ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Κινδυνεύει να χαθεί η αίσθηση του μέτρου, αναφορικά με την περίπτωση του νεαρού εύελπι, εξαιτίας της προσπάθειας ορισμένων να δώσουν προεκτάσεις σ’ ένα μεμονωμένο-και σε κάθε περίπτωση καταδικαστέο- περιστατικό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, ο νεαρός εύελπις, αλλά και όσοι συμμετείχαν στο «ρετρο show», ενήργησαν κατά τρόπο απαράδεκτο και προκλητικό. Από αυτό όμως το προκλητικό περιστατικό, να κάνουμε άλμα λογικής ώστε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι, «κάτι γίνεται» ξεπερνά τα όρια της σοβαρότητας.
Τέτοια περιστατικά, σε εποχές κρίσης αξιών και γενικότερης απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, δεν πρέπει να μας αιφνιδιάζουν. Πολύ περισσότερο δεν θα πρέπει να μας τρομάζουν. Η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από υπερφίαλους νεαρούς- ένστολους ή μη- αλλά από όλους μας(πολιτικούς, δημοσιογράφους, κρατικούς λειτουργούς κα), που δεν εννοούμε να σεβασθούμε τους κανόνες της. Η υπερβολή αποτελεί εχθρό της Δημοκρατίας, και δυστυχώς με αυτήν πορευόμαστε εδώ και πολλά χρόνια. Αυτή άλλωστε είναι που τροφοδοτεί τον φανατισμό και τις ακραίες συμπεριφορές.
Πράγματι το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια γενικευμένη αντίδραση κατά των πολιτικών, γεγονός που κατευθύνει ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας προς τα άκρα. Η οργή και η αγανάκτηση του κόσμου, ενισχύει εξτρεμιστικές συμπεριφορές και τροφοδοτεί το αντιπολιτικό κλίμα στο οποίο επενδύουν για διαφορετικούς λόγους, η άκρα Δεξιά και η άκρα Αριστερά. Συνεπώς το πρόβλημα δεν αφορά τη Σχολή Ευελπίδων και το Στρατό. Αφορά αποκλειστικά τους πολιτικούς και τα κόμματα. Αυτοί(αυτά) θα πρέπει να ασχοληθούν με νέες ιδέες που θα δώσουν λύσεις και θα πείσουν ότι υπάρχει προοπτική και ελπίδα. Αν ο πολιτικός κόσμος δεν ανταποκριθεί στο ρόλο και στην αποστολή που του έχει ανατεθεί από τη κοινωνία, στο όνομα της Δημοκρατίας, είναι απολύτως φυσιολογικό τα άκρα να ασκούν γοητεία και να σαγηνεύουν έναν κόσμο που εναγωνίως αναζητά ένα όραμα.
