ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Η τοποθέτηση του Μάκη Βορίδη σε θέση Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων της κυβέρνησης Παπαδήμου, ήταν η πιο «φωτεινή» στιγμή της συμμετοχής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού σε ένα σχήμα συνεργασίας, το οποίο κατέστησε αναπόφευκτο η εθνική ανάγκη.
Ο βουλευτής της Περιφέρειας Αττικής μάλιστα, πέτυχε από τις πρώτες κιόλας μέρες της παρουσίας του στο κτίριο της λεωφόρου Μεσογείων, να δείξει ότι δεν είχε καμία διάθεση διαχειριστικής προσέγγισης του χαρτοφυλακίου του.
Αρχικά με την υπόθεση της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, όπου επανέφερε την παράμετρο των πληθυσμιακών κριτηρίων για τα ταξί, κάτι που μετ’ επιτάσεως ζητούσαν οι ιδιοκτήτες, αλλά δεν ήθελε να ακούει ο Γιάννης Ραγκούσης. Και στη συνέχεια, με το θέμα της εργασιακής εφεδρείας.
Ο Μάκης Βορίδης δέχτηκε στο γραφείο του εκπροσώπους των εργαζομένων, τοποθετήθηκε δημοσίως για την αναγκαιότητα να υπάρξει εξαίρεση των υπαλλήλων των αστικών συγκοινωνιών από το μέτρο της εφεδρείας, και στη συνέχεια ξεκίνησε τις σχετικές ζυμώσεις και διαπραγματεύσεις με τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Οι εκτιμήσεις μάλιστα συγκλίνουν στην πρόβλεψη ότι ο Μάκης Βορίδης θα καταφέρει να φτάσει ως το τέλος αυτή την παρέμβαση, κάτι που αναμένεται να έχει και τα αναμενόμενα πολιτικά κέρδη για τον ίδιο και τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, καθώς και για τη Νέα Δημοκρατία, που από την πρώτη στιγμή είχε επισημάνει τη σχετική αναγκαιότητα.
Κυρίως όμως, ο Υπουργός Υποδομών πέτυχε να… βραχυκυκλώσει το ΠΑΣΟΚ, και να αναγκάσει ακόμη και τον Κώστα Λαλιώτη να τηλεφωνήσει στον Χρήστο Πρωτόπαπα, και να του επισημάνει ότι η Ιπποκράτους πρέπει να… αφυπνιστεί, προκειμένου να μην χάσει τις πολιτικές και επικοινωνιακές εντυπώσεις. Που… μάλλον χάθηκαν για το ΠΑΣΟΚ.