ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Σ. ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ-ΣΤΡΑΤΗΣ
Στην Ελλάδα έχουμε τη μανία να διεθνοποιούμε τα δικά μας εσωτερικά προβλήματα. Τη χούντα την «επέβαλλαν» οι ΗΠΑ το 1967. Τη Βόρεια Κύπρο την κατέλαβε η Τουρκία, με «δάκτυλο» των ΗΠΑ. Λες και δεν είχαμε εμείς ευθύνη, χωρίς ωστόσο να δικαιολογούνται και σίγουρα να μην νομιμοποιούνται οι πράξεις αυτές, ούτε από το εσωτερικό, ούτε από το διεθνές δίκαιο.
Αν ο τέως Βασιλιάς είχε τηρήσει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και το Σύνταγμα, δεν θα υπήρχε εκτροπή, ούτε αποστασία, ούτε αναρχία και ακυβερνησία. Αν ο Ιωαννίδης δεν είχε επιχειρήσει να ανατρέψει τον Μακάριο με πραξικόπημα, δεν θα είχαν ανοίξει οι ορέξεις του τουρκικού επεκτατισμού, που δεν περιορίσθηκε σε πρώτη, αλλά και σε δεύτερη εισβολή, όταν η δημοκρατία είχε αποκατασταθεί στην Ελλάδα από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος ετοίμασε την επιστροφή του Μακαρίου.
Κανένα έθνος, δεν είναι άμοιρο ευθυνών, όταν αυτοκαταστρέφεται. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία, αυτό διδασκόμεθα και σήμερα, με το κακό που μας έχει βρει αλλά μυαλό δεν βάζουμε. Αντί να κοιτάμε τα του οίκου μας, αντί να ασχολούμεθα με την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας «αμπελοφιλοσοφούμε» ευρωπαϊκά και προβληματιζόμαστε για την «έλλειψη ηγετικότητας» στην Ευρώπη, ή για τη «διάλυση της Ευρωζώνης».
Η Ευρώπη θα συνεχίσει να ζει με λιγότερο ή περισσότερο καλούς ηγέτες και η Ευρωζώνη δεν θα διαλυθεί. Και αν η Ελλάδα φύγει/εκδιωχθεί από το ευρώ, η Ευρωζώνη θα συνεχίσει να ζει και να βασιλεύει.
Ας αφήσουμε λοιπόν στο περιθώριο τις ευρωπαϊκές ανησυχίες μας και ας ασχοληθούμε αποκλειστικά με την Ελλάδα και το λαό της. Η πρώτη καταρρακώνεται, ο δεύτερος καταστρέφεται. Με ευθύνη δική μας, και μόνο δική μας, και όχι με ευθύνη της Ευρώπης.
Υπάρχουν κινήσεις, που μπορεί να γίνουν αμέσως. Και κανένας δεν μπορεί να διαφωνήσει με αυτές. Άξονες ανάπτυξης, με βάρος τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας στην παγκόσμια αγορά. Τουρισμός, ναυτιλία, πολιτισμός, εξαγωγές ελληνικών προϊόντων και μείωση εισαγωγών, από τρίτες χώρες, ειδών που παράγονται στη χώρα μας, άμεσες ξένες επενδύσεις, αποκρατικοποιήσεις.
Αυτά δεν χρειάζονται ούτε μνημόνια, ούτε επιτήρηση. Χρειάζονται απλή λογική και αποτελεσματικότητα στην πράξη. Χρειάζεται σχεδιασμό, διασφάλιση σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος, κίνητρα, κατάργηση γραφειοκρατικών προβλημάτων, διεθνή προβολή. Αν αυτά πραγματοποιηθούν, η Ελλάδα αλλάζει ρότα και κανένας δεν μπορεί να της αρνηθεί ενίσχυση και βοήθεια. Αρκεί να γίνουν στην πράξη και σε προθέσεις. Και αυτά, εξαρτώνται από εμάς τους ίδιους, από κανέναν άλλο.
Το ζήτημα είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση απέδειξε ότι δεν το μπορεί. Το προσπαθεί αλλά εγγενείς δυνάμεις δεν την αφήνουν. Δεν μπορεί όμως να καταρρεύσει η Ελλάδα για να μη καταρρεύσει το ΠΑΣΟΚ. Νομίζω ότι έφθασε ο κόμπος στο χτένι.
