Ο Ευάγγελος Βενιζέλος… Όποιος προκριθεί από την «κίνηση των τριών» (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος, Ραγκούσης)… Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης… Ο Χρήστος Παπουτσής.
Αυτοί είναι μέχρι στιγμής οι πλέον «φανεροί» δελφίνοι του Γιώργου Παπανδρέου, διεκδικώντας το μερίδιο που τους αναλογεί στη διεκδίκηση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, από τη στιγμή που οι πολιτικές εξελίξεις και οι συγκυρίες θα οδηγήσουν στην ιστορική μονομαχία.
Τα στρατόπεδα φαίνεται να κινούνται δραστήρια στο παρασκήνιο, καθώς παρατηρούνται μετακινήσεις και «μεταγραφές», κυρίως μεσαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, μιας και όλοι επιθυμούν να προχωρήσουν στη μεγαλύτερη δυνατή καταγραφή δυνάμεων, προκειμένου να εκκινήσουν από καλύτερη αφετηρία σε σχέση με τους άλλους.
Στο παραπάνω σκηνικό ωστόσο, φαίνεται ότι θα προστεθεί ακόμη ένα κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Με ισχυρή σημειολογία, όνομα βαρύ σαν ιστορία, και εφεδρείες δημοφιλίας που ενδεχομένως ξεπερνούν όλους τους άλλους. Πρόκειται φυσικά για την αναπληρώτρια Υπουργό Παιδείας Φώφη Γεννηματά, η οποία προχώρησε σήμερα με τη σειρά της σε ηχηρή παρέμβαση, ζητώντας να μην επιδιώξει ο Γιώργος Παπανδρέου την κοινοβουλευτική έγκριση της νέας δανειακής σύμβασης, η οποία θα προκύψει μέσω του «κουρέματος», από 180 βουλευτές.
Η παρέμβαση της Φώφης Γεννηματά ήρθε σε μια στιγμή κατά την οποία στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και στο παρασκήνιο του Κινήματος, βρίσκονται σε εξέλιξη διεργασίες για την ουσιαστική, πολιτική επανασύσταση της άλλοτε πανίσχυρης «γεννηματικής» ομάδας.
Που έχει αναφορές στο «βαθύ και κοινωνικό ΠΑΣΟΚ», καθώς και στον χώρο του συνδικαλισμού, ενώ στην εσωκομματική μάχη ηγεσίας του 2007, στάθηκε σύσσωμη στο πλευρό του Γιώργου Παπανδρέου, και απέτρεψε την άλωση της Ιπποκράτους από τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Εκείνοι που «ενοχλούν» τη Φώφη Γεννηματά, προτρέποντάς την να «βγει μπροστά», θεωρούν ότι το ήπιο κοινωνικό προφίλ της, σε συνδυασμό με την υψηλή δημοφιλία που τη διακρίνει, μπορούν να λειτουργήσουν ως συνεκτικός δεσμός για το ΠΑΣΟΚ, μετά από μια ενδεχόμενη βαριά ήττα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Και, ξεκινώντας από αυτή την αφετηρία, να ξεκινήσει στη συνέχεια την προσπάθεια ανάκαμψης και αναγέννησης του Κινήματος, με όρους σύνθεσης και όχι διαίρεσης. Πόσο μάλλον, διχασμού.
