Κατά γενική ομολογία, ο πολιτικός λόγος του Αλέξη Τσίπρα δεν συνάδει με τη βιολογική ηλικία του. Είναι εξαιρετικά… αναμενόμενος, για έναν 40άρη και μάλιστα Αριστερό, που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι τόσο γεμάτος σε φρεσκάδα ιδεών, ώστε να… δανείζει το υπόλοιπο σύστημα.
Η παραπάνω διαπίστωση ωστόσο, δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας, υπερέχει πλήρως αυτή τη στιγμή του βασικού πολιτικού αντιπάλου του. Που δεν είναι άλλο από το ΠΑΣΟΚ που… ξέμεινε στην Ιπποκράτους, και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Οι δυο τους, θα έχουν πολλά… να πουν κατά τη διάρκεια της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου.
Ίσως λοιπόν επειδή στις στρατηγικές προσεγγίσεις του Αλέξη Τσίπρα, διακρίνει κανείς… σκανδαλωδώς μια αύρα Λαλιώτη, είναι προφανές ότι η Κουμουνδούρου έχει πάρει τον αέρα της Ιπποκράτους. Για όσο τουλάχιστον καιρό το ΠΑΣΟΚ θα βρίσκεται ακόμη εκεί, και δεν θα έχει μετακομίσει στη Χαριλάου Τρικούπη, ή… στην Κλαυθμώνος, όπως προβλέπει η Μαρίκα Λυσιάνθη.
Στο πλαίσιο αυτό, εξηγείται πλήρως η καλλιέργεια μιας στρατηγικής στόχευσης που, από τη στιγμή που θα υλοποιηθεί, θα καταστήσει απολύτως… περιττή την παρουσία του ΠΑΣΟΚ στον πολιτικό βίο του τόπου. Και θα απενοχοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες, ο Αλέξης Τσίπρας είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε… ρετουσάρισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλάζοντας τη δομή και τη λειτουργία του κόμματος με τις πλείστες συνιστώσες. Αλλάζοντας ακόμη και το όνομα, όπως επιμένουν πολλοί.
Σε μια τέτοια περίπτωση, κανείς δεν θα ασχοληθεί σοβαρά με το καινούριο ΠΑΣΟΚ, όποιο κι αν είναι το όνομα που θα επιλέξει ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ανεξαρτήτως των αλλαγών που θα προωθήσει. Το ΠΑΣΟΚ θα αποτελεί πλέον πολιτικό και ιδεολογικό παρελθόν για την Ελλάδα. Στην καλύτερη περίπτωση, θα απορροφηθεί από την Κουμουνδούρου, ως ακόμη μια συνιστώσα. Όπως συνέβη με το… βαθύ ΠΑΣΟΚ, που πρόλαβε εγκαίρως να μετακομίσει.
