ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Ακόμη και μια «παιδική χαρά», όπως εύστοχα περιέγραψε η «Monde» τη σημερινή πολιτική ηγεσία της Ευρώπης, φαίνεται πως βρίσκει την εσωτερική δύναμη να υπερβεί τις προφανείς αδυναμίες της, και να καταλήξει σε κρίσιμες αποφάσεις. Δρομολογώντας πρωτοβουλίες που αφορούν κοινωνίες, καθώς και το μέλλον των λαών τους.
Μέχρι την Τετάρτη, που αναμένεται να πραγματοποιηθεί η δεύτερη Σύνοδος Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να προσδοκούμε βάσιμα σε «τελική λύση» του ελληνικού προβλήματος. Δηλαδή, σε αποφάσεις που θα συνεπάγονται το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, σε ποσοστό που θα το καταστήσουν διαχειρίσιμο αρχικά, και βιώσιμο σε μακροπρόθεσμη οπτική.
Το «κούρεμα», ειδικά στην περίπτωση που είναι εξαιρετικά βαθύ, ξεπερνώντας το ψυχολογικό όριο του 50%, θα συνεπάγεται σημαντικές απώλειες για τους ιδιώτες κατόχους ελληνικών ομολόγων. Κυρίως τράπεζες, που φυσικά αποτελούν και τους μεγαλύτερους… χρηματοδότες των κομμάτων εξουσίας της Ευρώπης. Δηλαδή, της σημερινής πολιτικής ηγεσίας της ηπείρου μας.
Επίσης, το μεγάλο «κούρεμα» θα σημαίνει ότι οι ίδιες πολιτικές ηγεσίες θα έχουν υποχρεωθεί να σπαταλήσουν κεφάλαιο δημοφιλίας, ενδεχομένως και εφεδρείες ανοχής στις κοινωνίες τους, προκειμένου να πείσουν τους πολίτες των χωρών τους για την αναγκαιότητα της δράσης.
Και οι δυο παράμετροι, συνεπάγονται ότι η Άνγκελα Μέρκελ, ο Νικολά Σαρκοζί και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι εταίροι, θα αισθάνονται πως έκαναν… πολύ περισσότερα από το χρέος τους απέναντι στην Ελλάδα και την ιδέα του κοινού ευρωπαϊκού μέλλοντος.
Γι’ αυτό δεν θα υπάρχουν πλέον περιθώρια ανοχής ή κατανόησης προς τη χώρα μας. Η στάση τους θα είναι σκληρή, και το βάρος που θα κληθεί να σηκώσει η ελληνική κοινωνία θα είναι δυσβάσταχτο, καθώς το μεγάλο «κούρεμα» θα συνοδεύεται από ακόμη μεγαλύτερες θυσίες, μέσω ακόμη πιο επώδυνων μέτρων λιτότητας.
Αυτό το «πακέτο», δεν μπορεί να σταλεί… συστημένο στον ελληνικό λαό. Το «κούρεμα» θα φέρει επί της ουσίας ένα Μνημόνιο ΙΙ. Που η χώρα δεν μπορεί να δεχτεί αμαχητί, ως προς τη διαχείρισή του. Γι’ αυτό και καθίσταται αναγκαία η διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Ώστε, ένας λαός, ο ελληνικός, που θα έχει πλέον πλήρη επίγνωση όλων των γεγονότων, αλλά και των παραμέτρων που θα τα συνοδεύουν, θα κληθεί να επιλέξει με ποια πολιτική ηγεσία θα πορευτεί στο «κουρεμένο» μέλλον του. Δηλαδή, χωρίς τη σημερινή Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
