Στην απάντηση που δίνει ο αρμόδιος Επίτροπος για θέματα Ενέργειας G. Oettinger σε ερώτηση του Κ. Πουπάκη αναφορικά με την προστασία των ευπαθών ομάδων από διακοπή ρεύματος σε περίπτωση μη καταβολής του τέλους ακίνητης περιουσίας, παραπέμπει τον Έλληνα ευρωβουλευτή στις διατάξεις για την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών της Οδηγίας 2009/72 σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενεργείας (άρθρο 3 παρ.7).
Παρά το γεγονός ότι η εν λόγω κοινοτική οδηγία δίνει τη δυνατότητα σε κάθε κράτος μέλος αφενός να ορίσει τις ευάλωτες ομάδες και αφετέρου να τις προστατέψει από διακοπή ρεύματος, το ελληνικό κράτος χωρίς ίχνος κοινωνικής συνείδησης επέλεξε να την μεταφέρει στο εθνικό δίκαιο (Ν.4001 αρ.52) ΧΩΡΙΣ:
1. Να συμπεριλάβει ξεκάθαρα στον ορισμό των «ευάλωτων πελατών», ποιοι είναι οι «οικονομικά ασθενείς» και εάν σε αυτούς εντάσσονται ομάδες όπως άνεργοι, χαμηλόμισθοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, «φτωχοί εργαζόμενοι»
2. Να τους δώσει τη δυνατότητα να απαλλαγούν οριστικά από το φόβο της διακοπής ρεύματος
Ειδικότερα, σύμφωνα με την Οδηγία 2009/72 (αρ.3 παρ.7):
«Τα κράτη μέλη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για την προστασία των τελικών πελατών και, ειδικότερα, μεριμνούν ώστε να υπάρχουν επαρκείς διασφαλίσεις για την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών. Στο πλαίσιο αυτό, κάθε κράτος μέλος ορίζει την έννοια των «ευάλωτων καταναλωτών», όπου μπορεί να γίνεται μνεία στην ενεργειακή φτώχεια, καθώς και, μεταξύ άλλων, την απαγόρευση διακοπής σύνδεσης τέτοιων καταναλωτών σε κρίσιμες περιόδους. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που συνδέονται με τους ευάλωτους καταναλωτές τηρούνται και ειδικότερα λαμβάνουν μέτρα προστασίας των τελικών πελατών σε απομακρυσμένες περιοχές. Διασφαλίζουν υψηλά επίπεδα προστασίας των καταναλωτών, ιδίως όσον αφορά τη διαφάνεια σχετικά με τους συμβατικούς όρους και προϋποθέσεις, τη γενική πληροφόρηση και τους μηχανισμούς επίλυσης διαφορών.
Όπως τονίζει ο Έλληνας ευρωβουλευτής: «Την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύεται στο πλαίσιο της Στρατηγικής ΕΕ2020 να υιοθετήσει συγκεκριμένους ποσοτικούς στόχους για τη μείωση της φτώχειας κατά 25%, το ελληνικό κράτος με διαδοχικές φοροεπιδρομές και κόψιμο μισθών και συντάξεων «φτωχοποιεί» μεγάλες ομάδες πληθυσμού. Αποκορύφωμα αυτής της ανάλγητης πολιτικής είναι η απόφαση διακοπής ρεύματος ακόμα και σε όσους αντικειμενικά δεν έχουν να πληρώσουν το χαράτσι της ακίνητης περιουσίας. Πρέπει να υπενθυμίσουμε στους αρμόδιους ότι οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι χαμηλόμισθοι, οι «φτωχοί εργαζόμενοι» που ζουν πλέον κοντά στο όριο της φτώχιας είναι ομάδες που χρήζουν προστασίας και όχι εξόντωσης. Η καθυστερημένη, βεβιασμένη και ανεπαρκής απόφαση του κράτους να αναστείλει προσωρινά τη διακοπή ηλεκτροδότησης δεν λύνει το πρόβλημα. Πρέπει άμεσα το νομικό πλαίσιο να συμπεριλάβει ρητά τους παραπάνω στον ορισμό των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων έτσι ώστε να πάψει οριστικά η ταλαιπωρία τους».
