Η σχετικά αδιασάλευτη ηγεμονία της Άνγκελα Μέρκελ στην πολιτική ζωή της Γερμανίας, στηρίζεται κατά ένα μεγάλο βαθμό και στο γεγονός ότι είναι προφανής και ορατή η απουσία ενός «αντίπαλου δέος», σε επίπεδο πολιτικής προσωπικότητας, στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Ένας Γκέρχαρντ Σρέντερ, θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμος για τη Γερμανία αλλά και συνολικά την Ευρώπη, στη σημερινή δύσκολη συγκυρία, καθώς θα θύμιζε στην Καγκελάριο ότι παραμένει ένα μέτριο πολιτικό εκτόπισμα.
Ή ακόμη καλύτερα, ένας Όσκαρ Λαφοντέν, στα χρόνια της πολιτικής νιότης του, και χωρίς να έχει ταλαιπωρηθεί από προβλήματα υγείας. Ο ιστορικός ηγέτης της κοινωνικής Κεντροαριστεράς πάντως, ακόμη και στα 68 χρόνια του, μπορεί να αρθρώνει πολιτικά επιχειρήματα με δομή και… εστιακό βάθος. Εκστομίζοντας αλήθειες που άλλοι, διστάζουν ακόμη και να σκεφτούν.
«Η Μέρκελ ετοιμάζεται να καταστρέψει τη Δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή στην Ευρώπη», είπε σήμερα σε ημερίδα της Αριστεράς στο Κίελο. Αμφισβητώντας ευθέως την αποτελεσματικότητα των πακέτων διάσωσης προς την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, απέδωσε την αιτία του κακού για την κρίση χρέους στην επιθυμία των τραπεζών να μετριάσουν τις πιθανές απώλειες από τα κέρδη τους.
Εστίασε ωστόσο και σε κάτι ακόμη: Τον κίνδυνο να υπάρξει κοινωνική ανάφλεξη στην Ευρώπη, λόγω των σκληρών μέτρων λιτότητας που επιβάλλει η Γερμανία στο σύνολο της ευρωζώνης. «Πρόκειται στην πραγματικότητα για βόμβες διασποράς», υποστήριξε, αναφερόμενος στα πακέτα στήριξης και σκληρής λιτότητας, προς τις αδύναμες χώρες.
