Η Γερμανία του σήμερα, η Γερμανία της κ. Μέρκελ, βαδίζει στα χνάρια της Γερμανίας του Χίτλερ
Αθανάσιος Τσίγκας
aegeantimes.gr
Απ` ότι φαίνεται αγαπητοί συνοδοιπόροι, τα «τριάντα αργύρια» έχουν διαχρονική ισχύ για τους εκπροσώπους του κεφαλαίου.
Σε πρόσφατο άρθρο του, ο Μίκης Θεοδωράκης με τίτλο: «Το χρήμα και η αποθέωσή του», τονίζει: «Έτσι και σήμερα είμαι βέβαιος ότι το 90% των όσων αρνητικών φαινομένων συγκλονίζουν τον τόπο μας, προέρχονται από ξένα κέντρα και τα εγχώρια όργανά τους, για να αποπροσανατολίσουν και να παραλύσουν τον λαό μας, να τον διαιρέσουν και να τον εκβαρβαρίσουν, να τον καταστήσουν άβουλο υποχείριο στα στρατηγικά και οικονομικά τους συμφέροντα». (21.9.2009).
Η Γερμανία του σήμερα, η Γερμανία της κ. Μέρκελ, βαδίζει στα χνάρια της Γερμανίας του Χίτλερ. Έτσι όπως η Γερμανία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που ήθελε κατά τη διάρκεια του, να διαλύσει την Ελλάδα, δημεύοντας ολόκληρο τον εθνικό πλούτο της και μάλιστα σε τέτοιο σημείο ώστε ο ίδιος ο Μουσολίνι να ισχυριστεί ότι οι Γερμανοί Ναζί αφαίρεσαν ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών των Ελλήνων, έτσι και στις μέρες μας, ο νέος ηγέτης της, αλλά και της ΕΕ, η κ. Μέρκελ, προσπαθεί να υποδουλώσει την χώρα μας, όχι βέβαια με την μορφή πολέμου (όπως στο Βʼ Παγκόσμιο Πόλεμο), αλλά με την μοντέρνα μορφή, την οικονομική «εξάρτηση» της χώρας από ξένα κέντρα.
Τα ξένα αυτά κέντρα προσδοκούν να αρπάξουν το μερίδιό τους, ξεπουλώντας την Ελλάδα. Ακόμη και ο Ανδρέας Παπανδρέου, σε πολύ προγενέστερο χρόνο, αλλά με άμεση εφαρμογή στις μέρες μας, είχε πει σε μια σημαδιακή, επιγραμματική του επισήμανση, προσδιορίζοντας ο ίδιος την εξάρτηση του ελληνικού κεφαλαίου από τα ξένα κέντρα :
«Στις χώρες που βρίσκονται στο περιθώριο του παγκόσμιου καπιταλισμού, η ντόπια μεγαλοαστική τάξη, υποτελής, δορυφορική και διαβρωμένη από το πολυεθνικό μονοπωλιακό κεφάλαιο, όσες αντιδικίες κι αν έχει μαζί του, στα κρίσιμα θέματα θα μιλήσει με τη φωνή του κυρίου της».
Όπερ και εγένετο.
Τελικά και ο «πατριώτης» Σαμαράς, μίλησε με τη φωνή των κυρίων του, δηλαδή της Τρόικας, δηλαδή των εκπροσώπων, όπως είπε ο Ανδρέας Παπανδρέου, του πολυεθνικού μονοπωλιακού κεφαλαίου, που σήμερα παίρνει τη μορφή του τοκογλυφικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Τελικά οι ηγέτες της νέας συγκυβέρνησης της χώρας, οι εκπρόσωποι της παρασιτικής ελληνικής αστικής τάξης, του ελληνικού κεφαλαίου: ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και Λ.Α.Ο.Σ, συνεπικουρούμενοι από τους συνοδοιπόρους τους, υπέγραψαν ως άλλοι «Τσολάκογλου» την εκποίηση του ελληνικού κράτους στους Γερμανούς και τους άλλους «άσπονδους» φίλους και ... συμμάχους μας.
Όλα βέβαια αυτά τα γεγονότα των ημερών μας, ίσως και να έχουν τις ρίζες τους, πολλά χρόνια πίσω. Ίσως να οφείλονται στο γεγονός του ότι οι ιθύνοντες στη Γερμανία που ρυθμίζουν τις τύχες της, δεν μπορούν να ξεχάσουν ότι η Ελλάδα ήταν εκείνη που εμπόδισε τον Χίτλερ να επιτεθεί αποτελεσματικά στη Σοβιετική Ένωση για να την κατακτήσει.
Ίσως ακόμη να οφείλεται στο γεγονός, το ότι ακόμη και στις μέρες μας, όταν πριν μερικά χρόνια, στην περίπτωση κατακερματισμού της πρώην Γιουγκοσλαβίας, η τότε Γερμανική κυβέρνηση, δεν εμπόδισε τις συγκρούσεις μεταξύ των Γιουγκοσλαβικών Δημοκρατιών, αλλά αντίθετα, τις υποστήριξε. Αντί της ειρήνης, με γερμανική μεσολάβηση, σκηνοθετήθηκε μια επιθετική πολιτική, με στόχο την ευρύτερη κυριαρχία και επιρροή στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης.
Η Γερμανία προλείανε το έδαφος για την επέμβαση των ΗΠΑ. Η χώρα μας τότε, όπως όλοι γνωρίζουμε, αρνήθηκε να συμμετάσχει σε έναν πόλεμο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας. Φυσικά όπως θυμόμαστε η άρνηση αυτή δεν ήταν επιθυμία των κρατούντων, της τότε κυβέρνησης, αλλά του απλού λαού, των Ελλήνων. Η έντιμη αυτή στάση φυσικά δεν άρεσε σε μια νέα Μεγάλη Γερμανία η οποία ενδιαφερόταν για μια στρατιωτική επέμβαση και διαμελισμό των αδύνατων κρατών της Ευρώπης και της επικράτησης ως ένα νέο Γʼ Ράιχ στον ευρωπαϊκό χώρο.
Έτσι λοιπόν, απʼ ότι δείχνουν τα πράγματα, οι «ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ», με την βοήθεια των δυνατών της Ευρώπης, πετυχαίνουν τον σκοπό τους, έστω και κατά 50%. Οι τράπεζες, εφαρμόζοντας μια μάλλον μαξιμαλιστική πολιτική, καταφέρουν να πάρουν, έστω και κατά το 50%, αυτό που επεδίωκαν. Και από την άλλη, σύμφωνα με πληροφορίες της αγοράς, , η άντληση κεφαλαίων από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) θα γίνει με την εγγυοδοσία κοινών αλλά και προνομιούχων μετοχών. Εάν αυτό πραγματοποιηθεί, θα σημαίνει ότι τι η κατηγορηματική θέση του υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, πως τα κεφάλαια θα παρθούν αποκλειστικά με κοινές μετοχές, ακυρώνεται. Έτσι λοιπόν η επιθυμία των τραπεζών να δοθούν εγγυήσεις με την μορφή προνομιούχων μετοχών, γεγονός το οποίο θα διασφάλιζε στους επικεφαλής τους ότι θα διατηρούσαν τη διοίκησή τους και μετά τη συναλλαγή, γίνεται πραγματικότητα. Ο Υπουργός βέβαια επιθυμούσε διακαώς, την παροχή κοινών μετοχών ως εγγυήσεις, αφού έτσι οι τράπεζες κρατικοποιούνται και το κράτος γίνεται κυρίαρχος του συστήματος. Μʼ αυτόν τον τρόπο ο υπουργός υπολόγιζε ότι από τις συμφωνίες, το κράτος θα έβγαινε κερδισμένο, με την προοπτική να αποκτούσε σήμερα τις μετοχές σε πολύ χαμηλά επίπεδα και σε περίπου 2 χρόνια που θα πουλούσε, ενδεχομένως να καρπωνόταν μια πολύ καλή υπεραξία.
Μάλιστα αυτή η διαμάχη, είχε ως αποτέλεσμα την παρέμβαση των τραπεζιτών στον νέο Πρωθυπουργό και την συμβουλή να συμμαζέψει τον Βενιζέλο, αφού θεωρήθηκαν προκλητικές οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών και αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Ευάγγελου Βενιζέλου στο ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ την Τρίτη. Οι δηλώσεις αυτές δυναμίτισαν περαιτέρω τις ήδη τεταμένες σχέσεις του υπουργού Οικονομικών με τους τραπεζίτες, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να επικοινωνήσουν με τον Παπαδήμο, από τον οποίο ζήτησαν να επιστήσει την προσοχή στον Βενιζέλο, ώστε να σταματήσει τις επικρίσεις. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, η φράση που χρησιμοποίησε κορυφαίος έλληνας τραπεζίτης κατά την διάρκεια της ομιλίας του με τον πρωθυπουργό ήταν: «Μάζεψέ τον».
Μπορεί όμως ο αρμόδιος υπουργός να διασταυρώνει τα ξίφη του, με τους τραπεζίτες, δίχως να μπορούμε να δούμε με βεβαιότητα ποιος θα είναι ο τελικός νικητής, τουλάχιστον προς το παρόν, ένα όμως είναι σίγουρο.
Νέα μέτρα ύψους 7 δισ. ευρώ περιλαμβάνει το νέο μεσοπρόθεσμο για την τριετία 2013-2015, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά την επικαιροποίηση του από την κυβέρνηση υπό την άγρυπνη φυσικά επιτήρηση και συνεργασία της τρόικας και κατατέθηκε την Παρασκευή στην Βουλή.
Τουλάχιστον όμως, όπως προκύπτει από τους πίνακες που το συνοδεύουν, δεν προβλέπει τη λήψη νέων μέτρων το 2012, κάτι για το οποίο είχε διαβεβαιώσει και ο Βενιζέλος, τονίζοντας ότι εάν όσα έχουν ψηφισθεί εφαρμοστούν δεν θα χρειασθούν επιπλέον μέτρα το 2011 και το 2012.
Σε όλα αυτά, ωστόσο, υπάρχει ο γνωστός αστερίσκος που αφορά το βάθος της ύφεσης και το όφελος από το PSI, δεδομένου ότι οι αστοχίες που έχουν προκύψει στον φετινό προϋπολογισμό αποδίδονται σε μεγάλο βαθμό στην μεγαλύτερη της αναμενόμενης -και από την τρόικα- ύφεσης.
