Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Οι μέρες του μέλιτος

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΒΟΪΤΣΙΔΗ
O πρωθυπουργός έχει ένα αντικειμενικό πλεονέκτημα. Δεν έχει συνδεθεί με ό,τι γίνεται αντιληπτό ως «πολιτικό κατεστημένο».
 Είναι τεχνοκράτης που συνέδεσε το όνομά του με μία από τις σημαντικότερες μεταπολεμικές επιτυχίες, την ένταξη στην ΟΝΕ, αλλά δεν το συνέδεσε με το ΠΑΣΟΚ ή τη Νέα Δημοκρατία. Και αντίστοιχα, έχει ένα αντικειμενικό μειονέκτημα. Αναλαμβάνει να διαχειριστεί μιαν οριακή οικονομική κατάσταση που στο τέλος της υπάρχει η παραμονή της χώρας στο ευρώ ή η επιστροφή σε μια τριτοκοσμική, υποτιμημένη δραχμή.
Προς το παρόν, υπερισχύει το πλεονέκτημα. Ο κόσμος τον αντιμετωπίζει με σεβασμό. Αλλά μόλις αρχίσει να ανακοινώνει τα σκληρά μέτρα που δεν τόλμησαν να πάρουν ο Παπανδρέου και οι υπουργοί του, η δημοτικότητά του θ' αρχίσει να υποχωρεί. Ενα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας πιστεύει ότι υπάρχει εύκολη λύση για έξοδο από την κρίση. Φρόντισαν να του το πουν οι τσαρλατάνοι, δημαγωγοί και γελωτοποιοί που κυκλοφορούν στο δημόσιο διάλογο, πρωτίστως στον τηλεοπτικό. Αυτοί οι πολίτες περιμένουν τον Παπαδήμο σαν ταχυδακτυλουργό που θα βγάζει κουνέλια από το καπέλο. Θα φέρει ανάπτυξη της οικονομίας και μείωση της ανεργίας χωρίς παραχωρήσεις.
Ενα άλλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας συνειδητοποιεί ότι τα δυσάρεστα μέτρα είναι αναπόφευκτα αλλά αφορούν τους διπλανούς. Είναι η γνωστή ελληνική παράδοση που αδιαλείπτως καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Γενικά και αόριστα όλοι είναι υπέρ των μεταρρυθμίσεων αλλά μόλις κάποιες δειλές μεταρρυθμίσεις φτάσουν στην πόρτα τους, παίρνουν τ' άρματα και βγαίνουν στο βουνό της πλατείας Συντάγματος. Και αυτό τον κόσμο επίσης δηλητηρίασαν τσαρλατάνοι, δημαγωγοί και γελωτοποιοί, σπεύδοντας να πουν στον καθένα αυτό που ήθελε ν' ακούσει. Στους ιδιοκτήτες ακινήτων ότι είναι «χαράτσι» η έκτακτη εισφορά, στους ταξιτζήδες ότι δεν πρέπει ν' απελευθερωθεί το επάγγελμα, στους φαρμακοποιούς ότι είναι δράμα να ανοίγουν τα μαγαζιά τους το πρωί του Σαββάτου, στους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ ότι θα χαλάσει ο κόσμος εάν συγχωνευθούν κάποιοι οργανισμοί, στους ανασφάλιστους ότι είναι «νεοφιλελεύθερο» να πληρώνουν πέντε ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων και στα ΚΑΠΗ ότι πρέπει να χρηματοδοτούνται για να πηγαίνουν εκδρομές στο εξωτερικό.
Μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις θα βρεθεί ο νέος πρωθυπουργός. Και είναι απολύτως βέβαιο ότι όχι μόνον οι έμποροι του λαϊκισμού αλλά και επιχειρηματίες που επενδύουν στην επιστροφή στη δραχμή θα φροντίσουν να τον αποδομήσουν. Αλλά αυτό είναι αναμενόμενο και σχεδόν αναπόφευκτο. Το κρίσιμο ερώτημα είναι πόσο θα τον στηρίξουν τα κόμματα που υποτίθεται ότι τον στηρίζουν.