Στο Νταβός της Ελβετίας πραγματοποιείται αυτές τις μέρες το ομώνυμο οικονομικό φόρουμ, στο οποίο συζητούνται οι διεθνείς εξελίξεις γύρω από την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας. Μια οικονομία που περιέπεσε σε βαθιά κρίση μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, τον Σεπτέμβριο του 2008, και έκτοτε αδυνατεί να ανακτήσει δομές και συμπεριφορές ισορροπίας και νηφαλιότητας.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η ευρωζώνη, η Ρωσία, η Κίνα, η Ιαπωνία, η Ινδία, η Βραζιλία, όλες οι θεωρητικά πανίσχυρες οικονομίες της σύγχρονης ανθρωπότητας, έχουν υποστεί, λιγότερο ή περισσότερο, τις συνέπειες αυτής της βαθιάς και πολυσύνθετης κρίσης.
Λόγω ωστόσο της έλλειψης αποφασιστικότητας ή, ακόμη χειρότερα, οράματος από την πλευρά των πολιτικών ηγεσιών της εποχής μας, η κρίση είναι εδώ. Ενδυναμώνεται και εμβαθύνει. Διαμορφώνοντας ένα εξαιρετικά ζοφερό παρόν, και ένα ακόμη πιο απαισιόδοξο μέλλον.
Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν επισήμως, στο διεθνές οικονομικό φόρουμ του Νταβός, είναι αρκούντως απαισιόδοξα. Οι προβλέψεις για το 2012, δηλαδή το τρέχον έτος, εστιάζουν στην εξαιρετικά μελαγχολική προοπτική να ανέλθει ο αριθμός των ανέργων παγκοσμίως, στο επίπεδο των 200 εκατομμυρίων.
Κι αν στην Ελλάδα, με την εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου, η ανεργία εξελίχτηκε στην πλέον… ευέλικτη μορφή εργασίας, σε παγκόσμιο επίπεδο, η… καλύτερη δουλειά στον κόσμο φαίνεται να είναι αυτή του ανέργου.
