ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς, η καλή εικόνα στις εξέδρες του Γ.Καραϊσκάκης το Σάββατο και η επίσης καλή ατμόσφαιρα στο κλειστό του Ο.Α.Κ.Α. την Κυριακή. Θα μου πείτε αξίζει να μιλάμε για τα αυτονόητα; Εδώ που έχουμε φτάσει, δυστυχώς, ΝΑΙ!
Στο Φάληρο, το σαββατόβραδο, οι φίλοι του Ολυμπιακού είχαν γεμίσει τις κερκίδες και δημιούργησαν ένα θερμό κλίμα με τις φωνές και τις παροτρύνσεις τους. Δεν έλλειψαν βέβαια τα εμετικά πανό, οι βρωμολοχίες αλλά και κάποια καπνογόνα που εκτοξεύτηκαν προς το μέρος των παιχτών του Παναθηναϊκού (κυρίως του Καπίνου). Όπως επίσης και η ‘επίθεση’ με βροχή από μπουκάλια και καφέδες στο σημαιάκι του κόρνερ, εναντίον του Λέτο. Όλα αυτά είναι σίγουρα καταδικαστέα και απαγορευτικά. Όταν όμως έχουν προηγηθεί τα περσινά με την επίθεση οπαδών εναντίον των ποδοσφαιριστών της φιλοξενούμενης ομάδας, η υποψία χρήσης …αεροβόλου όπλου και τα επεισόδια στα αποδυτήρια, ε ίσως να κάναμε ένα βηματάκι μπροστά! Το ίδιο και στο κλειστό του Ο.Α.Κ.Α. με τους πράσινους οπαδούς. Αποφεύχθηκαν προπηλακισμοί παιχτών, εκτόξευση αντικειμένων και τραυματισμοί παιχτών και διαιτητών, όπως παλαιότερα.
Ένα άλλο ‘περιττό’ των οργανωμένων, είναι οι ‘ντουντούκες’ που δίνουν το σύνθημα στους υπόλοιπους οπαδούς. Κατά τη γνώμη μου, ο παλμός μιας, οποιαδήποτε, ελληνικής εξέδρας είναι τέτοιος που δεν χρειάζεται ‘δεκανίκια’ και βοηθήματα!
Για όλα τα παραπάνω μεγάλη συμβολή είχαν οι διοικήσεις των ομάδων. Υπό τον φόβο, είναι η αλήθεια, των νέων βαρέων, προβλεπόμενων, προστίμων, φρόντισαν να ‘συμμορφώσουν’ τους οπαδούς τους και τα κατάφεραν. Αποδεικνύεται λοιπόν πως όταν θέλουν μπορούν! Είναι ικανοί μάλιστα να προστατέψουν ακόμα περισσότερο τα γήπεδα και να εξαλείψουν κάθε φαινόμενο βίας, αρκεί να το επιδιώξουν! Ούτε ο μπαμπούλας της αστυνομίας χρειάζεται ούτε το φάντασμα του εισαγγελέα. Μόνοι τους να περιφρουρήσουν την περιουσία τους, ή την περιουσία του ελληνικού λαού, αλλά και τα συμφέροντα της ομάδας τους!
Βήμα βήμα, μπορεί να ξαναφτάσουμε κάποτε στο σημείο να κάθονται στις εξέδρες ενός γηπέδου δύο φίλοι, διαφορετικών οπαδικών πεποιθήσεων, χωρίς ο ένας από τους δυο να χρειάζεται να είναι διστακτικός στο να εκφράσει τα συναισθήματά του ελεύθερα, για ένα γκολ ή μια χαμένη ευκαιρία!
Υ.Γ.: Δεν ξέρω αν η εικόνα, και στα δύο γήπεδα, θα ήταν η ίδια αν κρινόταν ένας τίτλος και δεν ήταν απλά το παιχνίδι του 1ου γύρου, από μία σειρά αναμετρήσεων που θα ακολουθήσουν!
