ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Από την εποχή του Watergate, πιθανότατα του μοναδικού καταγεγραμμένου πολιτικού σκανδάλου που είχε τόσο εκκωφαντικές επιπτώσεις και παρενέργειες, ώστε να «γκρεμίσει» από το αξίωμά του ακόμη και έναν Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, οι εξουσίες μοιάζουν να φλερτάρουν με τις… ακροάσεις εκείνων που τους ενδιαφέρουν. Χωρίς οι τελευταίοι να το γνωρίζουν.
Περί υποκλοπών ο λόγος λοιπόν. Που, στη σύγχρονη εποχή της έξαρσης των νέων τεχνολογιών, έχουν προσλάβει διαστάσεις επιδημίας, με αβέβαιο… αντιβιοτικό. Μπορούν να έχουν ταυτόχρονα οπτικό και ηχητικό αποτέλεσμα, ακόμη και να δημιουργούν εκ του μηδενός «καταγεγραμμένες συνομιλίες», αξιοποιώντας τις τεχνολογικές δυνατότητες παρέμβασης στη φωνή και την εικόνα κάποιου.
Χθες στη Βουλή, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, ο πρόεδρος της καθ’ ύλην αρμόδιας Ανεξάρτητης Αρχής, της ΑΔΑΕ, Ανδρέας Λαμπρινόπουλος, προχώρησε σε μια μελαγχολική διαπίστωση και παραδοχή: Σε κάθε έλεγχο που κάνει η ΑΔΑΕ στα ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ, εντοπίζει μαγνητοφωνάκια και άλλες συσκευές υποκλοπών.
Από τη στιγμή που ο κ. Λαμπρινόπουλος κατέθεσε τα παραπάνω, έχουν παρέλθει κάποιες ώρες. Αν είμαστε αισιόδοξοι, πολύ περισσότερο αν είμαστε ρομαντικοί, θα πρέπει να αναμένουμε, μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, την αυτεπάγγελτη παρέμβαση της Δικαιοσύνης. Που θα έπρεπε να συνοδευτεί και από μια αντίστοιχη, δυναμική παρέμβαση του κράτους.
Γιατί πρέπει να απαντηθούν ερωτήματα. Όχι με μισόλογα, ή αφηρημένες διαπιστώσεις. Με ξεκάθαρες κουβέντες. Ποιοι και γιατί μας παρακολουθούν; Ποιοι έδωσαν τις εντολές, και ποιοι παραλαμβάνουν τα σχετικά προϊόντα των υποκλοπών; Είναι μια αυτονόητη απαίτηση της Δημοκρατίας. Και μάλιστα, στον τόπο που γεννήθηκε, το αρτιότερο των πολιτευμάτων.
