NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Οι σχέσεις του Γιώργου Παπανδρέου με τον Ευάγγελο Βενιζέλο πέρασαν από… ποικίλες φάσεις τα τελευταία χρόνια. Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου από τη Θεσσαλονίκη μπήκε στο ΠΑΣΟΚ όταν… οι περισσότεροι ήθελαν να φύγουν, στο δύσκολο 1989, στάθηκε στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου, και το 1993, μετά την πανηγυρική επιστροφή του Κινήματος στην εξουσία, έγινε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που μπορούσε να εκφράσει καλύτερα από τον καθένα, τη γραμμή του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Μετά τη διαδοχή Σημίτη το 1996, ο Ευάγγελος Βενιζέλος τοποθετήθηκε σε κορυφαία υπουργεία, έβλεπε ωστόσο με την άκρη του ματιού του τον Γιώργο Παπανδρέου να τρέχει δίπλα του. Η υπόθεση Οτσαλάν άνοιξε τον δρόμο για τον φυσικό κληρονόμο του «παπανδρεϊσμού», και η οριακή νίκη στις εκλογές του 2000 έδειχνε ότι το ΠΑΣΟΚ θα έμπαινε και πάλι σύντομα σε τροχιά μεταβίβασης του «δαχτυλιδιού».
Η στιγμή αυτή ήταν το 2004, με τη Νέα Δημοκρατία και τον Καραμανλή να προελαύνουν. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν μεταξύ εκείνων των 4-5 που πίστευαν ότι θα μπορούσαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους, για να πάρουν το ΠΑΣΟΚ. Μάχη όμως δεν έγινε ποτέ, αφού ο Σημίτης παρέδωσε το Κίνημα στον Γιώργο Παπανδρέου, ένα χειμωνιάτικο βράδυ στην Αναγνωστοπούλου.
Από τότε, οι δρόμοι του Γιώργου Παπανδρέου και του Ευάγγελου Βενιζέλου χώρισαν πολιτικά. Ο σημερινός Πρωθυπουργός αμφισβητήθηκε έντονα στα πρώτα χρόνια της ηγεσίας του. Και μετά την ήττα στις εκλογές του 2007, ο Βαγγέλης βιάστηκε, το ίδιο κιόλας βράδυ, να θέσει θέμα ηγεσίας από το Ζάππειο. Μια σειρά από αντίστοιχα βιαστικές, έως αυτοκαταστροφικές κινήσεις, οδήγησαν το σίγουρο φαβορί σε «χαλαρή» ήττα. Ο Γιώργος κράτησε το ΠΑΣΟΚ, ο Βενιζέλος βρέθηκε μισό βήμα πριν μετατρέψει το «Ρεύμα» σε αυτόνομη πολιτική παράταξη, το άλλο μισό βήμα όμως δεν έγινε ποτέ.
Η διάσπαση του ΠΑΣΟΚ απετράπη, και το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου περνούσε την είσοδο του Μεγάρου Μαξίμου ως οικοδεσπότης, έχοντας στείλει μάλιστα τον Καραμανλή στην… Παναγή Κυριακού, με τον άλλοτε συγκάτοικο και φίλο του, Αντώνη Σαμαρά να αναλαμβάνει Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος περιορίστηκε στα καθήκοντα του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. Ενός υπουργείου σημειολογικά πανίσχυρου, επί της ουσίας όμως… γραφειοκρατικού περιεχομένου. Εκεί έμεινε και μετά τον ανασχηματισμό του 2010, μόνο που όσο περνούσε ο καιρός, και το Μνημόνιο έφθειρε το ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο, ο Βαγγέλης έβγαινε όλο και πιο μπροστά.
Πρόσφατα, σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου αμφισβήτησε την ικανότητα του Γιώργου να διατηρήσει την «πολιτική διεύθυνση» του τόπου. Σε επόμενη συνεδρίαση, έκανε τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου να κοκκινίσει, του ζήτησε ευθύνες για την αποτυχία του Μνημονίου, και μίλησε για «δημοσιονομική κατοχή».
Όλα αυτά, ενώ οι πληροφορίες, διαρροές ή… επιθυμίες κάποιων, μιλούσαν για «εγκάρδια συνεννόηση» των δυο πόλων, για το καλό της Κυβέρνησης και το μέλλον του ΠΑΣΟΚ. Έφερναν μάλιστα τον Βενιζέλο σε θέση αντιπροέδρου με αυξημένες αρμοδιότητες, ή ακόμη και «τσάρο» της οικονομίας.
Η επιστολή των «16» ράγισε και πάλι το γυαλί. Όχι τόσο γιατί σχεδόν όλοι «χρεώνονται» στην πλευρά του Ευάγγελου Βενιζέλου, προερχόμενοι μάλιστα από το «εκσυγχρονιστικό» στρατόπεδο. Αλλά, επειδή η επιχειρηματολογία που ανέπτυξαν στην επιστολή τους, θυμίζει… φωτοτυπία όσων είπε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας για τη «δημοσιονομική κατοχή».
Το Μέγαρο Μαξίμου βέβαια γνωρίζει ότι η πολιτική αδυναμία στην οποία βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ, δεν επιτρέπει «λεονταρισμούς». Πόσο μάλλον ρήξη με τον ευφυέστερο Έλληνα πολιτικό, όπως έλεγε και η Πρεσβεία των ΗΠΑ, στα τηλεγραφήματα του Wikileaks.
Αναζητείται λοιπόν η διαμόρφωση μιας νέας ισορροπίας. Που θα επιτρέψει στο ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει. Και στον Γιώργο να συνεχίσει να έχει το «πάνω χέρι» σε αυτόν τον ιδιότυπο πολιτικό περίπατο, που ξεκίνησε το 1989.
