Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Οι παρελάσεις γίνονται για να ενώνουν. Όχι για να διχάζουν!


Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Αυτή η φαρσοκωμωδία, βάσει της οποίας το ΠΑΣΟΚ υποδύεται συγχρόνως την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, πρέπει να λάβει τέλος.
Ως γνωστόν, υπάρχει μια κυβέρνηση συνεργασίας.
Βάσει αυτής, το ένα κόμμα ανέλαβε την ευθύνη κάποιων υπουργείων και το άλλο την ευθύνη άλλων υπουργείων.
Η Νέα Δημοκρατία έλαβε το υπουργείο Άμυνας (αλλά με αναπληρωτή υπουργό από το ΠΑΣΟΚ).

Το ΠΑΣΟΚ έλαβε το υπουργείο των Εξωτερικών (πλην όμως χωρίς αναπληρωτή, αλλά με δύο υφυπουργούς, εκ των οποίων ο ένας προερχόμενος από τη Νέα Δημοκρατία).

Ο προερχόμενος από τη Ν.Δ. υπουργός Άμυνας, έλαβε την απόφαση να επαναφέρει τα μηχανοκίνητα τμήματα στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.

Και το ΠΑΣΟΚ έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση, ζητώντας την ανάκληση της απόφασης του υπουργού, διότι λέει, η απόφαση για τη μη συμμετοχή των μηχανοκίνητων τμημάτων στις παρελάσεις δεν ελήφθη μόνο για λόγους οικονομικούς, αλλά και… λειτουργικούς, επειδή λέει, τα άρματα δεν είναι για επίδειξη, αλλά για άμυνα και η επιθεώρησή τους γίνεται στον τόπο που είναι εγκατεστημένες οι μονάδες!

Υπό την αυτή έννοια, λέει, και τα αεροπλάνα δεν χρειάζεται να πραγματοποιούν πτήσεις επίδειξης, αλλά να μας κάνουν υπερήφανους ως φρουροί του Αιγαίου!

Συγγνώμη, αλλά υπό αυτήν την έννοια, ούτε η θέση των στρατιωτών και των αξιωματικών είναι στους δρόμους της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, αλλά στους στρατώνες τους!

Και μην μου πείτε πως αυτοί είναι χρήσιμοι για να θαυμάζουμε τα νιάτα μας, διότι με την ίδια λογική, τους στρατιώτες μας τους έχουμε για να μας κάνουν περήφανους στη μάχη.

Επίσης, υπό την ίδια έννοια, η πολεμική μας αεροπορία δεν πρέπει να λαμβάνει μέρος στις διεθνείς επιδείξεις (όπου θριαμβεύει), διότι εμείς την έχουμε μόνο για το Αιγαίο.

Και γενικά, δεν χρειάζεται να διοργανώνονται τέτοιες εκδηλώσεις πουθενά στον κόσμο – να μην μπαίνουμε και στα έξοδα να στέλνουμε τα αεροπλάνα και τους πιλότους μας να προβάλλουν τη χώρα και την αμυντική της ικανότητα.

Αλλά πέρα από όλα αυτά, πώς θα αισθανόταν το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Βενιζέλος αν η Νέα Δημοκρατία εξέδιδε ανακοίνωση «αδειάζοντάς» τον όσον αφορά στις πρόσφατες επαφές του στη Ν. Υόρκη (στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ) και τη συμφωνία του με τον Νταβούτογλου περί τετραμερούς στο Κυπριακό;

Διότι είπε μεν ότι του το ζήτησε ο Κύπριος Πρόεδρος Αναστασιάδης, αλλά με τον Αναστασιάδη διαφωνούν κάποια από τα κυπριακά κόμματα και πάντως αν η Ν.Δ. ήθελε να προκαλέσει πρόβλημα, μπορούσε να το κάνει με μια ανακοίνωση του κόμματος.

Άλλωστε, και το ΠΑΣΟΚ με ανακοίνωση του κόμματος διαμαρτυρήθηκε για την επαναφορά των μηχανοκίνητων τμημάτων στην παρέλαση.

Και επιτέλους, είναι αυτό θέμα που μπορεί και πρέπει να προκαλεί τριβές στην κυβέρνηση – πολύ περισσότερο που και το ΠΑΣΟΚ αποδέχεται πως το ζήτημα δεν είναι τα επιπλέον 35.000 ευρώ, ενώ τα καύσιμα θα τα προσφέρει ο κ. Β. Βαρδινογιάννης;

Άρα, για ποιο λόγο έγινε αυτό;

Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν δύο εξηγήσεις:

Η μία σχετίζεται με το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ βλέπει με καλό μάτι τη συνέχιση της διάσωσής του, αυτή τη φορά μέσα από τον εκκολαπτόμενο συνασπισμό της Κεντροαριστεράς, αυτής της όψιμης «Ελιάς» αλά ιταλικά.

Και θέλει να δείξει σε όλους αυτούς πως ακόμη και όταν συγκυβερνά με τη φιλελεύθερη παράταξη, διατηρεί τα αριστερά αντανακλαστικά του και επομένως βλέπει κι’ αυτό (το ΠΑΣΟΚ), όπως και οι άλλοι (οι «προοδευτικοί») τις παρελάσεις ως… περιττό εθνικισμό.

Και η άλλη σχετίζεται με την συμπεριφορά του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος βρήκε να κάνει οικονομία στις παρελάσεις – η αλήθεια είναι πως πιο πολύ κόστιζαν οι διακοπές του με το κανό.

Άλλωστε, ο κ. Παπανδρέου δεν ασχολήθηκε στη διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του με τέτοιες «εθνικιστικές αηδίες».

Αν θυμάμαι καλά, τον Οκτώβριο του 2009, μόλις κέρδισε τις εκλογές, έσπευσε να επισκεφθεί την Τουρκία και το 2010, παραμονές της εθνικής γιορτής κουβέντιαζε με τον Ερντογάν, στη Σύνοδο για την… Κλιματική Αλλαγή στη Μεσόγειο και αμέσως μετά, πέρασε το τριήμερο 27, 28 και 29 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες, για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αλλά και τη Σύνοδο των ηγετών της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Και επειδή κάποιος θα ρωτήσει «τι να έκανε, να μην πήγαινε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο», υπάρχει απάντηση:

Την επόμενη χρονιά, το 2011, η Σύνοδος ολοκληρώθηκε στις 27 Οκτωβρίου (με τις γνωστές αποφάσεις που πρώτα υπέγραψε και μετά ήθελε να τις υποβάλει στην κρίση του λαού με δημοψήφισμα) και ο κ. Παπανδρέου επέστρεψε στην Αθήνα.

Αλλά και πάλι απείχε των παρελάσεων, διότι ο κ. Παπανδρέου έφυγε αμέσως για τον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης, προκειμένου, ανήμερα της εθνικής εορτής, να προεδρεύσει στην πρώτη συνάντηση της ειδικής επιτροπής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για τον αραβικό κόσμο!

Συγγνώμη, αλλά ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς δεν μπορούσε να ορίσει την περίφημη συνάντηση για τις 29 Οκτωβρίου;

Θα του έλεγαν όχι;

Παρ’ όλα αυτά, επέλεξε να γιορτάσει την… Αραβική Άνοιξη την ώρα που όλοι οι Έλληνες γιόρταζαν το «Όχι» στον φασισμό και στο ναζισμό και το Έπος του 1940!

Ας αφήσουμε που κατά μια διαβολική σύμπτωση (που αποδεικνύει πως τίποτε δεν είναι τυχαίο) την ώρα ακριβώς κατά την οποία στην Ελλάδα συζητούσαμε για το αν θα πάνε μερικά τανκς στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, την περασμένη Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου, η τουρκική εφημερίδα Χαμπέρ Τουρκ έγραφε πως η ελληνική Πολεμική Αεροπορία δεν εμπλέκεται σε αερομαχίες λόγω οικονομικής δυσπραγίας και επειδή η κάθε απογείωση κοστίζει 10.000 ευρώ. 

Δηλαδή οι Τούρκοι προπαγανδίζουν πως δεν μπορούμε να κουνήσουμε ούτε τα αεροπλάνα μας!

Η εφημερίδα γράφει ότι από την 1η Ιουλίου δεν υπήρξε καμιά… ελληνική παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου, όπως προκύπτει από την ιστοσελίδα της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας - όπου προφανώς οι αναχαιτίσεις των τουρκικών αεροπλάνων στο Αιγαίο εμφανίζονται ως… παραβιάσεις του τουρκικού εναέριου χώρου!

Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως τα ελληνικά αεροπλάνα σηκώθηκαν φέτος το καλοκαίρι για να αναχαιτίσουν τα τουρκικά μαχητικά, που προέβαιναν σε παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρους μας και σε παραβάσεις του FIR Αθηνών, περισσότερες φορές από κάθε άλλη χρονιά.

Ειδικά τον Αύγουστο, οι εμπλοκές ήσαν πολλές φορές καθημερινές, ενώ σε επιφυλακή βρίσκονταν συνεχώς και το Πολεμικό Ναυτικό και η Πολεμική Αεροπορία και το Λιμενικό, διότι και οι τουρκικές φρεγάτες, κορβέτες και πυραυλάκατοι μπαινόβγαιναν στα ελληνικά χωρικά ύδατα. 

Συμπερασματικά: Από όποια πλευρά κι’ αν κοιτάξει κανείς το θέμα – πολιτική, συμμαχική, εθνική – λίγη προσοχή δεν βλάπτει.

Διότι οι παρελάσεις γίνονται για να ενώνουν και όχι για να διχάζουν!