Το προδιαγραφόμενο «αίσιο» τέλος του πολιτικού θρίλερ που έζησε η Ελλάδα τα τελευταία 24ωρα, με την αποφυγή της οικονομικής χρεοκοπίας, δεν θα πρέπει να αποπροσανατολίζει τη συλλογική σκέψη της κοινωνίας από την κεντρική παράμετρο της πραγματικότητας που ζούμε: Το πώς φτάσαμε ως εδώ.
Η εθνική λήθη, πιθανότατα διευκολύνει σε υπερθετικό βαθμό το ΠΑΣΟΚ και όσους στάθηκαν δίπλα του, πρόθυμοι αρωγοί της προσπάθειας να πειστεί η κοινωνία ότι το Μνημόνιο ήταν περίπου… ό, τι δεν τολμούσαμε καν να ονειρευτούμε. Και οι οποίοι εσχάτως, για τους δικούς τους ιδιοτελείς λόγους, ανακάλυψαν είτε ότι είχαν ξεχάσει… να το διαβάσουν, είτε ότι οδηγεί την Ελλάδα σε βαθύτερη ύφεση. Επιβαρύνει αντί θα θεραπεύει.
Η φράση του Αντώνη Σαμαρά «για πρώτη φορά γίνεται διαπραγμάτευση», κρύβει την τραγική για τη χώρα αλήθεια. Η πρώτη φορά είναι… τώρα. Αυτές τις ώρες. Λίγο πριν η χώρα πέσει στο κενό, από το χείλος του γκρεμού στο οποίο οδηγήθηκε. Ώστε η διαπραγμάτευση να γίνεται με εκβιαστικά τελεσίγραφα από την πλευρά των δανειστών. Ωστόσο, να γίνεται.
Μέχρι όμως να φτάσουμε στη συγκεκριμένη οριακή συγκυρία, προηγήθηκαν πλείστες άλλες περιπτώσεις, στις οποίες η Ελλάδα όφειλε να είχε διαπραγματευτεί και δεν το έκανε. Όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο. Όταν ζητήθηκε η αναθεώρηση των όρων του. Όταν προέκυψε η απαίτηση για το Μεσοπρόθεσμο. Όταν ξεκίνησε η συζήτηση για το «κούρεμα», της 21ης Ιουλίου. Τότε που η τρόικα έφυγε από την Ελλάδα, στις αρχές Σεπτεμβρίου. Όταν ο Λουκάς Παπαδήμος διαδέχτηκε τον Γιώργο Παπανδρέου.
Σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις δεν υπήρξε διαπραγμάτευση. Ούτε καν… διάθεση από την ελληνική πλευρά για κάτι τέτοιο. Η έγκριση της εκταμίευσης της 6ης δόσης, στα τέλη του 2012, δεν προέκυψε ως αποτέλεσμα κάποιας διαπραγμάτευσης, αλλά ως η αυτονόητη ανταπόδοση των δανειστών, στο γεγονός ότι η Ελλάδα… ξεφορτώθηκε τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος είχε μόλις απειλήσει την ευρωζώνη με κατάρρευση, μέσω της πρόθεσης διεξαγωγής δημοψηφίσματος.
Το γεγονός άλλωστε ότι κάθε φορά τα πράγματα χειροτέρευαν για την Ελλάδα, μέχρι να φτάσουμε στο σημερινό οριακό σημείο, επιβεβαιώνεται και από τη δημόσια παραδοχή του Πολ Τόμσεν, ότι τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας έχουν χειροτερέψει μετά τη Συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου. Και για τον λόγο αυτό, απαιτείται «κούρεμα» μεγαλύτερο του 50%.
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα πληρώνει σήμερα βαρύ τίμημα για μια «ξεχασμένη» διαπραγμάτευση. Η ευθύνη της οποίας δεν βαρύνει μόνο τον Γιώργο Παπανδρέου. Βαρύνει το «όλον ΠΑΣΟΚ». Είτε γνωρίζει ανάγνωση, είτε όχι.