ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Από την εποχή του Μπιλ Κλίντον, συγγνώμη… του Τζορτζ Στεφανόπουλου, και μετά, οι Δημοκρατικοί διατηρούν σταθερή και αυταπόδεικτη επικοινωνιακή υπεροχή έναντι των Ρεπουμπλικανών, στις προεκλογικές αναμετρήσεις των ΗΠΑ, είτε πρόκειται για προεδρικές είτε για «βουλευτικές» εκλογές.
Ακόμη και στις χαμένες εκλογές για τον Λευκό Οίκο, το 2000 και το 2004, ο Αλ Γκορ και ο Τζον Κέρι στηρίχτηκαν σε μια περισσότερο εμπνευσμένη καμπάνια, σε σχέση με τον νικητή της αναμέτρησης Τζορτζ W Μπους.
Στις φετινές εκλογές, ο περίπατος που εξελίχτηκε σε κούρσα αντοχής και άγχους για τον Μπαράκ Ομπάμα, είχε ως πλέον πρόσφατο επεισόδιο το Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών στην Τάμπα της Φλόριντα. Ένα Συνέδριο το οποίο, από επικοινωνιακής πλευράς δεν έδωσε στον Μιτ Ρόμνεϊ την ώθηση που θα του επέτρεπε να αποκτήσει διαφορά ασφαλείας από τον Μπαράκ Ομπάμα, και να προσδοκά βάσιμα σε επικράτηση στις εκλογές του Νοεμβρίου.
Κάτι η ανησυχία για τον τυφώνα «Ισαάκ», κάτι οι γραφικότητες του Κλιντ Ίστγουντ, κάτι η κατώτερη του αναμενομένου εμφάνιση του υποψηφίου Αντιπροέδρου Πολ Ράιαν, αλλά και η ελλειμματική παρουσία του ίδιου του Μιτ Ρόμνεϊ, δεν επέτρεψαν να οικοδομηθεί το τόσο κρίσιμο momentum.
Έτσι, η μπάλα περνά πλέον στο τερέν των Δημοκρατικών. Το Συνέδριο των οποίων ξεκίνησε χθες στη Σάρλοτ, και μετρά ήδη… 2-0. Σε αντίθεση με τη «νερόβραστη» ομιλία του Κρις Κρίστι στην έναρξη του Συνεδρίου των Ρεπουμπλικανών, ο Τζούλιαν Κάστρο έκανε πολύ πιο αποτελεσματικό delivery impact ως key speaker στο Συνέδριο της Σάρλοτ. Θυμίζοντας την αντίστοιχη εντύπωση που είχε κάνει το 2004, ο τότε κεντρικός ομιλητής στο Συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος, ο ακόμη άγνωστος… Μπαράκ Ομπάμα.
Την παράσταση ωστόσο την έκλεψε η Μισέλ Ομπάμα. Η Πρώτη Κυρία, η δημοφιλία της οποίας αγγίζει ταβάνι στις ΗΠΑ, και προσθέτει πόντους στο προφίλ του Μπαράκ Ομπάμα, επέλεξε μια βαθιά ανθρώπινη αλλά και την ίδια στιγμή πολιτική ομιλία. Για να στηρίξει τον συζυγό της. Να τον απομονώσει σημειολογικά, ως την προφανή και μόνη επιλογή που έχει η Αμερική στις εκλογές του Νοεμβρίου. Να δικαιολογήσει τις χαμένες ευκαιρίες των τελευταίων τεσσάρων ετών, με το μότο «change is hard, change is slow». Και δημιουργώντας το κατάλληλο κλίμα για τη σημερινή ομιλία του Μπιλ Κλίντον.
Ο Μπαράκ Ομπάμα θα μιλήσει αύριο. Ατενίζοντας το μέλλον. Και καλώντας τους Αμερικανούς να τον ακολουθήσουν σε αυτό το ταξίδι διαφορετικότητας, σε σχέση με τον αρτηριοσκληρωτικό και «κατεψυγμένο» πολιτικό λόγο των Ρεπουμπλικανών. Ατενίζοντας το μέλλον… από τον καναπέ, όπως έκανε χθες μαζί με τις δυο κόρες του, παρακολουθώντας τη Μισέλ Ομπάμα να ξανακερδίζει την καρδιά των Αμερικανών. Για χάρη του…
