Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Σε μια παλιά, γνωστή και δοκιμασμένη συνταγή κατέφυγε προχθές ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, που συναντήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου με τους πολιτικούς συντάκτες για μια συνάντηση που ονομάστηκε «συνάντηση γνωριμίας».
Προειδοποίησε για μια ακόμη φορά πως το 2012 θα είναι μια «δύσκολη χρονιά» (όπως και το 2011 και το 2010 και το 2009). Και είπε πως αν εργαστούμε όλοι μαζί και συστηματικά θα δημιουργήσουμε συνθήκες εξόδου από την κρίση – οπότε και ελπίζουμε σε ανάπτυξη στο τέλος του χρόνου και αύξηση της απασχόλησης.
Μετά από αυτά τα προκαταρκτικά, ήλθε και ο… λογαριασμός:
Η χώρα πρέπει να τηρήσει όλες τις δεσμεύσεις της: Συγγνώμη, αλλά ποιες ακριβώς είναι αυτές οι δεσμεύσεις και ποιος τις ανέλαβε και αφού τις ανέλαβε αυτός που τις ανέλαβε, γιατί τώρα πάει βόλτα με την Σοσιαλιστική Διεθνή;
Πρέπει να διαμορφωθεί το νέο πρόγραμμα με αξιόπιστο τρόπο προκειμένου να επιτευχθεί η δημοσιονομική εξυγίανση και η ανάκαμψη της οικονομίας: Αυτό πάλι ποιος θα το διαμορφώσει και με ποια λαϊκή εντολή; Τα περί δεδηλωμένης που ακούμε δεξιά και αριστερά, είναι φληναφήματα.
Πρέπει να ολοκληρωθεί σύμφωνα με τα βασικά χαρακτηριστικά, όπως αυτά έχουν προσδιοριστεί με τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, το PSI: Αυτό πάλι τι σημαίνει; Ποια είναι αυτά τα «χαρακτηριστικά»; Περιλαμβάνουν και το αγγλικό δίκαιο; Διότι αν το περιλαμβάνουν, τότε δεν θα τα πάμε καλά.
Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, ο κ. Παπαδήμος, λέει, εμφανίστηκε βέβαιος ότι η κυβέρνηση συνεργασίας μπορεί να επιτελέσει το έργο με αποτελεσματικότερο τρόπο από ό,τι μια διαφορετική κυβέρνηση.
Συγγνώμη, τι θα πει «διαφορετική κυβέρνηση»; Μήπως μια κυβέρνηση που έχει ψηφίσει ο λαός;
Και πόθεν προκύπτει πως αυτή η κυβέρνηση θα είναι αποτελεσματικότερη από οποιαδήποτε άλλη επί του πλανήτου – ακόμη και από αυτήν που προσπαθούν να φτιάξουν σ’ εκείνο το προτεκτοράτο που είναι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη;
Μήπως επειδή ο κ. Χρυσοχοΐδης, μετά την δεύτερη μακρά συνάντηση που είχε μέσα σε λίγες μέρες με τον πρωθυπουργό, κατέφυγε πάλι στα μεγάλα λόγια, κηρύσσοντας το 2012… Έτος ΕΣΠΑ (και μετά έφυγε για το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ);
Μήπως επειδή τα μέλη αυτής της κυβέρνησης δεν διαθέτουν ίχνος ντροπής και παραμένουν βιδωμένα στις καρέκλες τους παρά την πλήρη αποτυχία τους (που την φόρτωσαν στον κ. Παπανδρέου και νομίζουν ότι ξεμπέρδεψαν);
Φυσικά, δεν ακούστηκε καμιά νέα ιδέα. Θα επιδιώξουμε την ανάπτυξη της οικονομίας (που πάντως, όπως ο πρωθυπουργός είπε, δεν προβλέπεται για το τρέχον έτος), θα επιδιώξουμε την κοινωνική δραστηριότητα (προφανώς, αφού ήδη του 2012 εκτός από «Έτος ΕΣΠΑ» κηρύχθηκε και… Έτος Συσσιτίων), θα προωθήσουμε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Το ΕΣΠΑ έχει εξελιχθεί σε ένα είδος μπαλαντέρ. Διότι ο κ. Παπαδήμος είπε πως ήδη ο στόχος που περιλαμβάνεται στο μνημόνιο για την απορρόφηση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ έχει καλυφθεί κατά 99%.
Πόθεν τούτο; Μα… σύμφωνα με τις κυβερνητικές εκτιμήσεις, δηλαδή σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Χρυσοχοΐδη.
Έσπευσε, βέβαια, να προσθέσει ο κ. Παπαδήμος πως παρά ταύτα η γενική απορροφητικότητα παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.
Δηλαδή πώς γίνεται να έχουμε φθάσει στο 99% και συγχρόνως η απορροφητικότητα να είναι χαμηλή; Είχε κατεβάσει τον πήχη το Μνημόνιο για να μην ενοχληθούν – κουραστούν οι ανίκανοι;
Πληροφορηθήκαμε επίσης ότι στο υπουργικό συμβούλιο αυτής της εβδομάδας θα συζητηθεί ο αναπτυξιακός νόμος καθώς και η ενίσχυση της απασχόλησης μέσα από την ανάπτυξη κοινωνικών προγραμμάτων.
Στην Ελλάδα όταν ακούς για συζητήσεις περί αναπτυξιακού νόμου, πρέπει να παίρνεις φόρα και να φεύγεις. Ουδείς έχει εφαρμοστεί μέχρι στιγμής από εποχής Σημίτη. Και πάντως όχι προς όφελος της χώρας.
Ο ένας έστειλε τις επιχειρήσεις στα Βαλκάνια, ο άλλος δεν ήταν συμβατός με το κοινοτικό δίκαιο, τον τρίτο τον έφαγε η μαρμάγκα της γραφειοκρατίας, ο επόμενος καθυστέρησε κάνα δυο χρόνια και τώρα πάμε για τον επόμενο, χωρίς να έχει εφαρμοστεί ο προηγούμενος.
Μόνο για το πότε θα γίνουν εκλογές δεν ήταν σίγουρος ο πρωθυπουργός. Προφανώς θα εξαρτηθεί από το πότε θα βαρέσουμε κανόνι!
Μετά από όλα αυτά, εξακολουθούμε να περιμένουμε κάποια καινούργια ιδέα.
Επίσης, εξακολουθούμε να αγνοούμε αν γίνεται κάποια διαπραγμάτευση και ποια επιχειρήματα χρησιμοποιούνται σ’ αυτήν.
Διότι το να μας λένε πως «γίνεται σκληρή διαπραγμάτευση», καθόλου δεν μας καθησυχάζει.
Μας ανησυχεί επίσης το γεγονός ότι όλοι οι λαλίστατοι έκλεισαν ξαφνικά το στόμα τους.
Χωρίς δηλώσεις έφυγε ο κ. Καρατζαφέρης από το Μαξίμου, ενώ έχουμε χάσει και τον λαλίστατο κ. Βενιζέλο, που συνήθιζε να μας αποκοιμίζει λέγοντας πως «υπάρχει σκληρό ευρωπαϊκό μέτωπο υπέρ της Ελλάδος».
Φυσικά και υπήρχε. Αλλά στα προπαγανδιστικά του όνειρα!
Διότι προχθές το βράδυ, Μέρκελ και Λαγκάρντ κουβέντιασαν για την Ελλάδα, αλλά η συνάντηση έληξε χωρίς την παραμικρή δήλωση.
Το «σκληρό μέτωπο» που προπαγάνδιζε το καλοκαίρι ο κ. Βενιζέλος ήταν, ως φαίνεται, κατά της Ελλάδας…
Υ.Γ. Προς άρσιν παρεξηγήσεων, από το γραφείο του πρωθυπουργού δόθηκε στη δημοσιότητα ο διάλογος που είχε με τους δημοσιογράφους. Ωραία off the record συζήτηση έκαναν! Και για να έχουμε καλό ρώτημα, οι off the record συνομιλίες... μαγνητοφωνούνται;
Προειδοποίησε για μια ακόμη φορά πως το 2012 θα είναι μια «δύσκολη χρονιά» (όπως και το 2011 και το 2010 και το 2009). Και είπε πως αν εργαστούμε όλοι μαζί και συστηματικά θα δημιουργήσουμε συνθήκες εξόδου από την κρίση – οπότε και ελπίζουμε σε ανάπτυξη στο τέλος του χρόνου και αύξηση της απασχόλησης.
Μετά από αυτά τα προκαταρκτικά, ήλθε και ο… λογαριασμός:
Η χώρα πρέπει να τηρήσει όλες τις δεσμεύσεις της: Συγγνώμη, αλλά ποιες ακριβώς είναι αυτές οι δεσμεύσεις και ποιος τις ανέλαβε και αφού τις ανέλαβε αυτός που τις ανέλαβε, γιατί τώρα πάει βόλτα με την Σοσιαλιστική Διεθνή;
Πρέπει να διαμορφωθεί το νέο πρόγραμμα με αξιόπιστο τρόπο προκειμένου να επιτευχθεί η δημοσιονομική εξυγίανση και η ανάκαμψη της οικονομίας: Αυτό πάλι ποιος θα το διαμορφώσει και με ποια λαϊκή εντολή; Τα περί δεδηλωμένης που ακούμε δεξιά και αριστερά, είναι φληναφήματα.
Πρέπει να ολοκληρωθεί σύμφωνα με τα βασικά χαρακτηριστικά, όπως αυτά έχουν προσδιοριστεί με τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, το PSI: Αυτό πάλι τι σημαίνει; Ποια είναι αυτά τα «χαρακτηριστικά»; Περιλαμβάνουν και το αγγλικό δίκαιο; Διότι αν το περιλαμβάνουν, τότε δεν θα τα πάμε καλά.
Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, ο κ. Παπαδήμος, λέει, εμφανίστηκε βέβαιος ότι η κυβέρνηση συνεργασίας μπορεί να επιτελέσει το έργο με αποτελεσματικότερο τρόπο από ό,τι μια διαφορετική κυβέρνηση.
Συγγνώμη, τι θα πει «διαφορετική κυβέρνηση»; Μήπως μια κυβέρνηση που έχει ψηφίσει ο λαός;
Και πόθεν προκύπτει πως αυτή η κυβέρνηση θα είναι αποτελεσματικότερη από οποιαδήποτε άλλη επί του πλανήτου – ακόμη και από αυτήν που προσπαθούν να φτιάξουν σ’ εκείνο το προτεκτοράτο που είναι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη;
Μήπως επειδή ο κ. Χρυσοχοΐδης, μετά την δεύτερη μακρά συνάντηση που είχε μέσα σε λίγες μέρες με τον πρωθυπουργό, κατέφυγε πάλι στα μεγάλα λόγια, κηρύσσοντας το 2012… Έτος ΕΣΠΑ (και μετά έφυγε για το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ);
Μήπως επειδή τα μέλη αυτής της κυβέρνησης δεν διαθέτουν ίχνος ντροπής και παραμένουν βιδωμένα στις καρέκλες τους παρά την πλήρη αποτυχία τους (που την φόρτωσαν στον κ. Παπανδρέου και νομίζουν ότι ξεμπέρδεψαν);
Φυσικά, δεν ακούστηκε καμιά νέα ιδέα. Θα επιδιώξουμε την ανάπτυξη της οικονομίας (που πάντως, όπως ο πρωθυπουργός είπε, δεν προβλέπεται για το τρέχον έτος), θα επιδιώξουμε την κοινωνική δραστηριότητα (προφανώς, αφού ήδη του 2012 εκτός από «Έτος ΕΣΠΑ» κηρύχθηκε και… Έτος Συσσιτίων), θα προωθήσουμε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Το ΕΣΠΑ έχει εξελιχθεί σε ένα είδος μπαλαντέρ. Διότι ο κ. Παπαδήμος είπε πως ήδη ο στόχος που περιλαμβάνεται στο μνημόνιο για την απορρόφηση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ έχει καλυφθεί κατά 99%.
Πόθεν τούτο; Μα… σύμφωνα με τις κυβερνητικές εκτιμήσεις, δηλαδή σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Χρυσοχοΐδη.
Έσπευσε, βέβαια, να προσθέσει ο κ. Παπαδήμος πως παρά ταύτα η γενική απορροφητικότητα παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.
Δηλαδή πώς γίνεται να έχουμε φθάσει στο 99% και συγχρόνως η απορροφητικότητα να είναι χαμηλή; Είχε κατεβάσει τον πήχη το Μνημόνιο για να μην ενοχληθούν – κουραστούν οι ανίκανοι;
Πληροφορηθήκαμε επίσης ότι στο υπουργικό συμβούλιο αυτής της εβδομάδας θα συζητηθεί ο αναπτυξιακός νόμος καθώς και η ενίσχυση της απασχόλησης μέσα από την ανάπτυξη κοινωνικών προγραμμάτων.
Στην Ελλάδα όταν ακούς για συζητήσεις περί αναπτυξιακού νόμου, πρέπει να παίρνεις φόρα και να φεύγεις. Ουδείς έχει εφαρμοστεί μέχρι στιγμής από εποχής Σημίτη. Και πάντως όχι προς όφελος της χώρας.
Ο ένας έστειλε τις επιχειρήσεις στα Βαλκάνια, ο άλλος δεν ήταν συμβατός με το κοινοτικό δίκαιο, τον τρίτο τον έφαγε η μαρμάγκα της γραφειοκρατίας, ο επόμενος καθυστέρησε κάνα δυο χρόνια και τώρα πάμε για τον επόμενο, χωρίς να έχει εφαρμοστεί ο προηγούμενος.
Μόνο για το πότε θα γίνουν εκλογές δεν ήταν σίγουρος ο πρωθυπουργός. Προφανώς θα εξαρτηθεί από το πότε θα βαρέσουμε κανόνι!
Μετά από όλα αυτά, εξακολουθούμε να περιμένουμε κάποια καινούργια ιδέα.
Επίσης, εξακολουθούμε να αγνοούμε αν γίνεται κάποια διαπραγμάτευση και ποια επιχειρήματα χρησιμοποιούνται σ’ αυτήν.
Διότι το να μας λένε πως «γίνεται σκληρή διαπραγμάτευση», καθόλου δεν μας καθησυχάζει.
Μας ανησυχεί επίσης το γεγονός ότι όλοι οι λαλίστατοι έκλεισαν ξαφνικά το στόμα τους.
Χωρίς δηλώσεις έφυγε ο κ. Καρατζαφέρης από το Μαξίμου, ενώ έχουμε χάσει και τον λαλίστατο κ. Βενιζέλο, που συνήθιζε να μας αποκοιμίζει λέγοντας πως «υπάρχει σκληρό ευρωπαϊκό μέτωπο υπέρ της Ελλάδος».
Φυσικά και υπήρχε. Αλλά στα προπαγανδιστικά του όνειρα!
Διότι προχθές το βράδυ, Μέρκελ και Λαγκάρντ κουβέντιασαν για την Ελλάδα, αλλά η συνάντηση έληξε χωρίς την παραμικρή δήλωση.
Το «σκληρό μέτωπο» που προπαγάνδιζε το καλοκαίρι ο κ. Βενιζέλος ήταν, ως φαίνεται, κατά της Ελλάδας…
Υ.Γ. Προς άρσιν παρεξηγήσεων, από το γραφείο του πρωθυπουργού δόθηκε στη δημοσιότητα ο διάλογος που είχε με τους δημοσιογράφους. Ωραία off the record συζήτηση έκαναν! Και για να έχουμε καλό ρώτημα, οι off the record συνομιλίες... μαγνητοφωνούνται;
