ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Η επιλογή του Λουκά Παπαδήμου για τη θέση του πρωθυπουργού της μεταβατικής κυβέρνησης συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ, έγινε δεκτή με ικανοποίηση, ενθουσιασμό και αισιοδοξία, τόσο από τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον Λευκό Οίκο, όσο και από τα διεθνή και εγχώρια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ο νέος πρωθυπουργός εκτιμάται ως ένας ψύχραιμος τεχνοκράτης, ο οποίος έχει την ευκαιρία να ξαναβάλει την Ελλάδα στον δρόμο της ανάπτυξης. Αφού πρώτα διασφαλίσει την αποφυγή της χρεοκοπίας της χώρας, και την έξοδό της από την ευρωζώνη. Για την ένταξη στην οποία είχε πρωταγωνιστήσει ο Λουκάς Παπαδήμος, ως στενός συνεργάτης του Κώστα Σημίτη στα χρόνια του εκσυγχρονισμού.
Η θητεία του Λουκά Παπαδήμου ως επικεφαλής ενός σχήματος, αν όχι συνεργασίας, τουλάχιστον… ανοχής μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, σηματοδοτεί ένα καινούριο ξεκίνημα. Πέρα λοιπόν από την ψυχολογική περίοδο χάριτος που θα έχει, ειδικά σε σύγκριση με την περίοδο «δημιουργικού χάους» που σηματοδότησε τους τελευταίους μήνες της παραμονής της κυβέρνησης Παπανδρέου στην εξουσία, ο πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας βλέπει να διαμορφώνεται ένα σύνθετο πλαίσιο στήριξης των προσπαθειών του.
Τόσο από το εσωτερικό, όσο και κυρίως από το εξωτερικό, εκεί δηλαδή όπου διαδραματίζεται κατά βάση το «παιχνίδι», όπως φάνηκε και από την κοινή μοίρα Ελλάδας και Ιταλίας, με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι να υποχρεώνεται ουσιαστικά σε παραίτηση από την πρωθυπουργία της γειτονικής χώρας. Όπως ο Γιώργος Παπανδρέου. Και να αντικαθίσταται από έναν τεχνοκράτη, σαν τον Μάριο Μόντι. Όπως συνέβη με τον Λουκά Παπαδήμο.
