Συντάκτης: Κωνσταντίνος Γουσίδης
Η παρέμβαση πολιτών που… τα «έψαλλαν ένα χεράκι» στους αστυνομικούς στάθηκε καθοριστική ώστε να αποφευχθούν σήμερα το μεσημέρι παντελώς αναίτια επεισόδια μεταξύ δυνάμεων των ΜΑΤ και νεαρών διαδηλωτών έξω από το κτίριο της γενικής γραμματείας Μακεδονίας – Θράκης. Τα αίματα άναψαν όταν μετά το πέρας της διαδήλωσης που οργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, άντρες των ΜΑΤ παρατάχτηκαν χωρίς κανέναν απολύτως λόγο δίπλα σε ομάδα συγκεντρωμένων νεαρών.
Η πορεία, στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες άτομα, άρχισε, εξελίχτηκε και ολοκληρώθηκε χωρίς να συμβεί κανένα απολύτως επεισόδιο. Οι διαδηλωτές και οι συμμετέχοντες στην απεργία που προκήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, συγκεντρώθηκαν έξω από το κτίριο του Εργατικού Κέντρου, στην οδό Φιλίππου και γύρω στο μεσημέρι ξεκίνησαν την πορεία τους στο κέντρο της πόλης, που ολοκληρώθηκε μπροστά στο κτίριο της γενικής γραμματείας Μακεδονίας – Θράκης, στην οδό Αγίου Δημητρίου. Εκεί οι περισσότεροι διαδηλωτές αποχώρησαν (αφού τοιχοκόλλησαν το ψήφισμά τους στην είσοδο του κτιρίου, μιας και δεν θέλησε κανείς να το παραλάβει), στον χώρο όμως παρέμεινε ομάδα περίπου τριακοσίων νεαρών.
Η παρουσία τους φαίνεται ότι προκάλεσε ανησυχία στους αρμόδιους της αστυνομίας, οι οποίοι διέταξαν διμοιρίες των ΜΑΤ, που έως τότε παρακολουθούσαν «διακριτικά» την εξέλιξη της πορείας, να σπεύσουν και να παραταχτούν στο πεζοδρόμιο δεξιά και αριστερά από τους συγκεντρωμένους νεαρούς που έως εκείνη τη στιγμή σε καμία περίπτωση δεν είχαν δείξει εχθρικές διαθέσεις, ούτε φορούσαν κουκούλες. Η παρουσία των αστυνομικών ωστόσο, που είχαν παραταχτεί ουσιαστικά δίπλα τους με τις ασπίδες ανά χείρας, προκάλεσε την αντίδρασή τους – οι νεαροί άρχισαν αρχικά να τους χειροκροτούνε ειρωνικά, στη συνέχεια να τους βρίζουν και τέλος εκτόξευσαν εναντίον τους ένα μπουκάλι νερού και ένα καδρόνι…
Και ενώ όλα έδειχναν ότι μια ακόμα ειρηνική πορεία θα κατέληγε χάρη στην «άξεστη» και αψυχολόγητη συμπεριφορά των αστυνομικών σε συγκρούσεις και σε επεισόδια, η παρέμβαση μερικών δεκάδων πολιτών έδωσε την κατάσταση. Μια ομάδα μερικών δεκάδων αντρών και γυναικών κάθε ηλικίας –ορισμένοι από τους οποίους δεν είχαν καν συμμετάσχει στην πορεία– άρχισαν να διαμαρτύρονται έντονα στους επικεφαλείς των αστυνομικών δυνάμεων, και να τους παροτρύνουν να αποσύρουν τους άντρες τους, κάνοντας μεταξύ άλλων, λόγο για «προκλητική συμπεριφορά» και για «τα συνήθη προβοκάτσια της αστυνομίας». «Αυτοί εκεί είναι οι εχθροί μας και οι δικοί σας, εκείνους πρέπει να βαράτε, όχι αυτά τα παιδιά», φώναζε φανερά εκνευρισμένος ένας ηλικιωμένος δείχνοντας στους αστυνομικούς το κτίριο της γενικής γραμματείας.
Οι αρμόδιοι της αστυνομίας, αν και αρχικά απρόθυμοι ή ακόμα και προκλητικοί –«αυτά τα συνδικαλιστικά δεν πιάνουν σε μένα, να τα πείτε αλλού», αναφώνησε ένας αστυνομικός με πολιτικά, και ένας ένστολος αξιωματικός πρόσθεσε: «ένας νομοταγής πολίτης δεν προσβάλλεται από την παρουσία αστυνομικών»– αναγκάστηκαν εντέλει να υποκύψουν στις παροτρύνσεις, στα ειρωνικά σχόλια και στις φωνές των πολιτών, και έδωσαν διαταγή να απομακρυνθούν οι δυνάμεις των ΜΑΤ στα… μετόπισθεν. Εν συνεχεία, οι συγκεντρωμένοι νεαροί συνέχισαν το δρόμο τους.
Περιορισμένη συμμετοχή
Η πορεία πάντως, αν και είχε ένταση και παλμό –κυριαρχούσαν συνθήματα κατά της Τρόικας, της κυβέρνησης και της οικονομικής της πολιτικής, καθώς και κατά του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, μερικά εκ των οποίων ήταν άκρως… τολμηρά– ήταν τηρουμένων των αναλογιών και των συγκυριών σχετικά μικρή. Ο αριθμός των διαδηλωτών άγγιζε περίπου τις 5.000, ενώ περί τις 2.000 ήταν όσοι βρέθηκαν στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, μπροστά στο άγαλμα του Βενιζέλου, το οποίο κατά την πάγια τακτική του πραγματοποίησε ξεχωριστή πορεία.
Το γεγονός αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο, και αποτελούσε αντικείμενο σχολιασμών και αναλύσεων στα περισσότερα «πηγαδάκια» κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης έξω από Εργατικό Κέντρο. «Πως είναι δυνατόν με τόσα μέτρα και με όλα όσα γίνονται στη χώρα να είμαστε τόσο λίγοι εδώ πέρα;» αναρωτιόντουσαν οι περισσότεροι, για να λάβουν τις ίδιες απαντήσεις: «Ο κόσμος έχει τρομοκρατηθεί» ή «οι πιο πολλοί πιστεύουν πως έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα». Μάλιστα, η περιορισμένη συμμετοχή αποτέλεσε αντικείμενο συνθήματος που ακούστηκε αρκετές φορές: «Εσείς που τώρα κοιτάτε την πορεία, αύριο θα ψάχνετε συντάξεις κι εργασία», φώναζαν οι διαδηλωτές.
"Αγγελιοφόρος"
