Το εκλογικό ποσοστό που έλαβαν τα κόμματα στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, δείχνει το δρόμο για τη διαμόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού. Αλλά και αλλαγή νοοτροπίας για τον τρόπο που τα κόμματα θεωρούν δεδομένες, πολιτικές «μάζες» και δημοσκοπικά ευρήματα.
Αυτό το σκηνικό, επιβλήθηκε, λόγω της κρίσης, και λόγω της παρατεταμένης ακυβερνησίας αλλά και εθνικής ανασφάλειας.
Τα κόμματα, «αναγκάστηκαν» να διαβάσουν καλύτερα το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου, αλλά και να προσαρμόσουν τον λόγο τους στο πλαίσιο της κυβερνησιμότητας της χώρας και στην ανάγκη εθνικών συνεργασιών.
Το δίλημμα που τέθηκε εντός ή εκτός του ευρώ, ήρθε σε συνέχεια, καταγγελτικού και ταυτόχρονα τυχοδιωκτικού λόγου των κομμάτων, που ήθελαν να αλιεύσουν ψήφους, από την κοινωνική και οικονομική κρίση. Χωρίς ρεαλιστικό πρόγραμμα εντός της ευρωπαϊκής πραγματικότητας.
Σήμερα οι ανάγκες της χώρας και το εκλογικό αποτέλεσμα, υποδεικνύουν πως ο Ελληνικός λαός αποφάσισε για την παραμονή της χώρας εντός του ευρώ. Για τη μάχη ανάταξης της πατρίδας μας, με τα ευρωπαϊκά εργαλεία.
Τα ποσοστά που έλαβαν τα κόμματα με γνώμονα αυτή την συνολική ετυμηγορία, δεν αφήνουν περιθώριο για παιχνίδια και παλαιοκομματικούς χειρισμούς.
Τα εθνικά προβλήματα είναι τεράστια, αυτά του λαού ακόμη πιο πιεστικά.
Η συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων σε δημιουργικό λόγο, αποτελεί μονόδρομο.
Οι πολιτικές δράσεις που θα φρενάρουν την ανάπτυξη στο βωμό του κρατισμού και εμποδίζοντας την ανάταξη της οικονομίας, θα είναι μόνο καταστροφικές.
Τα κόμματα αυτά που θα υπηρετήσουν τη λογική της αντιπολίτευσης για την αντιπολίτευση και θα βρεθούν στη γωνία της ιστορίας.
Διότι ο λαός, απέδειξε πως αντιστέκεται στην παροχολογία, πως δεν θέλει να ξανακάνει το τραγικό μοιραίο λάθος του 2009.
Που ψήφισε τον «παράδεισο» και έλαβε την κόλαση
