.Της Νικολέττας Μπούκα
bouka@makthes.gr
“Φρένο” στην ανθεκτική αρτηριακή υπέρταση φιλοδοξεί να βάλει μία νέα πρωτοποριακή μέθοδος. Πρόκειται για την απονεύρωση των νεφρών, με την οποία οι γιατρός καίει την αρτηρία του νεύρου του νεφρού, επιτυγχάνοντας τη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Η μέθοδος βασίζεται στη διαδερμική εισαγωγή, με τοπική αναισθησία, ενός ειδικού καθετήρα στις νεφρικές αρτηρίες και στη χρήση υψίσυχνου ρεύματος. Η διαδικασία είναι απλή κι ασφαλής, ενώ απαιτείται νοσηλεία μίας ημέρας. Μάλιστα, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε απονεύρωση της νεφρικής αρτηρίας παρουσίασαν σημαντική μείωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης έως και 32 mmHg κατά μέσο όρο σε διάστημα παρακολούθησης έξι μηνών.
Τις ανακοινώσεις αυτές έκανε χθες ο επίκουρος καθηγητής Καρδιολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνος Τσιούφης, κατά τη διάρκεια χθεσινής συνέντευξης Τύπου που δόθηκε με αφορμή το 32ο πανελλήνιο καρδιολογικό συνέδριο, που διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία.
Παράλληλα, τόνισε ότι πρόσφατα πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Αιμοδυναμικό Εργαστήριο της Α’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου νοσοκομείου Αθηνών, επιτυχής κατάλυση της συμπαθητικής νεύρωσης του νεφρού σε επιλεγμένους ασθενείς της μονάδας υπέρτασης με ανθεκτική υπέρταση (επίπεδα αρτηριακής πίεσης ιατρείου >180/100 mmHg, παρά τη λήψη άνω των 5 αντιυπερτασικών σκευασμάτων).
“Η ανθεκτική υπέρταση, η οποία ορίζεται σήμερα ως αρτηριακή πίεση που παραμένει αρρύθμιστη παρά τη λήψη τριών ή περισσοτέρων αντιυπερτασικών φαρμάκων στις μέγιστες ανεκτές δοσολογίες, αφορά περίπου το 5%-10% του συνόλου των υπερτασικών ασθενών”, εξήγησε ο κ. Τσιούφης και πρόσθεσε ότι “σήμερα γνωρίζουμε ότι κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη της ανθεκτικής υπέρτασης παίζει η υπερδραστηριότητα του συμπαθητικού νευρικού συστήματος. Με σκοπό, λοιπόν, το σημαντικό περιορισμό της διέγερσης του συμπαθητικού νευρικού συστήματος στην ανθεκτική υπέρταση αναπτύχθηκε μια νέα μέθοδος, η κατάλυση της συμπαθητικής νεύρωσης του νεφρού (renal sympathetic denervation-RSD)”.
Η θεραπευτική αυτή μέθοδος, που ενδείκνυται για δύσκολες περιπτώσεις αρτηριακής υπέρτασης, ανοίγει νέους θεραπευτικούς δρόμους όχι μόνο για τη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης, αλλά και για την αντιμετώπιση συνοδών καταστάσεων που αυξάνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Καταγραφή καρδιαγγειακών νοσημάτων
Στην ομόφωνη απόφαση της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας (ΕΚΕ) να προχωρήσει στη χώρα μας στην καταγραφή των συγγενών καρδιοπαθειών ενηλίκων και στην καταγραφή των ασθενών που υποβάλλονται σε πρωτογενή αγγειοπλαστική, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος “Stent For Life”, αναφέρθηκε ο πρόεδρος της ΕΚΕ, καθηγητής Καρδιολογίας Γεώργιος Παρχαρίδης.
Όπως είπε, έχει βρεθεί ότι το 0,8 των γεννήσεων έχουν κάποιας μορφής συγγενή καρδιοπάθεια (περίπου 1 στις 100 γεννήσεις). Τα τελευταία χρόνια, λόγω της επιτυχίας της νεογνικής επιδιόρθωσης των καρδιακών ανωμαλιών, περίπου το 85% των ασθενών φθάνουν στην ενηλικίωση. Με βάση τα τρέχοντα ποσοστά διεγχειρητικής θνησιμότητας <5%, στην επόμενη δεκαετία αναμένεται να έχουν κάποιας μορφής συγγενή καρδιοπάθεια περίπου ένας στους 150 νέους ενήλικες.
“Με την πάροδο των ετών αυξάνεται σημαντικά ο αριθμός των ενηλίκων ασθενών με συγγενή καρδιοπάθεια. Η αύξηση αυτή οφείλεται, πρώτον, στην πρόοδο της Καρδιοχειρουργικής σε νεογνική και παιδική ηλικία και, δεύτερον, στη μη έγκαιρη διάγνωση σε απομονωμένες περιοχές ή σε μετανάστες. Η καταγραφή που προωθούμε θα έχει σημαντικά αποτελέσματα, όπως παραπομπή των ασθενών σε εξειδικευμένα κέντρα, βελτίωση της αντιμετώπισής τους, βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και διεύρυνση των επιστημονικών γνώσεων για αυτή την κατηγορία των ασθενών”, επισήμανε ο κ. Παρχαρίδης.
Αναφερόμενος στην πρωτογενή αγγειοπλαστική, τόνισε ότι αποτελεί τη θεραπεία εκλογής του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου. Μάλιστα, ελαττώνει τη βραχυπρόθεσμη θνητότητα (χρόνος μικρότερος των 6 εβδομάδων) κατά 34% και τη μακροπρόθεσμη θνητότητα (χρόνος μεγαλύτερος από ένα χρόνο) κατά 24%. Τα ποσοστά επαναιμάτωσης με πρωτογενή αγγειοπλαστική είναι πολύ μεγάλα σε ορισμένες χώρες αγγίζοντας το 50%-80%, ενώ η Ελλάδα μέχρι το 2009 εμφάνιζε ένα ποσοστό μόλις 9%, το οποίο σήμερα φτάνει στο 20%.
Καρδιακές βαλβίδες
Στις παθήσεις των καρδιακών βαλβίδων και τη θεραπευτική προσέγγισή τους αναφέρθηκε ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, Ιωάννης Καλλικάζαρος. Όπως είπε η πιο συχνή βαλβιδική νόσος των ενηλίκων είναι η στένωση της αορτικής βαλβίδας, ενώ, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, περίπου το 33% των ασθενών ηλικίας άνω των 75 ετών με σοβαρή συμπτωματική στένωση αορτής δεν υποβάλλονται σε χειρουργική αντικατάσταση της βαλβίδας.
Όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα της μελέτης PARTNER, που παρουσιάστηκε στο Πανευρωπαϊκό Καρδιολογικό Συνέδριο του 2011 στο Παρίσι, η διαδερμική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση των θανάτων κατά 46% συγκριτικά με τη συντηρητική αντιμετώπιση ή τη βαλβιδοπλαστική. Ταυτόχρονα, οι ασθενείς αυτοί έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής και μπορούν να ζήσουν την καθημερινότητά τους με πολύ λιγότερα συμπτώματα.
.
