόχρονη προστασία. Μέχρι εκείνη τη στιγμή όλοι ήταν μαθημένοι να επιβιώνουν ως ανεπάγγελτοι "συγγενείς" Πρωθυπουργών και με τον αποτυχημένο Giorgo όλα έδειχναν ότι οι Πρωθυπουργοί τελείωναν για την οικογένεια. Με αυτές τις αγωνίες και αυτά τα πάθη η οικογένεια-συμμορία έφτασε στην εξουσία …Η οικογένεια της μάδερ-φαμίλια Μαργαρίτας …Της Μαργαρίτας, με τις διασυνδέσεις στο εβραϊκό κατεστημένο των ΜΜΕ και των διεθνών τοκογλύφων.
Από αυτήν την οικογένεια προέρχεται ο σημερινός "ηγέτης" του ελληνικού κράτους. "Ηγέτης" …τρόπος του λέγειν. Φτάσαμε στο σημείο να ψηφίζουμε Πρωθυπουργό της πατρίδας μας και αυτός να μας δηλώνει ότι "αισθάνεται" νομάρχης της Παγκόσμιας Νέας Τάξης. Εμείς τον τοποθετήσαμε "αρχηγό" και αυτός δηλώνει "υπάλληλος". Εμείς τον βάλαμε εγγυητή της ελευθερίας μας και αυτός δηλώνει πιστός δούλος της "Παγκόσμιας Διακυβέρνησης". Αυτό όμως είναι υποβίβαση του ίδιου του τού ρόλου.
Αυτή η υποβίβαση είναι προϊόν βλακείας ή συναλλαγής; Αυτό είναι το θέμα. Αυτό είναι το αντικείμενο του κειμένου αυτού. Ο Παπανδρέου, δηλαδή, εμφανίζεται ως "υπάλληλος" της Νέας Τάξης "τζάμπα" ή το 'χει πουλήσει το δικαίωμα του "Έλληνα Πρωθυπουργού"; Γιατί μας ενδιαφέρει να το βρούμε αυτό; Για να δούμε τι κέρδος θα μπορούσε να του αποφέρει η πώληση αυτού του δικαιώματος. Γιατί υπάρχει κέρδος; Γιατί υπάρχουν τα κρατικά δάνεια. Γιατί υπάρχουν οι τοκογλύφοι, οι οποίοι περιμένουν να εξοφληθούν και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν, για να πάρουν τα χρήματά τους. Γιατί ένας άνθρωπος από τη θέση του πρωθυπουργού μπορεί να τους εξυπηρετήσει.
Στο σημείο αυτό μπαίνουμε στο θέμα μας. Ποιος δεν έχει ακούσει για τις διαβόητες εισπρακτικές εταιρείες; Αυτές οι εταιρείες είναι εταιρείες, οι οποίες αναλαμβάνουν να κάνουν τις εισπράξεις των τοκογλύφων απ' όσους τους χρωστάνε. Απειλούν, εκβιάζουν, παγιδεύουν, ξεγελάνε και γενικά κάνουν ό,τι είναι δυνατόν —νόμιμο ή παράνομο— προκειμένου ο οφειλέτης να αποδώσει τα χρέη του στον δανειστή του. Το κέρδος αυτών των εισπρακτικών εταιρειών είναι ποσοστά επί των εισπράξεων. Δεν τις νοιάζει τις εταιρείες αυτές αν ο δανειστής είναι τοκογλύφος ή οτιδήποτε άλλο. Ίσα-ίσα που έχουν μεγαλύτερο κέρδος όταν είναι τέτοιος, γιατί θα είναι μεγαλύτερα τα ποσοστά τους.
Τα ποσοστά για τους "εισπράκτορες" αυτών των τοκογλύφων κυμαίνονται από 1% μέχρι και 10%, ανάλογα με το ποσό ή τη δυσκολία είσπραξης. Για ένα τεράστιο ποσό, το οποίο απαιτεί και συμπληρωματικές ενέργειες των ίδιων των τοκογλύφων, γίνεται ειδική διαπραγμάτευση. Αν, δηλαδή, υποθέσουμε ότι κάποιοι ήθελαν να εισπράξουν το ελληνικό δημόσιο χρέος, θα έκαναν ειδική διαπραγμάτευση μ' αυτούς που θα τους το εξασφάλιζαν. Γιατί; Γιατί το ποσό είναι πολύ μεγάλο και αυτός, ο οποίος μπορεί να τους το εξασφαλίσει, τους έχει ανάγκη, για να προσεγγίσει την "πρωθυπουργική" θέση, που τους εξασφαλίζει την είσπραξη.
Για ένα ποσό λοιπόν των 250 δις —που εκτιμάται ότι είναι περίπου το ελληνικό δημόσιο χρέος— προκύπτει μια προμήθεια 2,5 δις ευρώ για τον "εισπράκτορα". Τουλάχιστον 2,5 δις με βάση την "πιάτσα". 2,5 δις γι' αυτόν, ο οποίος θα εξασφαλίσει στους τοκογλύφους τη δυνατότητα να "μπουν" στην περιουσία της δανειολήπτριας Ελλάδας, για να την ξεκοκαλίσουν. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; 2,5 δις ευρώ είναι λογικό τίμημα γι' αυτόν, ο οποίος θα τους εξασφάλιζε τη δυνατότητα ν' αρπάξουν τα οφειλόμενα από το θύμα τους. Γι' αυτόν, ο οποίος θα τους επέτρεπε να στείλουν εκεί τους "υπαλλήλους" τους.
Αυτόν ακριβώς τον ρόλο παίζει το ΔΝΤ. Είναι ο εισπρακτικός μηχανισμός των τοκογλύφων. Το ΔΝΤ είναι η "εγγύηση" για τους τοκογλύφους ότι θα πάρουν τα χρήματά τους. Χωρίς το ΔΝΤ είναι "γυμνοί" ιδιώτες απέναντι σε ένα κράτος, το οποίο μπορεί να αμυνθεί. Ένα κράτος, το οποίο απολαμβάνει ασυλία απέναντι σε τοκογλυφικά όρνεα. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τιμωρήσει τους διεφθαρμένους πολιτικούς, που έφεραν τους τοκογλύφους στην επικράτειά του. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να στραφεί νομικά εναντίον αυτών των τοκογλύφων, οι οποίοι —πολύ πριν "τοκογλυφίσουν"— ήταν βέβαιον πως ήταν διαφθορείς του. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τους γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του και να μην τους δώσει ούτε ένα ευρώ. Ένα κράτος, το οποίο μπορεί να τους "πιστολιάσει" χωρίς κανέναν κίνδυνο.
Στην κυριολεξία χωρίς κανέναν κίνδυνο. Γιατί; Γιατί συνήθως οι ιδιώτες, όταν δανείζουν, φροντίζουν να κάνουν τόσες πολλές απάτες και τοκογλυφίες, ώστε να καλύπτουν εκ των προτέρων τη ζημιά τους από μια ενδεχόμενη άρνηση εξόφλησης από την πλευρά του θύματός τους. Γιατί η πιο διαδεδομένη διεθνής πρακτική είναι η μη αποπληρωμή ενός μεγάλου δημόσιου χρέους, παρά το αντίθετο. Υπάρχει ιστορικό προηγούμενο άρνησης χρέους —από τα πολύ παλιά—, όταν οι νεοσύστατες ΗΠΑ αρνήθηκαν τα χρέη τους προς τους Βρετανούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα πρόσφατα παραδείγματα της Αργεντινής ή του Εκουαδόρ και βεβαίως αυτό της Ισλανδίας. Της Ισλανδίας, που, όταν οι Άγγλοι και οι Ολλανδοί "επενδυτές" απαίτησαν τα "χαμένα", πήραν αυτά, που δεν περιγράφονται. Άλλωστε ο Φράνσις Γουόκερ —ένας από τους ιδρυτές της δημόσιας οικονομικής τον 19ο αιώνα— έγραψε: "Κανένα μεγάλο εθνικό χρέος δεν πληρώθηκε ποτέ ούτε αντιμετωπίστηκε με κάποιον άλλο τρόπο, εκτός από την άρνηση της αποπληρωμής του".
Το ελληνικό δημόσιο χρέος στον μεγαλύτερο όγκο του οφείλεται σε ιδιώτες τοκογλύφους. Ούτε καν σε εθνικές τράπεζες ή σε "δεξαμενές" πλούτου άλλων κρατών, όπως είναι τα ασφαλιστικά ταμεία τους. Αυτοί οι τοκογλύφοι —αν ασχοληθεί κάποιος μαζί τους— έχουν πάρει ήδη πολλαπλάσια από αυτά που τους οφείλονται. Είναι σαν τις τράπεζες, που, πολύ πριν φτάσουν να απειλούν τον δανειολήπτη με κατασχέσεις, του έχουν ξεκοκαλίσει όλη την περιουσία. Επιπλέον, ως ιδιώτες, έχουν ελάχιστα νομικά μέσα να διεκδικήσουν το χρέος ενός κράτους σε όλο του το μέγεθος. Δέκα σέντς στο ευρώ να πάρουν, πάλι ευχαριστημένοι θα είναι. Τα 250 δις χρέους γίνονται με συνοπτικές διαδικασίες 25 δις. Γι' αυτόν τον λόγο φοβούνται το "πιστόλι". Αυτός ήταν ο φόβος των τοκογλύφων και αυτόν τον φόβο τους τον εξάλειφε το ΔΝΤ.
Γιατί; Γιατί το ΔΝΤ είναι ένας "μετατροπέας" χρημάτων και υποχρεώσεων. Το ΔΝΤ μετατρέπει τα χρέη του κράτους απέναντι σε ιδιώτες —και μάλιστα απατεώνες— σε χρέη του κράτους απέναντι σε άλλα κράτη και διεθνείς οργανισμούς. Μετατρέπει τα ακίνδυνα χρέη του ελληνικού κράτους απέναντι σε ιδιώτες σε επικίνδυνα χρέη απέναντι σε κράτη και λαούς. Αυτό ακριβώς κάνουν τώρα με το ΔΝΤ. Βάζουν την Ελλάδα να "δανείζεται" από τους λαούς, για να ξεπληρώνει τους τοκογλύφους. Όταν θα τους ξεπληρώσει πλήρως, θα έχει μπροστά της ακόμα μεγαλύτερο χρέος, το οποίο όμως —δυστυχώς γι' αυτήν— θα είναι χρέος απέναντι σε λαούς. Το "μοιραίο" της χρεοκοπίας δεν θα το αποφύγει, εφόσον εξακολουθεί να δανείζεται, χωρίς να παράγει, αλλά οι συνέπειες θα είναι πολύ χειρότερες, εφόσον απέναντί της θα στέκονται κράτη και λαοί και όχι τα λαμόγια της τοκογλυφίας. Οι τοκογλύφοι θα έχουν πάρει ήδη τα χρήματά τους και θα τα ξεκοκαλίζουν στα διάφορα σημεία του Πλανήτη.
Αυτός είναι ο ρόλος του ΔΝΤ. Μετατρέπει τα άδικα κέρδη των απατεώνων σε δίκαιες απαιτήσεις εθνικών τραπεζών ή ασφαλιστικών ταμείων άλλων λαών. Ταυτόχρονα "νομιμοποιεί" και τα κέρδη των συνεργατών των τοκογλύφων. Μετατρέπει τα "μαύρα" χρήματα των διεφθαρμένων αξιωματούχων ενός διεφθαρμένου κράτους σε νόμιμα χρήματα "πετυχημένων" πολιτών ενός κατεστραμμένου κράτους. Μετά το ΔΝΤ, δηλαδή, δεν υπάρχει διαφθορά, γιατί απλά μετακινήθηκαν οι υποχρεώσεις. Διαφθορά υπάρχει για όσο διάστημα υπάρχουν οι "ανοικτές" δοσοληψίες μεταξύ των διεφθαρμένων και των διαφθορέων, που είναι οι τοκογλύφοι. Από τη στιγμή που οι τοκογλύφοι ξεπληρωθούν και άρα οι δοσοληψίες "κλείσουν", βγαίνουν από το "κάδρο" και μαζί μ' αυτούς βγαίνουν και οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι, οι οποίοι τους έβαζαν στο "κάδρο". Μετά μένουν τα χρέη απέναντι στους νέους δανειστές, οι οποίοι είναι νόμιμοι.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Το ΔΝΤ είναι ο απαραίτητος μηχανισμός, για να "απεμπλακούν" οι διεθνείς τοκογλύφοι από τα δάνεια της πατρίδας μας. Το ΔΝΤ είναι ο απαραίτητος μηχανισμός, για να απομακρυνθούν οι εγκληματίες από τον τόπο του εγκλήματος. Το ΔΝΤ του Εβραίου Στρος Καν είναι το "εργαλείο" της εβραϊκής συμμορίας, που λυμαίνεται τον Πλανήτη ολόκληρο. Την εβραϊκής συμμορίας των Εβραίων Μπενράκε, Τρισέ, Σόρος, του Μπλακφέιν, του Μπάφετ κλπ.. Αυτή η εβραϊκή συμμορία προσέλαβε τον Εβραίο Γιωργάκη, για να της εξασφαλίσει τις εισπράξεις της στην Ελλάδα. Ο Εβραίος Γιωργάκης, με τις ευχές των Εβραίων κεντρικών τραπεζιτών των ΗΠΑ και της ΕΕ, κάλεσε τον Εβραίο Στρος Καν του ΔΝΤ να σώσει την οικονομία της Ελλάδας.

Οι Εβραίοι, θα σώσουν την οικονομία των μισητών γι' αυτούς Ελλήνων !!! …Την οικονομία των εθνικών τους εχθρών …Των εχθρών, των οποίων την καταστροφή τους εύχονται στην πιο μεγάλη εθνική τους γιορτή. Αυτό είναι κάτι, το οποίο δεν στέκει ούτε ως ανέκδοτο. Αυτό λοιπόν το δικό τους ΔΝΤ θα τους "αναγνωρίσει" χωρίς καμία έρευνα τα "χρέη" της Ελλάδας και στη συνέχεια το ίδιο το ΔΝΤ θα "δανειστεί" εκ νέου και στο όνομα της Ελλάδας, για να τους ξεπληρώσει. Με συνοπτικές διαδικασίες θα αναγνωριστούν σαν νόμιμα τα δισεκατομμύρια που οφείλονται στους τοκογλύφους και η Ελλάδα θα δανείζεται από τους λαούς, για να τους ξεπληρώσει. Δεν θα γίνει δηλαδή αυτό, το οποίο είπαμε ότι φοβούνται οι τοκογλύφοι. Δεν θα γίνει η αναπόφευκτη στάση πληρωμών του ελληνικού κράτους.

Γιατί τη φοβούνται αυτήν τη στάση τόσο πολύ; Γιατί θα πρέπει να επανεξεταστούν όλα τα χρέη από την αρχή. Θα πρέπει ν' αναζητηθούν αυτοί, οι οποίοι συνάψανε τα μεγάλα δάνεια, οι όροι των δανείων αυτών και τα κέρδη των εμπλεκομένων. Ο απόλυτος εφιάλτης των τοκογλύφων, εφόσον με αυτόν τον τρόπο υπάρχει γι' αυτούς ο κίνδυνος όχι μόνον ν' αποκαλυφθεί ο δικός τους ρόλος, αλλά ν' αποκαλυφθούν και οι συνεργάτες τους στην Ελλάδα. Κινδυνεύουν να χαθούν όχι μόνον τα κέρδη του παρελθόντος, αλλά και οι προοπτικές για μελλοντικά κέρδη. Κινδυνεύουν με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον να μην δουν "μαλλί", αλλά να φύγουν "κουρεμένοι". Κινδυνεύουν όχι μόνον να μην μπορούν να διεκδικούν, αλλά να πέσουν θύματα διεκδικήσεων. Κινδυνεύουν να κλείσουν οι πόρτες των θυμάτων τους, εφόσον η αποκάλυψη των συνεργατών τους

θα τους κάνει απαγορευτική την επαναδραστηριοποίησή τους στην Ελλάδα.

Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πόσο "ψαχνό" έχει η σχέση Σημίτη-Goldman Sachs και θα καταλάβει το πρόβλημά τους. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πόσο "ψαχνό" έχει η σχέση OTE με τη Ντόιτσε Τέλεκομ, τη Siemens και τους δανειστές μας και θα καταλάβει το πρόβλημά τους. Οι δανειστές μας "λάδωναν" τους πολιτικούς να δημιουργούν διαρκώς νέα χρέη με τις υπερτιμολογήσεις των προμηθειών των μεγάλων ΔΕΚΟ. Η Siemens έκανε μόνη της τις υπερτιμολογημένες ελληνικές "παραγγελίες" και η ίδια μας υποδείκνυε τον τοκογλύφο από τον οποίο θα δανειζόμασταν. Οι Έλληνες αξιωματούχοι απλά παρίστατο, όταν δεν έκαναν βόλτες με τα γιότ των Χριστοφοράκων. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε το ελληνικό δημόσιο χρέος και κανένας από αυτούς δεν θέλει να ψάχνουν οι Έλληνες τα ΠΩΣ και τα ΓΙΑΤΙ αυτού του χρέους.

Επί δύο τουλάχιστον δεκαετίες λεηλατήθηκε το σύμπαν. Όλα στημένα και ο καθένας έπαιρνε ό,τι προβλεπόταν. Οι δανειστές εξασφάλιζαν άπειρα χρωστούμενα, οι προμηθευτές έναν αφελή δημόσιο μεγαλοπελάτη, οι ιμπεριαλιστές τζάμπα ΔΕΚΟ και οι πολιτικοί μεγάλους λογαριασμούς στην Ελβετία. Διαφθορείς και διεφθαρμένοι πλήρως ικανοποιημένοι. Κατακτητές και δωσίλογοι σε πλήρη συνεργασία.

…Όλα αυτά, όμως, υπό μία προϋπόθεση. Την τελευταία στιγμή να πληρώσει το "κορόιδο". Αν δεν πληρώσει, δεν έκαναν τίποτε. Αν δεν πληρώσει ο ελληνικός λαός, τζάμπα έπαιζαν με τις βαλίτσες και με τους λογαριασμούς στην Ελβετία. Αν δεν πληρώσει ο λαός, τζάμπα έπαιζαν με τα δικά τους τα λεφτά. Πάλι από την αρχή θα ξεκινούσαν τα πράγματα, εφόσον θα άνοιγαν από την αρχή όλες οι υποθέσεις.

Άρα; Άρα το ζητούμενο γι' αυτούς ήταν να κατορθώσουν να βάλουν την Ελλάδα να τους πληρώσει, χωρίς να αντιδράσει. Να βάλουν τη χώρα στο ΔΝΤ. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα δανειστεί από τους λαούς, για να ξεπληρώσει τους ιδιώτες τοκογλύφους. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα "μεταβιβάσει" το ελληνικό χρέος από κοινούς ιδιώτες-δανειστές σε κράτη-δανειστές. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα μετατρέψει τα "αέρινα" και χωρίς εγγυήσεις δάνεια των τοκογλύφων σε ενυπόθηκα δάνεια. Τον διεθνή οργανισμό, ο οποίος θα μετατρέψει τις επισφαλείς "επενδύσεις" των τοκογλύφων σε ελληνικά ομόλογα σε ασφαλή ενυπόθηκα δάνεια.

Αυτό ακριβώς είναι το λεπτό ζήτημα, που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος, ο οποίος πέφτει θύμα της προπαγάνδας των τοκογλύφων. Το ελληνικό δημόσιο χρέος στο μεγαλύτερο του μέρος δεν είναι καν χρέος. Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε ένα ποσοστό της τάξης του 60% είναι ομόλογα. Με τα ομόλογα, δηλαδή, το ελληνικό κράτος φαινόταν ότι δανειζόταν χρήματα, αλλά το δάνειο στην πραγματικότητα δεν ήταν δικό του. Το δάνειο ήταν εξ’ αρχής πληρωμένο, εφόσον το πλήρωναν οι "επενδυτές". Άρα δεν ήταν δάνειο του ελληνικού κράτους και ό,τι αυτό συνεπάγεται στο θέμα των υποχρεώσεων.

Η Ελλάδα απλά ζητούσε χρήματα με μια υπόσχεση κέρδους. Μια αφηρημένη υπόσχεση κέρδους.

Μια ενδιάμεση τράπεζα έδινε στην Ελλάδα τα χρήματα που ζητούσε και τα χρήματα αυτά —που αυτή η τράπεζα της έδινε— τα έπαιρνε κατόπιν από τους "επενδυτές". Οι "επενδυτές" αγόραζαν ομόλογα και περίμεναν κέρδη. Ήλπιζαν σε κέρδη. Δεν δάνειζαν στην Ελλάδα με τόκο. Περίμεναν αποδόσεις μεγάλων κερδών από τις ανάγκες της Ελλάδας. Άρα …ρίσκαραν. Τα ομόλογα, δηλαδή, είναι "ευκαιρίες", που έδωσε το ελληνικό κράτος σε "επενδυτές", για να κερδίσουν χρήματα, βασιζόμενοι στις δικές του δανειακές ανάγκες. Πληρώνουν οι "επενδυτές" τις προηγούμενες δανειακές του ανάγκες, για να ξεπληρωθούν από τις επόμενες. Εκεί δηλαδή "περιμένουν" τα κράτη, για να εξυπηρετήσουν τις "υποσχέσεις" τους. Για να ξαναπάρουν δάνεια τα κράτη, θα πρέπει να πληρώσουν τις προηγούμενες "υποσχέσεις" τους.

Αυτό είναι το τραπεζικό "προϊόν", που λέγεται κρατικό ομόλογο. Υπόσχεται μεγάλα κέρδη και άρα δεν μπορεί από τη φύση του να είναι ασφαλές. Υπάρχει μεγάλο ρίσκο, όταν επενδύεις σε αδύναμους "παίκτες", όπως είναι τα φτωχά κράτη. Τα κρατικά ομόλογα μοιάζουν με τις μετοχές μιας εταιρείας, οι οποίες διακινούνται στο χρηματιστήριο μεταξύ των επενδυτών και ερήμην της εταιρείας την οποία αφορούν. Μοιάζουν, γιατί αποδίδουν κέρδη ανάλογα με το ύψος της επένδυσης. Αν πάει καλά η εταιρεία, θα αποδώσει μέρισμα. Αν δεν πάει καλά, δεν θα αποδώσει. Αν πάει καλά η εταιρεία, οι μετοχές είναι χρήμα. Αν δεν πάει καλά, είναι "κομφετί". Τα κρατικά ομόλογα μάλιστα δεν έχουν καν τις ιδιότητες των συμβατικών μετοχών, γιατί ο επενδυτής δεν έχει κανένα νομικό δικαίωμα απέναντι στην εταιρεία ή το κράτος που τα εξέδωσε. Δεν έχει κάνει την παραμικρή σύμβαση μ' αυτήν και άρα δεν έχει μερίδιο από την περιουσία της. Έχει μερίδιο μόνον από τα κέρδη της, όπως τα αντιλαμβάνεται αυτός, ο οποίος του πούλησε το "προϊόν".

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, τα ομόλογα μοιάζουν με τα αποκόμματα των γραφείων στοιχημάτων. Αυτός, ο οποίος τα έχει, διεκδικεί κέρδη, αλλά χωρίς δικαιώματα πέρα από αυτά τα κέρδη. Όταν υπάρχουν κέρδη, τα αποκόμματα είναι νόμιμα και πανίσχυρα έγγραφα. Όταν δεν υπάρχουν τέτοια, είναι άχρηστα χαρτιά. Δεν έχει κανένα δικαίωμα, όπως δεν έχει κανένα δικαίωμα ένας "αλογομούρης", ο οποίος τζογάρισε άπειρα χρήματα σε ένα άλογο, που τσακίστηκε στον ιππόδρομο. Με τα χρήματά του μπορεί το άλογο να έφαγε και να προπονήθηκε, αλλά, όταν έχασε την "κούρσα", αυτά τα χρήματα πήγαν στον "κουβά". Τα πετάει τα "αποκόμματα" των "χρημάτων" ως σκουπίδια στις κερκίδες και δεν διεκδικεί ούτε τον στάβλο ούτε το τρέιλερ που κουβαλά το άλογο. Δεν "γνωρίζει" το άλογο ποιος "έπαιξε" πάνω του. Δεν θα έπαιρνε κέρδη από τα κέρδη του και δεν έχει λόγο να καλύψει με την περιουσία του τις ζημιές του. Στον "κουβά" κατευθείαν τα αποκόμματα του τζογαδόρου.

Ας πρόσεχε. "Μάτια του παζάρια του" …όπως λέει ο λαός. Έξυπνος, αν έκανε τη σωστή επένδυση και επέλεξε τη σωστή εταιρεία και βλάκας, αν έκανε το αντίθετο. Η εταιρεία όμως δεν έχει καμία υποχρέωση απέναντί του. Το λέει άλλωστε και ο ίδιος ο ορισμός των ομολόγων. Δεν εγγυούνται μελλοντικά κέρδη, εξαιτίας των κερδών του παρελθόντος. Οι τοκογλύφοι έχουν τέτοια "αποκόμματα" στην αναπτυξιακή "κούρσα" του ελληνικού κράτους και κανένα άλλο δικαίωμα. Έπαιξαν και έχασαν. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν ανάγκη το ΔΝΤ. Αυτός ο οργανισμός θα "υποθηκεύσει" ολόκληρη τη χώρα, μετατρέποντας τα άχρηστα ομόλογα των τοκογλύφων σε υπερπολύτιμα ενυπόθηκα δάνεια. Αυτός θα απειλήσει την εθνική ακεραιότητα της πατρίδας μας.

Όπως λοιπόν οι κοινοί τοκογλύφοι έτσι και οι διεθνείς τοκογλύφοι θα πλήρωναν τα προβλεπόμενα από την "πιάτσα" χρήματα, για να μπει ένας εισπρακτικός μηχανισμός στην Ελλάδα, που θα τους εξασφαλίσει τα χρήματά τους. Εδώ είναι το δύσκολο. Ποιος θα βάλει έναν τέτοιο μηχανισμό μέσα στη χώρα; Ποιος "ηγέτης" της θα της έδινε αυτήν την "αυτοκτονική" συμπεριφορά; Ποιος ηγέτης θα ξεπουλούσε τη χώρα, για να δώσει τα "κέρδη" στους τοκογλύφους; Ποιος ηγέτης θα λειτουργούσε εις βάρος των συμφερόντων του λαού και υπέρ των τοκογλύφων, οι οποίοι δεν εννοούν να πιστέψουν ότι …αυτός που παίζει μπορεί και να χάσει; Ποιος ηγέτης στην πραγματικότητα θα πρόδιδε την Ελλάδα; Ποιος ιδιοκτήτης "ίππου" θα μάζευε τα σκουπίδια των αποκομμάτων των στοιχημάτων των τζογαδόρων του ιππόδρομου, για να τα "αναγνωρίσει" επίσημα σαν δικά του χρέη;

Σκεπτόμενος κάποιος απλά, εύκολα μπορεί να φτάσει σε μια άκρη. Ποιος ήταν αυτός, ο οποίος πρώτος ανέφερε τον όρο "ΔΝΤ"; Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ήταν αυτός; Αυτός, ο οποίος μέχρι τότε ήταν ο μόνος που "γνώριζε" πού βρίσκονταν τα "λεφτά". Αυτός ήταν ο πρώτος και ο μόνος που ανέφερε τον όρο "ΔΝΤ". Μέχρι τότε αυτός ο όρος δεν υπήρχε καν στην καθημερινή ορολογία του ελληνικού λαού. Το ΔΝΤ —μέχρι τη διακυβέρνηση του Γιώργου— ήταν ένας οργανισμός, ο οποίος αφορούσε τα κράτη της υποσαχάριας Αφρικής, τις Μπανανίες της Λατινικής Αμερικής, κάτι "πλημμυρισμένους" Ασιάτες και κανέναν άλλο.

Ο Γιώργος λοιπόν ήταν αυτός, ο οποίος πρώτος απ' όλους ανέφερε αυτόν τον όρο. Για ποιον λόγο μπήκαμε αναγκαστικά σ' αυτόν τον μηχανισμό; Εξαιτίας της αδυναμίας δανεισμού μας. Μια αδυναμία, η οποία ήταν τεχνητή, εφόσον η κατάσταση της Ελλάδας δεν ήταν πολύ χειρότερη από αυτήν πολλών άλλων κρατών. Δεν ήταν η Ελλάδα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από χώρες, οι οποίες εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να δανείζονται. Το πρόβλημα του δανεισμού της Ελλάδας οφειλόταν στην κατάρρευση της αξίας των ελληνικών κρατικών ομολόγων. Πώς όμως κατέρρευσαν τα ομόλογα αυτά; Τι σχέση έχει η Τράπεζα της Ελλάδας; Γιατί άλλαξαν εσωτερικοί κανονισμοί της λειτουργίας της την επομένη της νίκης του Γιώργου στις εκλογές; Ο Γιώργος, λοιπόν, δεν ήταν μόνον αυτός, ο οποίος "ονειρεύτηκε" πρώτος το ΔΝΤ, αλλά εξαιτίας του είδαμε το "όνειρό" του να παίρνει σάρκα και οστά.

Κατάλαβε ο αναγνώστης πώς βγαίνει ο τίτλος του άρθρου; Δεν χρειάζονται μυστικές πληροφορίες, που να μας αποκαλύπτουν ότι η οικογένεια Παπανδρέου πήρε από τους τοκογλύφους προμήθεια 2,5 δις ευρώ. Γνώσεις χρειάζονται. Αν γνωρίζει κάποιος την "πιάτσα", μπορεί να βγάλει τις "ταρίφες". Αυτό, το οποίο λέμε, είναι ότι …θα είναι κορόιδα οι Παπανδρέου, αν δεν πάρουν αυτό το ποσό για τις προδοτικές ενέργειές τους. Τουλάχιστον αυτό το ποσό, εφόσον αυτή είναι η ελάχιστη "ταρίφα" γι' αυτά που έκαναν εις βάρος της Ελλάδας. Τόσα κέρδη αποφέρει η υπηρεσία τους απέναντι στους τοκογλύφους. Τόσα χρήματα "νομιμοποιούνται" να ζητήσουν ως οικογένεια από την Goldman Sachs, τη Ντόιτσε Μπανγκ, τον Σόρος ή τον Μπάφετ. Αυτό είναι το λογικό "τίμημα" της πιάτσας. Τους εξασφαλίζεις 247,5 δις ευρώ και σου δίνουν δώρο τα 2,5 δις. …Απλά πράγματα, τα οποία συμβαίνουν καθημερινά.

Επειδή λοιπόν δεν θεωρούμε τον Γιώργο τόσο κουτό, τη Μαργαρίτα τόσο φιλέλληνα και τον Νίκο τόσο αδιάφορο για τον πλούτο, είμαστε βέβαιοι ότι δεν έκαναν τίποτε τζάμπα. Είμαστε βέβαιοι ότι τα "πήραν".Ποια είναι η απόδειξη ότι τα "πήραν"; Η απόδειξη είναι ότι οι πράξεις τους έχουν έναν πολύ οργανωμένο χαρακτήρα, πράγμα το οποίο αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται περί σωρείας τυχαίων ατυχών επιλογών και πράξεων. Υπάρχει ολόκληρη οργάνωση, που δίνει άλλα χαρακτηριστικά στο "τυχαίο" γεγονός της εισόδου μας στους μηχανισμούς του ΔΝΤ. Η οργάνωση αποκαλύπτει ότι η πράξη τους αυτή δεν ήταν μια μεμονωμένη πράξη βλακείας.

Ας σκεφτεί κάποιος το πολύ απλό. Ένας βλάκας μπορεί να παίζει με τα "σπίρτα" μέσα σε μια αποθήκη καυσίμων, επειδή απλά είναι βλάκας. Αν, παίζοντας με αυτά τα "σπίρτα", η φωτιά πάρει —για τυχαίους λόγους— ανεξέλεγκτες διαστάσεις και καεί και ο ίδιος στην προσπάθειά του να διαφύγει, τότε το γεγονός είναι αναμφισβήτητα τυχαίο και είναι καθαρά μια πράξη βλακείας. Αν όμως κάποιος αποδείξει ότι αυτός, ο οποίος παίζει με τα "σπίρτα", φροντίζει η φωτιά να επεκταθεί και να "φουντώσει" και ταυτόχρονα έχει σχέδιο διαφυγής, το οποίο θα του επιτρέψει να επιβιώσει σε κάθε περίπτωση, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Φωτιά μπορεί να βάλει ο καθένας από βλακεία. Από βλακεία, όμως, δεν παίρνεις ένα μπιτόνι με βενζίνη, για να κατευθύνεις τη φωτιά εκεί όπου κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά και καθιστά την πυρόσβεση αδύνατη. Από βλακεία δεν εξασφαλίζεις μόνον για τον εαυτό σου τη μοναδική διέξοδο διαφυγής.

Αυτά ακριβώς αναζητούμε στην περίπτωσή μας. Το πλαίσιο της λογικής μιας εσκεμμένης "εμπρηστικής" ενέργειας από έναν εμφανώς βλάκα, ο οποίος δήθεν παίζει με τα "σπίρτα" και στο μέλλον θα επικαλεστεί το άλλοθι της βλακείας. Τι θέλουμε να πούμε μ' αυτό; Η βλακόφατσα του Γιώργου είναι ένα καλό "άλλοθι", αλλά αυτό δεν θα φτάνει. Έστω ότι από τη βλακεία του Παπανδρέου το ΔΝΤ μπήκε στην Ελλάδα και μπορεί να της βάλει "φωτιά". Μπορεί αυτή η φωτιά να σταματήσει ή μήπως ο Παπανδρέου φρόντισε να μην υπάρχει αυτή η πιθανότητα; Μπορούν οι Έλληνες να τη "σβήσουν" ή ο ίδιος ο Παπανδρέου φρόντισε να "παγιδεύσει" τη χώρα, ώστε κάποιοι να μπορούν να απειλούν τους Έλληνες με "κατάρρευση" της Ελλάδας κάθε φορά που θα επιχειρούν να σωθούν από τη φωτιά;

Πάνω σ' αυτήν τη βάση σκέψης αναζητούμε τις λύσεις στις απορίες μας. Υπό αυτό το πρίσμα ανάλυσης βλέπουμε ότι συνδέονται μεταξύ τους όλα τα "επιτεύγματα" της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου έβαλε ο ίδιος "φωτιά" στη χώρα με το ΔΝΤ και δεν βρήκε τη χώρα να "καίγεται", όπως ισχυρίζεται. Τι σημαίνει αυτό; Έφερε ο ίδιος το ΔΝΤ και δεν βρήκε μια χρεοκοπημένη χώρα, στην οποία αναγκαστικά πηγαίνει το ΔΝΤ. Εξαιτίας δηλαδή του Παπανδρέου, συνέβη το εξής πρωτοφανές φαινόμενο. Όλες οι χώρες, στις οποίες πήγε το ΔΝΤ, πρώτα χρεοκόπησαν, δηλώνοντας στάση πληρωμών και κατόπιν εμφανίστηκε το ΔΝΤ, για να τις διατηρήσει σε λειτουργία. Στην Ελλάδα το ΔΝΤ μπήκε μέσα σ' αυτήν πριν χρεοκοπήσει η χώρα. Ο "ιατροδικαστής", δηλαδή, ανέλαβε τον "άρρωστο" πριν αυτός πεθάνει.

Αυτό συνέβη γιατί σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα χρέη είχαν καταστρέψει τις χώρες και το ΔΝΤ ως "ιατροδικαστής" πήγαινε για τον διαμελισμό του "πτώματος". Στην περίπτωση της Ελλάδας τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Το ΔΝΤ δεν ήρθε για να τεμαχίσει λεία γιατί η Ελλάδα ήταν "ζωντανή". Η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε, γιατί απλά δεν είχε εκείνα τα τεράστια χρέη, που να δικαιολογούν χρεοκοπία. Η Ελλάδα είχε ομόλογα-υποσχέσεις, τα οποία έπρεπε με κάποιον τρόπο να μετατραπούν σε χρέη, προκειμένου να οδηγηθεί στη συνέχεια σε χρεοκοπία. Το ΔΝΤ ήρθε γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο στην Ελλάδα. Ήρθε για να μετατρέψει τα "κομφετί" των άχρηστων ομολόγων των τοκογλύφων σε νόμιμα χρέη και τα οποία χρέη θα μας οδηγήσουν σε βέβαιη χρεοκοπία μετά από λίγα χρόνια. Το ΔΝΤ δηλαδή ήρθε στην Ελλάδα ως "κυνηγός" για να "σκοτώσει" και όχι ως "πτωματοφάγος" για να μοιράσει "μέλη" σε δανειστές.

Ήρθε για να βάλει "φωτιά" και όχι για να ψάχνει στα "αποκαΐδια", όπως κάνει συνήθως.

Αυτήν τη "φωτιά" έφερε ο Παπανδρέου στην "εύφλεκτη" πατρίδα μας.

Αυτό όμως δεν έφτανε. Έπρεπε η "φωτιά" του ΔΝΤ να "κάψει" όλη την χώρα σε όλα της τα μήκη και τα πλάτη της. Γι' αυτόν τον λόγο έβαλαν τον δικό τους "πρωθυπουργό" να καταμετρήσει την ακίνητη περιουσία της χώρας, ώστε να "πείσουν" τους λαούς και τα κράτη ότι υπάρχει περιουσία, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν την Ελλάδα, για να ξεπληρώσει τους τοκογλύφους. Αν δεν "μετρούσε" ο Γιωργάκης την ελληνική περιουσία, πώς θα εξασφάλιζε το ΔΝΤ τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών λαών, προκειμένου να "μεταλλάξει" τα ελληνικά χρέη; Προκειμένου να δημιουργήσει συνενόχους για τη μελλοντική πίεση εις βάρος της Ελλάδας; 140 δις θέλουν να πάρουν από τους Ευρωπαίους, για να τα δώσουν στους τοκογλύφους. Η αποτίμηση της δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας ήταν αυτή, που έκανε τόσο πρόθυμα και "αλληλέγγυα" τα ευρωπαϊκά κράτη. Μέχρι και η κακομοίρα η Ιρλανδία βιάστηκε να δανειστεί χρήματα, για να μας δανείσει.

Αυτή η καταμέτρηση ήταν απαραίτητη, γιατί μόνο του το ΔΝΤ ήταν αδύνατο να τα καταφέρει, εφόσον η χρηματοδοτική του δυνατότητα ήταν κάποια λίγα δεκάδες δις, τη στιγμή που η μετάλλαξη απαιτούσε πάνω από εκατό δις. Όπως είπαμε και πριν πάνω από 140 δις θα κληθούν να δώσουν οι Ευρωπαίοι και έπρεπε να βλέπουν εγγυήσεις μπροστά τους. Άρα; Άρα ο Γιωργάκης, με την είσοδο του ΔΝΤ στη χώρα, άναψε "φωτιά" σ' αυτήν, αλλά ταυτόχρονα με την καταμέτρηση της δημόσιας περιουσίας τής έδωσε "καύσιμο" για να συνεχίσει να "καίει", γιατί χωρίς "καύσιμο" δεν θα υπήρχαν πρόθυμοι δανειοδότες Eυρωπαίοι.

Χωρίς την καταγραφή της δημόσιας περιουσίας και τις ειδικές διατάξεις του μνημονίου, ποιος Ευρωπαίος θα δάνειζε σε μια χρεοκοπημένη χώρα, για να ξεχρεώσει τους "επενδυτές" της; Ποιος θα ήθελε να πάρει τον "μουντζούρη" στα χέρια του; Ο Γιωργάκης, δηλαδή, άναψε το "σπίρτο", αλλά ο ίδιος ήταν αυτός, που πήρε το "μπιτόνι" με τη "βενζίνη" και το περιέχυσε στην Ελλάδα. Σε ολόκληρη την Ελλάδα …απ' άκρη σ' άκρη …Από τα βουνά στις παραλίες και από εκεί στα νησιά …Όπου φτάνει η ΚΕΔ …Όπου φτάνει η δημόσια περιουσία.

Υπήρχε βέβαια και ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο έπρεπε να λυθεί από αυτόν τον "εμπρηστή". Όταν οι τοκογλύφοι θα ξεπληρώνονταν με τα χρήματα των λαών και αυτοί οι λαοί —όπως ήταν φυσικό— θα διεκδικούσαν με τη σειρά τους να πάρουν τα δικά τους δανεικά, θα μπορούσαν και πάλι οι Έλληνες ν' αντιδράσουν. Τι θα έκαναν τότε τα κράτη-δανειστές; Τι μπορούν να κάνουν απέναντι σε έναν λαό, ο οποίος αγωνίζεται για την επιβίωσή του και είναι προφανές ότι δεν έχει τα χρήματα για να τους ξοφλήσει; Τι μπορούν να κάνουν απέναντι σε έναν λαό, που, όταν αγωνίζεται, έχει τη συμπάθεια των άλλων λαών, ακόμα κι όταν αυτοί είναι οι ίδιοι οι δανειστές του; Αυτό ακριβώς είναι η εθνική ασυλία, την οποία απολαμβάνουν τα κράτη.

Αυτή η ασυλία δεν είναι κάτι το περίεργο. Είναι η ανθρώπινη ασυλία, που απολαμβάνουν οι άνθρωποι όταν χρωστάνε και δεν έχουν να ξεπληρώσουν. Υπάρχει νόμος, ο οποίος να επιτρέπει σε κάποιον δανειστή να διεκδικεί το συκώτι του δανειολήπτη, επειδή το ανθρώπινο συκώτι έχει μεγάλη αξία στην αγορά των μοσχευμάτων; Όχι βέβαια. Οι διεκδικήσεις σταματάνε εκεί όπου ξεκινάνε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα κράτη. Διεκδικείς από αυτά μέχρι εκεί που ξεκινάνε τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Διεκδικείς χρήματα και τιμαλφή από τα κράτη, αλλά όχι μέρος της επικράτειάς τους. Αυτή είναι η εθνική ασυλία. Αυτή η ασυλία θα μπορούσε να προστατεύσει την Ελλάδα από τις απαιτήσεις ακόμα και των λαών και αυτή η ασυλία ήταν ανεπιθύμητη από τους τοκογλύφους. Άρα; Άρα έπρεπε να την παρακάμψουν.

Αυτή η παράκαμψη περιγράφεται στο εγκληματικό μνημόνιο, το οποίο πέρασε η κυβέρνηση του προδότη μέσα από τη Βουλή των τριακοσίων ηλιθίων. Το μνημόνιο, εξαιτίας του οποίου η Ελλάδα αποδέχεται το δεδομένο να στερηθεί των θεμελιωδών δικαιωμάτων της σ' ό,τι αφορά την ασυλία της ως χώρα. Γι' αυτόν τον λόγο τα πάντα τοποθετούνται προς ερμηνεία με βάση το αγγλικό δίκαιο. Το πιο "ανοικτό" δίκαιο στον κόσμο. Το δίκαιο της αποικιοκρατίας, όπου οι λαοί δεν προστατεύονται από κανένα δικαίωμα. Το δίκαιο του ισχυρού, όπου τα πάντα αποτιμώνται σε χρήμα και τα πάντα πωλούνται. Μόνον αυτό το δίκαιο επιτρέπει την απειλή ζωτικών εθνικών συμφερόντων για ασήμαντους λόγους …όπως είναι τα χρήματα και τα χρέη. Αυτό είναι το δίκαιο, το οποίο επέτρεψε στις ΗΠΑ να αγοράσει και όχι να κατακτήσει ένα μεγάλο μέρος της εθνικής της επικράτειας. Αγορασμένη είναι η Καλιφόρνια ή η Αλάσκα και κάποιοι προφανώς ονειρεύονται αγοραπωλησίες και στο Αιγαίο.

Αυτά τα δικαιώματα του ελληνικού λαού τα γνώριζαν οι τοκογλύφοι και γι' αυτό έπρεπε να τα παρακάμψουν. Φοβούνταν την ασυλία που απολαμβάνουν οι λαοί. Φοβούνταν ότι, αν οι Έλληνες έκαναν χρήση αυτού του δικαιώματός τους, ακόμα και οι λαοί που τους δάνεισαν δεν θα τους αγνοούσαν. Κανένας λαός δεν ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για θέματα τα οποία μπορεί να κληθεί ν' αντιμετωπίσει και ο ίδιος. Απλά πράγματα. Κανένας άνθρωπος δεν υπογράφει ν' αφαιρεθεί το συκώτι ενός άλλου ανθρώπου για χρέη, γιατί σε κάποια στιγμή μπορεί να ζητηθεί το μάτι του παιδιού του για χρέη επίσης. Αναγκαστικά θα έπρεπε αυτοί λαοί-δανειστές είτε να σταματήσουν να εκφράζουν απαιτήσεις από το ελληνικό κράτος είτε να στραφούν εναντίον των τοκογλύφων, οι οποίοι μέσω Ελλάδας πήραν τα χρήματά τους, ώστε από εκεί να τα αναζητήσουν.

Αυτός ήταν ο εφιάλτης των τοκογλύφων. Φοβούνταν μήπως γίνουν οι λαοί σύμμαχοι των Ελλήνων εναντίον των κοινών τους εχθρών. Εναντίον των απατεώνων, οι οποίοι πρώτα ξεγέλασαν τους Έλληνες με τους "Σημίτηδες" και στη συνέχεια τους ίδιους με τους "Γιωργάκηδες". Αυτό ήταν το πρόβλημα των τοκογλύφων. Το πρόβλημα που θα είχαν σε περίπτωση που ο ελληνικός λαός θα ξεσηκωνόταν και δεν θα απέδιδε τα χρήματα στους νέους δανειστές του. Για να απομακρύνουν αυτόν τον κίνδυνο, "παγίδευσαν" το ελληνικό κράτος.

Προκειμένου να μην αφήσουν τους Έλληνες να κινηθούν "πυροσβεστικά", "παγίδευσαν" το ίδιο το ελληνικό κράτος. Αν οι Έλληνες επιχειρούσαν να σβήσουν τη "φωτιά", κάποιοι θα τους απειλούσαν με τον "δυναμίτη", ο οποίος θα ανατίναζε τη χώρα. Αν οι Έλληνες αρνούνταν ν' αποδώσουν τις "υποθήκες" στους νέους δανειστές τους, θα έπρεπε οι παλιοί τοκογλύφοι να είχαν τη δυνατότητα να τους απειλούν. Να τους απειλούν πριν οι νέοι δανειστές στραφούν προς το δικό τους μέρος, για ν' απαιτήσουν τα χρήματά τους από αυτούς. Αυτόν τον ρόλο παίζει ο "Καλλικράτης" και το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση της λαθρομετανάστευσης. Είναι νομοσχέδια-"δυναμίτες", τα οποία φτιάχτηκαν από ξένους λακέδες των ξένων τοκογλύφων και φτιάχτηκαν ειδικά για να "παγιδεύσουν" τη χώρα. Για να την "ανατινάξουν", αν οι Έλληνες δεν υποταχθούν.

Πώς λειτουργεί πρακτικά αυτό; Ας σκεφτεί κάποιος και πάλι απλά. Υπό φυσιολογικές συνθήκες δύσκολα μπορείς ν' αποσπάσεις από έναν λαό —όπως ο ελληνικός— περιουσία τύπου βουνών, αιγιαλών ή νησιών. Δεν σου δίνει αυτός ο λαός έναν Γράμμο ή μια Κρήτη, για να χτίσεις επιχειρήσεις οι οποίες θα λειτουργούν ως "κράτος εν κράτη". Αυτό μπορεί να γίνει μόνον σε μία περίπτωση. Μόνον αν φοβάται για πολύ χειρότερες απώλειες. Θα σου δώσει τον Γράμμο για ιδιοκτησία, μόνον όταν θα απειλείς την ίδια την Ελλάδα με διάσπαση. Θα σου τη δώσει, αν "εγγυάσαι" ότι θα κρατήσεις την ιδιοκτησία και σαν "δώρο" δεν θα αφήσεις τις αποσχιστικές τάσεις να διαλύσουν το κράτος. Όταν θα εμφανίζεσαι ο μόνος "εγγυητής" της ακεραιότητας της χώρας.

Θα σου δώσουν τις παραλίες ή τα βουνά της Κρήτης, αν ελέγχεις έναν προβοκάτορα "Κρητικάρχη" και ρυθμίζεις την "αυτονομιστική" συμπεριφορά του. Θα σου δώσουν τα χιονοδρομικά του Γράμμου, αν ελέγχεις έναν προβοκάτορα "Θρακάρχη" και ρυθμίζεις τη φιλοτουρκική συμπεριφορά του. Οι Έλληνες θα βιάζονται μάλιστα να φέρουν τους "επενδυτές", προκειμένου αυτοί να "εγγυηθούν" την ακεραιότητα της χώρας τους, εφόσον —μέσω της ιδιοκτησίας— θα αποκτήσουν δήθεν "συμπλέοντα" συμφέροντα μ' αυτούς. Υποτίθεται αυτοί οι επενδυτές, θέλοντας να προστατεύσουν τις "επενδύσεις" τους, θα υπόσχονται τη βοήθεια των κρατών από τα οποία οι ίδιοι προέρχονται.

Μιλάμε για ολέθριες καταστάσεις, οι οποίες θα μας βυθίσουν σε έναν μεσαίωνα, τον οποίο η ελληνική κοινωνία δεν έχει βιώσει ποτέ. Θα επιστρέψουμε στην εποχή της Ενετοκρατίας. Θα δούμε "βαρόνους" και "δούκες" να ελέγχουν τεράστιες ιδιοκτησίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας. Εύκολα οι "κατακτητές" της χώρας θα παρουσιάζονται σαν "επενδυτές" και σωτήρες. Όλα τα όρνεα, που θα κατατρώγουν τα ιερά και τα όσια του ελληνισμού, θα εμφανίζονται σαν φανατικοί "Φιλέλληνες" …με το αζημίωτο βέβαια.

Για να λειτουργήσουν όλα αυτά, απαιτούνται αυτά τα δύο νομοσχέδια. Τα εξόχως αντισυνταγματικά και προδοτικά νομοσχέδια, τα οποία ήδη έχουν γίνει νόμοι του κράτους. Με τους κατευθυνόμενους λαθρομετανάστες έχουν τη δυνατότητα να "επιδοτούν" τις περιφερειακές ηγεσίες που τους βολεύουν. Ηγεσίες "διεθνιστών", "κοσμοπολιτών" ή μελών διαφόρων ΜΚΟ. Ηγεσίες, οι οποίες θα πλαισιώνονται από αλλοδαπούς πληρωμένους πράκτορες και προβοκάτορες, εφόσον προβλέπεται και το μέτρο της ποσόστωσης στη στελέχωση των περιφερειακών συμβουλίων. Αυτές οι ηγεσίες εύκολα θα "ρυθμίζονται" από τα ξένα κέντρα εξουσίας. Ο "Καλλικράτης" απλά θα δίνει τη δυνατότητα σ' αυτές τις ηγεσίες των πακιστανικών και άλλων ψήφων να απειλούν ανά πάσα στιγμή τη χώρα με διάσπαση. Όταν με πακιστανικές ψήφους έφεραν κάποιοι τον Γιώργο σε θέση να διεκδικήσει την πρωθυπουργία της χώρας, ευνόητο είναι ότι θα τα καταφέρουν ακόμα πιο εύκολα στις περιφερειακές εκλογές.

Εδώ, όπως αντιλαμβανόμαστε, μπαίνουν στο "κάδρο" και άλλοι συνένοχοι με επίσης νόμιμα δικαιώματα. Όπως οι Παπανδρέου θα ήταν κουτοί, αν δεν ζητούσαν τη "μίζα" για την προδοσία τους, έτσι θεωρούμε ότι θα ήταν κουτοί και κάποιοι άλλοι, αν δεν το έκαναν. Θα ήταν κουτοί ο Παπακωνσταντίνου με τον Λοβέρδο, αν δεν ζητούσαν το "κατιτίς" τους για την "τακτοποίηση" των οικονομικών του ελληνικού λαού με βάση τις εντολές του ΔΝΤ και των τοκογλύφων. Θα ήταν κουτός και ο Ραγκούσης, αν δεν ζητούσε τα ανάλογα για την "παγίδευση" του ελληνικού κράτους. Σύμφωνα με τις πιο υποτιμημένες εκτιμήσεις μας ο καθένας από αυτούς "δικαιούται" τουλάχιστον 100 εκατομμύρια ευρώ. Το δικαιούται ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος θα μεθοδεύσει την εξόφληση των τοκογλύφων με ζεστό χρήμα και εν συνεχεία θα βγάλει στο "σφυρί" την περίφημη ΚΕΔ. Γνωστά πράγματα γι' αυτόν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο έμπειρος Παπακωνσταντίνου ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του δημόσιου ΟΤΕ, όταν τον παρέδιδαν λεία στους Γερμανούς. Ήταν σύμβουλος του "σπάταλου" Σημίτη, όταν έκανε τα "μαγειρέματα" με την Goldman Sachs.

Ανάλογα δικαιώματα έχουν όλοι οι συνένοχοι του "εμπρησμού" της πατρίδας μας. Τα δικαιούται αυτά τα χρήματα ο Λοβέρδος, ο οποίος θα ληστέψει τους κόπους ζωής του ελληνικού λαού, για να του δώσει "χαρτζιλίκι" επιβίωσης στα "μέτρα" της Ρουμανίας. Τα δικαιούται ο Λοβέρδος, που κινδυνεύει να βρεθεί στον δρόμο απέναντι στον σουγιά κάποιου συνταξιούχου, ο οποίος έγινε ρακοσυλλέκτης εξαιτίας του. Τα δικαιούται, γιατί έχει κόστος η ασφάλεια. Τα δικαιούται και ο Ραγκούσης, ο οποίος ανέλαβε να βάλει "δυναμίτη" στα θεμέλια της εθνικής μας επικράτειας. Τα δικαιούται ο Ραγκούσης, γιατί, αν εξαιτίας του "Καλλικράτη" αρχίσουν τα διασπαστικά φαινόμενα του ελληνικού κράτους, όλο και κάποιος Έλληνας πατριώτης θα θυμηθεί τόσο τον ίδιο όσο και την οικογένειά του και θα προσπαθήσει να τους στείλει όλους μαζί στον Δημιουργό τους.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Πάντα οι δωσίλογοι έχουν αυξημένες ανάγκες ασφαλείας. Όλοι αυτοί πραγματικά δικαιούνται αυτά τα τεράστια ποσά, γιατί πραγματικά η προδοσία τους είναι μεγάλη. Θα είναι πραγματικά μεγάλοι βλάκες, αν δεν τα έχουν ήδη πάρει από αυτούς, τους οποίους εξυπηρετούν. Θα είναι ηλίθιοι, αν εξασφάλισαν 250 δις ευρώ στους τοκογλύφους με μόνο δικό τους κέρδος τη δόξα της υπουργοποίησης.

Όμως, αυτό είναι κάτι, το οποίο έχει ελάχιστες πιθανότητες να συμβαίνει. Τζάμπα προδότες δεν υπάρχουν, γιατί δεν υπάρχουν τόσο βλάκες άνθρωποι. Άρα, θεωρούμε εκ των δεδομένων ότι όλοι αυτοί με κάποιον τρόπο σε κάποιο σημείο του Πλανήτη έχουν πληρωθεί προκαταβολικά για τα έργα τους. Δεν χρειαζόμαστε καν πληροφορία για να σιγουρευτούμε. Αν δεν πληρώθηκαν θα περάσουν στην ιστορία ως πρωταθλητές βλακείας. Τζάμπα "Εφιάλτες".

Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, όλος αυτός ο σχεδιασμός θα ήταν ικανός να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό, προκειμένου αυτός να υποταχθεί. Τι θα γινόταν όμως αν αυτός ο λαός δεν υποτασσόταν; Αν αυτός ο διάσημος για τη γενναιότητά του και πολλές φορές για την "τρέλα" του λαός ύψωνε το ανάστημά του και αντιδρούσε στους διεθνείς τοκογλύφους και στην παγκόσμια διακυβέρνηση; Αν αυτός ο λαός γινόταν για ακόμα μια φορά στην ιστορία του το "πρότυπο" της αντίδρασης για όλους τους λαούς που πέφτουν θύματα αυτής της συμμορίας; Βασική τους μέριμνα λοιπόν ήταν να στερήσουν από τον ελληνικό λαό τη διεθνή συμπαράσταση και αλληλεγγύη. Έπρεπε να τον απομονώσουν, για να μπορέσουν να τον τρομοκρατήσουν εύκολα. Ευκολότερα από το να "μεθύσει" από την αγάπη, τη συμπαράσταση ή ακόμα και τον θαυμασμό των υπολοίπων λαών.

Γι' αυτόν τον λόγο δρομολόγησαν έναν ολόκληρο σχεδιασμό εντός και εκτός Ελλάδας. Εντός Ελλάδας δρομολόγησαν μια άνευ προηγουμένου "πλύση" εγκεφάλου, προκειμένου να πείσουν τους Έλληνες ότι όλοι τα "πήραμε" και άρα τώρα πρέπει όλοι να πληρώσουμε. Όλα τα "παπαγαλάκια" των ΜΜΕ αυτό το "τροπάριο" ψέλνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Προσπαθούν να δημιουργήσουν ενοχές σε έναν περήφανο λαό, προκειμένου να εκμεταλλευτούν εις βάρος του το δικό του φιλότιμο. Να τον βάλουν να σκεφτεί ότι, αφού έσφαλε, πρέπει να πληρώσει …όσο κι αν αυτό του κοστίσει. "Συνένοχη" στη χώρα του διεφθαρμένου Μαντέλη και η γριά, η οποία ζήτησε από τον μανάβη να της διαλέξει "χαριστικά" το καλύτερο μπρόκολο του πάγκου του.

Ανάλογος σχεδιασμός ακολουθήθηκε και από τα εκτός Ελλάδας "παπαγαλάκια" των διεθνών ΜΜΕ. Αυτό, το οποίο έκαναν εκτός Ελλάδας, ήταν να δυσφημίσουν με τρόπο πρωτοφανή την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Αυτό, το οποίο έγινε εις βάρος του ελληνικού λαού ήταν κάτι το πρωτοφανές. Κάτι, το οποίο δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε εις βάρος άλλου λαού. Κι άλλα κράτη στο παρελθόν χρεοκόπησαν, αλλά οι λαοί τους έτυχαν της παγκόσμιας συμπάθειας. Ο ελληνικός λαός, ακόμα πριν χρεοκοπήσει, κατηγορήθηκε με τρόπο όχι απλά άδικο, αλλά ανήθικο. Ένας απλός λαός κατηγορήθηκε συλλήβδην για διαφθορά, τεμπελιά, σπατάλη και ό,τι είναι δυνατόν να προκαλέσει το κοινό ανθρώπινο αίσθημα. Οι Έλληνες, ως σύνολο, παρουσιάζονταν σαν τα παράσιτα, που ζούσαν εις βάρος των άλλων λαών. Μιλάμε για ακραίες καταστάσεις, που αγγίζουν τα όρια της μισαλλοδοξίας. Μιλάμε για πρωτοφανή στην ιστορία έκρηξη μισελληνισμού. Δεν είναι δυνατόν να δείχνεις το "δάκτυλο" της Αφροδίτης σε έναν ολόκληρο λαό, επειδή απλά χρωστάει χρήματα όπως και ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι λαοί του Πλανήτη.

Αυτό έγινε προκαταβολικά, γιατί αυτοί οι "άλλοι" λαοί είναι αυτοί, που μέσω ΔΝΤ θα μας δάνειζαν, για να ξεπληρώσουμε τους τοκογλύφους. Αυτοί οι λαοί θα έπρεπε εξ’ αρχής να έχουν μια σαφή και αρνητική άποψη για τους Έλληνες, πολύ πριν οι Έλληνες αρνηθούν να τους ξεπληρώσουν τα χρέη λόγω ΔΝΤ με το επιχείρημα της εθνικής επιβίωσης. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Παρουσίασαν τους Έλληνες σαν απατεώνες και την "επένδυση" στην Ελλάδα σαν ευκαιρία των λαών όχι απλά να επωφεληθούν, αλλά να "τιμωρήσουν" αυτόν τον απατεώνα. Προκαταβολικά εμφάνισαν τους Έλληνες σαν απατεώνες, για να μην έχουν τη δυνατότητα ν' αντιδράσουν την κρίσιμη γι' αυτούς ώρα, που θα λεηλατούνταν η πατρίδα τους από τους τοκογλύφους.

Εδώ καταλαβαίνει κάποιος και την "αντιδιαστολή", που υπάρχει στην εμφάνιση των φαινομένων. Την ώρα που οι Έλληνες παρουσιάζονταν σαν η πιο άπληστη και παρασιτική "συμμορία" του Πλανήτη, δεν συνέβαινε το ίδιο με τον ηγέτη" τους. Κανένας δεν θυμόταν ότι με ψέματα έκλεψε στην ουσία την εξουσία στην Ελλάδα. Κανένας δεν θυμόταν ότι ήταν υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις της διαφθοράς. "Παρθενογένεση" κανονική. Τον έφερε ο "πελαργός" και δεν γνώριζε τίποτε από τα εγκλήματα που συνέβαιναν στην Ελλάδα. Γι' αυτόν όλες οι "πόρτες" ήταν ανοικτές. Από την Καγκελαρία στον Λευκό Οίκο και από εκεί στον ΟΗΕ πήγαινε ο Giorgo, για να παρουσιάσει τις θέσεις του.

Ο "καλός" ο Giorgo, ο οποίος υποσχόταν σε όλους τους λαούς ότι οι Έλληνες θα ξεπληρώσουν στο ακέραιο τα χρέη τους. Ο "καλός" ο Giorgo, ο οποίος μιλούσε μεν στους ξένους, αλλά με προφανή στόχο να τον ακούνε πρωτίστως οι Έλληνες. Λογικό είναι αυτό, εφόσον οι ξένοι ήταν τα αφεντικά του. Οι ξένοι γνώριζαν τι θα έλεγε, εφόσον αυτοί τού έδιναν τα "σκονάκια". Οι ξένοι μέσω αυτού δημοσιοποιούσαν τις προθέσεις τους στους Έλληνες. Ακόμα και σήμερα αυτό γίνεται. Ο Giorgo εξακολουθεί να παρουσιάζεται σαν το "καλό" παιδί, που μπήκε επικεφαλής ενός άθλιου λαού. Ο ανύποπτος άνθρωπος, ο οποίος βρέθηκε να ηγείται μιας εθνικής "αγέλης" εγκληματιών. Ο μόνος "καλός" άνθρωπος στην Ελλάδα, που θέλει να είναι "τίμιος" απέναντι στους απατεώνες του Πλανήτη. Απέναντι στους εργοδότες του της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.

Αυτή η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι υπεύθυνη γι' αυτά που βλέπουμε σήμερα και αφορούν τον Παπανδρέου. Ποτέ ένα τόσο μεγάλο ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει ταξιδεύσει δημοσία δαπάνη τόσο πολύ όσο αυτός. Μόνον αναλώσιμα ανταλλακτικά αεροπορικών εταιρειών έχουν ταξιδέψει τόσο πολύ και τόσο αναίτια όσο αυτός. Ποτέ ένα τόσο μεγάλο ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει προβληθεί τόσο συστηματικά από τα διεθνή ΜΜΕ όσο αυτός. Μέχρι και Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς τον έκαναν. Τον άχρηστο άνθρωπο. Τον άνθρωπο, ο οποίος τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι υψηλόμισθος αξιωματούχος του ελληνικού κράτους και ακόμα δεν έμαθε ελληνικά.

Μιλάει χειρότερα ελληνικά και από τον αδερφό του, ο οποίος δηλώνει μεταμφιεσμένος "Αμερικανός" που παριστάνει τον Έλληνα και βέβαια τον συγγραφέα. Το Κολέγιο Αθηνών τελείωσε ο Γιωργάκης και αναρωτιέται κάποιος ποια λίγα χρόνια της ζωής του έζησε στο εξωτερικό, ώστε να μπορεί ανερυθρίαστα να παριστάνει τον Έλληνα της Διασποράς. Αυτό είναι το φαινόμενο Παπανδρέου. Ένας άνθρωπος, ο οποίος ποτέ δεν είχε να πει τίποτε απολύτως και εν τούτοις δεν άφησε μικρόφωνο στον κόσμο που να μην μιλήσει. Ένας άνθρωπος, τον οποίο κανείς ποτέ δεν θέλησε ν' ακούσει και εν τούτοις τον έχει ακούσει ολόκληρος ο Πλανήτης.

Μιλάμε για πραγματικό φαινόμενο. Ένας από γεννησιμιού του κακομοίρης άνθρωπος, που, αν δεν τον έλεγαν Παπανδρέου, δεν θεωρούμε βέβαιο ότι θα τα έβγαζε "πέρα", εξαιτίας της σημερινής οικονομικής κρίσης. Είναι βέβαιο δηλαδή ότι κάποιοι γελάνε μέχρις δακρύων, κάθε φορά που ο Γιωργάκης παίρνει θέση μπροστά στο μικρόφωνο. Είναι βέβαιο ότι κάποιοι ξεκαρδίζονται, όταν ο σχεδόν "μουγκός" Giorgo ανεβαίνει με το άπειρο θράσος του βλάκα στα πιο γνωστά podium του Πλανήτη. Κάποιοι τοκογλύφοι πρέπει να τα έκαναν πάνω τους από τα γέλια, όταν ο Giorgo φώναξε με τη στεντόρεια φωνή της γριάς Μαργαρίτας …"τοκογλύφοι αφήστε μας ήσυχοι". Συκώτι δεν πρέπει να τους είχε μείνει με τις απειλές του υπαλλήλου τους ……Δεν πήγαν τζάμπα τα χρήματα που έδωσαν.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ