«Ο Νεοκλής Σαρρής υπήρξε εμβριθής και ελληνόψυχος διανοητής που αφιέρωσε τη ζωή του στην αναζήτηση και τη μεταφορά της γνώσης, ως γνήσιο πολιτικό όν, όχι με την τρέχουσα, αλλά με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου.
Κυρίως όμως, πιστεύω πως πριν απ’ όλα υπήρξε δάσκαλος! Άνθρωπος που μοιράστηκε τη βαθιά και αναλυτική σκέψη του, διαπλάθοντας ήθος και συνείδηση, κυρίως στις νεότερες γενιές.
Και αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι χιλιάδες «εκούσιοι και ακούσιοι» μαθητές του. Εκείνοι, δηλαδή, που είχαν τη τύχη να τον γνωρίσουν ως καθηγητή Πανεπιστημίου, αλλά και όσοι τον είχαν γνωρίσει και ακούσει σε κάποιες από τις πυκνές ομιλίες και παρουσίες του.
Είναι όλοι αυτοί που αποτελούν τις ζωντανές παρακαταθήκες του Νεοκλή. Του παλιού φίλου και δασκάλου. Ο οποίος, φεύγοντας, μας άφησε ένα μεγάλο κενό που πολύ δύσκολα θα καλυφθεί.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τα συγγενικά του πρόσωπα».
