Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την προσπάθεια που γίνεται από τα περισσότερα ΜΜΕ, τα οποία άκριτα αναπαράγουν ιδεοληψίες και στερεότυπα της αριστερόστροφης μεταπολίτευσης, προκειμένου να εμφανίζουν τον δικομματισμό ως κύριο υπεύθυνο των προβλημάτων της χώρας. Ο στόχος είναι προφανής.
Να καταστεί συνείδηση ότι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, τα δύο κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν επί τρεις δεκαετίες την Ελλάδα, φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Σ’ ένα μεγάλο βαθμό αυτό που ισχυρίζονται δεν απέχει πολύ από την αλήθεια, αλλά δεν είναι αλήθεια. Και δεν είναι αλήθεια γιατί μόνο ένας αφελής ή ένας καιροσκόπος μπορεί να ισχυρισθεί ότι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου ουσιαστικά η εξουσία ασκείται από ομάδες πίεσης και οργανωμένα συμφέροντα, τον τελευταίο λόγο έχουν οι κυβερνήσεις.
Ασφαλώς και οι κυβερνήσεις έχουν την ευθύνη των αποφάσεων και ως εκ τούτου αυτές είναι υπόλογες έναντι του λαού. Ωστόσο το προφανές δεν είναι πάντα κι αυτό που γράφει την ιστορία. Δεν έχετε παρά να ανατρέξετε στα αρχεία των εφημερίδων, ή στα αρχεία των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, και τότε θα γίνει αντιληπτό ποιοι «υπαγόρευαν» τις αποφάσεις για τις οποίες σήμερα κατηγορείται ο δικομματισμός. Ειδικά τα αρχεία των εφημερίδων, κυρίως των δεκαετιών του ’80 και του ’90, είναι εξόχως αποκαλυπτικά για το ρόλο που διαδραμάτισαν στις εξελίξεις τα συνδικάτα και τα κόμματα της Αριστεράς. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έχουν ευθύνες και μάλιστα σημαντικές. Αλλά δεν είναι δυνατόν σε μια κοινοβουλευτική διαδρομή 38 χρόνων πολιτικοί και κόμματα να μην έχουν συμμετοχή στην παρακμιακή τροχιά που ακολούθησε η χώρα. Δεν είναι δυνατόν η Αριστερά να βγάζει την ουρά της έξω και να δηλώνει αθώα.
Το κράτος χρησιμοποιήθηκε από όλους και αυτό καταδεικνύουν τα ποσοστά των κομματικών συνδυασμών όταν γίνονται εκλογές στα σωματεία των υπουργείων και άλλων οργανισμών του Δημοσίου. Το κράτος, ως φορέας μετάδοσης «ασθενειών» που ταλαιπωρούν την οικονομία, δεν ήταν ποτέ μόνο ΠΑΣΟΚ ή μόνο Νέα Δημοκρατία. Κατελήφθη βεβαίως από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80 από τους «πρασινοφρουρούς», αλλά στα χρόνια που ακολούθησαν όλοι πήραν «μερίδιο» συμμετοχής στο ξεχαρβάλωμά του. Πρώτη και καλύτερη η Αριστερά που σε πολλές ΔΕΚΟ και υπουργεία συνέπραξε με το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να στριμώξουν στη γωνία τη Νέα Δημοκρατία. Συνεπώς είναι τουλάχιστον αστείο τα κόμματα της Αριστεράς, και κάποιοι επιχορηγούμενοι από τα υπουργεία διανοούμενοι και καλλιτέχνες της πλάκας, να καταγγέλλουν τον δικομματισμό και να εμφανίζονται ως μη έχοντες καμία ευθύνη για την κατάντια της χώρας. Γι αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα δεν ευθύνεται μόνο ο δικομματισμός. Ευθύνεται όλο το κομματικό σύστημα, από τα Αριστερά μέχρι τα Δεξιά και η κομματοκρατία πάνω στην οποία δομήθηκε η κουλτούρα της μεταπολίτευσης.
